Kvennablaðið - 11.04.1912, Qupperneq 1

Kvennablaðið koit
ar 1 kr. 50 au. inn-
anlands, erlendis 3
kr. [öOcent vestan-
hafa) ‘/* verðiini
borgÍ8t fyrfram, en
‘/» fyrir 15. júli.
U ctxti a íi l a b i h.
TTppiögn skrifleg,
bundin við úra-
mót, ógild nema
komin sé til út-
get. fyrir 1. okt
og kaupandi hafl
borgað að fullu.
Reykjavík, II. apríl. 1912.
M 2.
18. ár.
íslenzkar konur gera verkíall!
Þau nvmæli urðu hljóðbær fyrstu
dagana í marz s. I. að allar fiskiverkun-
arkonur i Hafnarfirði hefðu gert verkfall.
Einhver undarleg hending var það, að
þetta íyrsta verkfall íslenzkra kvenna,
— jafnvel fyrsta verkfallið á ísl. — skyldi
byrja sama dag og hið mikla verkfall
kolanámumannanna á Englandi.
Tildrögin voru þau, að konur vildu
fá hækkað kaup sitt við flskverkun.
Aður höfðu þær haft 15 aura um kl.st.
við alla fiskvinnu, nema blauta fiskvinnu,
— þvott? — sem þær hafa haft í »akkordi«
eða fengið 18 aura um tímann fyrir.
óánægjan var víst mest út af eftir-
vinnulaunum, og sunnudagavinnu. Fyr-
ir þetta hvorttveggja fengu þær að eins
15 aura um kl.st. Þar sem karlm. fengu
t. d. 40— 50 aura fyrir sunnudagavinnu
og s. d. eftirvinnu. — Og hér í Rvík
meira.
Konurnar fóru fram á að fá 18 aura
um kl.st. fyrir hversdagsvinnu, 5 aura
hækkun fyrir eftirvinnu frá kl. 7 síðd. til
kl. 11, en 10 aura hækkun eftir þann
tíma, 30 aura um kl.st. á sunnudögum,
og 10 aura viðbót eftir kl. 7 á sunnu-
dagskvöldin.
Yerktakendurnir hafa ekki viljað slaka
til, þótt flestum þeirra hafi þótt kröfurn-
ar sanngjarnar. Hefir að sögn sérstak-
lega staðið á einum kaupmanni þar í
bænum.
Konurnar gengu inn í Verkmannafél.
Hafnarfjarðar, sem stutt hefir þær með
ráðum og dáð. Jafnvel styrkt þær með
peningaframlagi frá sjálfu sér. Það eru
að sögn um 100 konur við fxskvinnu í
Hafnarfirði, og hefir engin þeirra snert
á fiskvinnu síðan.
Nú í dag, þ. 11. apríl eru samning-
ar komnir á, milli kvennanna og verk-
takandanna, með góðum árangi fyrir
konurnar. Ivröfur þeirra verið uppfyltar
að mestu eða öllu leyti.
Skrítið að verkfallið í Hf. hefir líka
hælt um líkt leyti, og á Englandi.
Samtök og þolgæði sigra allar þrautir.
— Þær hafa farið skynsamlega og hóf-
lega að, því hafa samtök þeirra orðið
alstaðar vel þokkuð.
Iívbl. samfagnar þeim hjartanlega
með úrslitin!
Uppreistin í Englandi.
Margar konur munu hafa tekið eftir smá-
greinum i flestum íslenzku blöðunum um »ólæti«
kvenna i Lundúnum. Sérstaklega má tilnefna
ísafold og Ingólf, sem hafa ekki nógsamlega
getað sýnt megnasta viðbjóð sinn og vanpókn-
un á þessari bardagaaðferð þeirra. Þau hafa
kallað konur þessar »pilsvarga« og hverjum
öðrum háðungarnöfnum, sem ritstjórunum, eða
samverkamönnum þeirra, hefir hugkvæmst.
Alþýða manna, sem lítið les af útlendum
blöðum, fær þvi enga hugmynd um, hvernig á
þessum »ólátum« stendur, og tekur meö trúar-
innar augum, góða og gilda þá fræðslu, sem
þessi blöð veita henni. Mýmárgir karlar og
konur, sem ekkert þekkja til þessa máls, fara
hörðustum orðum um þær konur, sem fj'rir
þessu standa, án þess að reyna að kynna sér
málið frá öðrum hliðum en sjónarhæð ísafoldar
og Ingólfs.
Til þess að sýna hvernig ýmsir merkustu
menn Englands líta á þetta mál, setjumvérhér
bréf, sem varaformaður konunglega kollegíisins
fyrié skurðlækningar í Lundúnum: