Austri - 24.07.1903, Blaðsíða 1
Kemnrút 3^/g olað á mCinuði
á2 arla'r minnst til nœsta
nýárs,kostar hér á land
aðeins 3 kr., erlendis 4 Ir.
Jialddagt 1. júlí.
l/pps'cgn slcrideg bnndin við
áramót. Ó jili n< ma komm
sé til ritstj. fynr 1. októ -
lér. Innl. aiigl. 10 aura
línan,eða 70 a. hver þnml.
dálks og hátfu dýrara á l
íðu.
XIII. Ar.
Seyðisflrði 24. júli 1903.
STR. 25
Tomböla
í Jónsson, í stjórnarskrármálinu Hannes 5
t Hafstein. I
kvennfél. „Kvik“ verður haldin 2. ág.
n. k. í húsi bindindisfélagsins á Fjarð-
aröldu kl. 4 e. h.
AMTSBÓKASAFNIl) á Seyðisfirði
varður lokað frá 1. júlí til 15. ágúst.
Alþingi.
-:x:—
Síðan pingið var sett hefir ekkert
merkiiegt komið fyrir.
Helztu nefndir, sem kosnar hafa
verið auk Stjórnarskrárnefndarinnar
eru:
Umskipun hinnar æðstu
s t j ó r n a r:
Hannes Hafstein,
Jöhannes Ólafsson;
Björn Kristjansson,
Jón Magnússon,
Xiárus B.jarnason,
Ólafur Ólafsson,
Skúli Tnoroddsen.
Ráðgjafaábyrgðin:
Guðlaugur Guðmundsson,
Lárus Bjarnason,
Skúli Thoroddsen,
Bannes Hafstein,
Hermann Jónasson.
F j á r 1 a g a n e f n d:
Árni Jónsson,
Hermann Jónasson,
Jóhannes Jóhannesson,
Pétur Jónsson,
Stefán Stefánsson,
Tryggvi Gunnarsson,
fórhallur Bjarnarson.
Samgöngunefnd:
Lárus Bjarnason, ,
HaDnes Hafstein,
Jón Magnússon,
Magnús Andrésson,
Ólafur Thorlacius,
Einar J>ó.rðarson,
Guðlaugur Guðmundison.
Kláðanefnd:
Ólafur Thorlacius,
Árni Jónsson,
M'agnús Andrésson,
Stefán Stefánsson,
Jóhannes Ölafsson.
Gagnfræðisskólanefnd:
'Öjörn Bjarnarson,
Einar þórðarson,
Hannes Hafstein,
Hanöes þorsteinsson,
Stefán Stefánsson.
Landbúnaðarnefnd:
Hermann Jónasson,
fórhallur Bjarnarson,
Eggert Pálsson,
Ólafur Briem,
Ólafur Ólafsson.
Framsógumaður í fjárlagan. Pétur
Stj órnarfrumv^rpin,
sem lögð hafa verið fyrir petta ping^ (
eru 19 að tölu og skulu pau talin stutt. I
lega upp.
1. Stjórnaiskrárfrumvarp siðasta pings
óbreytt.
2. Fjárlög fyrir árin 1904—1905,
3. Frumvarp til laga um aðra skipun
á æðstu umboðsstjórn tslands.
4. Fjáraukalög fyrir árið 1900— i 901-
5. Fjáraukalög fyrir árið 1902—1903'
6. Kosningalög.
7. Um gagnfræðakenn3lu á Akureyri.
8. Um hagfræðisskýrslur.
9. Um skipun læknahéraða.
10. Breyting á prestalögunum.
11. Sala jarðarinnar Arnarhóls.
12. Frestun á framkvæmd laga, um
kaup eða leigu á eimskipi.
12. Sampykkt á landsreikningunum
1900 og 1901.
14. Um verzlunarskrár, íirma og pró-
kúru.
15. Um vernd á vörumerkjum,
16. Umheilbrigðissampykktir bæjar-og
sveitafélaga.
17. Um varnir gegn berklaveiki.
18. Um líkskoðun.
19. Um breyting á gildandi ákvæðum
um dómsmála- og aðrar almenDÍngs
aug lýsingar.
