Austri - 30.11.1900, Blaðsíða 4

NR. 42
AUSTEI.
154

E p 1 i
og
k a v t ö p 1 n r
fár,t
í Wathnes verzlun,
Jorð til solu.
Hérmoð auglýsist, að jörðin Hrafna-
bjerg í Hjaltastaðapirgliá í Norður-
múlasýslu, 6 hndr. að fornu mati, o
til sölu og laus til ábúðar frá næstu
fardögum 1901, með pægilegum borg-
unaiskilmálum.
Gagnstöð 2. október 1900.
Magnús Vilhjálmsson.
The
I o rt h British
Ropework Company
Kirtcaldy í- Skotlandi
Coi tractors to H. M. Government
búa til: riissneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér
b>ga vandað og ódýrt eptir gæðum.
Eiuka-umboðsmaður fyrir Danmörk
ísland og Færeyjar: •
Jakob Gunnlögsson
Kjöbenhavn K.
Allar aðgjörðir
á úrnm og klukkum
eru mjög vandaðar og óvenjulega fljótt
af hendi leystar
á úrsmíðaverkstofu
Friðriks Gíslasonar.
Yort tilbúna
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Surrogat
hefir unnið sér fáheyrða útbreiðslu
reynið pað, ef pér eigi brúkið paðnú
pegar.
F. Hjorth & Co
Köbenhavnn.
Orgel-
Harmouium,
s heimasmiðuð, verðlaunuð me'l heið-
[urspeningi úr silfri í Málmey
-1S96 og í Stokkhólmi 1897. Verð
; frá 125 kr. -4- 10°/0 afsiætti. Yfir
14 0 0 kaupendur hafa lokið lofs^rði
i á Harmqnia vor, og eru margir
! peirra á Islandi. — Við höfum líka
! á boðstólum Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í A m e r í k u. Af
; peim eru ódýrust og bezt Need-
|nams með 2röddum og Kop-
1 e r s m e ð f j ó r u m, í háum
j k a s s a af hnotutré með
’standhyllu og spegli á kr.
1257,50 au. „netto“. — Biðjið um
! verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn V.
I síðastliðin sex ár hefi eg pjáðs^
af pungri sinnisveiki, og nefi reynt við
henni ýms meðöl, en árangurslaust,
par til eg fyrir 5 vikum síðan byrjaði
að brúka Kina-lífs-elixír frá herra
Waldemar Petersen í Friðrikshöfn pá
tór eg strax að geta sofið reglulega;
og er eg hafði brúkað úr fjörum
flöskum, fann eg til mikils bata og eg
vona, að við stöðuga brúkun elexírsins
öðlist vg fullkominn bata.
Staddur í Beykjavík.
Pétur Bjarnason
frá Landakoti.
*
* *
Að ofanskráð vottorð sé gefið af
frjálsum vilja og fullu ráði vottar
Lárusi Pálsson
prakt. lækni.
Kína-lifs-elixmnn fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P
F..
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
fflEBeejfffr
margarine
erilíid
den
v
Agætt
daiiskt
Margarine
Merkt
í stað smjors.
Bedste.
I smáum 10—20 pd. öskjum (öskjurnar fá menn ókeypis) hentugt til
heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margarine. Fæst innan skamms
í öllum verzlunum á íslandi.
H. Steensens Margarinefabrik,
Vejle.
fyril-skilvindnr
hefii Jón Bergsson á Egilsstöðum til
sölu. J>ær eru geymdar hjá Jóni
Jónssyni pöntunarstjóra í Múla, og
geta menn einnig fengið pær hjá
honum. *
_ Höfuðbólið
Á r nanes
til sölu.
Til kaups og ábúðar fæst í næst-
komandi fardögum 1901. 17 hndr. 18
ál. (pví nær hálflendan) í jörðunni
Árnanesi í Nesjahreppi í Austur-
Skaptafellssýslu.
Jörðunni fylgir nýbyggt íbúðarhús
úr timbri, járnvarið 14 -f- 9 ál. að
stærð. Kjallari er undir öllu húsinu
Með aunari hlið hússins er skúr, 5 ál.
breiður. Húsið var byggt í fyrra og
r reisulegt og vel vandað. pai að
auki fylgir hálflendu pessari um 30
útíliús.
Tún jarðarinnar er rennislétt, gefur
af sér um 200 hesta. Engjar miklar
og góðar. Heyfall ágætt. Útbeit er
hin bezta og nðg landrými. Jörðunni
fylgir afrétt og skógarítak.
Jörðin hefir ýms hlunnindi, svo sem
æðarvaip og reka- rétt í Hornafirði á
peim stöðum, er hvali hefir opt fest á
Fyrir fám árum komu 3 hvalir á lan .
jarðarinnar sama árið.
Á jörðinni má hafa mjög stórt bú.
Menn semji við
Einar Stöfánsson
bónda í Arnanesi.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octyoje-
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
7,avn, modtager Anmeldelser omBrand-
íorsikring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í mqi 1896.
Carl D. Tulinius.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. O. Skaptasonar.
