Austri - 30.04.1901, Side 3

£?R. 16
Atsiai.
4ð
björg kor.a, sfva Biöms Björnssonar
a'ðstoðarprosts í Laufási og Sigríðnr
ógipt.
þann 24. s. m. andaðist á Völlum
í Sva'rfaðardal presturinn síra T ó m-
a s Hallgrímsson riimlega
fimmtugur að aldri. Hann var prúð-
menni í framgöngu, góður ræðamaður
og söugmaður í bezta lagi.
Maður að nafui Kristján Gíslason,
bóndi til skamms tíma í Ytra- Krossa-
nesi, drukknaði á svo nefndri Krossa-
nesbót p. 18. marz að kvöldi dags.
Var hann með öðrum nmnni á bát,
sem líka var hætt kominn. Sagt er að
mennirnir hafi verið töluvert öi/aðir.
Skjalafalsarinrr J óhannes
Jóhanuesson slapp úr gæslu frá
hreppstjóranum Jónasi Jónssjni á
Kjarna í Ejjafirði um miðjan marz
mánuð og hetir ekki séðst síðan og
ekkert til hans spurtzt, pött víða hafi
verið leitað. Eptir að hann nsðist
á Sandfellsh tga í vetirr var hann
fluttur hingað og hafður í gæzlu liér
á fangahúsinu meðan ranusókn í raáli
hans stóð yfir, en síðu.n komið að
Kjarna. Héraðsdömur í máli hans
var uppkveðinn og hljóðaði npp á 18
mánaða betrunarhúsvinnu. Er margt
talað um hvarf hans, eins og gengur j
pegar eitthvað óvanalegt ber að hönd-
um. En allir munu jafnfróðir í pví
bvar hann er niðurkominn, en flestir
eru pess fulltrúa, að hann hafi ekki
fyrirfarið sér heldur st>oki* 1 * * * buitu
heill á liófi. Munu sumir óska hon■ m
allra fararheiila og biðja pess af
heilum hug, að hann lendi ekki í ann-
að sinn í klóm lögreglunnar. Og svona
er pað vant að ganga er einhver
sýnir snarræði í pví að smeygja sér úr
höndum réttvísinnar.
Klæðaverksmiðj an
fyrirliugaða.
):0:(
Alpingi sampykkti 1899 lög um undir-
húning og stofnun klæðaverksmiðju á
íslandi, sem konungur staðfesti 21. júni
síðastliðið ár. Samkvæmt lögum passum
hefir stjórnin falið mér að gjöra aliar
nauðsynlegar rannsóknir pessu viðvíkj-
andi. og kem eg t peim erindum til
Islands seinast í aprílmánuði.
pað er áríðandi, að petta raikilvæga
mál fái svo góðan undirbúning, sem
unnt er, og vil eg pví biðja alla, sem
hafa vilja til að styðja að pví, að
ullariðnaður kæmist á í landinu, og
sem geta gefið eiuhverjar upplýsingar
í pessu máli, góðfúslega að láta mig
vita fyrir miðjan maimánuð. Eg mun
pá haga ferðum mínum á íslandi svo.
að eg komi á pá staði, er eg hef von
um að fá eiribverjar ujjplýsingar.
Yerksmiðjan ætti helzt að vera í
ullarríku héraði, par sem er vatnsafl
og greiðar samgöngur,' og er áríðandi
að hún verði á sem haganlegustum
stað. Eg býst við, að ýmsir viðsvegar
á landinu pekki svona staði, og væri
mér sérstaklega kært að fá upplýs-
ingar pví viðvíkj-uidi.
Yona eg, að menn sinni pessu, og
gjöri pannig sitt til að styðja petta
fyrirtæki, sem er mjög mikilsvarðandi
fyrir ísland. Gjörið svo vel að
skrifa mér til ReykjavJkur, — helzt
sem fyrst. —
A fcrð í Kristjaníu 5. d. marzm, 1901.
K. Zimsen,
verkfræðingur.
Ritstj. „í5 * * * * *jóðviljansu, ísfirzka kemp-
an, er nú í 13.—14. thl. þjóðv. að seil-
ast hingað á Austfirði til pess að sletta
sér fram í pað sem honum kemur
ekkert við, og er pað furða að hann
skyldi hafa ráðrúm til pess, svo annríkt
sem hann hefir átt undanfarandi með
að ráðstafa reitum kaupfélagsins sáluga,
sbr. ,|>jóðólf- rir. 16 og ,Ejollkonuna‘.
J>essi i>jóðviljagrein, pó stutt sé, er
nægileg tií pess að færa almenuingi
heim sanninn nm tvennt, fyrst pað, hve
fagran smekk og göfuga skoðun á rit-
hætti manna kempan liefir til að bera,
og svo pað annað, hve gullvægar muni
hafa verið forsendurnar í dómum
pessa „afdankaða11 yfirvalds, hafi pær
likzt pessum sleggjudömi um málstað
Austra gagnvart Bjarka.