Seyðisfjörður
heitir ritgjörð nokkur eptir Þorstein
Erlingsson í 1. 0g2'hepti ,.Eimreiðar“
p. á,, er á að vera lýsing á
íbúunum og kaupstaðnuro hér, en pví
miður er ritgjörðin svo ákaílega hlut- i
dræg og óáreiðanleg, sem höf. stæði i
alveg á sama hvort hann fer með satt ]
eða ósatt mál, og líkist ritgjörð pessi j
föluveit skensgrein peirri,
er hann ritaði hér um áríð um Fljóts-
dalshérað og Héraðsbúa í „Bjarka“
sinn. Enda svipar hvortveggja rit-
gjörðinni meira til skáldskapar, en
sannleikans; en lítt pykir oss pessar
ritgjörðir höf. verðskulda rkáldalaun
úr landssjöði, og pessi vanskapnaður
mun eina afreksverkið! er eptir höf.
liggur síðasta árið!
Yér skulum hér færa nokkur dæmi
upp á óáreiðanlegleika höf.
Yér tökum ekkert til pess, pó höf.
sýni peím, er gengust fyrir að kalla
hann hingað, og lögðu honum hér
lengst ölmusu, — pá rækt, að hæla
peim öðrum fremur; peir hafa sannar-
lega borgað pað nógu dýrt; en pað á-
teljum vér harðlega, að sá sami
maður,er sagði um Otto Wathne, látinn
að hann væii „höfðingi einD af
fáum“, sé nú hér að draga úr
verðieikum hans og pegja alveg yfir
sumum, pó O. W. trénaðist fljótt upp
á pví að l&una hann sero ritstjóra
Bjárka, einsog ýmsir fleiri bæjarmennj
er höf. er að snensa í grein sinni. Og
pá finnst oss eigi síður ranglátt, að
geta eigi um pað, að lyfsali H. I.
Ernst var aðal hvatamaðurinn að pvi,
að spítalinn komst hér á, og tókst
kostoaðarsama ferð á hendur til Kaup-
mannahafnar til að safna par samskot-
um, og átti Ernst eigi pá gleyrosku
skilið af höf. er hann lagði um nokkur
ár 40 kr. meðlag af litlum efnum.
Á bls, 188 1. heftl segir höf. „að
bræðsluhús Imslands kaupmanns séu
innst á Fjarðarströnd“, en pau eru
yzt.og að„pá sé góðnr spolur óbyggður-*,
sem ekki er rétt, pví að eptir allri
ströndinni eru hús á st«ngli- í 2.
hefti bls. 85 segir höf. „að Yestdals-
eyri standi undir Vestdabfjalli1*, sem
eigi er réct, pví pað er aðeins eitt
húsið á Eyriani, er getur héitið lindir
fjallinu, en allur meginhluti bygging-
anna stendur undir útrananum áBjólfi
fyrir innan Vestdalsá.
A s. bls. stendur:,, nær suðurfjallinu
er Leiran með hólmunum,* en peir
liggja í Fjarðarármynni, en ekki á
Leirunni.
A s. bls. stendúr: „Strandatindur
skyggir á Ströndina“. p>að er aulalegt
að segja að tindurinn skyggi á 'bygg-
iuguna á Ströndinni, heldur eru pað
rætur hans eða bungan par fyrir innan
útúr fjallinu.
A bls, 86. segir höf. „að Imsland
eldri hafi feugið Lars syni sinum í
hendur verzlunina; sem eru tilhæfulaus
ósaDnindi.
A bls. 87. stendur, „að syðri end-
ann á Glasgow hafi borið út á fjörð
í snjóflóðinu mikía“, sem er rangt, pví
pað var norðurendinn.
S. b!s. efst neðanmáls stendur í 1.
aths: „Kú 1903, hefir ZöIIner keypt
verzlunina og kvað ætla að leggia hana
niður“, sem er margföld vitleysa; pví
pað er Sigurður kaupmaður Jónsson,
er keypti Norsku- eða Sig. Johansens
verzlunina og nefndi „Framtíðina,“
er vonandi er að eigi langan og góð-
an aldur fyrir höndurn.
A bls. 88. stendur: „nú er par
skófélagið“, nfl. í Iteykdalshúsi, en
pað flutti paðan fyrir nær 3 árúm í
annað hús, og er nú dautt.
