Lögberg-Heimskringla - 19.05.1966, Síða 2

Lögberg-Heimskringla - 19.05.1966, Síða 2
2 LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 19. MAÍ 1966 Jóel Sigurðsson 29. apríl 1886—29. desember 1965 Úr íslenzkum Þjóðsögum Þegar gamalt fólk deyr er það sjaldan óvænt heldur eðli- legur viðburður og uppfylling tímans. Því „þann kost undir gengu allir að skilja við“. En hvað skilja þeir þá eftir og hvað hefir samtíðinni græðst? Flestir skilja eftir einhver spor, þó misjafnlega séu þau djúpt greyft í svörðinn. Saga Jóels er nokkuð sérstæð, en hér verður aðeins stiklað á steinum. Hann var fæddur á Eyði á Langanesi í Norðurþingeyjar- sýslu, 29. apríl 1886. Foreldrar hans voru Sigurbjörn Sigurðs- son og Oktavia Jónsdóttir Sig- urðsonar, bónda þar á bæn- um. Sigurbjörn var í mörg ár póstur þar í sveit og þeir sem hafa að nokkru kynnt sér sögu íslenzkra pósta frá þeirri tíð, vita að sú staða var ekki heiglum hent og í hana völd- ust engar liðleskjur. Hann hlaut uppnefnið Sigurbjörn Stálhryggur. Viðurkenndur hraustleika og kjark maður og svo ratvís að varla skeik- aði. Eiginleiki sem oft kom sér vel á varða- og vega-laus- um útheiðum í svalviðri ís- lenzks skammdegis. Sá þótti öruggur er komst í samfylgd með Sigurbirni Stálhrygg. Þetta var þá stofninn. Má segja að eplið hafi ekki fallið langt frá eikinni. Jóel var líka hraustmenni. Fær í flestann sjó og varð varla misdægurt á sinni löngu ævi. Ungur að aldri fluttist hann með foreldrum sínum til þessa lands, og fjölskyldan settist að í Grafton N.D. Einn drengur var skilinn eftir í fóstri heima á íslandi. Snemma missti hann móður sína. Var þá tveimur yngri systkinum hans, Matthiasi og Guðlaugu, komið í fóstur hjá góðu fólki, en hvað varð nú um littla drenginn? Hver átti að leið- beina honum? Taka þátt í kjörum hans, gleði og sárs- auka? Kenna honum að þekkja gott frá illu, kjarnann frá hisminu? Faðirinn var hvergi heimilisfastur, enda ekki barnfóstri vanastur. Honum lærðist því snemma að treysta mest á sjálfs síns mátt og meginn og vera ekki um of hörundsár eða gjöra of háar kröfur. Einn var sá mann- kostur er hann átti í ríkum mæli og það var að dæma aldrei eða lasta náungann. Um aldur og krafta fram, vann hann að hverju sem fékkst: um skólagöngu var lítið feng- ist. Þegar honum óx nógur fiskur um hrygg, hneigðist hann helst að smíðavinnu, enda varð það honum happa drygst. Árið 1909 flutti hann alfar- inn til Saskatchewan fylkis. Nam land í grend við Mozart bæ, giftist heitkonu sinni, Þóru Laxdal, alsystir hins góðkunna kaupmanns þar, Þorsteins Laxdals. Þau Þóra byrjuðu nú bú- skap í grend við bæinn. Altaf hafði Jóel þó fleiri járn í eld- inum. Búið átti aldrei hug hans allann. Þó efnin væru oft af skornum skammti, auð- kenndi snyrtimennskan og hagleikinn hvert hans hand- tak. Hann hafði alveg sérstaka útsjón með að gjöra alt sem þægilegast úti og inni, og ekki fannst honum það réna karl- mennsku drengjanna sinna að kunna að taka til höndum í húsi. Síst var hann sjálfur ragur að reyna sem flest. 1 fimmtán ár vann hann við smíðar á korngeymslu hlöð- um. Hefði mátt heimfæra upp á hann vísuna hans St. G. St.: „Löngum var eg læknir minn. Lögfræðingur, prestur. Smiður, kóngur, kennarinn, Kerra, plógur, hestur. Þeim Þóru varð þriggja sonu auðið: Marino R. Sig- urðsson, bóndi á föðurleifð sinni. Þó hann sé einbúi, er gott þangað að koma og hjá honum er líka oft gestkvæmt. Næstur er Sigurbjörn, vega- vinnustjóri í East End, Sask. Yngstur er Sigmundur Svein- björn, kornkaupmaður í Mazenod Sask. Konu sína missti Jóel 9. maí 1965. Seinni kona hans varð ekkjan Lillian Rasscar. Þau voru til heimilis í Glad- stome, Manitoba. Þó Jóel væri nú farinn