Dagskrá - 07.09.1897, Blaðsíða 7
2 26
Kvennfrelsið.
(Eptir »Nýlændcr«.)
í
Sumir telja það órækt merki þess að konan sje að
fá jafnrjetti við manninn að hún nú er tekin að vinna
að ýmsurn störfum er áður voru unnin af karlmönnum
eingöngu. Hún er á skrifstofum, hún er í sölubúðum,
hún er í verksmiðjum og starfar að ótal mörgu öðru,
en þeim, sem telja þetta merki þess að þrældómshlekkir
konunnar sjeu að rýmkast, skjáltast voðalega. Það er
ekki af því, heldur á það rót sína að rekja til hinna
miklu framfara í öllum iðnaði. Aður var allt unnið á
heimilunum og það gjörði kvennfólkið, nú eru það verk-
smiðjurnar^sem tekið hafa við. Störfum þeirra hefur
því fækkað heima fyrir, en í stað þeirra hafa þær tekið
að gegna ýmsu áður er karlmenn einir unnu að, eins
og áður er áminnst, og þetta hefði átt að geta haft
góðar afieiðiugar; það hefði átt að geta verið spor í
framfaraáttina, en frá voru sjónarmiði hefur það verið
öfugt.
Karlmennirnir hafa búið svo um hnútana að vjer
konur erurn ávallt taidar sem liðleysingjar í samanburði
við þá, almennt og undantekningarlaust; þar sem þeir
vinna fyrir hátt kaup; verðum vjer að sætta oss við það
að vera liðlega matvinnungar; þótt vjer göngum að hinni
sömu vinnu og afköstum litlu minna en þeir.
Þetta himinhrópandi ranglæti verður til þess að
rýra álit vort enn meira en áður, það verður til þess að
fjarlægja oss öllum rjettindum, það verður frelsi voru til
niðurdreps og baráttu vorri tii tafar og hindrunar.
Enn fremur má geta þess að á meðan verkin voru
unnin á heimilunum þá var konan nokkurnveginn ejn-
ráð um stjórn þeirra og þannig talsvert sjálfstæðari að
öllu leyti. Nú er stjórnin öll í höndum karlmannanna;
vjer erum einungis hafðar til hinna tilkomuminnstu starfa
og til hins lítilfjörlegasta af þcim.
Þess er getið í bók eptir Ibsen sem heitir »Solness«
byggingameistari« að eldur kom upp í klæðaskápnum í
húsi einu svo það brann til kaldra kola. Konan flýði
með börn sín í fanginu urn hánótt út í myrkur og
kulda; hún verður veik af kuldanum og nær sier aldrei
aptur. Hvað höfundurinn hefur haft fyrir augum xneð
þessu, veit jeg ekki glöggt, en frá mínu sjónarmiði mætti
eidurinn tákna skaða þann er verksmiðjurnar hafa
unnið konunni, þar sem þær hafa hrifsað iðnaðinn út úr
höndum hennar og þær hafa orðið að leita sjer sömu
atvinnu og karlmenn, óundirbúnar, áður enþær höfðu
risið undan því ánauðaroki sem þær hafa ranglega orð-
ið að bera á umliðnum öldum; þær hafa, segi jeg, orð-
ið að ganga að sömu vinnu og karimenri en fengið cin-
ungis örlítið kaup í samanburði við þá. —
(Framh.).
í Reykjavík
ctu Í>edni2* að gjös^a svo vel að horga
aðeíns þegaí5 þeim ei»u sendar
livíttanii*.
Munið eptir að panta
BARNABLAÐÍÐ!
Besta útlent tímarit
er Islendingar eiga kost á að fá ódýrt (il kaups er
gefin út af Olaf Morfi, Kristjania.
Tímaritið kernur út 2svar í mánuði, 80 blaðsíður hvert
hefti. Kostar, hvern ársfjórðung, 2 kr.
sent til íslands.
Tímaritið inniheldur glögga útdrætti úr ritgjörðum
nm alls konar vísindi og listir eptir bestu tímaritum úti
um heim.
munntóbak og rjól frá
W. F. SehTams Eftf.
Fæst hjá kaupmönnunum.
fást mjög vel vönduð og með góðu verði. Kaupendur
snúi sjer til undirskrifaðra
Brödrene Thorkildsen
Aasen
pr. Throndhjem
Norge.
er til söim Isjá
T h. Th o rste s n sso n
(Liverpool).