Austri - 07.11.1900, Blaðsíða 1
K.,má út S^j^blað i mAii. < ð i
43 ar'nr m'.nnst til ivm a
nýárs: 'eostar hér á 'landi
aðci ts 1 kr., erlcndis t ' ’ r.
G/a<ddag? I. /ú't.
Vppdogn skrijtey buhdín vi
áramót. Óyild nema
in sc til rtstj. JYfrtr 1 *hftó
l’C.r. Jnnl. angl )Ö entret
■ ínan,eða 70 a. hverþttml.
dálks o i háfn dýrara pt.
sið u.
X. AE. I
I
Seyðisfirði, 7. nóvember 1900.
1------- ------------—• ■-; r —i-----1 "i
I XR. 88
I
Biðjið ætíð um
Otto Monsteds
d a n s k a s m j ö r l i k i,
sem er alveg eins notadrjugt og bragðgott og smjör.
Verksmiðjan er hin elzta og stærsta í Danmörku,og hýr til
óefað hina beztu vöru og ódýrustu i samanburði við gæðin.
Fæst hjá kaupmönnum.
Austri
Þeir, sem gjörast nýir kaup- j
endur að XI. árg, Austra, og j á
borga hann skilvislega, fá
ökoypis 2 sögusöfn blaðsiza
(1899 og 1900). í sögusöfnum
pessum eru tvær hinar beztu
sögur er nokkru sinni hafa
komið i islenskum blöðum:
„Herragarðurinn og prestsetr-
iðK og „Æfisaga unga mannsins
fátæka“.
Xýir kaupendur gefi sig
fram sem fyrst.
Bókasafn alpýðu, 4. ár:
1. pættir iir Islendingasögu, eptir
Boga Th. Melsteð,
með myndum og uppdráttum
1. h. kr. 1,00
2. Lýsing íslands, eptir dr.
jporv. Thoroddsen, 2. útg.
endurb. með mörgum
ágætum myndum og uppdr.
innb. kr. 1,50, skrautb. kr. 1,75
Nýjasta barnagullið innb. — 0,80
Stafrofskver • — 0.55
JEnnfremur nokkur eintök af fyrri
árg. bókasafnsins.
Pæst hjá:
jporsteini J. G. Skaptasyni.
Mikill
Miijorauki fæst,
ef pér brúkið þyril- skilvindur
(Kronseparatorer), þær skilja bezt og
mest og eru hinar vönduðustu, en pó
ódýrastar allra skilvindna. Biðjið
kaupmann þann, sem þér skiptið við,
að panta þær frá Islandsk
Handels & Fiskerikom-
p ugni í Kjöbenhavn C. (eða á Pat-
reksfirði), svo þér séuð vissir um að
lá beztu og ódýrustu skilvindurnar
(Sjá líka augl. í ísafold í júlí og ág.
þ. á. um ýmsar skilvindur).
Vigilantia.
Munið eptir því, að Vigilantia tekur
á móti bæði starfandi og ekki starf-
andi meðlimum hringinn í kring um
ísland. Eyðublöð fyrir uppljóstranir
um ólöglega veiði botnverpinga fást
á lyfjabúðinni á Seyðisfirði.
Ymsar jarðir
fást til kaups
á Vesturlandi, þar á meðal höfuðbólið
Hagi
Barðaströnd, og störeignin
Svefneyjar
á Breiðafirði, líka hið alþekkta sýslu-
mannasetur
Auðshaugur og Auðnir
í Barðastrandarhreppi og enn fleiri
jarðir.
Lysthafendur snúi sér til Björns
kaupstjóra iSigurðssonar í Elatey.
AMTSBÓKASAENIÐ á Seyðisfirði
er opið á laugardögum frá kl. 4—5 e. m
Consul I V. HAVSTEEN
Oddeyri i Ofjord
anbefaler sin vel assorterede Handel
til Skibe og Reisende.
Hin nýju
hlutabréfalög; á Englandi.
