Austri - 07.11.1900, Blaðsíða 3

NR. 38
A U S T R I.
að það miði til stjórnarbótar að færa
„valdið'-1 út úr landinu. Eu par sem
hann fijörir ráð fyrir að )..»ð gæti orð-
ið verulpg stjórnárbót pó stjórnin yrði
jafnvel útlondari en áður, pá
gengur fyrst fram af oss, pví ping-
r æ ð i pað, som hann vitnar í, á sér
engan stað hjá oss, par sem rsðgjafiun
getur sctið í trássi við pingið svo lengi
sem honum póknast.
Að endingu biðjum vér hinn hátt-
virta höf. að skila til fyrverandi ping-
manns Eyíirðinga, að kærra hefði oss
verið að vita hann halda áfram að
vera sómi íslenzku bændastéttarinnar,
en að vera nú gengir.n í flokk stjórnar-
og spturhaldsmnnua.
mtstjörinn.
Seyðisfirði, 7. növember 1900.
T í ð a r f a r er nú hiðjiágætasta ■ á
degi hrerjum, og auð jörð upp í mið
fjöll.
E i s k i a f 1 i nokkur.
O f v i ð r i gjörði hér nokkurt 2. p.
m., og fauk pá töluvert af pakinu á
íshúsi Garðarsféiagsins inn áEjarðar-
selsmýrum.
Að kvöldi næsta dags komu
gufuskipin: „Egill“, að norðan, og
„Mjölnir" frá útlöndum, og „Hjálmar“
daginn eptir að norðan. „Egill“ og
„Hjálmar“ tóku hér mikið af vörum
til útlanda.
Með „Agli“ kom hingað ekkjuf: ú
Elín Davíðsson.
Ejöldi farpegja tök sér nú far með
,,Agli“ til útlanda, par á meðal kaupm.
T. L. Imsland og Ingvar Eymundsson
pAKKARAYAItP.
Vér undirritaðar ekkjur, sendum
hérmeð vort. hjartans pakklæti
öllum peim, sem eptir drúkknun
eiginmanna vorra hafa rétt oss hjálp-
arhönd eða sýnt oss hluttekningu í
luuni djúpu sorg. Sérstaklega viljum
vér pakka færeyingnum herra Simon
•Tens Joensen og meðlimum Goodtempl-
arst. „Ejólan“ á f»órarinsstaðaeyrum,
er gengist hafa fyrir fjársamskotum til
okkar.
Seyðisfirði, 18. okt. 1900.
Guðfinna Pétursdóttir.
Ingibjörg Bjarnadóttir.
Kristin jSumart ós porsteinsdóttir.
jOrgeÍ-
Har
•momum,
heimasmiðuð, verðlaunuð með heið-
urspeningi úr s i 1 f r i í Málmey
1896 og í Stökkhólmi 1897. Verð
frá 125 kr. ~ 10°/? afslætti. Yfir
4 0 0 kaupendur hafa lokið lofsorði
á Harmonia vor, og eru margir
peirra á Islandi. — Við höfum líka
á boðstólum Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í A m e r í k u. Af
peim eru ódýrust og bezt Keed-
hams með 2 r ö d d u m og K o p-
lers með fjórum, í háum
k a s s a af li n o t u t r é með
standhyllu og spegli á kr.
( 257,50 au. „netto“. — Biðjið um
á verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
t!3 Kjöbenhavn V.
1 haust var mér dreginn hvítur
lambhrútur með mínu marki: blaðstýft
aptan liægra ómarkað vinstra, sem eg
á ekki og vil eg hiðja eigahdann að
vitja hans sem fyrst til raín en; borga
verður hmn auglýsingu pcssa og fyrir-
höfn á lambinu ef húa verður nokkur.
Dallandi 20. okfober 1900,
Sigurjón Bjarnason.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede, almindelige BrandaBsura»ce
Compagni,
for Bygninger, Varer, Effeeter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjpben-
’-avn, modtager Anmeluelser omBrand-
forsikring; meddeler Oplysning«r öm
Præmier &c. og udsteder Pöiicer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
139
Hja ndirskrifaðri fæst saumaður
allslags kvennmanna nærfatnaður
(damelinned). Emnig fást hakkaðir
fallegir barnakjólar, treyjur og húfur
úr vel spunnu bandi.
Eirði, 19. október 1900.
