Stefnir - 22.01.1902, Blaðsíða 2

158
Svohljóðandi tillaga var samþykkt:
„Fundurinn kýs þriggja manna nefnd
til þess innan viku hjer frá að lcoma
fram með ákveðnar tillögur um, að
hindra hvaladráp, og skulu þær lagðar
fyrir almennan fund.“
I nefndina voru kosnir:
Kaupmaður E. Laxdal.
Bæjarfógeti Kl Jónsson.
Bóksali Friðbjörn Steinsson.
Fundi slitið.
Eggert Laxdal, Fr. Kristjánsson,
fundarstjóri. fundarskrifari.
Frá Kaupmannahöfn er skrifað 27, f.
m. í blað í Færevjum.
—:o:—
Loks er Vesturíieimseyjasöluspursmálið
í bráð útkljáð í landsþinginu (efri deild) á
þann hátt, að eyjarnar verða fyrst umsinn
eigi séldar.
Með sölunni urðu 32 atkvæði og 32 á
móti og var salan þar með f'allin. Allir
þingmenn mættu við atkræðagreiðsluna, en
einn greiddi oigi atkvæði.
Eins og við mátti búast eru dómarnir
um afdrif málsins mjög mismunandi. En
um það eru hjer um bil allir sammála, að
haldi Danir í eyjarnar, verði að leggja fram
stórar fjárupphæðir eyjunum til viðreisnar.
Forganga privat fjelaga í því efni, sem
mikið hefir verið rætt um, varð og þegar
að framkvæmd. JEUntafjelag með piúns
Valdemar tem heiðursforseta er þegar
stofnað, og nokkrir þekktustu fjármálamenn
Dana hafa gengið í fjelagið, sem á að
verða upp á 4 miljónir, sem eiga að renna
saman við fje það, seru þegar er fengið til
eimskipaferða milli Danmerkur eyjanna og
Miðameriku.
Danastjórnin hefir boðist til að senda
menn til að rannsaka ástandið á eyjunuin,
og hið nýstofnaða hlutafjelag ætlar að vinna
með aðstoð og í samræmi við stjórnina.
Ef það lieppnast með aðstoð dönsku
stjórnarinnar og öflugum hlutafjelögum og
fjárframlögum prívat manna að rjetta til
hlítar við hið bágborria ástand fólksins á
eyjunum, er það gleðilegt að Danir þurfa
eigi að farga af iöndum sínum, en heppn-
ist þetta eigi er áfiyrgðin mikil fyrir þá,
sem nú liafa komið i veg fyrir söluna.
,,Mjölnir“. skipstj. Kndresen, kom hing-
að 17. þ. m. Farþegjar: Skapti Jósepsson
ritstjóri, og Stefán i Steinholti, er íara
með skipinu aptur heim til sín, og JJolf
Johansen verslunarmaður af Seyðisfirði,
sezt hann að á Akureyri sem afgreidslu-
maður skipa stórkaupmanns Tlior. Tulini-
usar. Mjölnir hal'ði nnklar vörur til kaup-
manna hjer við fjörðinr,.
Ofsaveður af suðri var hjer síðastl.
laugardagsnótt, en stóð stutt. ís var á
Akur eyrarhöfn og gjörði ísrek í stórviðrinu,
sem nrun liafa sorfið gat á eitt af fisldskip-
um Jóns verslunarstjóra Norðmanris, som
lá lijer á höfninni, og sökic skipið um nótt-
iua. Aðrir tílfjnnanlegir skaðar hal'a eigi
orðið lijer i ofveðrinu. Síðan góðviðri á
hverjum degi og jörð komin upp, því áður
var víða jnrðlítið sakir storku.
Hjeraðslæknir Ingólfur Gisiason, sem
legið hefir hjer á spitalanum í haust, er nú
fremur í apturbata.
Einar Björn Björnsson póstur á Seyð-
isfirði drukknaði þar seint í f. m., fjell í
sjóinn út af götu, er lá fram með sjónum.
Einar sál. var röskur póstur. vinsæll og
vel látinn af öllum er honum kyniitust.
ý Um miðjan þ. mán. andaðist hjer í bæ
Jón Jónsson, faðir Tryggva og Sigurðar í
Oddeyrarbót og þeirra systkina, en tengdafað-
ir Dúa Benediktss. o. fl. Hann var bniginn
að aldri, og vandaður og heiðvirður maður.
Gjallarhorn heitir nýtt hálfsmánaðar-
blað, er þeir Bernharð Laxdal og Jón
Stefánsson frá þóroddstað eru byrjaðir að
gefa út. Verð 1 kr. 80 au.
Bæjarstjórn Akureyrar hefir selt lóðir
undir 10 hús þetta ár fyrir rúmar 1000 kr.
Bæjarstjórnin skoraði á síðasta fundi sín-
ura á hafnarnefndina, að láta gjöra uppdrátt
og kostnaðaráætlun vfir bafskipabryggju á
Torfunefi fyrir jól. Bæjarstjórnin hefir
lofað að styrkja fyrirlestrafjelag og sunnu-
dagaskóla, hvort um sig með 100 kr. und-
ir vissum skilyrðum, auk hita og húsnæðis.
í niðurjöfnunarnefnd Akureyrar eru
Sigurður járnsmiður Sigurðsson (formaður),
Jón Jónsson söðlasmiður, |>órðvir Thorar-
ensen gullsmiður, Isak Jónsson ishússtjóri
og Kolbeinn Arnason kaupmaður.