(fýtt úr „Berlingske Tidende“.)
Að lög þessi voru borin upp og
samþykkt þykir oinhver merkasti
viðburðurinn í verzlunaimálum áEng-
landi nú um langan tíma, og verður
því hér í stuttu máli — því dagblöð
hafa, sem kunnugt er lítið rúm fyrir
þess háttar mál — skýrt frá uppruna
þessara laga og meðfcrð þeirra á
þinginu, og sumum ákvörðunum þeirra,
er merkastar þykja og mestar deilur
hafa staðið um. Hin fyrstu lög um
hlutabréf á Englandi eru frá 7. ágúst
1862, og viðauki við þau frá 20. ágúst
1867.
Menn liöfðu lengi fundið til þess, að
ákvieði laga þessara voru ekki full
vörn á móti árásum þeim er óheiðar-
legir menn eða fákuunandi gjörðu
á eignir auðtrúa alþýðu, og árið 1894
kallaði þáverandi forseti verzlunar-
ráðaneytisins saman nefnd til að íhuga
mál þetta, og sátu í henni tveir
dómarar og ymsir fulltrúar fyrir verzl-
un og iðnað, undir forsæti Lavey
lávarðar. Nefnd þessi sat lengi á
ráðsteínu, loks var frumvarp liennar
lagt fram í efri málstofunni, og síðan
í neðri málstofunni, og er orðið lýð-
um Ijóst undir nafninu hlutabréfalög frá
8. ágúst 1900, sem öðlast gildi 1. janúar
1901. fví til sönnunar, hve mikil
þörf væri á lögum þessum, tilfærðu
menn að t. d., að árið 1890 hefði ekki
færri en 1261 hlutafélög faiið á höfuðið
með til samans 15 milliónir punda
sterling skaða. |>að sem mest þrengdi
að þessum félögum voru hin gífurlega
ómakslaun, er þau hlutu að borga og
hin margvíslegu leynilegu hlunnindi,
sem forgöngumenn, stjórnarmeðlimir
og ýmsir aðrir drógu sér, á kostnað
hins nýstofnaða félags, og sem hluta-
bréfaeigendurnir vissu stundum ekkert
af fyrri en félagið fór á höfuðið og var
i tekið til opinberrar skiptameðferðar.
i f>að er algengt á Englandi að búum
í er skipt af prívatmönnum, og er ástæða
til þess sú, að á þann hátt er hægra
að halda ýmsum svikum leyndum.
Hlutabréfalögin frá ágúst 1900 eru
í .36 greinum, og mörgum aukagrein-
um.
Eimmtudaginn 26. júni bar mr.
ít i t c h i e, formaður verzlunarráða-
Deytisips lögin upp í neðri málstofunni-
Sagði hann að allir hlytu að játa að
mál þetta væri mjög mikilsvarðandi
fyrir landið, þar sem um það væri að
ræða. að vernda allt hið mikla fé, sem
stæði í opinberum félögum.
