Austri - 06.02.1903, Síða 4

NH. 5
A U T S U
18
0. J. Aga i Stavanger
hefir á boðstólnm ágsetar kartöflur, hey, hafra. mjöz ódýrt í r.tórkaupura.
Hanri kaupir og velverkaðan saitfisk, stórsíld, rjópur og saltkjöt, bæði
fastau reikoiug og í umboðssölu.
0. J. Aga
Stavanger Tíorge.
Jakob Jónsson,
BókMöðastíg. 11 REYKJAVIK.
Kauplr liálfyertaðan siaáflst og allar tegundir af verkuð-
um salt&st fýrir p e n i n g a. Útvegar ödýrar verur.
r
Agætur brjöstsykur,
fæst me5 mjög góðu verö í brjóstsykurgerðarliús mínu á Fá-
skrúðsfirði. Brjóstsykurinn er búinn til eptir hinum beztu
útlendu fyrírmyndum. — Yerður aðeins seldur kaupmönnum.
Thor. E. Tulinius,
Fáskrúðsfir ði-
Jæderens
Idvareftibriker
minna á sig
Aðalumboðsraa’íae: J>u Juni M!iU. áer'ui’b.
Umboðsm enn:
A Seyðisfirði verzlunarra. Karl .Tónasson.
„ Eskifirði skraddari Jöh. Kr. Pétursson.
„ Norðfirði kaupm. Páhni Pálmasou,
„ Vopnafirði verzlunarm. Oiafur Metúsalemsson,
„ pórshöfn kaupm. Björn Gaðmundsson,
I Kelduhverfi hreppstjóri Arni Kristjánsson,
A Hújavík snikkari Jón Eyólfsson,
Yið Eyjafjörð hreppstjóri i'riðbjórn Bjarnarson
— Steingrímsfj. verzlnnarm, Ohr. Fr. Nielsen.
|>að er sannreynt, að Jæderens Uldvarefabriker afgreiða fljótara oz
betur en aðrar verksmiðjur og standa ekbi að baki nokkurum öðrum að pví
er snertir vandað og fjölbreytt verk og alian éreiðanleik. — Sendið ull yðar
sem fyrst til umboðsmannanna, og fáið pér pí dúkana aptur í sumar og
haust,
|>etta er ekkert skriirn!
■V/íYI V* 20411 T1^a ráða Slg a
| i@ j I S fiatiíkip næstkomandi
I J *umar, eru beínir að
snúa sér til undirritaðs fyrir 1. marz
n. k.
Góð kj&r «ru boðin.
Ye»tdalseyri 22. jan. 1903.
Jakob Sigurðsson
Til peirra sem neyta hins
ekta Kínalifselixirs.
Með prí að eg hefi komizt að pví
að pað eru margir sem efast um, að
Kínalífselixírinn sé eins góður og hann
var áður, er hérmeð leídd atbygli að
pví, að bann er alveg eins, og látinn
fyrir sama rerð sem fyr, sem er 1 kr.
50 a. glasið, og fæst alstaðar á Islandi
bjá kaupmönnum. Astæðan fyrir pví
að hægt er að selja hann svo ódýita
er sú að flutt var býsna mikið af
honum til Islands áður on tollurin
gekk í gildi. |
peir sem Kínalifselixírinn kanpaeru-
beðnir rækilega fyrir að líta eptir !
sjálfs sín vegna, að peir fái hin egta
kínalífselíxír með einkennnm á miðanum
Kínverja með glas í hendi og firma-
nafnið Waldemar Petersen Fredriks-
V P
havn, og ofan á stútuum-—p----------
í grænu lakki. Fáist ekki elixírinn
hijá kaupmanni peim er pér skiftið
v ð eða sé sett upp á honum meiraen
lkr. 50 a. eruð pér beðnir að skrifa
mér um pað á skrifstofu mím, Nyvei. ,
6 Kjöbenhavn.
<Waldemar Petersen, j
Frederikshavn. i
Tvser kýr snemmbærar, eru
til solu. Semja má ua kaup-
in við
Jon Sigurðsson
í Steinholti.
Hús til sölu.
Hús mitt sem stendur á frílóð
Eskifjarðarkaupstaðar er tll solu á
næstkomandi vori. Húsið selst langt
undir virðingarverði og er pó lágt
virt; margra ára afborgun.
Lysthafendur uefi sig fram sem fyrst
og semji um kaupin.
Eskifirði 19. nov. 1902,
Antou Jacabsson.
Jörðin Skála.nes í Seyðisfirði fæst
til ábúðar í næstkomandi fardög-
um (1903). seraja má við
JÓN KKISTJÍNSSON
á Skálanesi.
Allar aðgjörðir
á urum og klukkum
ern mjög vandaðar og óvenjulegafljótt
af hendi leystar
á firsmíðaverkstofii
Friðriks Gisiasonar
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cmd. pbil, Slcaot? Iösep<>‘<m.
Prentsmiðja.
porsteins J. G. 8kcivtUiO»ar.
6
pau, eins og umhyggjusöm móðir, pví honum pótti gaman að pví, að
öllum stúlkum leizt svo vel á hinu unga herramann.
gama ráðríki sýndi Basyl opt, er húsbóndi hans ætlaði að kaupa
einhvern hlnt, og gamli maðarinn lét hlýða sér, eins og hann hefðj
verið eínn af pingtnönnum hins pólska pjóðveldis. En einkum hafði
gamli Basyl nákvæmar gætur á pví, hvorja Gracian uragengist, og par
um voru peir bvergi nærri samdóma.
