Austri - 28.04.1900, Blaðsíða 3

NR. 15
ADBTBI.
55
Elín Eggertsdóttir, fröken Margrét
Jónsdóttir, framkvæmdarstjóri G-arð-
arsfélagsins, 0. B. Hermann o. fl.
„H ó 1 a r,“ skipstjóri 0st-Jakobsen,
komu hingað að sunnan 22. p. með
mörgurn farpegjum. Skipið hafði tafizt
í 5 daga í Skotlandi sökum gamals
áreksturs á enskt skip, er pað var nú
sakuð fyrir, en samdist pó um. En
skipstjóri 0st- Jakohsen hafði með
venjulerum dugnaði pegar unnið upp
seinkun skipsins, og munu marg'r pví
fegnir að hann heldur áfram sem
skipstjóri á „Hólum.“
Með „Hólum! var nú einsog í fyrra,
umboðsmaður kaupm. Ditlevs Thomsens
í Reykjavík, herra Pétur Bjering í
sömu erindagjörðum og 1 fyrra, og
munu hinir mörgu viðskiptamenn
Thomsens verzlunar fagna pví, svo
vel sem hún og umboðsmaður hennar
kynntu sig, bæði hér eystra og nyðra
í fyrra sumar.
Með „Hólum“ var héraðslæknir
Friðjón Jensson, frú Helga Schiöth
og Árni búfræðingirr Thorlacíus með
unnustu sínni o. fl.
„E í r í k u r,“ fiskigufuskip stórkaup-
manns Tuliníusar, kom hingað sama
dag, og fór kaupmaður forsteinn
Jónsson með pví til Fáskrúðsfjarðar
daginn eptir.
„A r g o,“ skipstjóri Olsen, kom
p. 25. p. m. að norðan og fór daginn
eptir suður á firði, og með skipinu
verzlunarstjóri Jón Finnbogason frá
Búðareyri í Reyðarfirði.
“ArH"o“ er mjög gott skip og hrað-
skreitt. |>að mun vera sj'éunda gufu-
skijjið, sem stórkaupmaður Thor E.
Tulinius hefir nú í förum við íslarid.
„E m a n u e 1“, vöruskip kaupmanns
Sig. Johansens, för p. 26. p. m. héðan
með vörur til verzlunar Johansens á
Breiðdalsvík.
„M a r s,“ skipstjóri Clausen, kom
hingað p, 27. p. m. alfermt vörum
til Gránufélagsverzlananna hér og
nyrðra.
„S k í - n i r,“ vöruskip V. T. Tho-
strups verzlunar, kom hingað sama
dag.
„T r a u s t i,“ hákarlabátur Gránu-
félagsins, hefir í vor verið í legum og
aflað allvel.
Til verzluiiar T, L. Imslands
kom með gufuskipunum „Agli“ og „Argo“:
Rugmjöl — Bankabygg, — Hrisgrjón — Baunir — Hveiti nr. 1 og nr. 2 —
Hafragrjón (völsuð) — Export (Ludvig Daviðs) — Melis, — Kandis, Puður-
sykur — Sukkulaði — Brjóstsykur — Fíkjur — Rúsínur — Sveskjur —
Kúrenur — Sago — Hrísmjöl — Kartöplumjöl — Macaronie — Brúnar
baunir -— Margarine, fleiri tegundir — Kirsiberjasaft (súr) — Smjörsalt —
Munntóbrk — Enskt Flagg (Lichtingers) — Neftóbakak.
Járnvara, svo sem:
Nafrar — Lásar — Hengsli — Skrúfur — Sporjárn — Hamrar — Naglbítar
— Yasahnifar — m. m.
Glervara mikið úrval
Álnavara svo sem; Lérept — Stumpasirts m. m.
Náttlampar og allt lömpum tilheyrandi, svo sem: Beholdere — Brennarar m. m.
Steinoliumaskínur margar tegundir-
Emalieraðar vörur — Leirtau og Postulín m, m, m.
Allt mjög ódýrt, og mót peningum afsláttur eptir pví hvort mikið eða
lítið er keypt.
Komið og skoðið vörurnar hjá mér, áður en pið kaupið annarsstaðar.
