Austri - 27.03.1900, Blaðsíða 4

NR. 10
ADBTRI
Bð
Jensen
E^öbenhaTn C.
Biscnit- Cakes- Brops & Konfeeturefabriker.
Yort fortrinlige, ved tlere Udstillinger med Griild- og Sölvmedailler
hædrede, Fabrikata anbefales som særlig egnende sig for Bxport.
Störste FabrkatioD, kun for Export, af prima
Kommenskringler og Tvehakker.
Holmens Mineralvandfabrik
í Stafangri.
Eigandi:JohL Gjemre
býður mönnum hérmeð til kaups sína nafnfrægu gosdrykki: LIMONADB
SÓDAVATN og SELTERSVATN; og sömuléiðis E D IK. Allar
pantanir frá íslandi verða afgreiddar viðstöðulaust. Einnig tekúr taun til
sölu allar íslenzkar vörur, svo sem: ULL, ÆÐARDÚN, LAMB-
SKINN, GÆRUR, KJÖT, SALTFISK. SÍLD o. fl. Enn-
fremur tekur hann að sér að kaupa fyrir menn allskouar útlendar vörur, fyrir
vörur eða peninga, ailt gegn sanngjörnum umboðslaunum.
Aiiglýsiiig.
Enn á ný verð eg að áminna alla
pá, sem skulda við verzlan 0. Wathnes
erfingja á Beyðarfirði, að hogra skuldir
sínar eða semja við mig um borgun á
peim fyrir 15. júlí mán. næstkomandi,
par jeg að öðrum kosti erneyddurtil
að innkalla pær á pann hátt, sem lög
ákveða, og pá á kostnað hlutaðeiganda.
Þetta er full alvara.
Búðareyri við Beyðarfj. 1. marz 1900.
Jbn Ó. Finnhogason.
Allar aðgjorðir
á úrum ogklukkum
eru mjög vandaðar og óvenjulega fljótt
af hendi leystar
á úrsmiðaverkstofu
Friðriks Gríslasonar.
Underteg'neda Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede, almindelige Brandassurance
Gompagni,
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjóhen-
havn, modtager Anmeldelser omBrand-
forsikring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
örgel-harmoiiia,
hljómfögur, vonduð og ödýr (frá 100
kr) frá hinui víðfrægu verksmiðju
0stlind & Almqwist í Svípjóð, er hlotið
hefir æðstu verðlaun á fjöldamörgum
sýningum út um heim, og ýms önnur
hljóðfæri, útvegar:
L. S. Tómasson,
Seyðisfirði.
)___
Lífsábyrgðarfélagið
borgar ábyrgðareigcndum meir af
ágóðannm en 'önnur lífsáhyrgðarfélög;
gefur úbyrgðareigeodum sínum kost á
að hætta við ábyrgðiruar eptir 3 ár,
peim að skaðlausu;
borgar áhvrgðina pótt áhyrgðareigandi
fyrirfari sér;
hefir hagkvæmari lífsábyrgðir fyrir
hörn en önnur Ufsábyrgðarfélög;
veitir hagkvæmar lán út á ábyrgðina
en önnur lífsábyrgðarfélög.
Umhoðsmaður á Djúpavog er vórzl-
unarmaður
Páll E. Gíslason,
YOTTOBÐ.
Eptir að eg i mörg ár hafði pjáðst
af magaveiki og leitað maigra lækna,
ásetti eg mér fyrir rúmu ári síðan að
reyna hinn heimsfræga Kina-1 fs elixír
frá Valdemar Petersen í Friðrikshöfn,
og eptir að eg hafði brúkað 4 glös af
honum, fann eg til mikils bata; og við
stöðuga brúkuu pessa ágæta hcilsu-
bótameðals hefi eg getað gengið að
allri vinnu, en eg finn pað á mér, að
eg má ekki vera án pessa heilbrigðis-
lyfs, sem befir gefið mér heilsu mína
aptur.
Kasthvammi pr. Húsavík
í Júngeyjarsýslu.
Sigtryggur Knstjánsson.
Kína-lifs-elixirÍHn fæst hjá flestura
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kma-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví. að
V. P.
'r F."'"
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir híuu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
liendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Lítið hér á!
Jáineldstór og ofna með verk-
smiðj uverði útvegar
T. L. Imsland.
bí m wk ss 191' i i y? ”
JH. ‘f 11 illLH
S&eimasmiðað, verðlaunuð með heið-
urspeningi úr s'ilfr i í Málmey
[1896 og í Stokkh'Vj.ii!i 1897. Y*«‘'ð
ifrá 125 kr. — 100/? afslætti. Yfir
|40 0 kaupendnr hafa lokið lofs^rdi
já Harmonia vor, og eru margir
peirra á íslandi. — Yið höfum lika
1 á boðstólum Harmonia frá b e z t u
jverksmiðjum í Ameríku
, peim eru ódýrust og hezt
j 'nams með 2 r ö d d u m og
j 1 e r s m e ð f j ó r u m, í
íkassa af hnotutré
Af
Need-
Kop-
háum
með
á kr.
257,50 au. „netto“. — ÍBiðjið um
verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn Y.
jstandhyllu og s p e g 1 i
The
Edinbnrgli Eoperie
& Sailclotli Limited Company
stofnað 1750.
verksmiðjurí LEITH& GLASGOW
húa til:
færi, kaðla, strengi og segldúka.
Yörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land.
Umboðsmenn fyrir Island og Fær-
eyjar:
F. Ejorth & Co
Kaupmannahöfn
Eg . undirskrifaður gef kost
á, að panta íyrir inenu orgel og piano
frá Yestui heiini rnjög hljómfögur og
Liætlega vel vönduð og'pó ótrúlega
ödýr eptr gæðum.
