Austri - 16.01.1902, Blaðsíða 4

ma. 2
a u s T h *.
8
Austri.
AUSTRI er stefnufastasta og pjóðlegasta blað landsins.
A U S T R I fylgir fastast fram skoðunum Jóns Sigurðssonar í
þjóðmálum.
er friðsamasta blað landsins, en ver þó hendur sínar.
er einarðastn blað landsins, og hefir því verið mest ofsóttur.
hefir hina nýtustu samverkamenn.
hefir að ritstjöra vin og samvinnanda Jóns Sigurðssonar.
ílytur lang beztar og mestar útlendar fréttir.
fiytur laug skemmtilegastar neðanmálssögur og siðbætandi.
er stærsta blað landsins, og þarf því síður að búta niður
stórar ritgjörðir.
hefir fjölgað tölublöðum án þess að bækka verð.
er hið ódýrasta blað landsins.
gjörir kaupendnm sínum miklu hægast fyrir með borgun
blaðsins, er um land allt má innskrifa fyrir við einhverja
nærlenda verzlun.
gefur nýjum skilvísum kaupendum 2 árganga af neðanmáls
sögum blaðsins í kaupbæti.
Þetta ár fá nýir kaupendur blaðsins ókeypis hinar
skenuntilegn sögur: „Sðgu unga mannsins fátæka* og „Rússa-
keisari á ferðalagi“, um leið og þeir borga blaðið.
HPIIP* ííaupið því Austra
og borgið hann skiivíslega.
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
A U S T R I
Munið e
prenta,
p t i r, að senda allt, sem
til prentsmiðju Þorsteins J.
pér purflð að láta
ö. Skaptasonar.
Með pví eg hefi komizt í sam-
band við áreiðanlesrar út-
lendar verksmiðjur, þá get
eg uú útveeað hverjum sem óskar:
yasaúr í nikkel- silfur- og gullköss-
um á 6—300 kr., klukkur á 3—50
kr.. úrfestar á 0.50—150 kr.,
brjóstnálar allskonar á. 1—50 kr.,
kapsel, hálsbönd, armbönd, hand-
bringi, brjóst- og mancbettubnappa,
slipsisnælur; borðbúnað úr pletti og
silfri; loptvogir, sjónauka o. m. fl.
Einnig allskonar hljóðfæri, svo sem
fortepiano, orgel. guitara, fíólín,
flautnr. lúðra, lírukassa., ha.rmoníkur,
munnhörpur. trumbur o. fl.
Eiunig útvega egr einsoa: áður
byssnr og skotfæri,
skíði, skauta, silunga- og laxa-
staugir o. fl.
Yerðlistar með mynduro, er menn
geta. valið ept.ir, eru til sýnis.
Seyðisfirði 7. des. 1901.
Halldór Skaptason.
Frækorn. Kostaboð.
Útg., sem ekk°rt. vill lá.t'a sparað W
til. þess að fjölga kaupendnm blaðs' ®
íns, gjörir ept.irfylsjandi tilboð: g'
Ffver nýr ka.upandi að „Fr:ek.“ „.
8. ársr., 19^2, sem borgar fvrir pað ^
ár fvrirfram, fær ókeypis til sin »
Sendan allan 2. arg. og ennfremúr ^
tnyndir af 103 holztn mönnum 19 £T
aldar. Mvndunnm fvlgja skýringar. ot
2. Hver nýr kanpandi, sem lofar
áð borga næstn ár£r. fyrir 1. okt. ®
1902, fær myndablaðið nú jiegar ©,
Og a.ukþess j ólablaðið skrautprentaða
1901. B
pessi tilbnð gilfia, aðeins meðan^
upplögin endast. Verð blaðsins er &
aðeins 1 kr. 50 ár?. Rorgnn má o
senda. í óbrúkuðum frímerkjum. B
Útsölumerm óslfast.
D. Östlnnd. Seyðisfirði.
Sölaleður og
sköfatnaður
fæst fyrir borgun útí hönd, ásamt
flestum nauðsynjavörum hjá
Stefáni i Steinholti,
Stefán i Steinholti
mun halda áfram trjáviðarverzlnn
J sinni, og fá nýjan timburfarm með
j vorinu. peir sem verzla við pönt-
| unarfélagið ættu að panta innskriptir,
svo peir gætu borgað timbur með
| innskript þar.
Kartoplur, mjðg góí„,
fjórar tegundir Uiarg'ariUe
fæst Ljá
T. L, Imsland
SINNISVEIKI.
í síðastliðin sex ár hefi eg þjáðst
af pungri sinnisveiki, og hefi reynt við
henni ýms meðöl, en árangurslaust,
par til eg fyrir 5 vikum síðan byrjaði
að brúka Kina-lífs-elixír frá berra
Waldemar Petersen í Eriðrikshöfn, pá
ór eg strax að geta sofið reglulega;
og er eg hafði brúkað úr, fjörum
flöskum, fann eg til mikils bata og eg
vona, að við stöðuga brúkun elexírsins
öðlist eg fullkominn bata.
Pétur Bjarnason
frá Landakoti.
Að ofanskráð vottorð sé geflð af
trjálsum vil.ja og fullu ráði vottar
Lárus Pálsson
prakt. lækni.
Kína-lifs-8lixirinn fæst hjá flestnm
kaupmönnum á íslandi án nokkurrar
tollhækkunar og kostar pví eins og
áður aðeins 1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví. að
standi á flöskunum grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
íiösknmiðanum: Kínverji með glas í
bendi., og firroanafnið Valdemar Pet-
rsen, Frederiksbavn DanmajrK.
