Austri - 17.01.1903, Blaðsíða 1

Kemnríic :V‘,'2 '>la 1 * mdnuót
42 arfcir .niinnst fil '.œsia
Afiýáis,kQstar Mr á landt
ðeins 3 kr.,
GialMaýi.
'h
b'iyccgn sktiflegbnfidin iið
áramót. V'-'lo ruma Jcomn
sé til riistj. fyr r 1. okU>
Ler. Innl. avgJ. 10 avia
iínan,eía 70 a Jiver þuwl.
áálks ou kálfu dýrora á 1.
ííðu.
XIII. Ae.W
Seyðisfiíði- 17. jantor 1908.
!
Hérmeð anglýsist, að eg hef selt og afbent syni mínum pórarni E
Tulinius, verzlanir raínar á Eskifirði og Reyðarfirði — að undantekinni
vínverzlan minni á Eskifirði — ásamt öllum húsum, áhöldum, vörum og
útistandandi skuldum, en hann hefir tekið að sér að greiða innieigrir peirra
manna, sena eiga til góða við verzlanirnar.
Um leið og eg alúðlega pakka peim, sern nafa verið mér góðir viðskipta
menn p au 40 ár, sem eghef rekið verzlan hér. vona eg að peir sýni eptixmanni
mínum sama traust.
Eskifirði, 23. oktober 1902.
Carl D. Tulinius.
Eg lít svo á, að petta ii n ii alls eigí
á sama, og pykiát mega fullyrða, að
niargir fleiri sóu á sama mát'. Frétzt
hefir, að b'yrja mundi eiga á Egilstaða-
nesinu við syðri sporð Lagarfljóstbrúi »s
arinnar væntanlegu. En slíkt eru
aðeins lausafregnir, og senuiiegast, að
ekkert sé afráðið um petta enn. Yij
Pundarboð.
Hérmeð boðum vér undirritaðir til
almenns fundar i hindindishúsinu hér
á Fjarðaröldu, lavigardaginn pann 7.
febrúar n. k. kl. 12 á hádegi, til pess
að ræða par um hvalamálið.
Boðum vér til pessa fundar með
svo löngum fyrirvara, til pess að sem
flestum Austfirðingum, til sjávar og
sveita, gefist kostur á að mæta á
fundiuum, pví að mjög æskilegt væri
að sem bezt samheldi gæti komizt á
meðal vor Austfirðinga í pessu vel-
ferðarmáli landsins.
Ætti pað og að örfa menn til pess
að sækja pðnnan fund, að gleðilegur
horfur eru á pví, að Horðlandingar
ætli að taka höndum sarnan við oss í
pessu efni, par sem íleiri fundir hafa
pegar veríð haldnir par nyrðra um
hvaladrápið, eins og getið hefir verið
um í Austra.
Seyðisfjarðarkaupatað 29. desember 190 2;
Jóh. Jóhannesson Jón Jóns son
Skapti Jósepsson.
Y f i r 1 ý s i n g.
Eg undirritaður Einar Hálf-
dánarson á Hafranesi, lýsi hér
með yfir, að öll pau ærumeiðandi orð
sem eg veitti herra verzlunarstjóra
Olgeiri Friðgeirssyni á Búðum á
kærufundi, sem haldinn var á Búðum
í gær, voru tilhæfulaus og tilefnislaus
ósannmdi, töluð af mér í bræði og
hið pví alla að álíta pau sem dauð og
ómerk. gvo pjð eg pérmeð verzlunar-
stjórann fyrirgefningar á peim hráð -
ræðisorðum mínum.
p. t. Búðum 20. desbr. 1902-
Einar Hálfdánarson.
YOTTAR.
Gruðm. Jónsson.
Guðm. Sigurðsson.
eg áður hefi veitt forstöðu, og hef
ráðið sem forstoðumann fynr sömu
verzlun herra Sigurð Jónsson hér í
bænum, og eru pví allir viðskiptavinir
minir beðnir að snúa sér til hans í
öllum viðskiptaerindum framvegis.
Um leið og eg pakka viðskiptavinum
mínum fyrir góða samvinnu, ber eg
pað traust til peirra, að peir sýni
hinum nýja verzlunaxstjóra pá sömu
veivild og traust, sem peir hafa sýnt
mér hingað til.
Seyðistírði 31. des. 1902.
Sig. Johansen.
*
* .*
^amkvæmt ofanritaðri auglýsingu
tilkynni eg hérmeð hinum heiðruðu
skiptavinum Sig. Johansens verzlunar
að eg frá 1. jan. 1903 tek við stjórn
téðrar verzlunar, og leyfi eg mér um
leið að vonast pess, að peir sýni verzl-
uninni sömu velvild og traust, og peir
hafa sýnt henni áður, og skal eg gera
mér far um, að reynast lipur og áreið-
anlegur í öllum viðskiptum.
Frá nýári eru margar vörur með
niðursettu verði og seljast. gegn 10°/o
afslætti gegn peningum.
Seyðisfirði 31. des. 1902.
S. Jónsson.
KR. 2
II -
pví að hrautin kæmist norður yfip
Fagradal, og pargað til hú.n mynntisfe
við Lagarfljótsbiúna' j>ví að pó
Fagridalur sé lengsti hlutinn af leið-
mni, pá efast eg nm að hann sé meirc,
en helmingur hennar að kostnaðinuns
til.
j>að er tiltölulega lítið vörumagDa
eg nú láta skoðun mína í ljós á pessu f sem flutt er frá Héraðinu að sjónum
atriði. j| í samanburði við pað, sem flutL er til
Um Egilstaðanes hlýtur að koma I Héraðs, pví að kindurnar bera sig,
vegur, pegar brú er komin á Lagar- j sjálfar, sem eru aðalgjaldeyrir hóndans.
fljót, pví að veg parf að hrúnni. Slíkur j fað ætti pví að liggja öllum i augum
vegur er meira að segja póstvegur ! uppi, að áríðandi er að haga vegagjörð-
og tilheyrir tvímælalaust brúnni. Vita- | inni panmg, að sem fyrst meginota braut“
skuld má segja, að petta purfi ekki i ina undir ílutning til Héraðsins. Lerði
að vera akvegur; en póstvegur yfir j byrjað á akbrautinm að norðan, kemui
marfiatt og slétt land er um leið nýti- : hun að en gum notum, fyr en hún m
legur akvegur. Aptur get eg ekki j komin á enda, út á Búðareyri viw
skilið, hvernig akbraut um Egilstaða- j Reyðarfjörð. Menn munu pykjast sjá
nes getur kallast akbraut um Fagra- j á pessum orðum, að eg gjöri ekki ráð
dal. í mesta lagi getur hún heitið / fjrir, að akbrautin verði notuð sem
framald af akhraut um Fagradal, pegar j lestavegur. j>að hef eg aldrei gjört
hraut er komin um dalinn. En
pós tvegur kominn áður á Egilstaðanesi
sem að likindum hefði kornið par með . arstæði, enlestavegur verður par alareí
brúnni, pó ekki hefði staðið til að ! að mun, og gjörir pað pó eingöngu
le ggja akbraut um Fagradal, pá par^ i vegalengdarmunur.
sjálfsagt lítið við hanu að gjöra; til j Eg vildi óska, að fieiri Héraðsmenn
sé f og gjöri ekki enn. Fagridalur er
! meistaraverk náttúrunnar sem akveg-
létu uppi skoðun sína á pessu máli; en
eiukum tel eg pað mjög áriðandi,
að landsstjórnin eða peir, sem fyrir
akvegar-
áður
en
pess að hannverði notaður til aksturs,
En auk pessa hefir pað allmikla
pýðingu, hvort akbrautin er byrjuð á
réttum eða öfugum enda, en að mínu ; hennar hönd standa fyrir
áiiti snýr óefað rétti endínn að Reyð' gjörðinni, athugi petta vel,
arfirði. — Astæður: . byrjað er.
