Lögberg-Heimskringla - 21.11.1980, Blaðsíða 8

Lögberg-Heimskringla - 21.11.1980, Blaðsíða 8
8-WINNIPEG, FOSTUDAGUR 21, NOVEMBER 1980 Ólafur Jóhannesson continued from page 4 að vinna betur og meira að því að hrinda þeim í framkvæmd. Eins og ég vék að áðan þá er ástandið í alþjóða stjórnmálum alvarlegra nú en það hefur verið um árabil. Sú stað- reynd endurspeglast ekki hvað sízt á sviði afvopnunarmála. Reynslan hefur kennt okkur að gagnkvæmt traust er undirstaða þess að árangur náist í þess- um mikilvæga en viðkvæma mála- flokki. Það hlýtur því að vera brýnasta verkefni okkar í dag að reyna að end- urvekja þetta traust. En til þess að svo geti orðið verða allir aðilar að sýna bæði í orði og verki að þeir vilji virða þær leikreglur, sem við höfum sett okkur í sáttmála hinna Sameinuðu þjoða. Nú er nýlega hafinn í Madrid undir- búningsfundur undir 2. framhaldsráð- stefnuna um framkvæmd ákvæða lokasamþykktarinnar frá Helsinki um öryggi og samvinnu í Evrópu. Á miklu veltur að þessari ráðstefnu takist að endurvekja sem mest af þeim sam- starfsvilja og trausti, sem upphaflega var grundvöllurinn að sjálfri lokasam- þykktinni. Vil ég lýsa þeirri von minni hér, að allir aðilar mæti til ráðstefn- unnar með þeim einlæga ásetningi að vinna aftur upp það sem glatazt hefur og sýni þann ásetning ekki aðeins í orði heldur einnig á borði. Störfum samtaka okkar að afvopnun- armálum miðar því miður sorglega hægt. Vígbúnaðarkapphlaupið heldur áfram og ótrúlegum fjármunum er eytt til þessara hluta, fjármunum sem gætu á tiltölulega stuttum tíma verulega bætt afkomu þess mikla fjölda jarðar- búa, sem nú býr við sárustu eymd. Ekki má þó vannieta þann árangur, sem samtökin hafa náð, m.a. varð- andi bann við ýmsum tilraunum með kjarnavopn og aðgerðir til að koma í veg fyrir dreifingu kjarnavopna. Jafn- framt verða samtökin að líta á það sem eitt af sínum veigamestu verkefnum að hraða samningum um algjört bann við hvers kyns tilraunum með kjarnavopn. Önnur af brýnustu verkefnum Samein- uðu þjóðanna á þessu sviði eru samningsgerð um bann við notkun hvers kyns eiturefna í hernaði og bann við notkun sérstakra hryllings vopna. Vona ég að fyrirhugað auka-allsherjar- þing um afvopnunarmál á árinu 1982, verði hvati fyrir þjóðir heims til að flýta samningagerð um þessi efni. Eitt alvarlegasta málið, sem þessi samtök fást við eru deilurnar í Austur- löndum nær. Eg hef ekki í hyggju að fara út í einstök atriði þessara deilna eða rekja orsakir þeirra. Eg vil aðeins undirstrika hér þá skoðun mína að þessa deilu verði að leysa hið allra fyrsta. Slíka lausn verður að finna á grundvelli ályktana Öryggisráðsins nr. 242 og 338. Til friðsamlegrar lausnar þarf bæði viðurkenningu allra aðila á rétti Israels -til öruggra og viður- kenndra landamæra og viðurkenning á þjóðarréttindum Palestínumanna. í samræmi við rétt Palestínumanna til sjálfsákvörðunar verða þeir einnig að taka þátt í samningaviðræðum um varanlega og réttláta lausn mála í þess- um heimshluta. Annað stórmál, sem samtök okkar fjalla um er það breiða bil, sem liggur milli ríkra þjóða og fátækra. Þetta bil heldur því miður áfram að breikka ár frá ári. Sérstök auka-allsherjarþing hafa verið haldin til að leita leiða til leiðréttingar en því miður hefur árang- urinn enn orðið mjög takmarkaður. Það verður að vera forgangsverkefni hjá Sameinuðu þjóðunum að ná raunhæfu samkomulagi um alþjóðleg efnahagsmál, sem tryggi betri hag þeirra þjóða, sem orðið hafa útundan í kapphlaupinu um lífsgæðin. Stórt átak í þessum málum er ekki aðeins nauð- synlegt til þess að má af okkur þann smánarblett, að verulegur hluti jarðar- búa skuli enn búa við ólýsanlega fá- tækt og hungur, heldur einnig til þess að koma í veg fyrir hættu á styrjöldum, sem af slíku ófremdarástandi hlýtur að leiða. Hr. forseti, Virðing fyrir mannréttindum er ein af grundvallarhugsjónum þess ríkis, sem ég er fulltrúi fyrir. Nýlega minnt- umst við þess hér innan þessara veggja, að 30 ár voru liðin frá samþykkt mannréttindayfirlýsingar Sameinuðu þjóðanna. Það er því sárt að þurfa að segja, að lýðréttindi og virðing fyrir manninum eiga mjög í vök að verjast í heiminum í dag. Þessa óheillaþróun verður að stöðva. Hverju einasta ríki, sem hér á fulltrúa, ber siðferðileg skylda til að gera sitt ýtrasta til þess að mannréttindayfirlýsingin verði leiðarljós þeirra í samskiptum við þegna sína en ekki marklaust plagg og einskis virði. Þegar ég nefni hér aukningu of- beldisverka og virðingarleysi fyrir lífi continued from page 5 active membership in the First Luther- an Church in Winnipeg will long be remembered by his contemporaries in the congregation. On his 50th birth- day, October 19, 1945, his church pre- sented him with a scroll the inscription of which follows: "On this, your fif- tieth birthday, we the undersigned, members of the Board of Trustees of the First Lutheran Church in Win- nipeg, on behalf of the congregation, and each of us personally, hereby desire to express to you our sincere congratulations and good wishes. We recognize and appreciate deeply the invaluable services you have rendered our Church by your loyalty to its program, by your example to its membership, by yoúr efficient leader- ship of its activities, and by your contribution of time and means toward its maintenance during the many years you have served as a member of its Board of Trustees, and its President. May the great Head of the Church es- tablish, strengthen and prosper you in years to come and crown your life and labours with His Benediction." Gudmundur F. Jónasson was on the committee which originally planned and initiated the writing of The History of the Icelanders in the West and was president of the company which published the Icelandic weekly Lögberg in Winnipeg. To quete one of his fellow members on the company's Board of Directors, "Mr. Jónasson was one of those who, for a long time gave invaluabíe support to Lögberg." Final- ly, attention should be called to his support at the time of the founding of the Chair of Icelandic at the University of Manitoba in 1951 and membership on the executive committee of the Ice- landic Festival of Manitoba (Islen- dingadagurinn). In 1945, when he was president of the Icelandic Festival, Mr. Jónasson gave an impressive presidential ad- dress which not only testifies to his og frelsi þá kem ég óhjákvæmilega að öðru skyldu efni, en það er hin ó- hugnanlega aukning, sem orðið hefur á ofbeldisverkum er beinast að sendi- ráðum og ræðisskrifstofum og starfsmönnum þeirra. Aðeins á síðast- liðnu ári voru framin ekki færri en 20 slík ofbeldisverk og er þá árásin á bandaríska sendiráðið í Teheran og taka gíslanna þar sýnu alvarlegust að mínu mati og það af mörgum ástæðum. Þessi þróun mála hefur orðið til þess að Norðurlönd hafa nú borið fram tillögu um sérstakan dagskrárlið á þessu alls- herjarþingi varðandi raunhæfar ráð- stafanir til að tryggja öryggi sendiráða og ræðisskrifstofa og starfsmanna þeirra. Vil ég lýsa þeirri von minni, að meðferð þessara mála hér megi verða til þess að þjóðir heims geti aftur farið að treysta því að þessi mikilvægi Icelandic A promising artist Anna Bára Árnadóttir, a student of Fine Arts at the University of Manitoba, has received high praise for her work from university authorities. One of her sculptures was recently placed on permanent display in front of the Fine Arts Building on the U of M campus. good command of his native Icelandic (see Lögberg August 9, 1945) but also to his appreciation of his Icelandic heritage in general. From the beginning of the settlement of Iceland more than 11 centuries ago and down to the 20th century, almost every Icelander was either a farmer or fisherman, or both of these. Even though Icelandic farming has, to this day, remained an important means of livelihood, the country's fishirig in- dustries are the very mainstay of the national economy. For the 19th-cen- tury immigrants to Manitoba, it must have been obvious that much of the province's future prosperity lay in its rich farmlands. Nevertheless, the Ice- landic people who settled along the shores of Lake Winnipeg and Lake Manitoba were convinced that fresh- water fish would become a valuable means of sustenance for their growing communities. After all, fishing was part of their heritage. It is therefore rio coincidence that one of the sons of an Icelandic pioneer family on Lake Man- itoba should play an important role in turning the lake fishing of central Canada into a major industry in his province and country. His enterprise may be said to have been a good ex- ample of ingenious adjustment of an ethnic heritage to new and unfamiliar conditions. Immediate family and further source materials In 1921, Gudmundur Jónasson mar- ried Christine Johnson, a school teacher from Arborg. They had three daughters, Mrs. Sylvia Allen and Mrs. Louise (D.L.) Bennett of Winnipeg and Mrs. Salina (D.G.) Maxwell of Minnea- polis, Minnesota. For further information on Mr. Jónasson references may be made to the papers and journals mentioned above, Saga íslendinga í Vesturheimi V and íslenzkar Ækviskrár I. H.B. Remarkable success story hlekkur í samskiptum þjóða bresti ekki þegar sízt má við. Hr. forseti, Eg er nú kominn að íokum máls míns. En áður en ég hverf úr ræðustól- num, vil ég þó víkja að því máli, sem Islendingar telja eitt hinna mikilvæg- ustu er þessi samtök hafa fjallað um, en það er gerð sáttmála um réttarreglur á hafinu. Eftir sjö ára ráðstefnuhald og mikla undirbúningsvinnu þar á undan, lítur nú loks svo út, að samkomulag sé að takast um sáttmála er nái til allra helztu atriða á þessu sviði. Verði þessi sáttmáli að raunveruleika er um að ræða eitt mesta stórvirki, sem Sam- einuðu þjóðirnar hafa unnið frá stofn- un þeirra og lýsandi dæmi um það, hverju samtök okkar geta áorkað ef viljinn er fyrir hendi. Content A volcanic outburst On October 16 one of the craters in the Krafla area in Mývatns- sveit erupted.This is the third erup- tion in the area this year. The fact that these eruptions have occurred only a short distance away from Iceland's first electric station propelled by geo- thermal heat has caused great concern. Iceland's Minister of External Affairs at the U.N. In September, this fa.ll, Iceland's Minister of External Affairs, Ólafur Jóhannesson, addressed the U.N. General Assembly. His speech has been reproduced in this issue. The Editorial The editorial discusses the impor- tance of foreign-language publications on Iceland. Sources on Vilhjálmur Stefánsson Vilhjálmur Josephson of Victoria B.C. has presented the University of North Dakota in Grand Forks with a valuable collection of photographs and manuscrips relating to the life and work of his uncle Vilhjálmur Stefánsson. Iceland's oldest citizen Halldóra Bjarnadóttir of Blönduós in north Iceland has just celebrated her 107th birthday. Icelandic woolens in L.A. An L.A. firm, The Icelander, has now joined the North American- Icelandic trade in woolens. MESSUBOÐ Fyrsta Lúterska Kirkja JOHN V. ARVIDSON PASTOR 9:45 a.m. Sunday School 10:30 a.m. The Service

x

Lögberg-Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg-Heimskringla
https://timarit.is/publication/160

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.