Austri - 10.04.1900, Blaðsíða 3

NR. 12
AUSTRI.
45
Safnað af
kaupm. Carl Schioth Eskifirði.
Carl Schiöth
Einar Jónsson
Jónas Jónsson
Stefán Nikulásson
Halldór Sveinsson
forsteinn Sveinsson
Arngrímur Guðmundsson
Eyjólfur Jónsson
Helgi Eiríksson
Benedikt Hallgrímsson
JBjörn Eiríksson
Skarphjeðinn Sigurðsson
Eriðjón Jensson
Hans K. Bech
Magnús Magnússon
Bjarni Jensson
Ingvar Guðnmndsson
J. J.
kr.
3,00
1,00
1,00
1,00
1,00
1,00
0,50
1.00
2,00
1.00
1,00
1,00
2,00
1,00
2,00
5,00
2,00
1,00
Samtals kr. 27,50
Safuað af
verzlstj. JSt. OuCmundssyni Djúpavogi.
St. Guðmundsson kr. 50,00
Ó. Thorlacíus — 10,00
Páll H. Gíslason — 5.00
Samtals kr. 05,00
Orgel"
íiipp&w
Har
Aalgaards ullarverksmiðjur
vefa marghreyttari, fastari, og fallegri dúka úr íslenzkri ull en
nokkrar aðrar verksmiðjur í Korvegi.
AALGAA.BÐS ullarverJcssmidjur fengu
hæstii verðlaun
(gullmedalíu) á sýníngunni í Björgvin í Norvegi 1898 (hinar verk-
smiðjurnar . aðein? silfur medalíu.)
N O li Ð ME A N sjálfir álíta pví Aalgaards ullarverksmiöjur standa lang-
fremstar af öllum sínum verksmiðjum.
Á íSLANDI eru Aalgaards uilarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar..
AALGAABBS ULLABVEB KS MIÐJUB hafa síðastliðið ár
látið byggja sérstakt vefnaðarhús fyrir íslenzka ull og afgreiða pví
hór eptir alla vefnaðarvöru langtuin íijotara en nokkrar aðrar verk-
smiðjur hafa gjert hingað til.
VEBÐLISTAB sendast ókeypis,
JSÝNljSHOBN af vefnaðarvörunum er hægt að skoða hjá umboðsmönnum
verksmiðjunnor sem eru:
á Sauðárkrók herra verzlunarmaður
rmoiiiuin,
í heimasmiðuð, verðlaunuð með heið-
I urspeningi úr s i 1 f r i í Málmey
j 1896 og í Stokkhólmi 1897. Yerð
Sfrá 125 kr. -f- 100/? afslætti. Yfir
14 0 0 kaupendur hafa lokið lofsurði
já Harmonia vor, og eru margir
Jpeirra á íslandi. — Við höfum líka
j á boðstóluin Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í Ameríku. Af
■ peim eru ódýrust og hezt Need-
| hams með 2 r ö d d u m og K o p-
II e r s m e ð f j ó r u m, í háum
ikassa af hnotutré með
jstandhyllu og spegli á kr.
' 257,50 au. „netto“. — Biðjið um
verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn V.
- Akureyri
- pórshöfn
- Yopnafirði •
- Eskifirði
- Eáskrúðsfirði
- Djúpavog
- Hornafirði
Nýir
verzlunarmaður
verzlunarmaður
skraddari
úrsmiður
ljósmyndari
verzlunarmaður
hreppstjóri
umboðsmenn á fjærligg.jandi stöðvum verða teknir.
Seyðisfirði 1900.
Eyj. Jónsson.
Aðal-umboðsmaðui’ Aalgaards ul!arverksmiðja.
Pétur Pétursson,
M. B. Blöndal,
Jón Jónsson,
Jakob Jónsson,
Jón Hermannsson,
Asgr. Yigfússon, Búðum,
P á 11 H. G i s 1 a s o n,
porl. Jónsson, Hólum.