Ef gamla Basyl leízt vel á gestinn, tók hann honnm með báðum
höndura, veitti honum hinn bezta beina og lét í Ijósi ánægjn sína
yfir komu hans, tók í nefið hjá honum og páði drykkjuskilding af
honum. Eu líkaði Btsyl miður heimsókuin, vav hann hinn ráðngasti
til pess að koma gestinum bnrtu sem skjótast aptur, og eins í að
aptra húsbóuda sínum frá að heimsækja pá er honum var lítt gefio um;
pá var va-zninn í einhverjn ólagi, reiðhestnrinn járnalans, óveður í nánd,
ófærar ár, en brýr a.llar í kafi. Kæmi svo pvílíkur náungi í kynnís-
för til Jaromka, pá fann Basyl upp sífeldar írátafir fyrir húsbónd-
ann, maturinn var mesta óræsti, ölið súrt, vínið uppgengið. Og
dygði petta ekki til pess að koma gestinuro í burtu, pá gat haira
ekki sofið fyrir draugagangi og eigi laust við að hann væri eltur
af ræningjum, ef hann ætlaði sér að koma aptiir til Jaroraka.
En sárast féll Basyl letin og evðslusemin í húsbónda sínum, og
fann Basyl opt að pessu við hann.
Eitt kvöld settist Basyl við rúm húsbónda síns og starði lengi
pegjandi á hann, andvarpaði svo pungaa, en lauk ekki upp munni.
En loks sagði hann:
„En náðugi herra minn, ætlar yður aldrei að póknast að fara
að haga yður eins og skynsamur maður, eins og sá, sem guð hefir
skapað, ef satt skal segja, í sinni mynd.“
“En hvað k eg pá að gjöra?“ spurði Gracisn hissa.
„Hveruig getið pér spurt svona barnalega?“ svaraði Basyl. „Bér
megið vera alveg sjálfráður, ef pér getið hætt að sóa fé til einskis,
veita í ófiofi svonefndum vinum j’ðar, hengja gull og g:msteina á
kvennpjóðraa, og Lættið að stanga úr tönmranm af leiðindum o*
leti. pér verðið að fara að hugsa um búskapmn, einsog liverjum
heiðvirðum aðalsmanm sæmir, svona má } að eigi lengur ganga. Hafið
dálítið betri gætur á ráðsmanni yðar, pað hlýtur að verða mikil
freistni fyrir trúmennsku hans, að horfa uppí hvernig pér sóið gulli
á báða bóga.“
Gracian lofaði bót og betrun, en daginn eptir tapaðí hann pó í
spilum 80 gullpeningum til riddaraliðsforingjanna í Kolomea, eneptir
búskapnum leit hann hvorki úti eða inni.
puumig fór pessu fram í nokkur ár, á meðau gullið kora jafn-
óðum í buddn Gracians og hann fleygði pví út úr henni. En pað
purfti varla meira til pess að allt færi á höfuðið, ea að uppskeran
brygðist eitt haust, og pann'g kom ioks að pvi fyrir Gracian, eins
og flestum pólskum aðalsmönnum, að einn góðan veðurdag gekk hatra
raeð Gyðingi í skósíðum silkislopp um hiua hálfsprottnn kornakra og
var að pinga við hann um að selja konum hinn hálf proskaða
rúg.
En allt í einu skaut Basyl upp úr korninu, og kallaði með hárri
10ildu:
„Hvernig getur staðið á pvílíkri léttúo? O ; pú, blóðsugan pín,
okurkarlinn pinn! pér ræð eg til að hypja pig sem brúðast pangað,
paðan sem sá leíði hefir sent pig kragað!“
Gracian fór að afsaka sig, og Gyðingurinn tyllti sér á tá og
leit illilega til Basyl og hélt hann mundi geta lirætt gamla manninn
En pað brást honum illilega, Basyl var hvorki hræddur við ragn
hans eða hótanir, en gjörði sér h«gt umhöndogtökí h.nakkadrimbið
á Gyðingnum og dróg hann skrækjandi út af akrraum, og setti svo
greinilega ofaní við Gracían fjrir petta ráðlag bans, að hann fór
næsta dag út a skóg til pess að líta eptir skógarhögginu.
Ea svo var Basyl einn góðan veðurdag sendnr inn í kaupstað, og
á meðan hann var fjærvera.ndi, seldi Gracian Gyðingnum hinn hált'-
pioskaða rúg. J>iergamli maðurinn kom heim og fékk »ð vita kvað
gjörzt hafði, steiapagði liann um pað, pví h-tun hafði pað eigi fyrir
veuju :ið sakast uin orðinn hlut, — eu allir peir, sem karl náði til;
feugu að keuna á geðvonzku hans yfir sölunni, bæði Gracian, vinir
hans, og sú sem hann í pann svipinu rar að draga sig optir. .
Um pessar rnundir var Gracian að draga sig ept.ir baronsekkju
BielicA, er kvennfólkið ötundaði, en karlmenn tilbaðu, og ölum pótti