Yfir Fagradal allau er miklugreið- } Í*v* e§> hreint og
gjörðari vegur heldur en eptir að ] mótmæla, að pessi sáraiitla upphæð
kemur norður fyrír hann, ef vegurinn ? sem veiU er tii akbrautar um Fagra-
verður lagður um Egilstaðaháls, eins | ^al, verði varið í póstveg um Egils-
og eg hygg, og yfir Köldukvísl, sem ? staðanes me^ akbrautarnafni.
beint
parf að brúa. Fyrir sömu fjárupphæð
verður líklega lagður allt aðhelmingi.
eða máske fullkomlega pað — lengri
vegarstúfur um Fagradal en um Egii-
staðaháls. J>etta gæti nú staðió á
sama, ef ekki væri unnt að hafa
nein
værj
A
uglýsing.

Eg tilkynni hermeð mínum heiðruðu
viðskiptavinum, að eg frá 1. jan. 1903
hætti að stjórna verzlon peirri, sem
lY Al sem gjörast nýir
§ f\'y g | a kaupendur að XIII.
I ' árg. Austra, fá í
kaupbæti, um leið og peir borga
blaðið, hinar ágætu sögur:
„Rússakeisari á ferðalagi“
Og
„Tvefalt hjónalbaiid“,
samtals 250 bls., innheptar í kápu.
Flýtið ykkur að panta blaðið áður
enn upplagið er protið.
zrMSSxrr.ss.ssxsrxssssr.-ssxrr.ssxJssss. ss. onaor.ocn
Akhrautin um Pagradal.
---0—
Til hennar munu vera, lagðar 6000
kr. á núgildandi fjárlögum, og heyrzt
hefir, að byrja muni eiga á brautinni
á komandi sumri. En pá verðurfyrjr
marni spmiiirgin: Hvar verður byrjað?
Af pví að Austri hefir ávalit verið
hlynntur pessu nauðsynjamáli voru
Héraðsmanna, bið eg hann fyrir línur
pessar til birtingar.
Yalianesi, 18. desember 1902.
Magniis Bl. Jónsson.
not brautarinnar, fyr en hún
fullgjör enda á milli. En hér stendur
alls eigi svo á. Hún getur pvert
á móti komið að mjög miklum
notum áður en hún er fullgjör,
ef rétt er hyrjað. Sé byriað á Reyð-
arfirði og brautín lögð norður eptir,
pá verður hún pegar til stór-mikils
gagns, er hún er lögð yfir dalinn sjálf-
an Mætti pá létta svo undir flutn-
inga Héraðsmanna, að flytja upp í
Héraðið (furíðarstaðadalina) allan f svarar ritstjóri forsteinn Gislason
pann punga varning, semgeymzt getur | grein minni í 42. tölubl. Austra f. á.
úti, svo sem trjávíð, kol, járn o. fl.
jpetta gætu svo eigendur sött á sleðum
að vetri til eptir hentugleikum. Mundi
petta spara mikinu tíma að.sumarlagi
og mikla og illa hestabrúkun, einkum
hvað trjávið snertir. Kol eru nú alls
eigi flutt til Héraðs, en sá tími parf
að koma, heldur fyr en seinna, að
eitthvað aunað fáist í eldinn, en áburð-
urinn. — Með jafn smátækum fjár-
veitingum til akvegar pessa, sem í
petta sinn, mundu líða mörg ár, frá
Enn umvinsöluna,
Eptir
síra Björn forláksson.
í 51.— 52. tölubl. Bjarba 1902
Ritstjórinn viil ekki kannast við, að
| árið 1902 hafi áfengisnautn i Seyðis-
fjarðarkaupstað og áfengissala til
nærsveitanna verið til muna minni en
að undanförnu, prátt fyrir pað að
allir kaupmenn hér hættu að selja.
Til pess að slíta allripiætuum petta,
og til pess að sýna ritstjóranum og
öðrum, hvað satt er í pessu efni, set
eg hér skýrsiu um innflutt áferei
til Norðurmúl asýsiu um; nokkur :urd-
anfariu ár.