Hlutur í íshúsinu á Hánefsstaðaeyrí
er til sölu. Semja má við undirskrif*
aðan.
Yestdalseyri, 27. apríl 1900,
J6n Sigurðsson.
Sandnes
ullarverksmiðja.
Mínir heiðruðu umboðsmenn. og peir
sem hafa sýnishorn frá mér, eru beðnir
að breyta 1 sýnishornabókunum númer*
unum 523 í 550 og 524 í 551.
Seyðisfirði 24. apríl 1900.
L. J. Imsland.
I. V. Havsteen
kaupir
T. L. Imsland.
flestar íegundir fuglaeggja með háa
verði, sérílagi vals- arnar- og hrafns-
egg.
h j á Stefáni í Steinliolti fæst nú:
margar teg. af milliskyrtutanum og flonel i nærskyrtur, hvítt lérept bl. og
óbl., vasaklútar mísl. og hv., handklæði, herðaklútar, flibbar og brjóst, mikið
úrval af slaufum og slipsum, silkiforklæði & silkislipsi handa stúlkum, sirz og
saumnálar, tvinnakefli. Yfirfrakkarnir ódýru fljúga nú út, hnífapör, matskeið-
ar, teskeiðar, alburo, ilmvötn, handsápa, vasilín stígvélaáburður, chocolade,
Bismarks brjóztsykur citrouolia, ágætur ostur á 0,35 pd., ansjósur, sardínur,
og kjötsnúðar niðursoðnir, fínt kaffibrauð og tvíbökur, púðursykur, melis, kaffi,
hveiti, rúsínur, fíkjur, hænsabygg o. margt fl.
Ull og fiskur verður tekin upp í skuldir og móti vörum.
Gleymið ekki ullarverksiniðjunni
ÖLTES ULDVAREFABRIK
Islenzk nmboðsverzlim
kaupir og selur vörur einungisjyrúr
Jcaupmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenhavn K.
Orgel-harmonia,
hljómfögur, vonduð og ödýr (frá 100
kr). frá hinni víðfrægu verksmiðjn
Cstlind & Almqwist í Svípjóð, er hlotið
hefir æðstu verðlaun á fjöldamörgom
sýningum út um heim, og ýms önnur
hljóðfæri, útvegar:
L. S. Tómasson,
við Stafangur í Noregi, sem hefir sýnt að hún vinnur fallegustu dúkana og
pó jafnódýrasta, svo sem fataefni og kjólatau sórlega smekkleg, sömuleiðis
rúmteppi, gólíteppi, sjöl og nærfatavaðmál. — Að petta sé satt geta peir
borið vitni um sem reynt hafa verksmiðjuna. — Hver fær unnið úr sinni eigin
ull, sendið pví sem allra fyrst ull ykkar til mín eða einhvers af umboðsmönn-
um mínuro, sem eru:
A Oddeyri, hr. kaupmaður J>orv. Davíðsson,
— Vofinafirði — bókhaldari Carl Jóh. Lilliendahl,
— Borgarfirði — skósmiður Jón Lúðvíksson,
— Vestdalseyri — verzlunarm. Hjálmar Sigurðsson,
— Dyrhólum — Friðrik þorsteinsson.
Áaðal-umboðsmaður: JÓh. Kr. JÖHSSOD. á Seyðisfirði.
Seyðisfirði.
Undertegnedö Ag-ent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjcben-
havn, modtager Anmeluelser omBrand-
forsikring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
54
velvild og vernd gefur mér rétt til? Eg held ekki; og jafnvet pær
tilfinningar er lýsa sér í pví orðakasti, er allt í einu rauf vináttu
samband okkar, sýna ljóslega, bve vel eg hefi haldið mér innan
pessara takmarka. Eitt kvöld síðast liðna viku, er vér sátum úti á
veggjasvölunum til að draga að oss lireint lopt, tók fröken Helouir,
sem eg einmitt pennan dag hafði haft betra tækifæri til að tala við,
en vanalega, hönd mína, og sagði með geðshræringu:
„J>ér eruð góður, herra Maxime."
