Stefnir - 06.05.1899, Blaðsíða 2

26
þægincli (Ulempe) fyrir aðra. Yið þessu
liggja allt að 100 kr. sektir.
I Danmörku er viðar lögð hegning
við drykkjuskap á almannafæri, en petta
verður að gjöra með lögreglusamþykktum
san kvæmt lögum 4. febrúar 1871.
I Noregi á sjer líkt stað og í Dan-
mörku; hegning fyrir augljósan drykkju—
skap á almannafæri er ákveðin i lögreglu-
samþykktum. I Kristjaníu rar slik hegn-
ing ákveðin með lögreglusamþykkt 1. april
187(> allt að 800 kr. Sama hegning
er ákveðin í fiestum bæjum í Noregi og
fáeinum sveitum. Með lögum 24. júlí 1894,
25. gr. var ákveðið, að sá, sem er drukkinn
við kirkju, á þingi. við uppboð eða á öðr-
um alraennum mannfundum, á járnbraut,
gufuskipi eða á öðrum almennum flutnings-
færum, skuli sæta hegningu. En í ráði er
hjá Norðmönnum, eins og jeg siðar skal
minnast á, að leiða í lög, að allir þeir
skuli sæta sektum allt að 800 kr. og jafn-
vel fangelsi, sem eru augljóslega drukknir
á almannafæri, hvar svo sem er í landinu.
Slík almenn lög eru komin á í mörg-
um löndum. Jeg skal þannig nefna Svía-
ríki, Finnland, Ungverjaland, Austurríki,
Ítalíu, Frakkland, England, Belgiu, Hol-
land, Hannóver, en í ráði er, að lögleiða
þetta á öllu J>ýzkalandi, Spáni og Sviss.
I hegningarlögum Svia 16. febr. 1864
eru ákvæðin um þetta i 18. kap. 15. gr.
(Ofverlastar sig i.ágon af starka dryekar
fa, att af hans átbördar eller oredliga sin-
nes författning synbarligen markas kan,
det han drucken ar, och tiáffás han“ o. s. frv.)
í hegningarlögum Finna 19 des. 1889
eru ákvæðin um hegningu fyrir drykkju-
skapinn í 43. kap. 6. gr.: („ár drucken och
derigenom ástadkommen förargelse").
í lögreglulögum Ungverja 12. júní
1879 er hegningin ákveðin í 84. gr. (Wer
an öffentlichem Orte in Aergerniss erregen-
der Weise betrunken erscheint, ist mit
Geld bis zu 25 Gúlden zu bestrafen11.)
ÍAusturríki er hegning fyrir aug-
Ijósan drykkjuskap á almannafæri ákveðin
í lögum 19. júli 1877, sem gilda í Galiziu
o. fl. fylkjnm, en stjórn Austurrikis heflr
viljað lögleiða í öllu rikinu strangari hegn-
ingu (fangelsi allt að einurn mánuði eða
sektir) fyrir augljósan drykkjuskap á al-
mannafæri. Árið 1891 lagði hún fram
frumvarp til laga um þetta efni, sem áttu
að gilda um allt Austurríki.
1 hegningarlögum ítala 30. júni 1889
488. gr. er hegning fyrir augljósan drykkju-
skap á almannaíæri ákveðin allt að 30 lírur
/Líra gildir 72 aura), og ef drykkjuskap-
urinn er orðinn vani allt að eins mánaðar
fangelsi.
í Frakklandi er ákveðið með lög-
um 3. febr. 1873, að liegning fyrir aug-
ljósan drykkjuskap á almannafæri skuli
vera i fyrsta sinn 1 — 5 franka (franki er
72 aurar), í annað sinn innau 12 mánaða
allt að cins mánaðar fangelsi og sektir, i
þriðja sinn allt að tveggja mánaða fangelsi
og í 4 sinn einnig missir borgaralegra
rjettinda.
AEnglandi er ákveðið með lögum
10. ágúst 1872 að sjerhver maður, sem er
drukkin á almannafæri skuli í fyrsta sinni
sæta sektum allt að 10 shillings og i annað
sinni allt að 40 sh. (shillings = 90 aur.)
í Belgíu er ákveðið með lögum
16. ágúst 1887, að sá, sem er hneyxlanlega
drukkinn á almannafæri, skuli i fyrsta sinn
sæta sektum frá 1 —15 franka, og ef sami
maður gjörir sig sekan í þessu tvisvar eða
optar, er hegning hans allt að eins mán-
aðar fangelsi og að auki allt að 100
franka sekt.
Hin almennu hegningarlög í Hollandi
eru frá 3. marz 1881. í 453 gr. er svo
ákveðið, að sá, sem er augljóslega drukk-
inn á vegum almennings, skuli sæta sekt
um allt að 50 gyllini (sem er 1 kr. 50 aur.):
fyrir slíkan drykkjuskap í annað sinn á
sama missirinu er hegningin sektir eða allt
að þriggja daga fangelsi, en fyrir tvær it-
rekanir á sama árinu eptir fyrsta dóminn
er hegningin allt að tveggja vikna fangelsi.
En sá maður, sem á næsta missiri eptir
fyrsta dóminn gerir sig sekan í umgetnum
drvkkjuskap, skal sæta allt að þriggja viknn
fangelsi, og ef sakberi er vinnnfær, má
dæma hann til þess, að vera settur í nauð-
ungarvinnuhús allt að því eitt ár.