136
færast yfir ásjónu híns gamla manns, er nú leit miklu unglegai út,
og eg varð var við að tvö tár runnu af augum hans niður hlnar
fölu kinnar Hann rétti mér hendina, en allt í einu kreptist hún
sarnan á miðri leið og vísaði sem ógnandi út á við; augu hans
ranghvolfdust einsog kúla hefði hitt hann í h]artastað: — „Engleud-
ingurinn, Englendingurinn!11 æpti hann, og féll svo aptur á koddann.
Hann var látinn. Eg fiýtti mér að kalla á fólk og skömmu síðar
var hann umkringdur af hinura syrgjandi og biðjandi ættingjum
sínum. En eg flýtti mér burtu, og hafði atburður pessi, er eg varð
að skýla fyrir öllum öðrum, haft mikil áhrif á mig.
Vegna pessa andláts hefi eg fengið hér nóg að starfa, svo eg
á hægra með að afsaka veru mína hér fyrir sjálfum mér; en eg
skil reyndar ekkert í pví af hvaða ástæðu herra Laubépin hefir
krafizt pess af mér, að eg skuli fresta brottför mmni. pað getur
pó eigi átt sér stað, að hann hafi nokkra von um, að tímirrn muni
færa okkur betri ráð. Eg gruna hann fyrir að hafa í pessu efni
látið leiðast af einhverri hjátrú og barnslegri von, er sízt sæmir
svo reyndum og greindum manni, sem hann er, og sem eg vildi óska
að eg hefði eigi látið undan. Hann gat pó farið nærri um pað, að
hann lagði mér pá aukabyrði á herðar, sem eg hefði getað komizt
bjá, og að vera mín hér undir pessum kringumstæðura á eigi við,
og að eg á pað miklu framar á hættu en áður að framlenging veru
minnar hér í hölhnni verði lögð út á verri veg, og mér borin á
brýn binn svívirðlegasti eigingjarni tilgangur, og að eg gerði gabb
að liinura helgustu tiífinningum. Hið fyrsta mót mitt með fröken
Marguerite eptir beinbrotið, færði mór fyllilega heim sanninn um
pað, hvílíkar sálarkvalir eg hlyti að liða við að vera hér lengur.
Dauði gamla Laroque getur pó að nokkru leyti afsakað veru mína
hér á heimilinu.
Rcnnas, liaim 26. október.
IJnð er pó loksíns fullkomnað. En Guð einn veit, hvað sterk
pau bönd voru, er buudu mig, og pá er pau brustu, var, sem hjarta
mitt væri sundurkramið.
Um klukkan 9 í gærkvöldi sat eg fyrir opnum glugga með
137
hönd undir kinn á herbergi mínu, pá er eg með undrun varð pess
var að skriðljós færðist nær bústað mínum eptir hinum myrku trjá-
gongum í trjágarðinum í peirri átt, er íbúar hallarinnar voru sízt
vanir um að fara. Bétt á eptir var barið að dyrum og fröken de
Porhoet kom í mesta flýti inn til mín. „Prændi minn,“ hrópaði
hún, „eg verð að tala við yður.“
„Hefir nokkurt slys viljað til?“ sagði eg, og starði á hana.
„Ó nei, ekki verulega, en nú getið pér bezt sjálfur dæmt ura
pað. Gjörið pér svo vel að setjast niður. — Kæra barnið mitt, pér
hafið sjálfur verið í tvö kvöld lieima í höllinui, hafið pér pá ekki
tekið eptir neinu nýstárlegu í atferli pcirra mæðgna?“
„Ó nei, eg hefi einkis sérlegs orðið var.“
„Hafið pér pá heldur ekki tekið eptir pví, að pað virðist vera.
komin svoddan ró og innileg ánægja yfir pær?“
„Jú, pað má vera að pér hafið rétt að mæla. Að frátaldr
hinni eðlilegu sorg peirra yfir dauða gamla mannsins, pá er eg eigi
frá pví, að pær líti ánægjulegar út, en áður.“
„J>að er heldur enginn efi á pví, að svo er, og hefðuð pér
einsog eg, umgengizt pær síðasta hálfa mánuðinn dags daglega, pá.
hefðuð pér óefað líka orðið kynlegra hluta var í fari peirra. |>annig
hefi eg optar en einu sinni orðið vör við pað, að pær mæðgur hafo,
gefið hvor annari leíkn í laumi og eg var viss um að pær byggju
yfir einhverju leyndarmáli, er aðrir mættu eígi fá að vita. Hér
við bættist, að pað er orðin mikil breyting á venjum peirra og
lifnaðarhætti. Frú Laroque hefir gleymt glóðarkeri sínu og súg-
skýlunni á hægindastól sinum og öðrum saklausum smádutlungum.
Nú fer hún á fætur fyrir allar aldir og svo sitja pær frá pví fyrst
á morgnana og fram á fauða nótt báðar blýfastar við sauma sína.,
Og báðar hafa pær mæðgur fengið svo óstjórnlega löngun til út-
saums vinnu, og pær hafa ekki verið í rónni fyr en pær fengju að’
vita pað, hvað kvennmaðurinn gæti unnið sér mikið inn á dag við
pá vinnu. Allt petta atferli peirra var mér hreinasta ráðgáta, er
mér lengi vel tókst eigi að fá ráðið. En nú hefi eg loksins fengið
fulla vissu i pessu efni, og pó eg máske verði nú að ganga nær