að reskjast var hann enn ungur í anda og lagði enn gjörva hönd að ýmsu, þar á meðal vann hann við vatns- virki bæjarins um hríð. Að mögla var honum sízt að skapi enda var forsjónin honum meðlát og hann þurfti ekki lengi að liggja í kör. Hann lést af hjartaslagi þann 29. desember 1965. Hann var jarðaður í Mozart grafreitnum við hlið fyrri konu sinnar. I byggðinni þar sem hann átti svo mörg fót- spor og handtök. Hann er liðinn, en hann lifir enn í drengjunum sínum og barnabörnum. Verkin sína merkin. Helga Elíasson. Dánarfregnir Mánudaginn 11. apríl 1966, andaðist á Ellimannaheimilinu Stafholt, Blaine, Washington öðlingurinn Guðmundur Guð- mundsson, rúmlega 93 ára að aldri, hann var fæddur 19. september árið 1873, kom til Canada árið 1900 ásamt konu sinni Guðbjörgu Þorleifsdótt- ur. Þau settust að í Canada og bjuggu þar á ýmsum stöðum um 26 ára tímabil, en þá flutt- ist Guðmundur, ásamt konu sinni til Blainebyggðar og dvöldu þau þar til æfiloka. Ár- ið 1949, settust þau að á Staf- rolti, en þá var heilsa konu Guðmundar farin að bila, en 17. marz 1951 missti Guðmund- ur sína góðu og mikilhæfu conu, eftir það bar mjög lítið á honum, hann var stiltur maður, prúður og blíður í við- móti, mjög vel látinn og elsk- aður af öllum samfylgdar- mönnum sínum, enda vina- margur. Útför Guðmundar sáluga fór fram fimmtudaginn 14. apríl frá útfararstofu McKin- ney, Blaine, Washington, að viðstöddum mörgum vinum og vandamönnum. Hann var lagður til hinztu hvíldar í Greenacres Memorial Park. Eftirlifandi syrgendur Guð- mundar sáluga eru einn sonur Valdimar, business maður í Seattle. — Tvær dætur, Margaret, Mrs. Vahl og Jo- hanna, Mrs. Paulson í Seattle, 22 barnabörn, 45 barna-barna- börn og eitt barna-barna barna barn. Rev. Willard Buckner og séra Guðmundur Johnson, töluðu yfir moldum hins látna sæmdarmanns. * * * Laugardaginn 25. september 1965, andaðist á Elliheimilinu Stafholt, Blanie, Washington hinn vellátni sæmdarmaíður Runólfur Björnson, rúmlega 90 ára að aldri, fæddur, 14. marz 1875, við Hornafjörð á íslandi. Runólfur kom til Vestur- heims árið 1898, og það sama ár gekk hann að eiga eftirlif- andi konu sína Sigríði John- son Oddsdóttur frá Reykja- vík íslandi. Runólfur stundaði búskap í fjölda mörg ár, í Canada, þar til árið 1945 að hann flutti ti Blaine, en hin síðustu 12 ár æfinnar dvaldi hann á Staf- holti. Eftirlifandi ástvinir Runólfs sáluga eru auk ekkjunnar, þrír synir, Ottó og Steve báð- ir í Clovérdale, B.C. og Bill búandi að White Rock, B.C. Þrjár dætur Mrs. Bertha Johnson og Miss. Lynne Björnson, báðar í Bellingham, Washington og Mrs. Laufey Runacres að Glendale, Cali- fornia. 6 barna-börn og 9 barna- barnabörn, einnig fjöldi af skyldmennum bæði í Vestur- heimi og heima á Islandi. Útförin fór fram þriðjudag- inn 28. september 1965 frá Lútersku kirkjunni í Blaine, að viðstöddu fjölmenni. Run- ólfur sálugi var lagður til hinstu hvíldar í Surrey Center kirkjugarðinum, undir um- sjón McKinney útfararstof- unni í Blaine. Runólfur Björnson var mætur maður greindur og ve' lesinn, enda vinamargur. Séra Guðmundur P. John- son og Rev. Philip S. Ramstad, prestur Lútersku kirkjunnar í Blaine, jarðsungu. Árni var sonur Odds bisk- ups Einarssonar í Skálholti. Hann hafði mannazt vel bæði innanlands og utan, og verið órjá vetur í Kaupmannahöfn, og var þá settur yfir skóla í Skálholti tvítugur að aldri (1612), sem Espólín segir. Eftir það tók hann að stunda lögvísi, er honum kom að haldi, bæði áður en hann varð lögmaður og eftir. Árið 1606 varð Herluf Daa höfuðsmaður á Bessastöðum. Hann átti í brösum við marga landshöfðingja, og ekki síst við Odd Skálholtsbiskup. Bar höfuðsmaður róg um Odd í konungseyru. — En er fjandskapur óx með biskupi og höfuðsmanni, sendi Oddur biskup Árna son sinn utan (1617), á konungsfund til að tala þar máli sínu, en þó átti að falla fullnaðardóm- ur um þrætu þeirra á þinginu árið 1618. — En er dæma skyldi í málinu spurðist eigi til Árna biskups- sonar, því að höfuðsmaður fengið kaupmenn til að synja honum fars til íslands. Vænti höfuðsmaður, að hann mundi bera hærri hlut frá borði, ef Árni kæmi eigi í tæka tíð með sönnunargögn sín. En það er frá Árna að segja, að hann dvaldi í Kaupmanna- höfn veturinn 1617—18, og hann hugsaði þann tíma ein- göngu um mál föður síns og sín, að undibúa þau til Al- þingis. Tvær þjóðsögur-sagnir eru til um farkost þann er Árni lét flytja sig á um íslandshaf, en bátur sá tók land í Vopna- firði, og lenti þar í þingbyrj- un. Fékk hann sér tvo úrvals- hesta, og reið þeim þann dag allan; hafði hann þá sprengt annan þeirra, en gert hinn pilllllllllllll uppgefinn, er hann kom að einhverjum bæ í Jökuldal. Hann falaði þar hesta er sér dyggðu að ríða á þrem dægr- um skemmstu leijð til Alþingis. Var honum vísað til hests á einum bæ þar í dalnum er honum mundi duga einhesta, ef hann fengi að eins að drekka. Árni fær sér þann hgst. Sá hestur var brúnn að lit, mjór sem þvengur og sí- valur. Árni tekur hestinn og ríður honum allt þar til hann kem- ur að Brú; það er efsti bær í Jökuldal, og síðastur, er far- inn er fjallvegur og Sprengi- sandur suður. Árni kemur þar á kvíabólið, og er verið að mjalta eftirmjölt. Hann biður að gefa sér að drekka. Konan var í kvíunum, og sótti honum heim rjóma, en kom um leið með eitthvað í svuntu sinni. Meðan Árni var að drekka, segir konan: „Ég vænti þig langi í sopann þinn líka, Brúnn minn“. Síðan hellir hún saman eftirmjöltinni í eina fötu, sem tók yfir fjórð- ung, gengur að hestinum og setur hana yfir hann. — En Brúnn kumraði við henni, og hætti ekki fyrr en hann hafði lokið úr fötunni. Á meðan hann drakk, var konan alltaf að klappa Brún, og andvarpa yfir honum. Árna þótti hún víkja kunnuglega að hestinum, og spurði hana, hvernig á því stæði. En hún kvaðst hafa alið hann upp í búrinu hjá sér, og látið hann nauðug í burtu og hún héldi hann reyndist mannbær. Síðan þakkaði Árni kon- unni greiðann, og sté á bak. En í því tók konan smjörs- köku úr svuntu sinni og stakk upp í klárinn, og mælti: „Það Framhald á bls. 7. 1111111111111111* LÆGSTU FLUGFARGJÖLD TIL ISLANDS | OG TIL ALLRA SKANDINAVÍULANDA J i Ráðgerið þér ferð til íslands? Fljúgið þá með LOFTLEIÐUM |j = og sparið nóg til að dvelja lengur. sja fleira, og njóta þess betur. = = LOFTLEIÐIR bjóða lægstu flugfargjöld til af öllum flugfélög- = = um á öllum árstímum — aðra leiðina eða fram og aftur. Þér ^ = greiðið miklu minna en þotu Economy fargjöld. Fljúgið í rúm- n = góðu og þægilegu farrými í hraðfara, nýjum Rolls-Royce 400 = = Jet Props beint til fslands, og þaðan með langferða DC-6Bs = = til annara áfangastaða 1 SKANDINAVÍU. ókeypis heitar = = máltíðir, drykkir og snacks til boða á hverju flugi. I FRA NEW YORK TIL: ÍSLANDS - ENGLANDS - I § SKOTLANDS - HOLLANDS - NOREGS - SVÍÞJÓÐAR = | - DANMERKUR - FINNLANDS - LUXEMBOURG. s Fljúgið með Loftleiðum—og sparið—til allra landa Evrópu |j og lengra BRAUTRYÐJANDI lágra fargjalda iil Evrópu WELANDICAIRLINES | SJöílFuWMffffllB} | H 610 Fifth Avenue (Rockefeller Center) New York, N.Y. 10020. = PL 7-8585. NEW YORK - CHICAGO - SAN FRANCISCO M Fáið upplýsingabækling. farmiða og fl. hjá ferðaskrifstofu yðar. = iiminmmii iimimiiiiiiú=

x

Lögberg-Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg-Heimskringla
https://timarit.is/publication/160

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.