1. hefti af Ijóðmœlum sira Matth. Joch-
umssonar er útkömið og fæst hjá bóksölum
bæði í skrautbandi og kápu. 300 blaðsíður
í 8 bl. broti. Pappirinn er góður í bókinni,
letrið er nýtt og f'allegt og prentun allgóð,
en þó eigi eins vel af heridi leyst og við
heíði mátt búast af jafn færum prentara og
kunnugt er að lierru 0stlund er, sem ef-
laust stafar af of miklu aiinriki. Nokkur
af beztu kvæðum höfundarins eru í hept-
inu en mörg vanta þó, eu sem væntanlega
koma í síðaii heptumun.
Rjúpnaverslun hefir verið nokkur fyrir
farandi á Akureyri. Verðið 20—25 aura.
Bankaútbúið hefir haft mikið að gjöra
í haust, og allmiluð er jafnt og þjett lán-
að þar af peningum.
Vatnsleiðslan í norðurbænum er nú
komin vel á veg. Verkið þvi nær húið,
svo líklega fá þeir, sem í fjelaginu eru,
vatn úr pípunum fyrir jólin.
ÓSKILAFJE
selt í Skriðuhreppi haustið 1902.
1. Hvít ær veturgömul, mark: Miðhlutað
biti a])t. hægra, stýft biti fr. vinstra.
2. Móhosótt lainbg. murk: Sneitt lögg fr.
hægra, Sýlt biti fr. v.
3. Hv. larnbgeld. mark: Tvístýft apt. biti
fr. hægra, Stýít gagnfjaðrað vinstra.
4. Hv. lamblir. mark: Ömarkað hægra,
tvístýft apt. v.
5. Hvit larnbg. Mnrk: Sýlt vaglskorið fr. h.,
líktist kali ofaii vaglskorið a. vinstra.
6. llvit lanihg. marlc: Sneitt fr. tvíbitað
apt. h., sneitt og bragð a. tvibitað fr. v.
7. Hvít lambg. ómörkuð.
Rjettir eigendnr kinda þessara geta
vitjað andvirðis þeirra til undirritaðs að
frádregnum kostnaði.
Lönguhlíð, 12. nóv. 1902.
Arni Jónsson. *
reynslu þeirri, sem jeg
hefi fengið viðvíkjandi
verslun þau ár. er jeg
liefi rekið verslun hjer,
er jeg kominn aðrann—
og sannfærður um, að
lánsverslun er til stór-
kostlegs óhagnaðar bæði
fyrir seljendur og kaujiendur, og þó sjer-
staklega fyrir þá sel|endur, er hafa litla
verslun. þvi svo má að orði kveða, að varla
nokkur, er skuldar þeim, borgi, nema ept-
ir mjög mikla fyrirhöfn og eptirgangsmuni.
þess háttar verslanir eru látnar sitja á
hakanum, ef því er að skipta, og margir
borga aldrei; en hins vegar er kunnugt,
live mikinn kostnuð og fyrirhöfn' það hefir
í för með sjer, að innkalla sknldir með
málssóknuin út nni öll bjeruð, en óvist nð
dómarar myndu fallast á, að dæma hlutað-
eigenduin allan þaun kostnað, er af slíkum
málssóknum leiðir. Af slíkri lánsverslun
leiðir, að hlutaðeigandi kaupmenn verða að
setja hærra verð á vörur sínur. en þeir
ella mundu gjöra, ef unn lán væri ekki að
ræða. og kemur sá lia.lli niður á þeim, er
reynast áreiðanlegir, en við þvi getur kaup-
maðurinn ekki gjört.
En til þess nú að reyna, hvernig gangi
ef alls ekkert væri lánað, hefir verið tek-
in sú ákvörðun hjer við verslan mína, að
hætta allri lánsverslun fyrst um sinn. og
selja að eins fyrir borgun út í hönd, og
verður því hjer eptir engum lánað neitt,
hvorki efiuimönnum eða efnalitlum, og ekki
heldur þótt menn sjeu persónulega kunn-
ugír (um vinskap er ekki að ræða), og því
vona jeg, að fólk fari ekki fram á að fá
lán, eptir að það hefir le-síð þessa yfirlýs-
ingu eða á annan hátt heyrt hennar getið;
enda verður yfirlýsing þessi fest upp í sölu-
liúð niinni. f>eir sem hafa staðið í skilum
við verslunina, geta heldnr ekki vænst að
fá lán (enda munu þeir flestir hafa reikn-
inga annarvstaðar).
IJar sem verslunin Jiefir tekið nefnda á-
kvörðun, getur hún ómögnlega verið að eiga
lánsviðskipti við einstaka rnenn. Hún verður
að halda sjer stranglega við þá reglu, að lána
alls ekkert. Hins vegar mun verslunin undir
þessum nýju kringumstæðum geta selt vörur
sínar töluvert ódýrari en að undan förnu, en
hafa þó jafn góða vöru sem áður, er flestum
hjer í hjeraðinu mnn kunnugt, að eru livergi
vandaðri, einkurn kornvörur.
IJeir, sem skulda nú við verslun mína,
áminnast alvarlega um, að borga nú fyrir ný-
ár, enda drjúgum hægra fyrir verslnnina, að
eiga við innköllun á skuldum, þar sem nýjar
skuldir bætast ekki við til þess að tefja fyrir
framkvæmdum.
Oddevri, 20. nóv. 1902.
Árni Pótursson.