„Eg vil að minnsta kosti gjöra mér far um að vera pað.“
„J>ér eruð einlægur vinur,“
„Já.“
„En vinur-----------á hvern hátt?“
„Eins og pér segið sjálf, einlægur vinur.“
„Vinur-------— sem pykir vænt um mig?“
„Já, í sannleiká.1*
„Mjög mikið?“
„Já.“
„Akaflega.11
„Nei.“
Við petta litla einsatkvæðisorð, sem eg sagði mjög skýrt, og
sem eg par að auki staðfesti með alvarlegu augnaráði, fleygði fröken
Helouin í sama. vetfangi Orangeblómi sem hún héltá, langtí burtu
og sleppti handlegg mínum.
Frá pessari óhamingjustundu sýnir hún mér svo mikla fyrir-
litningu, er öneitanlega kemur mér mjög á óvart, og eg mundi hafa
sannfærzt um, að vinsemi milli kvennmanns og karlmanns væri hreint
og beint hugmyndaflug, ef eg hefði ekki pegar daginn eptir fengið
uppreisn úr annari átt.
Eg hafði gengið heim til hallarinnar til pess að dvelja par um
kvöldið, fyrri part dagsins höfðu nokkrir gestir, er dvalið höfðu á
herrasetriuu nokkra dag, farið af stað, svo eg hitti ekki aðra en
hina vanalegu gesti, prestinn, skattheimtumanninn, dr. Desmarets og
loksins general de Saint Cast og frú hans, sem eins og doktorinn
eiga heima í hinu litla nagrannaporpi. J>egar eg kom inn, var
frú de Saint Cast, sem sagt er að hafi fært manni sínum laglegan
51
leyndum harmi. Jafnvel pó úrlausn pessarar spurningar snerti mig
lítið persónulega, get eg pó ekki algjörlega leitt hjá mér að veita
pessari einkennilegu ungu stúlku athygli. í gær pegar Alain gamli,
sem hefir tekið sérstakri tryggð við mig, bar mér kvöldverð, sagði
eg við hann:
„Jæja, Alain, pað hefir verið ágætt veður í dag. Hefirðu komið
nokkuð út til pess að fá pér lopt og hreyfingu?“
„Já, herra, snemma í morgun með frökeninni.“
„Nei, ertu að segja satt?“
„Já herrann hefir víst séð okkur ríða fram hjá.K
„J>að getur verið, Alain. Já eg sé pig nokkuð opt ríða framhjá
glugganum mínum, pú berð pig vel á hestbaki.11
Herrann er allt of vingjarnlegur. Frökenin ber sig mikið betur
á hesti en eg.“
„J>að er mjög lagleg stúlka.“
„Já, herra, pað segið pér vissulega satt, og hún er líka tæn
stúlka eins og frúin móðir hennar. Eg skal segja yður nokkuð.
J>ér vitið víst, að pessi eign tilheyrði áður hinum síðasta greifa de
Castennec, sem mér hlotnaðist sá heiður að pjóna. J>egar Laroque
ættin keýpti svo slotið, get eg ekki neitað pví, að mér féll það
fremur illa, og að eg var í vafa um, hvert eg ætti að vera kyr í
höllinni. Eg hefi frá barnæsku borið virðingu fyrir aðlinum og mór
var pví móti skapi, að pjóna hjá peim mönnum, er ekki væru aðal-
bornir. Herrann hefir kannske getað veitt pví eptirtekt, að eg hefi
haft sérstaka ánægju af að pjóna yður, sem kemur til af því, að
mér finnst þér líta alveg eins út og aðalsmaður. Eruð pér alveg
viss um pað herra, að pér séuð ekki af aðli?“
„Já, pað er eg sannarlega mjög hræddur um, Alain minn góður.*
„Eg hefi reyndar, og pað var einmitt pað, sem eg ætlaði að
segja,“ hélt Alain áfram „lært í pessari nýju vist minni, að hinn
innri aðall er eins mikils verður sem hinn, og pó einkum eins mikils
og greifa de Castennecs, sem hafði þá ástríðu, að vilja berja á
vinnufólkinu. En pað verður samt sem áður leiðinlegt ef frökenin
getur ekki náð sér í aðalsmann af verulega góðum ættum, pví pá
vantaði ekkert framar á fullkomleika hennar.“