A s. bls. neðanmáls stendur, að
Geirnn Geirmundsson, er fórst í snjó-
flóðinu 18. febr. 1885, hafi áður verið
verzlunarstjóri á Siglufirði, sem er
algjörlega ösatt.
A bls. 90 neðanmáls stendur, að
Lárus Tómasson hafi byggt hús sitt
hið nýja, sem er ósatt, pví pað lét
herra Sig- Johansen kaupm. byggja.
A bls. 91 stendur, að Tanginn sé á
milli lónsins og hafnarinnar, sem er
rangt, pvi Tanginn er á milli lónsins
og Leirunnar, er gengur laagt ÍDn af
höfniuni og er purr langa vegu með
hverri fjöru.
A blá.94.stendur að fyrri brúin y fir
Fjárðará sé bvggð um 1880,sem skakk-
ar um full 10 ár, pví svo hefir herra
St.Th.Jónsson sagt oss,að pá háfi Ottö
Wathne byggt hana, og muni hafa
skaðazt um fleiri púsund krónur
krið pað. er bún fór í frosthörkum
og ísreki um veturinn 1891, en höf.
vill láta pað líta svo út, að O. W.
hafi ábatazt á brúargjöfðnnum yfir
Fjaiðará og fengið helzt tii öf m ikið
fyrir brúna.
A s. bls. segir pesfl sannleikshöf.
„að Ex-nst lyfsáli hafi byggt lyfjabúð-
ina“, en pað var mágur hans, kaupm
Sig. Johansen, er byggði hana.
Efst á bls. 95 pegir höf. yfir pvf,
að O. W. byggði Búðareyrárvezinn,
sem er einhver mesta bæjarprýðin.
A s. bls. neðarlega stendur: „par
stendur lítið hús til minning:ir um
Guðmund Hávarðsson“. J>að er nú
fyrir löngu rifið.
A 97. bl-\ efst stendur, áð járn-
brautarteinarnírnáí aðeins eptir stakk-
stæðinu út að Wathnesbúð. En járn-
brautin nær meira en helmingi lengra
nfl. út að Mandalítahúsunum, fiski-
tökuhúsunum.en stakkstæð’ð, er braut"
in liggur eptir, er eitthvert mesta
mannvirkið í bænum, er O. 4Y lét
byggja fyrir e’gin peninga og kostaði
margar púsundir króna, eins og hann
líka byggði íshúsið, er höf. kannast
eigi við. — Litlu síðar segir höf:
„að verzlun O. W. hafi verið litil, og
gengið á tréfótum“, en sannleikurinn
er sá, að O. W. hafði hér um fleiri
ár langstærsta timbur- og kolaverzlun
auk anuarar vanalsgrar verzlunar
löngu áður en höf.kom hingað,og getur
hann pví ekki gefið néinn vitnisburð
um petta,og ætti helzt að borga ó-
goldna skuld sina við pá verzlun, sem
aðrar verzlanir liér í kaupstaðnum, er
hann hljóp frá án pess að kveðja
neinn af velgjörðamönnum sínum hér,
eptir að Austri hafði bundið forsvar-
anlegan legg við rófuna á pessum
manngarmi, er nú hefir flækzt hring-
inu í kringum land og alstaðar komið
sér út úr húsi á endanum,
Höf. telur „Mandalítana“ hafa verið
hér „prautseigasta ailra
síldarveiða roanna“. En pað tínust
oss eigi rétt, pví peir flúðu héðant
eða hættu veiðinni ásamt flestum lönd-
um sínum eptir 1889. En pá létu
peir Otto AYathne, T. L. Imsland,
Tulinius, Randulf og Eyfirðingar eigi«
hugfallast, og pá teljum vér praut-
seigasta, og pað pví lofsverðara sem
engir pessara maana vora pó
sérlegir efnamenn; og pvi var O. W.
prautseigasti Mandalítinn hér.
Og pað má pakka pað prautseigju
O.W.að stærstu síldarveiðabúsin hér á
Seyðisfirði voru eigi rifin og eyðilögð,
og pað var störmikið fé, sem pau,
bryggjur og öryggjuviðbætur við pau
kostuðu hann, einsog hann lagði afar-