Yið umræðurnar . sagði L a b o u-
c h e r e: „Porseti.verzlunairáðaneytis-
ins virðist hafa undarlegc álit á
ráðvendni stjórnarnefndæ4'
Ýmsir töluðu á líka leið. Mr. B r y ce
sagði: Menn hafa talað um að það
ætti ekki að gjöra heiðarlegum manni
það um of örðugt að vera í stjórn
hlutafélags Um pað kemur öllum saman#
Hann vissi þess fá dæmi að nokkur
forgöngumaður eða stjórnarmeðlimur,
sem gegnt hefðu skyldu sinni með
ráðvendni, liefðu orðið fyrir neinum
óþægindum af hálfu yfirvaldanna. J>eir
menu væru til, sem, þótt þeir væru
persónulega ráðvandir, væri alls ó-
kunnugt um iög og verzlunarmál, og
sem blátt áfram seldu nöfu sín til að
skreyta með ýms boðsrit. J>essir
menn hlytu opt að gjalda yfirsjóna
annara manna, sem höfðu meiri þekk-
ing en rýraii samvizku; en þeir ættu
þó varla lduttekningu skilið. Ekkert
stuðlar eins að því að œisbeitt sé
lögunum, einsog þegar heiðarlegir en
ókænir menn ljá tiöfn til ólöglegra
viðskip+a. Takmark löggjafarinnar er
ekki eins mikið í því fólgið að gefa
fjölmargar laga ákvarðanir um smáræði,
heldur í því að styrkja grundvallar-
reglur laganna, og hvetja yfirvöldin til
að uppljóstra og hegna öllum svikum,
í hvaða mynd sem væru. Hið bezta
ráð til að bæta þessi lög, væri, að setja
inn aptur hin felldu ákvæði um ábyrgð
og skyldu forgöngumanna, stjórnar-
nefnda, framkvæmdarstjóra og endur-
skoðunarmanna, sem staðið höfðu í
hinu upprunalegu frumvarpi. J>ess utan
geta óheiðarlegir menn i einhverju
skúmaskoti myndað félag, og seinna
með aðstoð milligöngumanns, komið
á stofn hlutafélagi.
þessi lög taka það mjög greinilega
, fram, hvað taka. skuli fram
í undirbúningi þvílíkra
f é 1 a g a. J>ví nær allt skal til greiua
í byrjun þvilíkra félaga, og héðan af
má eigi gefa þokkabætur ábyrgðar-
mönnum eða miðlurum, nema það sé
greinilega tiltekið í undirbúningsskjal-
inu. þ>egar á stofnunarfundum þvílíkra
félaga á allt þeim viðvíkjaudi að ræða^
og við skrásetninguna þarf margs
nákvæmlega að gætu. Sé skuldfesting
nokkur á eignum félagsins eigi skrá-
sett, er hún ógild, og hver og einn
getur fyrir litla þóknun fengið að sjá
lista skrásetjarans og allar bækur hér
að lútandi. Greinirnar um endurskoð-
uuarmennina eru mjög harðar, en þó
varla eins heimtufrekar og nefDdin hafði
stungið upp á.
J>ví næst eru ákvarðanir um upp-
leysingu þvílíkra félaga, afmáun, ábyrgð,
falsanir, skipti á skuldabréfum og
hlutabréfum, viðbætur o. fl.
J>essi lög öðlast gildi við næstu
áramót, og þá mun reynslan sýna,
hvort mótmæli þau eru á rökum
bvggð, er komið hafa fram gegn ný-
mæii þessu.
* *
*
J>að munu reynast heilræði til
stjórnarnefndar Garðarsfélagsms og
endurskoðanda þess, að kynna sér
nú þessi nýju ensku lög vel, svo
þegar öxin ríður að rötum þess fausks
(Garðarsfél.)— sem eptir nýmeðtekuu
bréfi frá framkvæmdarstj, C. B, Horr-
mann getur varla dregist lengi úr
pessu — þá hitti hún þá ekki óvið-
búna.
Ritst.
IJtlendar fréttir.
—:o:—
Kína. J>ar stendur enn allt í sama
þófinu. Keisaraekkjan og keisarinn
vilja ekki snúa aptur til Peking á meðan
höfuðborgin er á valdi stórveldanna,
er ekki hafa ennþá getað náð í keisara
og keisaraekkjuna, sem eru flúin
suð- vestur í land.
Yfirherforingi stórveldanna, W a 1-
d e r s e e greifi, er nú kominn til Peking
og seztur að í höll keisaraekkjunnar
ineð mestan hluta hinnar þýzku her-
sveitar, og er hann vongóður um að
ástandið muni nú fara að batna þar
eystra og að biáðum muni komast
þar á viðunanlegur friður. En ennþá
er ekki farið að semja um friðinn,
því gamli Li Hung Shang dregur
alla samninga á langinn í von um að
stórveldin lendi hvort í hárinu á öðru.
Englendingar og fjóðverjar hafa