Nauðsýnlegar nppllýsiogar gef eg
hverjum sem vill.
Dvergasteini, 12. janúar 1900.
Halldór Vilhjálmsson
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. . kapíi Jósepssoxi
Prentsmiðja
porsteins J. (I. Skaptasonar.
36
Fröken Marguerite svaraði henni í lágum róm, sem eg eigí get
neitað, að mig langaði til að heyra. Móðir hennar svaraði henni
svo strax: „J»ví neita eg cngan veginn kæra mín, en eigi að síður
er pað pó rangt af herra Laupépin. Hvernig geturðu ætlast tíl
pess að svona fíun maður fari uð ganga um akrana á tréskóm. Eg
pori að veðja, að hann hefir aldrei komið í tréskó. Og eg held
helzt, að hann ekki viti hvað tréskór eru. J>að getur verið að
mér skjátlist í pví; en eg get aldrei hugsað mér góðan ráðsmann
nema á tréskóm. En nú kemur mér pað til hugar, að pað væri
bezt að pú færir með honum upp til afa píns“.
Næstum pd samstundis kom Marguerite inn í herbergi pað, er
eg heið í, og pað var ekkert hýrlegt auguaráð, er hún gaf mér.
— „Fyrirgefið mér fröken, en pjónninn hafði sagt mér að bíða hér
eptir sér“.
„Viljið pér gjöra svo vel og koma pá með mér?“
Eg fór nú með henni. Við fórum nú upp stiga og í gegnum
marga ganga og komum loks í nokkurs konar forstofu, er hún skyldi
mig eptir í. Eg fór að skoða nokkur m'lverk, er héngu á vegejun-
um. J>að voru mest megnis lítilsháttar sjómálverk viðvíkjandi afreks-
verkum gamla víkingsins. !>ar voru mörg málverk, par sem hið
litla briggskip „Hin elskulega,“ með 26 fallbyssum og undir forustu
herra Laroque, g,iörði Englendingum störtjón. Svo voru par nokkur
málverk í likamsstærð af vikingnum Laroque, er hlaut að vera með
hæstu mönnum og bar einkennisbúniig pjóðveldisins, og horfði hann
hvasslega fram undan sér, og féll hár á herðar mður einsog Kleher
hershöfðingja, en svipurinn var eigi viðfeldinn. Eg stóð parna og
horfði á pessar myndir, er vel sæmdu víkingi, eða jafnvel sjóræningja,
kom pá fröken Marguerite aptur og hað mig koma inn, Eg bjtti
par magran, farinn öldung, par sem lííið var á förum og heilsaði
hann mér með pví, að færa hina skjálfandi liendi upp að hinvi dökka
höfuðíati, er huldi hans nauðsköllótta hufuð.
„Afi minn,“ sagbi fröken Marguerite, og talaði í hærra lagi:
„petta er herra Odiot.“
Yesalings víkingurinn reyndi til að lypta sér í hægindastól
sínum og horfði é mig sljófum augum, Eg settist nú niður eptir
37
boði fvöken Margueríte, sem endurtók: — „Herra Odiot aíi minn!
hinn nýi umsjónarmaður!“
„Lú nú, góðan daginn!“ sagði gamli maðurinn, og síðan varð
leiðinleg pögn og meðan horfði herra Lai'oque mjög álútur fast á
mig. Loksins var eins og honum hughvæmdist samtalsefni og sagði
með veikri röddu: — „Herra de Beauchéne er dáinn!“
Uppá pessa fregn gat eg engu svarað, par eg hafði enga hug-
mynd um, hver pessi herra Beanchéne var, og fvökcn Marguerite
gaf mér heldur engar upplýsiágar par að lútandi, eg lét mér pv
nægja að láta í Jjósi meðaumkvun mína við pennan sorglega atburð.
En pað hefir vlst ekki nægt gamla manninum, pví hann endurtók.
— „Herra de Beauchéne er dáinn!“ J
Eg var nú í enn pá meiri van dræðum en áður, pví nú stappaði
fröken Marguerite í gólfið af ópolinmæði. Eg var parnaí standandi
vandræðum og spurði svo út úr einhverju ráðaleysi: — „Úr hverju
dó bann?“
Eg hafði varla sleppt orðinu fyr en reiðitillit fröken Marguerite
sagði roér, að hún áliti að eg væri að draga dár að garnla manninum.
Og pó að eg vissi m’g saklausan af pví, pá reyndi eg samt til pess
að leiða samtalið að öðru og fór nú að tala um málverkin í for-
stofunni, og um pá geðshræringu er pau hlytu að hafa á sígurvegar-
ann, sem eg bæri svo mikla lotuingu fyrir, og dvaldi eg einkum
við tvo bardaga, par sem mér hafði yirzt að brygaskipið „Hin
elskulega" sýndt ágæta frammgöngu. A meðan eg sýndi húsbóndan-
um eptirtekt mína á afreksverkum hans, sýndi fröken Marguerite
mikla reiði á sér og óánægju, cn afi hennar veitti mér nákvæma
ejjtirtekt, og smáns saman fór karl að rétta úr sór. Undarlegt
bros lék um hið gamla andlit hans. A!lt í einu preif hann um
báðar stólbríkurnar og rfisti sig allan upp, hermóður slcein út úr
hinum innföl'nu augum og moð voðalegri rödd, er eg hræddist, hrópaði
hann: — „Upp með stýrið! Alveg upp með pað-------------- —! Skjótið
á bakborða -----------! Greiðið atlögu, greiðið atlögu--------------
Kastið stafnljáunum — — —! Elýtið ykkur! nú náum við í hann
-----—! Skjótið pið úr siglunni! skjótið sem óðast------------Komið
nu hingað í kriug um mig! Allir í einu! og berjið á Euglendingnum,