Yirðist oss ristj. í>jóðv. mjög hollt
að skoða kempnmynd sína í spegli Jeitn,
er Bogi Melsteð réttir að honum hér
í blaðinu, ef við pað kynni að sljákka
eitthvað gorgeirinn og tilslettnin.
Seyðisfirði. 30. apríl 1901.
Yeðrátta nú alltaf hin blíðasta
sem urr hásumar væri.
’.Y a a g e n, skipstjóri Oskar Arnesen,
kom hingað með kol frá Euglandi á
sunnndagsnóttina og á að fara héðau
annaðkvöld beína leið til Bergen.
Vaagen flutti blöð t.il 23. p. m.
E g i 11. skipstjóri Houeland, kom að
norðan í dag. Með skipinu komu: franr-
kvæmdarstjóri Fr. Watbne. dýralæknir
Karl Nikulásson, kaupm. Andrés Ras-
mussen og Kristján Jónsson veitinga-
maður.
E i n a r J o c h u m s o n heldur hér
um pessar mundir fyrirlestra um trú-
fræði o. fl. í gærkveldi hafði hann
gefið pá lýsingu í Bindindishúsinu af
Skúla Thoroddsen, sem föðurlandsvirii,
pingmanni. pöntunarstjóra, ritstjóra og
auðkýiingi, er vakti almenna skemmtuu
áheyrendauna, er skellihlógu að peim
lýsiugum á ísfirzku kempunni. —
N ý r p j ó f n a ð u r var framinn í
næsta húsi við sýslumann rétt áður
en hann fór norður raeð „Aglr'.
Hafði pá verið stolið 8 pörum af
nýjum sokkum af pvottasnúru.
Gestur Pálssou.
Allir íslendingar unna sögum og
Ijóðum Gests sál. Pálssonar. Yið
undirritaðir höfnm í hyggju að gefa
út öll ritverk hans með ravnd og æfi-
sögu í vandaðri útgáfu, á 'næsta ári,
að öllu forfallalausn. Vildum við
vinsamlega mælast fil, að allir góðir
menn, er eitthvað hafa uudir liöndttm
eða kunna eptir pennan fræga höf.,
gjöri svo vel að látæ okkar pað í té.
— Agóða peim, er verða kynni af
útgáfunni verður varið til að reisa
skáldinu minnisvarða.
Chicago, 111. III. Huron Str.
Með vinsemd og virging.
Arnör Árnason. Sig. Jíd. Jóhanness.
Til dð Döve. En rig Dame, som
er bleven helhredet for Dövhod og
Oresusen ved H.jælp af Dr. Nicholsons
kunstiae Trommehinder, har skænlcet
hans Institut 20,000 Kr., for at fattige
Döve, som ikke kunne kjöbe disse Trom-
mehinder, kunne faa de;n udenBetaling.
Skriv til: Institut „Longcott“ Gun-
nor.-bury London, W., England.
Köbenhavns Pensel- Börste &
Gradekostefabrik
anbefaler sit Fabrikat.
Prisliste tilstilles..
NB. Extra gode Fiskebörster.
Fineste Skandinavisk
Export KafFe Snrrogat
F. Hjorth & Co.
______________Köbenhavnn.
Y O T T O R Ð.
Eg hef iengst æfi minnar verið
mjög veikur af sjósótt, en hefi opt
orðið að vera á sjó í misjöfnu sjó-
j veðri; kom mér pví til hugar, að
j brúka Kína-lífs-elixír herra. Yalde-
i mars Petersens í Eriðrikshöfn, sem
: hafði pau áhnf, að eg gat varla sagt,
j að eg fvndi tií sjósóttar, pegar eg
j brúkaði peimar. heilsusamlega bitter.
Vil eg pví ráðleggja öllum, sem eru
pjáðir af veiki pessari, að brúka
Kína lífs-elixír pennan, pvi hann er
að ininni mynslu áreiðanlegt sjósóttar-
meðal.
Sóleyjarbakka.
Br. Einarsson.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá tlestum
kaupmöunum á íslandi án nokkurrar
tollhækkuDar og kostar pví eins og
áður aðeins 1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, oru kaup-
endur beðnir að líta eptir pvi, að
1 V. P
I Jj’
| st.undi á flöskunum í grænu lakki, og
| eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
f ílöskumiðanum: Kínverji með glas í
| hendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
* ersen, Frederikshavn Danmark.