Gleyniið ekki uilarverksiniðjunni
OLTES ULDVAREFABRIK
við Stafangur í Koregi, sem hefir sýnt að hún vinnur fallegustu dúkana og
pó jafnódýrasta, svo sem fataefni og kjólatau sórlega smekkleg, sömuleiðis
rúmteppi, gólfteppi, sjöl og nærfatavaðroál. — Að pctta sé satt geta peir
borið vitni um sem reynt hafa verksmiðjuna. — Hver fær unnið úr sinni eigin
ull, sendið pví sem allra fyrst ull ykkar til mín eða einhvers af umboðsmönn-
um mínum, sem eru:
A Oddeyri, hr. kaupmaður
— Yofinafirði — bókhaldari
— Borgarfirði — skósmiður
— Vestdalseyri — verzlunarm.
— Dyrhólum — Eriðrik f>orsteinsson.
Aaðal-umboðsmaður: JÓh. Kr. JÖnsson á Seyðisfirð.
f'orv. Davíðsson,
Carl Jóh. Lilliendahl,
Jón Lúðvíksson,
Hjálmar Sigurðsson,
S k i ð i
fást
í Pöntuninni.
Brúkið ætíð:
Skandinavisk
Export-Kaffe Surrogat,
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Cr awfords
Ijúfifenga
BISCUITS (smákökur)
tilbuið af CRAWFORD & S0NS,
Edinburgh og London
Stofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeyjar
P. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Islenzk umboðsverzlun
kaupir og selur vörur einungisJyrir
Jcau'pmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 1-4
Kjöbenhavn K. /
VOTTORÐ.
Eg sem áður hefi mjög pjáðst af
brjóstveiki og svefnleysi, finn mig
knúðan til pess að iýsa pví opinber-
lega yfir, að eg, eptir að hafa brúk-
að nokkrar flöskur af Kína-llfs-elixir
herra Valdemars Petersens í Friðriks-
höfn, hafi öðlast „mikinn bata.
Holmdrup pr. Svendborg.
P. Rasmussen,
jarðeigandi.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi.
Til, pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P.
P.
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hiuu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Prederikshavn Danmark.
46
mér vel fyrir í hnakknum, og hleypti henni síðan á hægu stökkí
niður trjáganginn og fylgdi mér lófaklapp mikið á leið, er de Bével-
lan var pó svo skyusamur að byrja á.
Um kvöldið fann eg pað á vinnufólkinu, að pví hafði pótt mikið
koma til reiðmennsku minnar. Og nokkrir aðrir yfirburðir, er eg
átti uppeldi míuu að pokka, öfluðu mér allrar peirrar virðingar hjá
vinnufólkinu, er eg purfti með í stöðu minni, svo eg gæti að fullu
haldið virðingu minni hjá pví. Og fyrirfólkið hefir víst séð pað, að
eg ætla mér ekki hærri sess á meðal pess, en hinni lítilmótlegu
stöðu minni ber. Eg loka mig inn í turni mínum svo opt sem eg
get án pess að meiða tilfinningar hefðarfólksins, og ætla mér eigi
hærri mannvirðingar meðal pess en mér bera.
Kokkrum dögum eptir komu mína var eg í einni af pessum
ti rfnu miðdegisveizlum, er algengar eru par um petta leyti árs og
var par pá viðstaddur héraðsstjórinn og sat á hægri hönd frúnni
og talaði eitthvað urn mig við hana í lágum róm. Erú Laroque
gleymdi nú sem optar að eg var til staðar, svo eg gat ekki komizt
hjá að heyra samtal peirra: — „Guð komi til, minnist pér ekki á
hann! J>að er næsta undarlegt allt saman — — — Eg held helzt
að pað sé enhver prinz í dularklæðum. — — — Nú sem stendur
úir og grúir af peirn á hverju strái----------—! pessi hérna hefir
alla y firburði til að bera: iiann er afbragðs reiðmaður, spilar vel
á fortepíano, málar vel. Eg vil trúa yður fyrir p'vi, herra héraðs-
stjóri, að ég er hrædd um að hann sé ónýtur ráðsmaður, en ágætis-
maður er hann að öllu öðru leyti.“
Héraðstjórinn, sem líka pykist vera ágætismaður, strauk hinni
feitu hendi sinui um hio mikla skegg sitt og gaf frúnni í skyn að
petta væri eigi ólíklegt, par svo margar fiíðar ungar stúlkur væru
par í höllinni, og að hann grunaði ráðsmanninn sterklega um að
vera biðill í dularklæðum, pví ástaguðinn væri jafnan faðir heimsk-
unnar og sjálfsagður ráðsmaður pokkagyðjanna---------------En allt
í einu tók hann á si g alvörusvip og hætti pessu við: —“ En ef pér
eruð nokkuð hrædd við pennan náunga, pá slcal eg pegar á rnorgun
senda hingað lögreglupjón og láta hann yfirheyra hann.“
43
út á landið — hefir enn mætur á hinu fágaða og léttúðuga lífi frá
tímum frú do Staeel. |>að lítur líka út fyrir að hún hafi komið
í flestar stórhorgir í Norðuráifunni og hefir hún miklu meiri mætur
á margvíslegri menntun, eu algengt er meðal heldri Parísarkona.
Hún heldur mörg dagblöð og timarit til pess að verða ekki á eptir
framförum tímans í vísindum og fögrum listum. í samræðunni við
morgunmatinn barst nýr söngleikur á góma, og i pví tilefni spurði
frú Laroque herra de Bévellan um eitthað, er hanu gat ekki svarað
henni upp á pótt hann þættist allra manna fróðastur í peim efnum
Hún snéri sér svo með sama spursmálið til min, pó pað væri auðséð
á henni að hún ætti sízt von á pví að ráðsmaður hennar gæti
svarað pvi. En pað var nú einmitt svo ástatt, að eg hafði heyrt
pennan söng'eik á Ítalíu, sem nú fyrst var byrjað að leika á Erakk-
landi. Dulleiki svars míns gjörði frú Laroque enn pá forvitnari og
hún spurði mig nú um ýmsa sjónleiki víðsvegar um Evrópu og lét
syo lítið að segja mér álit sitt um þá, er hún hafði séð á ferðum
sínum. Leið pað eigi á löngu áður en við vorum komin á skemti-
ferð um öll helztu leikhús og málverkasöfn Norðurálfunnar, og þá
við stóðuin upp frá morgunverði vorum við í svo áköfu samt&li, að
hún gáðb pess eigi, að hún lét mig lciða sig inu í dagstofuna og
talaði við mig sem jafningja sinn.
Hún játaði fyrir mér, að henni pætti fjatska gaman að sjón-
leikjum og að hana langaði mikið til að láta leika par í höllinni,
og bað mig að gefa sér góð ráð í pví efni. Eg sagði henni svo frá
pví, hvernig menn hefðu komið pví fyrir á peim einstakra manna
leikhúsum, er eg hefði séð í París og Pétursborg. En bjóst nú til
að fara, þá eg vildi eigi færa mér í hag hylli pá, er mér virtist
að eg hefði náð hjá frúnni við þessar upplýsingar mínar, og hvaðst
nú æf.la að líta eptir á stöni jörð, er lá rúma mílu frá höllinni.
I>etta vii’tist að kom alveg flatt upp á frú Laroque, hún horfði hissa
á mig hagræddi sér í svæflum síuum, vermdi höndunum yfir glóðar-
kerinu og sagði svo í hálfum hljóoum: — „Æ, pað ríður ekkert á
því, kærið þér yður ekkert um það,“ Og pegar eg stóð fast á prí
að fara sagði hún mjög vandræðalega: „En Guð kerui til, vegirnir