Kvennablaðið - 30.11.1907, Blaðsíða 2

82
KVENNABLAÐIÐ.
nú í fyrsta sinn fram opinberlega og ættu
að öllum líkindum að vera óháðari en
karlmennirnir.
En hvað sem öllu öðru líður, og hvern-
ig sem konurnar líta hver á aðra, þá ættu
þær nú að sýna þá eindrægni og þroslca
að halda fast saman, og láta ekki sínar
persónulegu velvildar eða óvildartilfinning-
ar ráða, heldur líta eingöngu á málefnið, og
stórt spor stigi Reykjavíkur konur í áttina til
að þoka öllum réttarkröfum kvenna áfram
með því að fylkja sér sem einn maður í
þessu máli, og láta ekki neitt hamla sam-
vinnu þeirra í því að koma nýtum kon-
um inn í bæjarstjórnina í vetur. Um tölu
þeirra má deila til og frá, en það er víst
að ef vér hefðum völ á 5 hæfum konum
sem gæfu kost á sér tii þessa, þá höfum
vér réttinn til þess eftir kjósendafjölda.
Fyrir oss konur ætti aðalatriðið við þess-
ar kosningar að vera að koma konum að.
Það er byrjunin sem hér er um að ræða.
Ef vér notum nú ekki tækifærið, þá er
það sú pólitíska synd, sem hefnir sín í
öllum kvennamálum vorum siðar. Á næsta
þingi yrði það ástæða móti pólitískum rétt-
indum kvenna. Og út um land yrði það
tekið sem dæmi þroskaleysis og samtaka-
leysis kvenna höfuðstaðarins. Hvervetna
hér á landi, þar sem konur síðar krefð-
ust meiri réttinda, mundi svar karlmann-
anna verða: »Þér hafið ekki viljað«. Og
þeim væri vorkunn þótt þeim leiddist að
leggja í skaut vort árlega fjölda þeirra
réttinda sem erlendar konur verða að
berjast fyrir svo að segja með oddi og egg
um marga tugi ára, án þess að sjá oss
vilja nota oss þau að nokkru leyti.
SamYÍnnufélagsskapur.
(Frh.). Nú þegár eg er aftur orðin alein,
þá hefi eg tekið mér fyrir að sýna þetta í
verkinu. Og eg segi með fylstu sannfæringu:
Það er hœgt að komast af vinnukonulaus, og
fá aðeins hjálp til að gera þyngstu verkin og
hafa þó tíma til bóklegra starfa, spila á hljóð-
færi og rækta blóm, ef menn eru gefnir fyrir
það. Vel er hægt að komast hjá að fá hjálp
við gólfþvott og matarílátaþvott eftir máltíðir.
En þá verða tómstundir til annara starfa
minni.
Eg hefi gert mér vinnutöflu yfir hvern dag,
og leitast við að fara nákvæmlega eftir henni.
Eg fæ „morgunkonu" sem er hér um bil
frá kl. hálf átta á morgnana til 12. Hún þvær 4
herbergi, eldhús, forstofu og búr. Auk þess
þvær hún upp Inirílátin, afhýðir kartöflur,
hreinsar fisk og grænmeti, og á vetrum kola-
körfurnar. Alt hitt geri eg sjálf, t. d. bý
um rúmin, hirði ofnana og bý til matinn
o. fl. Maðurinn minn burstar föt sfn og skó
o. s. frv. Honum finst altaf sjálfs höndin
hollust.
Tveir ofnar hita öll herbergin upp, og lifir
í þeim jafnt nótt og dag svo þeir þurfa ekki
svo mikla hirðingu. Eldavélina í eldhúsinu
tek eg upp 1—2 í viku, þegar eg elda stór-
elda og baka brauð. Eg baka alt brauð og
kökur sjálf heima. Hina dagana elda eg
við gas.
Stúlkuherbergið sem er 5. herbergið öðru
megin við eldhúsið, hefi eg tekið fyrir búr
og geymsluherbergi. Það er stórt og í þvf
er klæðaskápur. Á sumrum hefi eg ísskáp-
inn þar inni.
í klæðaskápnum geymi eg þvottavélina
„Favorit", sömulniðis „Undinu" „til að þvo
með lofti". — Það er lítið áhald sem eg
brúka einkurn til að skola með sápuna úr
þvottinum — og vindingarvél, sléttunarborð
og þvottakörfu. Á fatasnagana hengi eg upp
sléttunardúkana.
Eldhúsið er búið eins og herbergi, með
rauðmáluðum trésófa, horði og stólum. Á
veggjunum eru handmáluð olíumálverk, rauð
og græn gluggatjöld fyrir gluggunum, á borðinu
heimaofinn rauður dúkur, með krukku með
einhverjum grænum grösum eða blómum í. Á
gólfinu er linoleumdúkur, og þvert yfir hann
heimagerð tuskuþerra. í eldhúsglugganum
hafa kaktuskrukkurnar fengið sæti.
í eldhússkápnum geymi eg postulínið og
dúka og servíettur, ásamt öllu sem þarf á