Kvennablaðið - 30.08.1901, Blaðsíða 4

6o
KVENNABLAÐIÐ.
niðurgrafinn, en rúniar 3 álnirupp úr jörð; glugg-
ar á honum eru því eins stórir og ( hverri ann-
ari stofu, enda er þar borðstofa og er hún 16 áln-
ir að lengd, einnig eldhús, búr, þvottahús, baðhús,
2 geymsluherbergi og 2 útgangar. A næstu hæð
eru 2 forstofur, 3 skólastofur og 5 minni herbergi,
ætluð sitt til hvers. Þar fyrir ofan er loft með
háu porti og tveimur kvistum þvert í gegnum
mitt húsið; hver um sig er 12 álnirað lengd. Þar í
er 1 forstofa og 7 herbergi, 6 ætluð til 'að sofa í
og eitt til geymslu. Efst er háaloft, ætlað til þurk-
lofts og geymslu. Ut í gangana eru dyr úr öllum
herbergjum skólans og auk þess dyr á milli her-
bergja eins og þurfa þykir. I húsinu eru t6 ofn-
ar, 1 strauofn, 1 baðofn með baðkeri, þvottapott-
ur og tvöföld eldavél. 3 múrpípur eru í húsinu;
eru þær allar hlaðnar tvöfaldar og annað hólfið
ætlað til lofthreinsunar. Alls eru 26 ventilar í
húsinu; svo vel er séð fyrir því sem öðru, að hægt
sé að hafa gott loft í herbergjunum. Ur eldhúsi,
þvottahúsi og báðum efri göngunum eru vaskar
með skólprennum út í aðalrennuna frá húsinu. I
kring um alt húsið er 5 álna breið stétt, sem hall-
ar lítið eitt frá húsinu; þaðan tekur við fyrir fram-
an aðalhlið húsins sléttur grasflötur fram á ár-
bakka. Frá hvaða hlið sem litið er, er skólahús
þetta mjög ásjálegt og fallegt til að sjá.
Forstöðunefnd kvennaskólans hefir sýnt fram-
úrskarandi dugnað í öllu þessu byggingarmáli og
valið sér beztu menn til aðstoðar, og má sérstak-
lega nefna til þess sýslumann Húnv. Gísla ísleifs-
son og amtmann Pál Briem á Akureyri, sem þeir
fólu að semja við timburmeistara Snorra Jónsson,
er sent hafði teikningu og tilboð um að taka að
sér byggingu á skólanum. Um leið og samning-
ar voru gerðir var ýmsu bætt við, tilhögun breytt
til mikilla bóta og auk þess gerð ákvæði um ým-
islegt, er miðuðu til þess að gera húsið vandaðra
og traustara en í fyrstu var áætlað, en jafnframt
hlaut það að verða nokkuð dýrara. Eins og
Snorri Jónsson skilar því í haust kostar það 18,600
krónur.
Kenslukonur skólans eru þessar: 1. Elín Eyj-
ólfsson f. Briem, 2. Kristín Jónsdóttir frá Auð-
ólfsstöðum í Langadal, fyrverandi kenslukona,
en nú um nokkur ár við nám ( Kaupmannahöfn,
3. Jórunn Þóiðardóttir úr Reykjavík, sem hefir
gert fatasaum að aðalstarfi sínu. Hinar 2 fyr-
nefndu kenslukonur hafa bóklegu kensluna á
hendi og auk þess handavinnu-kenslu að meiru
eða minna leyti. Akveðið er að hafa góðan kenn-
ara í söng og orgelspili, en ekki er fullráðið enn
hver hann verður. Vefnað er ákveðið að kenna
við skólann, þeim sem þess óska, bæði almenn-
an vefnað og útvefnað, eins og tíðkast í samskon-
ar skólum í útlöndum. Vefnaður er bæði gagn-
leg og skemtileg vinna, og stendur víða á heim-
ilum svo á, að einhver hefir tíma til þess að sinna
vefnaði að vetrinum, ef kunnáttu til þess vantaði
ekki. Það er tilkomumikið, að koma upp allri
álnavöru á sjálfu heimilinu, því þrátt fyrir það,
þó kaupa þurfi nokkuð af efni, svo sem tvist, hör
o. fl., verður það eigi að síður notadrýgra og ó-
dýrara, en að kaupa því nær hverja al. í kaup-
staðnum. Vefstaðir pantaðir frá útlöndum með
öllum áhöldum kosta viðlíka mikið og góð sauma-
vél, og eru svo laglegir útlits, að þeir mega heita
stofuprýði, en annars má vefa mjög margbreytt-
an vefnað í hvaða vefstól sem vera skal, að eins
með því að bæta við nokkrum áhöldum.
Það mætti virðast sem sjálfsagt, að þessi nýi
kvennaskóli yrði vel sóttur, en þó er ýmislegt,
sem getur staðið í vegi fyrir því nú í byrjun, með-
al annars ókunnugleiki manna um skólann lengra
í burtu og nokkrir flokkadrættir í sýslubúum, sem
eiga skólann, út af flutningi hans, og hefir heyrst
á sumum, að þeim þætti það helzt að, hve hrað-
lega hefði verið undið að því að flytja skólann,
en sú skoðun hlýtur annaðhvort að vera af ókunn-
ugleika á skólamálinu eða þá af gleymsku, því
1883, þegar Skagfirðingar og Húnvetningar sam-
einuðu skóla sína, var þetta gamla timburhús á
Ytriey keypt að eins til bráðabirgða, af því það
var til sölu fyrir lágt verð, og síðan hefir árlega
verið talað um að flytja skólann. Skagfirðingar
vildu láta flytja hann á Sauðárkrók, en Húnvetn-
ingar á Blönduós; síðar komu Eyfirðingar til og
vildu láta sameina báða norðlenzku kvennaskól-
ana í einn skóla, en ekki er kunnugt um með
vissu hvar þeir vildu láta hann standa. Nú hafa
Húnvetningar tekið skarið af og bygt skólann
upp á Blönduósi, þegar þeim fanst húsið á Ytri-
ey orðið alveg óbrúkandi sem skólahús.
Sumir hafa kastað steini til sýslunefndarinn-
ar og skólanefndarinnar í Húnavatnssýslu fyrir
framkvæmdir sínar í skólamálinu, en þeir, sem
skoða það mál með nokkurri sanngirni og eru
svo kunnugir, að þeir geti nokkuð um það dæmt,
hljóta að sannfærast um, að allar framkvæmdir
þessara tveggja nefnda miða eingöngu til þess
að efla skólann, fullkomna hann og bæta.
Aður en eg enda Knur þessar vil eg taka það
fram, þó eg viti að skólanefndin hafi þegar auglýst
skólann, að hver stúlka borgar fyrir sig á skólan-
um 60 aura á dag og verður það 135 krónur fyrir
allan tfmann frá 1, okt. — 14. maí. Þær stúlkur,
sem þurfa að sæta skipaferðum, mega koma fyrir
eða eftir 1. okt. eftir því sem á stendur.
Umsóknir um skólann má senda annaðhvort
forstöðunefnd skólans eða undirritaðri forstöðu-
konu hans á Blönduósi. Sé ekki tími til þess að
koma svari aftur, er stúlkum óhætt að koma án þess.
Elín Eyjólfsson.