Austri - 27.06.1901, Blaðsíða 4

NR. 23
A D B T E I.
78
S a u d u e s n 11 a r v e r k s m i ð j a.
—=Verðlaunuð i Skien 1881, Stokkhólml 1897 og Bjorgvin 1898.:=-—
Sandnes ollarverksmiðja hefir áunnið sér mest álit um allt ísland; og
hversvegna? Einmitt af pví að verksmiðjan vinnur beztu vöruna, og tekur
ull sem boreun fyrir vinnuna, sem er mjög mikill kostur, par eð ull er hið
eina sem bóndinn getur iátið nú, í pessu slæroa árferði. er peninga er bvergi
að fá.
Engin af hinum verksmiðjunum notar svo mikið af íslenzkri nll einsog
Sandnes ullarverksmiðja; og hversvegna? Yegna pess að hún hefir hinar nýj-
ustu ullarvinnuvélar.
Sandnes ullarverksmiðja keypti árið 1900 60,000 pd. af íslcnzkri ull til
að vinna úr; og hversvegna? Einmitt sökum pess, að hún, með sínum nýju
ullarvinnuvélum, vinnur gott, fallegt og ódýrt efni, sern hún sendir til allra
landa.
fessvegna ættu allir, sem ætla að senda ull sína út í sumar til pess að
láta vinna úr henni og .vilja fá gott, fallegt og ódýrt vaðmál, að senda ullina
til Sandnes ullarverksmíðju.
Sendið nllina til mín eða umboðsmanna minna. Hjá mér og umboðs-
mönnum mínum eru ætíð sýnishorn af vaðmálum fyrirliggjandi, er menn geta
valið eptir.
Sýnishorn og verðlista sendi eg ókeypis til peirra er óska.
Umboðsmenn mínir eru:
Herra Grimur Lnxdal, Vopuafírði.
— Jónas Sigurðsson, Húsavik.
— Jón Jónsson, Oddeyri.
'— Guðrn. S. Th. Gruðmundsson, Siglufirði.
0 — Pálmi Pétursson, Sjávarborg pr. Sauðárkrók.
— Björn Arnason, J>verá pr. Skagaströnd.
. — J>órarinn Jónsson, Hjaltabakka pr. Blönduós.
— Olafur Theodórsson, Borðeyri.
— Jóhannes Ólafsson, fingeyri.
— Magnús Finnbogason, Yík.
— Gísli Jóhannesson, Vestmannaeyjum
— Steían Stefánsson, Norðfirði.
Seyðisíirði í mai 1900.
L. J. Imsland.
(Aðalumboðsmaður Sandues ullarverksmiðju.)
Tilbúin eptir forskript lrá hinu kgl.
dýralækningaráði í Kaupmannahöfn,
er nú viðurkennd að vera hið áreiðan-
legasta kláðamaurdrepandi meðal.
Fæst í 1 punds pökkum hjá kaup-
mönnum. A bverjum pakka er 'nið
únnskráða vörumerki: AKTIESEL-
SKABET J. HAGENS SÆBEFA-
BHlK. Helsingör. Umboðsmenn fyrir
ísland: F. Hj örth & Co. Kjöben-®
havn K.
The
Edinhnrgh Roperie
& Sailcloth Limitod Company
stofnað 1750.
Verksmiðjurí LEITH& GLASGOV
búa til:
færi, kaðla, strengi og segldhka
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum nm allt land. ,
Umboðsmenn fyrir ísland og Fær
eyjar:
E. Hjorth & Co
Kaupmann ahöfn.
í Stafangri.
Eins og peim er kunnugt er reynt hafa, vinna pessar verksmiðjur
fallegasta, hezta og ódýrasta fatadúka sem hægt er að fá úr íslenzkri ull,
einnig kjóJatau, sjöl, rúmteppi og gólfteppi.
Ennfremur taka verksmiðjurnar á móti heimaofnu vaðmáli til að pæfa,
pressa og lita
Byrgðir af sýnishornnm bjá umboðsmönnum verksmiðjunnar.
Fljót afgreiðsla. Va&daðverk.
Sendið pví ull yðar til mín eða undirritaðra umboðsmanna verk-
j smiðjuunar, sem eru:
í Reykjavík herra bókhaldari Ólafur Runólfss on.
Stykki sh^lmi — verzlunarstjóri Armann Bjarnarson
Isafirði herra kaupm. Arni Sveinsson,
Blönduós herra verzlunarmaður A r i S æ m u n d s e n
Skagaströnd herra verzlunarm., H a 11 d ó r Gunnlögsso n
Sauðárkrók herra verzlunarm. Ó 1 i P. B 1 ö n d a 1,
Odcleyri herra verzlm. Jón Stefánsson
---herra kaupm. A s g e i r Pétursson,
No -ðfirði herra kaupm. Gis 1 j Hjá 1 marsson
BreiðdaJ herra verzlunarstjóri Bjarni Siggeirsson,
Umhoðsmenn óskasf á peira stöðum par. scm enginn er áður.
Seyðisfirði, 30. rnarz 1901.
ROLF JOHAISEH.
Aðalumboðsmaður á íslandi.
Kýr eg'ta deniantssvartur litur | Eýr egta dökklilár iitnr
— — Iiálf-hlar — | — — sæblar —-
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran ogta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið fán* ,,beitze“).
Tii. heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti f'ram með sínunr viður
kennöu öflugu og fögru litum, sem tii eru,í alis konar lítbreytingum.
Fást hjá Kaupmönnum hvervetna á ísianöi.
Biich’s litimarverksmiðja,
Kaupmaimaliöfn V.
