Kvennablaðið - 16.07.1915, Síða 2

42
RVENNABLAÐIÐ
Að því stefnir för sú, sem hafin er hér,
því heiti skal fylgt í orði' og verki.
Vor þríliti fáni, vér fylkjumst undir þér!
Vors frelsis vöggugjöf, vors réttar merki.
Guð blessi þig, ísland, og hefji þinn hag
til heiðurs, til meiri vegs og blóma!
Vér lögfrjálsar konur, sem hittumst hér í dag,
af hjarta skulum vinna að þínum sóma.
Gudm. Magnússon.
Þá las frk. I. B. upp svohljóðandi sím-
skeyti, sem sent var frá fundinum til kon-
ungs, og ávarpið til alþingis.
Ávarpið til konungs og drotningar.
„Vér íslenzkar konur, samankomnar á fundi í
Reykjavík samtímis og Alþingi íslands kemur sam-
an fyrsta sinni eftir að hin nýja stjórnarskrá vor
hefir öðlast staðfestingu yðar hátignar, sendum yðar
hátign og drotningunni allraþegnsamlegast kveðju
og vottum yðar hátign þakklæti og gleði rhargra
þúsunda íslenzkra kvenna yfir þeim fullu pólitísku
réttindum, sem stjórnarskráin veitir oss, sem vér
vonum og óskum að megi verða til heilla fyrir
fósturjörð vora.
Fyrir hönd kvennafundarins í Rvík 7. júlí 1915.
Bríet Ásmundsson. Ingibjörg H. Bjarnason.
Kristín V. Jakobsson. Þórunn Jónasson.
Elín Stephensen".
Ávarp kvenna til Alþingis.
„Á þessum mikilvægu tímamótum, þegar hið háa
Alþingi kemur saman í fyrsta sinni eftir að íslenzk-
ar konur hafa með nýjum stjórnarskrárbreytingum
öðlast full stjórnmálaleg réttindi, þá hafa konur
Reykjavíkurbæjar óskað að votta hinu háa Alþingi
og hæstvirtum ráðherra vorum gleði vora og þakk-
læti fyrir þau mikilsverðu réttindi, sem stjórnarskrá-
in veitir íslenzkum konum. Vér könnumst fyllilega
við það frjálslyndi og réttlæti, sem hið háa Alþingi
hefir sýnt í mörgum og mikilsverðum réttarbótum
nú á síðari árum, íslenzkum konum til handa, sem
jafnan hafa verið samþyktar af miklum meiri hluta
allra hinna pólitfsku flokka þingsins.
Vér vitum vel, að auknum réttindum fylgja aukn-
ar skyldur. En vér tökum móti hvorutveggja með
gleði. Vér vitum og skiljum að kosningaréttur til
Alþingis og kjörgengi er lykillinn að löggjafarvaldi
landsins, sem á að fjalla um alla hagsmuni þjóðar-
innar, jafnt karla sem kvenna.
Vér trúum því að fósturjörðin — stóra heimilið
vor allra, þarfnist starfskrafta allra sinna barna,
jafnt kvenna sem karla, eins og einkaheimilin þarfn-
ast starfskrafta alls heimilisfólksins, og vér trúum
því, að vér eigum skyldum að gegna og störf að
rækja í löggjöf lands og þjóðar, eins og á einka-
heimilum.
Vér vonum einlæglega að hin nýja samvinna vor
með bræðrum vorum á komandi tímum í landsmál-
um verði þjóðinni til heilla".
Þá hélt frú Bríet Bjarnhéðinsdóttir eftir-
fylgjandi ræðu:
Háttvirta samkoma!
Mér hefir hlotnast sú sæmd að mega á-
varpa yður hér á þessum mikilvægu tíma-
mótum okkar íslenzku kvennanna. Og
fegin hefði eg viljað vera því vaxin, að
geta látið. endurminningar, óskir og vonir
okkar allra bergmála svo í orðum mínum,
að þau snertu allar ykkar instu og beztu
tilfinningar, að þau vektu heilar fylkingar
af björtum hugsjónum og góðum framtíð-
arvonum, um leið og þér mintust liðna
tímans með öllu hans striti og stríði, gleði
og sorgum.
En einmitt af þvi að mér finst framtíð-
in brosi svo sólbjört framundan okkur, þá
er það einni ástæðunni fleira til að staldra
við og líta til baka til liðna tímans, til
þess að athuga, hvernig hann hefir skilið
við okkur og hvað við höfum honum að
þakka.
Nítjánda öldin mun lengi verða í minn-
um höfð fyrir sínar stórstígu framfarir í
öllum efnum. Konurnar, sem hvarvetna í
heiminum hafa átt erfiðara hlutskifti að
sæta en karlmennirnir, hafa á henni risið
upp til nýrrar menningar og nýrra starfa.
Jafnvel hingað hefir ómurinn af framfara-
gný stórþjóðanna borist, og hinar háværu
jafnréttiskröfur systra vorra úti í heimin-
um hafa vakið hér bergmál, þótt veikt sé,
og borið ávöxt í meiri menningu, meira
jafnrétti og belri kjörum að öllu leyti fyrir
oss, heldur en vér áttum áður að fagna.
Það yrði oflangt mál að fara hér að
telja upp allar þær umbætur á kjörum vor-
um, sem urðu á nítjándu öldinni, og það
því fremur, sem vér getum ekki þakkað
oss sjálfum fyrir þær. íslendingar hafa
yfirleitt fremur verið á undan en eftir öðr-
um þjóðum með að veita konum sinum
ýmsar frjálslegar réttarbætur. Þannig voru
erfðalögin, sem veittij systrunum jafnan arf