Framsókn - 01.03.1896, Blaðsíða 4

XR 3
12
F R A M S Ú K N
Karlsruhe. Bar þá svo til, r.ð dóttir hertogans,
stúlka á barnsaldri, veiktist ákaflega, og kongsdúttir,
sem var nijög viðkvæni og hjartagóð, tókst á heiidur að
hjúkra henni. Meðan á veikindunum stóð, varð gamli
h.irðlæknirinn snögglega veikur, og sendi hann J)á að-
stoðarmann sinn, hinn unga lækui Willim, i sinn stað.
Konungsdóttirin feldi brátt ástarliug til hins unga,
fríða og karlmannlega læknis, og hann aptur til henn-
ar. J»au trúlofuðust sin á milli, og þrátt fyrir nlla
mótstöðu konungsins föður liennar og allra hans höfð-
ingja, feugu þau m ili sinu framgengt. |)ess er getið,
að þegar brúðlijónin stöðu fyrir altarinu í dómkirkj-
unni í Stuttgart, liafi presturinn farið mörguiu orðum
um það, að hún, konungsdóttirin, tæki niður fyrir
sig, er húu gengi i hjóuaband með manni af óbreytt-
um borgaralegum ættum; en þá hafði konungsdóttir
gripið fram i fyrir klerki, og sagt að hún alls eigi
áliti sig að taka niðurfyrir sig, heldur mundi hún
ætíð líta upp til íuanns sins með ást og virðingu. Prest-
inum varð orðfall um stund, og iiirðíólkið bæncii sig.
Og siðan liefir það orðið að bæna sig yfir fleiru.
Hjónaband frú Willims liefir verið mjög farsælt, og
liúu liefur alveg lagt konungstignina á hylluna. Hún
hefur aðstoðað mann sinn á allan hátt, hjúkrað sjúkl-
iuguin og látið sjer annt um fátækliuga, og nú síðast
lrefur hún frá. ræðupalli sósíalista talað fyrir jafn-
rjetti og bróðurkærleika.
Kynleg erfðaskrá.
Fyrir nokkrnm mánuðuin siðan d»» einhver mesti
auðinaðui inii í Odessa. peningakaupmaður að nafni
Nikolaijelf. Hafði liann alla æti verið í meira lagi
sjervitur, og ljek mörgum forvitni á að vita hvernig
erfðaskrá hans væri úr garði gjórð. J»að kom hka
á daginn að þeir höfðu rjett að mæla, er væntu þess
að hin síðasta ráðstöfun sjervitringsins væri nokkuð
kynleg.
f>egar erfðaskráin var opnuð, sást það að eigur
hins látna nimu um 10 índliúnum rúbla. Ollum
þessuni auðj átti að skipta á milli fjögra dætra lians,
er allar voru ögiptar, þó aðeius með ]>vi skilyrði að
}>ær, hver í síuu lægi, færu í vist, og gegndu algeng-
um vinnukoiiustörfum í þrjú missiri. Fyrst að þeiin
tíma liðuum gætu þær eigna’/t peningana, og það því
að eins, að J>ær gætu sýnt góða vitnisburði frá liús-
bændum sínuin, fyrir iðni, þrifuað, reglusemi og góða
liegðun.
Stássmeyjar þessar. sem hafa alizt upp í mesta
eptirlæti við nógau auð og uuaðseindir, liafa þegar
tekizt á liendur þessa nýjn köJlun sina, og ein þeirra
befur þegar sýnt, að fyrirskipanir föður hennar liafa
borið gúðan árangur.
Eins og við er að búast, hefar bónorðsbrjefum
rigut yfir þessar auðugu meyjur, og því liefur einni
þeirra hugkvæmst likt ráð 'og föður heunar. Hún
hefur litið það berast út, að hún mundi engum h.iðla
siiiua taka, öðruni ©n þeim, sem hefði verið þrjú miss-
iri í viunumennsku, og gæti sýnt góða vit'nisburði um
dugnað og ráðdeild.
Hafið gát á börnunum!
T norsica kvennblaðinu, „Nylænde-1. stendur smá-
grein með þesssari fyrirsögn. þar segir frá orða-
viðskijitum 4 ára gainals óðalsbóndasonar, og frænku
lians 25 ára að aldri. Frændkonan segir: ,:Jeg er
fullorðin, en þú ert litill, svo jeg lilýt að vita þett.i
betur en þú!*‘
Drengurinn starir á hana alvarlega og svarar:
„J>ú ert bara kvennnmaður!“
Foreldrar drengsins skellililóu!
„petta er fjörugt og að þessu er blegið, og móð-
irin hlær lika. Eu von br iðar kemst hún kannske
að raun urn, að hin gamla skoðun liefur gjört drenginn
svo óstýril'itan og hrottalegan, að hún fær engu tauti
við liann komið, og hann virðir orð og áiuimiingar
liennar að engu — af þií hún cr kveniunaður, og
hlýtur hún lians vegna að bera þungan trega.
Hafið því gát á börnuuuin frá því þau eru i
reifum.“
JJjgB"*' Lög fyrir bindindisljelag islenzkra kveima evu
til útbýtingar bjá útg. Framsóhnar.
Hannyrða- uppdrættir ii 1,00.
Fáll Bricm: Frelsi og meuntun kveimna 0,35.
B'íet Bjarnlijeðiusd.: Uin liagi og rjettindi kvenna 0,25
— — tíveitalifið og Reykjavikurlifið 0,50.
Ingíbj'úrg Skaptadóttir: Kaupstaðarferðir 0,50.
Fæst í bókaverzlun L. S. Támussonar.
Jeg- hef fengið nyjar
sendingar af ,Primus‘
hinum lany.be.itu steinoliu-
rjcluin sein til eru,
og alln lausa parta tilheyrandi.
HIÐ yý.JASTA NÝTT
tilheyrandi eru: straujáms ofliar. á kr. 2,50.
A þeim má hita 3 járn í einu. Straujárn úr sænska.
stáli á kr. 2,25 og laus bandarhöld á 1. kr.
Reynslan muii sanna, að „Primus’1 ineð þessum
strau-áhöldum verður úlitiu -
n a u ð s g nleg e ig n
fgrir ull stór og gó) heimili, en allra helzt fgrirþ.iu
sem ekki hafa kol til ddsnegtis.
Seyðisfirði */, ’,Ji: Magnús Einarsson.
* í|e
%
Oss er það söna ánægja að mæla með þessum
vjelum, er vjer sjálfar liöfum reynt, og geíizt á-
gætlega. Ættu allar húsmæður sem fyrst að útvega
sjer „PrinmH-vjelar þcssar. |>ær spara bæð, tiiua
og eldivið, liita herbergin, eru hreinlegar, og niega
heita stofnprýði. Sem eldsneyti er eingöngu höfð stein-
olía og litið eitt af spíritus. -j Vjelunum tylgir ná-
kvæm fyrirsögn um notkun þeirra. Utgef.
U t g e f e n d u r :
Stgríður porsteinsdóttir. Ingibjörg SJcaptadóttir.
Prantsmiðja Austra.