Stofnuð 1842 — 8œmd verðlaunum 1888.
Abyrgðarmaður og ritstjóri: 'cand. phil. Skapti. Jósepsson.
Frentsmiðja þorsteins J. G. Skapiasonar.
62
Forteseue Var ánægður með áhrif orða sínna á unnustu sína
og fór strax á heimleið með henni, pó honum væri grunur á pví
að Ilelaval ofursti væri par pegar kominn, og hann grunaði líka að
apturkoma Meltons til Breslau stæði í nánu sambandivið skvndiferð
Delavals ofursta pangað aptur frá Boulogne.
En Fortescue pótti vænt urn, að Aroeríkumanni pessum mundi
nú eigi verða leyft að búa hjá barónsfrúnni, og að pað muudi geta
bjargað Duhrowski og létta Yolbort að aptra morðráðum gegn
keisarahjónunum
t*ó að Volbgrth hefði eigi sagt honum neitt um pað, pá grunaði
Fortescue samt pað, að dauði Lobanofs gæti orðið vini hans til
ópæginda, pvi kæmist keisarinn að pví, að dauði pessa trúa pjóns
hans væri drætti Yoibortlis með fram að kenna og að líf drottningar
hans hefði verið í hinni mestu hættu, pá gat Yolborth átt von á
hinu versta, pví nú var Lobanof látinn, sem var sá eini maður,
er gat borið vitni um? að Yolborth hafði hagað sér í pessu efni
eptir ráði hans og fuilu sampykki. Og pað var svo sem sjálfsagt,
•að Yolborth mundi nú gefa hinar nákvæmustu gætur að makki
Dubrowski við Nihilistaoa. Fortescuo áleit sig eigi hrejgðast Yolborth,
pó hann aptraði Dubrowski frá að verða sér til hneisu og máske
hætta lífi sínu, par sem liann nú bæði hjálpaði Yolborth tíl að
afstýra væntaulegum vélráðum pessa Delavals ofursta gegn keisar-
anum og létti vini sínum aðaláform hans, að flækja alla jllræðis-
mennina fastar í neti sínu og dragi svo möskvana að hálsi peirra
allra í einu í ferðalok.
Laura flýtti sér svo mikið að komast heim til pess að koma
upp vélráðum Dclavals, að pau voru innan skamms komin að
húsi barónsekkjunuar, er var reisulegt gamalt hús, og áfast við
ráðhúsið, par sem Rússakeisari átti að gista næsta dag.
Fortescue fór með unnustu sinni inn í salinn, par serji inoðir
hennar sat hjá barónsekkjurmi, og gaf Laura honum varla tækifæri
til pess að heilsa peiro:
„Eg hefi komízt að raun nm, aðmighefir hent hin mesta óhæfa,
kæra barónsfrú!“ hrópaði Laura. „þér megið ómögulega lofa
Delaval ofursta að búa bér bjá yður, pó liann hafi borið fyrir sig
63
meðmæli Dubrowski höfuðsmanns, pað getur orðið honum að mestu
ógæfu. Að öllum líkindum er pessi Ameríkuinaður mesti porpari
og eg sár sé eptir pví, að eg mælti rneð veru hans hér hjá
yður.“
Barónsekkjan, sem ekki virtist vera ístöðumikil, hrökk saman
af hræðslu við petta ávarp fröken Metcalf. t
„En hann er pegar korairm hiugað," kve'nxði hún upp yfir sig,
„og er nú að koma sér iyrir par uppi, pyí dót hans kom núna
fyrir skemmstu frá járnbrautarstöðvunum. Hann hefir tvö störefiis
koffort með sér, svo pað lítur út fyrir að hann ætli sér að clyelja
hér að minsta kosti í heilan mánuð.“
„En hann skal héðan burtu samstundis,11 sagði frökeu Metcalf
með miklum alvörusvip. „En fyrst eg hefi komið yður, kæra baróns-
frú í pessi .ópæginöi, pá er mér líka skyldast að koma yður aptur
úr peim. En gjörið nú svo vel og látið kalla á pennan Delaval
ofuista.“
„fess gjörist ^igi pörf, fröken míu, pví hér er eg,“ sagði rödd
í dyrunum. Hinar tvær eldri konur urðu hræddar, en Laura snéri
sér ósmeik að mötstöðumanni sínuin. En Fortescue var í hvatvetna
búinn, enda leizt honum eigi k aðkomumann, er líktist á svipinn
grimmum hundi, sern hótað er að lemja.
En Laura lót eigi svip Delvals aptra sér frá að reyna að fá
hann út úr húsinu, annaðhvort með góðu eða illu, pað stóð henni
nokkurn veginn á sama.
Hún byrjaði pó lipurlega og sagði: „Góðan daginn, herra ofursti!
Bór segist vera vinur Dabrowski höfuðsmanns, eða er ekki svo?“
„Við Boris erum sem bræður,“ svaraði Ameríkumaðuriiin, en
var pó jafn illilegur á svipinn.
|>á vitið pér víst, að hann er lofaður fröken Ilmu Yassili, sem
er bezta vinkorra min, og pví svo sem sjálfsagt, að eg gjöri mér
annt nm unnusta hennar; en reyrrdur og greindur maður hefir sagt
mér, að honurog æti komið paö mjög illa, að pér hefðuð komizt hingað
ii.ii í húsið við að bera fyrir .yður meðmæli f'rá honnm. J*etta er
reyndar víst ekki annað en illkvittni Sí Rússum, en við verðum að
taka tillit til peirra. jþó okkur pyki pað ákaí'lega leitt, pá hljótum