Kvennablaðið - 30.08.1913, Side 4

60
KVENNABIVAÐIÐ
skoðanirnar á þessum málum eru að breyt-
ast í heiminum.
Þá hélt mrs. Catt forsetaræðu sína með
yflrliti yflr það, sem gerst hefði í heiminum
síðan á stórþinginu í Stockhólmi 1911. ís-
land taldi hún með allra frjálslyndustu lönd-
um og tók það fram, að það hefði ekki verið
kosningaréttaréttur kvenna, sem staðið hefði
i stjórnarskrármálinu í vegi 1912 heldur það
að ýms önnur mál hefðu fléttast þar saman
við. „Stjórnarskránni heíði því verið heiðar-
lega frestað".
Sem merki um það hvað íslenzká stjórnin
og þjóðin væri jafnréttismálum vorum kvenna
vinveitt, taldi hún fjárveitinguna til Kvenrétt-
indafélagsins handa fulltrúa þess. En þá þótti
okkur íslenzku fulltrúunum koma furðulegar
fréttir, þegar hún sagði, að „af því að ekkert
fé hefði verið fyrir hendi, þá hefði þessi styrk-
ur verið veittur af póstfé íslands, svo þetta
ár heíði ísland einni póstferð færra“. — Okk-
ur varð hverft við. Fyrir framan hápallinn,
þar sem mrs. Catt stóð á, sátu blaðamenn
og fréttaritarar frá nær því öllum löndum
heimsins og svo færu þeir að flytja þessa
dömadags vitleysu! Að taka fram í var ekki
hægt við svona hátíðlegt tækifæri, sjálfa þing-
setninguna, það hefði orðið stórhneyxli. En
eftir fundinn kom ein aí fundarkonunum og
spurði hvort við hefðum tekið eftir þessu.
Og þegar við furðuðum okkur á þessu, þá sagði
hún, að eitthvað líkt þessu heíði verið skrif-
að héðan frá Reykjavík, og vísaði okkur á
konuna, sem bréfið heíði fengið. Hjá henni
fengum við svo að heyra hvernig á þessu
stóð og skiidist mér hún leið yfir því að hafa
flutt bréf þetta til formanns móttökunefndar-
innar í Budapest. Því hún gerði það, veit
ég ekki. Þótt það auðvitað liggi nærri að í-
mynda sér, að hún hafl beinlínis gert það
að undirlagi bréfritarans, tii þess að leitast
við að hafa áhrif á skoðanir manna um ís-
lenzka fulltrúann. En til alirar hamingju
hafði þetta bréf alveg gagnstæð áhrif við það,
sem tilgangur þess auðsjáanlega var.
Auðvitað fórum við þegar til mrs. Catt og
komum henni í skilning um hvernig féð hefði
verið veitt og skildi hún það fljótt, með því
svo væri jafnan alstaðar annarsstaðar, þegar
einhver útgjöld bæru að hendi, sem ekki væri
ráð fyrir gert á fjárlögum. Sömuleiðis kom-
um við leiðréttingu til flestra fulltrúanna og
blaðamannaskrifstofunnar. Þessi misskilning-
ur kom því hvergi fram í nokkrum blöðum,
sem við vissum til, þar suðurfrá.
Um kvöldið kl. 8 voru svo allir þingfull-
trúarnir beðnir í konunglega leikhúsið og þeim
gefin beztu sætin. Leikurinn var „Kvenna-
búrið“ eða „Lausn úr kvenn.ibúrinu" og sýndi
stúlku, sem var uppáhaldsambátt í kvenna-
búri einhvers höfðingja. Hún var ástfangin
í öðrum manni og hann í henni. En hús-
bóndi hennar komst að því og fór mjög illa
með hana. Við sáum hana skríðandi á hnján-
um fyrir fótum hans og hann kasta henni
til og frá. En að lokum gaf hann henni frelsi
og hún fékk unnusta sinn. Leikurinn var að
sjá ágætlega leikinn, en auðvitað skildum við
ekki nokkurt orð, því alt var talað og sung-
ið á ungversku, Á eftir var leikinn stuttur
söngdansleikur (ballett). Við komum ekki
heim fyr en kl. 1 um nóttina.
Þann 16. hófst þingið íyrir alvöru El. 9 árd.
Voru þá öll sambandslöndin kölluð upp og tala
og nöfn fulltrúa þeirra. Síðan bar Sambands-
stjórnin upp svo hljóðandi tillögu, sem var
samþykt: „Ekkert land skal hafa leyfi til að
fylla fulltrúatölu sína með ferðamönnum frá
öðrum löndum. Mrs. Catt gaf sem ástæðu
fyrir þessari tillögu, að tvö lönd hefðu óskað
einmitt eítir að fylla fulltrúatölu sína á þenna
hátt. En tillagan var samþykt með öllum
atkvæðum.
Þá bar þriggja kvenna nefnd sú, sem rann-
saka átti kjörbréf fulltrúanna, fram skýrslu
sína um að þau væru öll gild og lögum sam-
kvæm. Dr. Anna Shaw gerði fyrirspurn um
eftir hvaða reglum systrafulltrúum væri leyfð
aðganga að fundinum. Formaður svaraði, að
þeim hefði verið boðið á þingið eftir meðmæl-
um kvenréttindalandsfélaganna, en þeim væri
ekki ætlaður tími á dagskránni fyr en nöfn
þeirra yrðu samþykt. Um hluttöku þeirra
urðu svo langar umræður, sem enduðu með
því að samþykt var að engum félögum, sem
ekki væru í sambandinu væri leyft að kjósa