Aðalheiður Gestsdóttir.
Hannyrðir.
. ITngar stúlkur, sem vilja lærn út-sanm
j geta fengið tiisögn hjá undirskrifaðri.
Eiirnig hefi eg til sölu áteiknuð stykki
og silki tilheyrandi.
Vestdalseyri, 23. okt. 1900.
Þorgerður Baldvinsdóttir.
E p 1 i
og
kartöplur
fást
í Wathnes verzlun,
Tvævett brúnt mertryppi. ómarkað,
hálf hringeygt á öðru auganu, hefir
tapazt í sumar úr heimaliögum. Sá,
sem kann að verða var við tryppi
petta, er vinsamlega beóinn að gjöra
undirskrifuðum sem fyrst aðvart um
pað.
Asgeirsstöðum í Eiðapinghá
1. nóvbr. 1900.
____Guttormur Pálsson.
Ungur áhurðarhestur
óskast til kaups.
Ritstj. vísar 'a.
Heimsins vönduðustu og ódýrustu
orgel og’ fortepíanó
fast með verksmiðjuverði beina leið frá
Beethoven Piano & Organ Co.,
og frá Cormsh & Co., b'ashiugton,
New Iersey, TJ. S. A.
Orgel úr hnottré með 5 áttundum
(122 fjöðrum) 13 tónfjölgunum, 2
, hnéspöðum, með vöuduðum orgelstól
i °o skóla, kostar í umbúðum ca. 125
krónur (Orgel með sama hljóðmagni
kostar í hnottreskassa hjá Petersen
& Steenstruj) minnst ca. 340 krónur
og lítið eitt minna hjá öð ura orgel-
sölum á Norðui löndum). Flutnings-
kostnað-ir frá Ameríku til Kaupmanna-
hafnar er frá 26—40 krónur eptir
verði og pyngd orgelsins. Oll full-
komnari orgel og fortepiano tiltölu-
lega jafn ódýr og öll með 25 ára
ábyrgð.
Allir væntanlegir kaupendur eiga
að snúa sér til undirritaðs. Emka-
fulltrúi félaganna hér á landi:
Þórsteiiiii Arnljótsson.
Sauðanesi.
Eg undirskrifaður hefi næst undan-
farin tvö ár reyut Kína-lífs-elixír
Valdemars Petersens, sem herra H.
Johnsen og herraM. S. Blöndal kaup.
menn hafa til sölu, og hefi eg alls
enga magabittera fundiðjafn göða scm
áminnstan Kínabitter Valdemars og
skal pví af eigin reynslu og sannfær-
íngu ráða íslendingum til að kaupa
og brúka pennan bitter við öllum
magaveikiudum og slæmri meltíng
(dispepsi), af hrerri helzt orsök sem
magaveikindi manna eru sprottin, pví
pað er sannleiki, „að sæld manna
ungra sem gamalla er komin undir
góðri meUingu’" En eg hefi revnt
marga fleiri svo kallaða magabittera
(arkana), og tek pennan bitter langt
fram yfir pá alla.
Sjónarhól,
L. Pálsson,
praktísérandi læknir.
Kína-lifs-elixmnn fæst hjá flesium
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss ura, að fá
hiun ekta Kina-lífs-elixír, eru kailp-
endur beðnir að^ lRa eptir pví, að
~F“
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir binu skrásetta vörumerki á
Uöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
126
markgreifinn særður mjög og iiuLningskipín ötl tekin. Svo leið eitt
ár með óumræðilegum samvizkukvölum, er höfðu nær svipt mig viti
og pá heitstrengdi eg að hefna pessa alls á Englendingum. Eg fór
til Guadeluppe eyjarinnar og keypti mér par fyrir mostan hluta
pýfisins alútbúið herskip og réðst svo á Englendinga. 1 eigin og
og Englendinga blóði liefi eg í 15 ár reynt til pess að pvo burtu
pann blett er eg hafði svo svívirðilega sett á natn mitt og ættjarðar
miunar Yíir tvo priðju hluta af eigum mínum hefi eg eignazt í
iieiðarlgum víking, en byrjunin er pó pannig undirkomin, er nú heíi
eg skýrt frá.
Rá er eg á gamals aldri kom aptur til Eraklands, spurði eg strax
eptir pví, livernig peim Champcey d’ Hauterive liði, og frétti pá, að
peir litðu við alsnægtir í höll sinni. Eg pagði um leyndarmál mitt.
Ó að eg uú megi fá fyrirgefningu barna minna. Eg hefi ekki getað
afborið pað, uð viðurkenna svívirðing nffna fyrir peim í lifanda lífi,
en að mér látnum skulu pau fá allt að vita og pá verða pau að
haga sér eptir pví sem samvizka peirra býður peim. Sjálfur hefl
eg aðeins pá einu bæn til ættingja minua, að peir kuupi og gefi
ríkinu vel útbúið herskip, pá ei ófriður tís næst á íuilli Erakklauds
og Englauds, sem eigi getur liðið á löngn svo mikið hatur sem
okkar er í nfilli — og láti herskip petta heita „la >Savage.“ |>á
mun eg í hvert skipti, er pað skýtur á Englendinga, snúa mér í
gröf minni af fögnuði!
Bicharð Savage, að auknefm Laroque.u
Nú datt mér ýmisiegt í hug, er að fullu saunaði pessa sorglegu
frásögn. Eg hafðí opt heyrt föður minn minnast pessa atburðar
í lííi afa mins með sorgblöndnu stærilæti, en pað hafði ætíð verið
álit ættmanna minna, aðRicharð Savage, bvers nafns egminntist opt
hafa heyrt getið, hefði sjálfur verið svikinn, og engan vegin verið
um að kenna, að Thetis beið ósigur.
Nú skildi eg svo margt, er á-'ur halði verið mér óráðin gáta
hjá gamla manninum. Eaðir minu hafði ætið sagt, að eg væri lif-
andi eptirmynd afa nfins markgreifa Jacijues, og við petta greinilega
123
yasaklút nfinura. Eg rammaði á rétta leið i tunglskmínu og komst
a tæ;.-um tíma alla leið til hallarinnar. Eg fékk að vita, að doktor
Desmarets var par og flýtti mér að hitta hann í dagslofunni með
nokkrum monnum öðrum, seœ allir litu áhyggjufullir út Doktor
Desmarets,“ sagði eg glaðlega, „hesturinn fældist undir mér o-
eygði mer af, syo eg er hálf hræddur um, að vinstri handleggurinn
se genginn ur liði. Viljið pér ekki gjöra svo vel að líta á hann “
„Por segið hann genginn úr liði,“ tök doktor Desmares til
oröa. ^ „JNei, nei, goðurinn minn, handleggurinn er brotinn.“
Erú Laroque hrópaði upp yfir sig og nálgaðist okkur." — Enn
pa ein ogæfan til!“ ”
Eg lezt verða hissa. — „Hvað hefir borið við?“ spurði e«-
eitthv ið hI kT' er.r,°.Írædd Un)’ ^ dÓttUr ^
eitthvað hlekkzt a. Hun reið heðan heiman að kl. 3 og er enn úá
ókoinin aptur!“ ^
„Pröken Marguerite! henni hefi eg mætt ____________«
„Hafið pér mætt henni, hvenær og hvar?_____________! _ Takiij
móður liennar pað eigi illa uPP/ pó hún spyrji fyrst eptir dóttur
sinni. ,
Eg mætti henni á pjóðveginum um kl 5. Við komum bæði
riðaudi hvort úr siuni átt, og hún sagðist vera á leiðinni til turn-
byggingarinnar hinumegin við porpið Elven.“
„iil turnsins! pá hefir hún villzt í skóginum — _________ __ yjg
verðum strax að senda menn pangað!“
Herra de Bévellan skipaði strax að leggja á nokkra klára til
pess að ríða pangað. Eg lét fyrst sem eg ætlaði iíka með leitar-
mönnum, en lét pó tilleiðast fyrir bænastað frú Laroque og læknis-
ins að fara heldur í rúmið, sem eg líka hafði fulla pörf á að
komast. Eptir að hafa bundið um haudlegg minn, ók læknirinn
með fru Laroque til porpsins Elven, par sem pau ætluðu sér að
bíða eptir árangrmum af rannsókn peirri, er herra de Bévellan
ætlaði sér að gjöra í og umhverfis turnbygginguna.
Klukkan var á að gizka 10, er Allain kom og sagði mér, að
frökemn væn fundin. Hann sagði mér síðan nákvæmlega frá pví hvernig
,pað hefði aðborið að hún var lokuð parna inni í turninum, ’ að pví