40
samri stundu fæ.ú út af leiksviðiuu. Tókuð pið eígi líka eptlr pví
að tjaldið var látið falla eptir forspilið?“
Ilma var stillt, en föl í framan, en áhyggjuloysi Boris var nú
farið og hann groip ópolinmóður framm í og kallaði: „Haldið
áfram!“
„A meðan fortjaldið var niðrí, var furið með frú Gregorivics
bak við leiksviðið, og er Restofski hafði komið henni fyririr par í
læstu herbergi, pá flýtti hann sér út í bæ til pess að komast eptir
pví, hvort bún hefði sagt rétt og satt til keimilis sins. Eu pað
einkei nilega kom pá í Ijós, að frúin hafði skýrt satt og rétt frá
öllu; svo Restotski varð að biðja hana auðmjúklega fyrgefningar, er
hann kom aptur til leikhússins. — Svo verður svinnum sfem ó-
svinnum!“
Eins og sögumenn hafa vanda fyrir, pá leit Volborth framan
í áheyrendur sína og sá, að Ilma reyndi til að brosa, en Dubrowski
var liumslaus af reiði.
„|>etta var svívirðilega gjört — smánarlega1* — hvæsti liann
út úr sér fokvondur og leit til Ilmu, eins °g hann hef i hana
grunaða. En tók pó eptir pví, að hann mætti ekki vekja grun um
pað hjá Yolborth, að hann væri nokkuð hér við riðinn, sagði pví
eigi meiraj bauð stuttaralega „góða nótt“ °g rigsaði út úr
salnum.
Allt petta sannfærði Yolborth um, að Boris pekkti ekki sjálfur
0nnu Tchigorin og hefði pví ekki tekið eptir fjarveru hennar í
söngflokknum, °g að Ilma hefði hingað til ekki vitað, hvort aðvörun
liennar heíði komið að notum, og í priðja lagi sýndi liræðsla hennar,
er hún sá Restofski opna bréfið, að hún vissi pá eigi. hvort pað
kœmi nógu snemma.
En petta sannfærði Volborth um, að hún lvefði sent bréfið
strax á eptir að Boris hafði .oyðilagt hraðskeytið. Hún hafði verið
nógu skörp til pess að sjá pað, að meðmæli Boris með söngkouu
pessari, sem hún hafði heyrt á í leikhúsinu kvöldið áður, mundi
nóg til að gruna Boris í augum leynilögregluliðsins, og pað var
Yolborth og Ilmu í annað sinn á pessum degi ljóst, að pau voru
lullir fjandmenn.
37
dekur hans við Palltzin furstinnu geti haft, ög að hann hætti með
pví bæði. mannorði sínu og lífi. Ef pessi heimskingi fongi að vita
pað til hvers furstinnan notar hann, pá ímynda eg mér að honum
yrði jafn illa við hana og hann áður hefir verið ástfanginn í heuni,
og mundi svo biðja Ilmu fyrirgefningar."
,.J>að getur verið, herra minn,“ svaraði Volborth kuldalega, „en
eg parf einmitt á honuin að halda sem agni til pess að veiða sam-
særismennina á.“
„Og koma honum í dauða og hrygsja mjög vesalings Ilmu, sem
mundi taka sér ógæfu hans mjög nærri,“ sagði Lobanof áhyggju-
fuilur.
„priðja deild má aldrei fást um slíka smámuni11 svaraði Vol-
borth kuldalega. „Boris Dubrowski cr líka svo æstur í geði um
pessar mundir, að hann mundi bregðast pannig við slíkri ásökun að
hin fyrirhugaða morðtilraun Onnu Tchigorin kæruizt í hámæli, eu
keisarafrúnni verður um fram allt að nlífa við pví. Og hann
mundi aldrei trúa pví, að furstinnan ræri riðin við slíkt, nema við
fengjum honum pær sannanir í hendur, er slíkum mönnum sem
houum ekki er trúandi fyrir.“
„]>essar síðustu ástæður yðar eru mikilvægar,11 sagði Lobanof,
en mátti pó sjá, að honum pótti miður. „pér teflið miskunnarliust,
Yolborth, en pað er, efiaust rétt að fórna peðinu til að frelsa
drottninguua. Væri eg í yðar sporum, mundi eg breyta eins og pér,
en eg ímynda’ mór að eg mundi kenna meira í brjósti um peðið
heldur en pér gjörið, vinur minu. Eg legg nú allt petta á yðar
vald — og svo -- góða nótt!“
Lobanof fursti greip pennann og tók til að rita aptur, án pess
að hafa hugmynd um, að pegnhollusta hans við ksisaradrottniaguna
yrði honum að aldurstila.
Yolborth skildist vel ánægður við furstann, pví hann mat mikils
álit hans, sem honum var áríðandi að geta borið fyrlr sig, ef svo
illa kynni til að takast, að pað hlytist illt af pví að l'ita Boris
leika um nokkra stund lausum hala..
Hann vissi vel hvað liann átti í liættu með að fara svoua að7