Hjeraðslæknirinn hefir nefnt Sviss
sem það land, þar sem liegning væri lögð
við augljósum drykkjuskap á almannafæri,
en Sviss er einmitt eitt af þeim fáu lönd-
um í hinum menntaða heimi, þar sem
þetta er ekki. Slík hegning á sjer að eins
stað í fylkinu Luzern samkvæmt lögum
6. júní 1861; í fylkinu Appensell eru lög
um að hegna drykkjurútum, auk þess sem
það er ákveðið, að svipta megi þá fjárfor-
ráðum. En það er nú i ráði, að setja al-
mer.n hegningarlög i Sviss, sem enginn vafi
er á, að verða lögleidd þar innan skamms,
og í lagafrumvarpinu er auðvitað ákvæði
um að hegna mönnum fyrir augljósan
drykkjuskap á almannafæri.
Á S p á n i er einnig í ráði að lög-
leiða almenn hegningarlög, og er í hegn-
ingarlagafrumvarpi stjórnarinnar (636. gr.)
anðvitað einnig ákveðin hegning fyrir aug-
ljósan drykkjuskap á almannafæri.
Á þýzkalandi er að eius hegning lögð
við augljósum drykkjuskap á almannafæri
í Hannóver samkvæmt lögum 25. maí 1847,
í Bayern og Baden er hegnt l'yrir óspektir
sökum ölæðis,
í hinum alm. hegningarlögum þjóðverja
361 gr. er hegning lögð við ofdrykkju, seui
leiðir til þess að menn þurfi fátækrastyrk
fyrir sig eða sína. En þessi lög eru sett
31. maí 1870, það er fyrst eptir þanu tíma,
að hinir beztu menn í liinum menntaða
heimi koinast almeniit á þá skoðun, að
augljós drykkjuskapur á almannafæri ætti
að sæta hegningu. Nú er í ráði að lög-
leiða slíka hegr.ingu um allt þýskaland.
tstjórnin lagði fram frumvarp þar að lút-
andi árið 1891, sem að vísu náði eigi fram
að ganga, en það er þó cngin vafi á, að
hegning þessi mun einnig verða lögtekin
þar, áður langur timi líður.
ÍSFIRZKAR SKOÐANIR UM
HVALADRÁPIÐ.
þorskveiðarnar eru, eins og kunnugt
er, einn af helztu atvinnuvegum Islendinga.
■iíldarveiðar eru og á síðari árum orðnar
alliniklar á Norður- og Austurlandi, og
fara nú þessi árin vaxandi að þvi leyti að
lleiri og fleiri stunda þær. Fyrir nokkrum
irum var því hreyft hjer á Norðurlandi,
að nauðsyn bæri til að friða hvali á fjörð-
um og í landhelgi yfir suinartímann. Miiið
var borið fram á þingi, og árangurinn af
því urðu hvalafriðunarlögin frá 1886, seni
síðan hafa staðið óbreytt, og enga óánægju
vakið. Astæðurnar fyrir þessum friðunar-
lögum voru þær, að þegar hvalurinn fengi
að vera í friði á íjörðunum, hjeldi hann
síldinni að öðru hverju í þjettum torlum
uppi undir fjarðarströndinni á grynningum,
svo langtum bægra væri að ná henni í fyr-
irdrátt. Síðan lög þessi korau út, hafa
Norðmenn drjúgum ankið hvalaveiðaútveg
sinn iijer á landi og skjóta nú árlega mik-
ið af hval utanfjarða kring um landið, af
peirri ástæðu óttast menn, að hvalurinn,
sem eigi hefir mikla viðkomu, stóruin minnki
við landið, og jaínvel með öllu verði gjör-
eytt. Sjávarbændur við Eyjafjörð fóru því
að hreyfa því í fyrra sumar, að þetta hvala-
dráp mundi verða til stórtjóns fyrir síldar
og þorskveiðar á fjörðum, því eigi fælir sá
hvalnr, sera eigi er til, síld inn á firði, nje
heldur henni upp við landsteina á fjörðun-
uin, eins og hvalafriðunarlögin vilja tryggja;
og Norðmenn þeir, er hjer voru við veið-
ar, tjáðu sig samdóma um þetta, og skýrðu
þeini frá skoðunum norskra fiskimaiina í
þessu efni. Sjómenn hjer við fjörðinn
þóttust hafa þess óyggjandi dæmi, hvernig
sildin opt og tiðum á sumrum væri í þjett-
nm torfum upp við fjörusteiuana, þegar
tivalir renndu sjer fyrir framan hana, en
nú síðustu árin er hvölum bjer á firðinum
stöðugt að fækka. Stefnir fjekk í fyrra
sumar hvað eptir annað beinar áskoranir
um, að hreyfa málinu, oggaf hann því ein-
um sjómanni orðið um þetta efni. Síðan
hafa verið haldnir fundir beggja megin
fjarðarins þessu viðvíkjandi, eins og sjest
af Stefni, og eru komnar fram áskoranir
til þingsins, sem fjöldi manna mun undir-
skrifa, um að lyrirbyggja hvaladráp hjer
við land. Samskonar áskoranir eru og á
ferðinni á Austurlandi að minnsta kosti á
Vopnafirði, og er mál þetta því komið á
góðan rekspöl til þess, að komast inn á
þing. Bæði þingmenn og blaðamenn eru
því að vonum farnir að veita því eptirtokt.
ísafold ritar um það 18. f. m., og skýrir
eptír norskum blöðum írá sömu skoðunuin
norskra fiskimanna á því, og framkeinur
hjá eyfirzka sjómanninnm í Stetni, og flyt-
ur að öðru leyti ýmsar góðar upplýsingar
(ýrir málið. Fjallkonan minnist og á það
4. f. m., og getur þess til, að þingmenn
ísfirðinga muni verða því andstæðir á
þingi, „þó heill landsins sje í veði", segir
blaðið, „þá er hætt við, að hreppapólitíkin