Islenzk umhoðsverzlun
kaupir og selur vörur e i n un g i s
f y r i r kanpmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenbavn. K.
Abygðarmaður og ritstjóri:
Oand. phil. %*ptf Jðsopsson.
Prentsmiðja
pbrsteina J. G. fWratrtsMonor.
134
Nihilistanna frá Lauru á Blairgeldie á Skotlandi, pví Volborth hefði
aldrei trúað pví, að hann færi þangað i embættiserindum sem
stjórnmálamaður. Og þetta var að nokkru leyti satt, pó eigi segði
hann honum alla ráðagjörð sína,
„Nú, eg verð að gæta mín eptir föngum,“ sagði Portescue.,, En
hvert er álit yðar um fyrirætlun Olgu. Pálí? Hvað haldið pér að
búi nndir pessu nýja makki hennar við Dubrowski?“
„|>ar býr ekkert gott undir. En eg er ennpá í efa um, hvort
pau nú sitji fremur á svikráðum við yður eða keisarann", sagði Vol-
borth. „Og líklega vitja pessir morðvargar um ykkurbáða,“ svaraði
hann eptir litla þögn, eins og hann ætlaði sér nú að segja Fortescue
aJlt.“ „Eg ætla að trúa yður fyrir pví, að Dubrowski hefir svikið út
aðgöngumiða til roorgundagsins til aldingarðsins við Versailles með
pví að bera fyrir sig. að þeir væru ætlaðir alltöðru hefðarfólki. Eu eg
mun sjá um að morðingjarnir komist hvergi í nánd við keisarann, en
eg treysti því, að pör, Spencer, hættið yður eigi pangað.M
„Eins og eg hefi áður tekið fram við yður, pá er mér illa við
nmsátur peirra,“ svaraði Fortescue, og fyr en Volborth næði beinu
loforði af honum nm að halda sig beima daginn eptir, hafði hann
snúið talinu að liræðslu sinni um Lauru. Hann sagði Volborth, að
hann befði leigt duglega leynilögreglumenn til pess að vernda hana,
en hann kvaðst hræddur um, að hún sjálf færi eigi nógu varlega.
Og með þvílíku skrafi tókst honum að leiða athygli Volborths frá
sjálfum sér, pví honum hafði jafnan verið mjög annt um, að unnasta
Eortescue kæmist eigi f nokkra hættu, og fór Volborth pví að
sannfæra Fortescue um, að öllu vœri óhætt hvað hana
snerti.
„þér purfið ekki nú sem stendur að vera hið minnsta hræadur
um hana,“ sagði Volborth. „Allir helztu samsærismennirnir eru hér
samau koronir í Parísarborg, og við höfum nákvæmar gætur á þeim
öllum: Palitzin furstinnu, 0nnu Tchigorin, Weletski, Serjow, Krasno-
vide og Delaval, og veitum vér þeim nákvæma eptirför til og frá
samkomustað peirra í húðÍDni í Casse Téte götunni, og sér Rest-
ofski og hinir frönsku lögreglumenn um pað eptirlit,, Við þurfum
ekki að vera hið minnsta hræddir um Blairgeldie fyr en morðráð
135
þeirra hafa misheppnazt hér sem aunarsstaðar, ef peim pá tekst að
komast sínu í hverja áttina.“
Fortescue setti upp óánægju svip og sagði með áherzlu, svo
Volborth eigi gleymdi orðum hans:
„Mér er jafn i’da við framtíðar sem nútíðar hættu fyrir
unnustu mína; það sjí.ið péi sjálfir. En pér hafið neitað mér um að
nema hurtu bættuua, ineð pví að lofa mér að handsama pessa
illræðismenn, fyr en yður pætti tími til kominn, og eg gat ekki
rofið drengskaparloforð mitt um að láta eigi taka pá fasta í Eng-
landi. |>að er ekki til neins að tala um petta framar.“
þessi samræða líkaði ekki Volborth sem bezt. og stóð hann
pví upp og bjóst til að fara, eptir að hann enn einusÍDni varaði
Fortescue við Dubrowski. Hann gekk ekkert eptir Volborth með
að vera lengur, en lauk upp hurðu fyrir honum með peim ummælum,
að peir hittust liklega um kvöldið, par hann ætlaði sér að borða
miðdegisverð hjá sendiherra Englands, og svo færi hann líklega á
eptir með emhættisbræðrum sínum í þjóðleikkúsið frakkneska til
þess að horfa á viðhafnarleiksýninguna.
„Eg hefi skilaboð frá fröken Metcalf til fröken \ assili, og þar
vil eg fá tækifæn til pess að reka erindið,,, sagði Fortescue,
„þó pað sé líklegt að pér megið vera óhræddir um líf yðar i
hóp embættisbræðra yðar, pá er eg pó ánægður með að vera ekki
móðir yðar,“ sagði Volborth. „þá pér eruð komnir i leikhúsið, er
yður vist engin hætta búin par, en farið varlega k heimleið-
inni.“
þegar Volhorth var farinn, fleygði Eortescue sér niður á stól
og skellihló upp yfir sig.
„Ekkert tekur þessum Rússum fram í að meta líf einstaklingsins
einkis í samanburðí við málefnið, sem þeir herjast fyrir,“ sagði
Eortescue við sjálfan sig.
„Eg held pó að Volborth pyki vænt um mig; og pó hann viti
í hvern lífsháska hann stofnar mér, pá kemur honum þó ekki til
hugar að raska áformi sínu til pess að vernda líf mitt.“
Hann sat nokkra stund í djúpum pönkum. En er hann stóð
upp til pess að búa sig til boðsins, tautaði hann: