Alþýðublaðið - 18.12.1960, Blaðsíða 2

ÆCOEOöEœSOJ)
F ';!ÍS?iSY3írtiJ.\ GteU J. Ástþórssen (6b.) og Benedlkt Gróndal. — Tulimlar rlt-
j JHómar: Slgvaidl HJálmarsson og Indriðl G. Þorsteinsson. — Fréttastjórl:
I.JÍKlS'ívin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. AuglýsingasínJ:
'IJ630*. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. HverfU-
j Ijeta 8—10. — Áskriftargjaid: kr. 43,00 6 mánuðl. í lausastlu kr. 3,00 eint
,i Íínfsfandl: AlþýðuTlokkurinn. — Tramkvæmdasti óri: Sverrir Kjartansson.
Bravó, Maddama!
1 RÍKISSTJÓRNIN hefur nú látið undan hinum
i mikla þunga Maddömu Framsóknar, afnumið
! skerðingarákvæði tryggingalaganna og þar með
i veitt gamla fólkinu 20—30 milljón króna tekju-
\ auka á ári. Til að virða það, sem vel er gert, ætti
, stjórnin að brjóta odd af oflæti sínu og óska
Maddömunn.. til hamingju með þennan mikla sig-
' ur. Eins og segir í leiðara Tímans í fyrradag:
,Þetta sýnir vel árangur af starfi jákvæðrar og
1 skeleggrar stjórnarandstöðu.“
í sigurvímunni er Tíminn svo hógvær, að hann
I nefnir ekki baráttu Framsóknar fyrir almanna-
j . tryggingum nerna á síðustu tveim þingum. Hefði
i' þó gjarna mátt líta lengra um öxl.
Þegar tryggiagalöggjöfin var samþykkt árið
■ 1946, var Framsókn einnig í stjórnarandstöðu, og
var samþykkt laganna auðvitað árangur af já-
kvæðri og skeleggri stjórnarandstöðu. Að vísu
: greiddu allir Framsóknarþingmenn (nema Páll
Hermannsson) atkvæði á móti lögunum, en það
; var einungis til aðknýja stjórnina til nýrra dáða
í tryggingamálum.
Samkvæmt lögunum frá 1946 átti skerðingar-
, ákvæðið að standa aðeins í fimm ár. Þegar þau
voru liðin, var komin ný stjórn undir forustu
Framsóknar og Eysteinn við kassann. Þá skorti
: algerlega jákvæða og skelegga stjórnarandstöðu,
svo að skerðingarákvæðið var framlengt í önnur
, fimm ár. Þegar þau voru liðin sat enn ný stjóm,
aftur undir forustu Framsóknar með Eystein við
i kassann. Enn bólaði ekki á jákvæðri eða skeleggri
-stj órnarandstöðu, svo að aftur varð að framlengja
■ skerðinguna á kjörum gamla fólksins. Samkvæmt
þeim lagabókstaf átti skerðingin að renna út nú
'um áramótin. Hefur Framsókn því unnið þann
glæsilega sigur, að ákvæðið fellur loks úr gildi,
; gamla fólkið fær sinn rétt.
Af þessari sögu verður augljóst, að slórbreyt-
1 ingar til bóta á tryggingakerfi þjóðarinnar verða
f alls ekki, nema Framsókn sé í stjórnarandstöðu.
: Þar vinnur Framsókn sina stærstu sigra í trygg-
ingamálum!
I Jolaplastefnið
í er komið
Gardínubúðin
Laugavegi 28
18. des! '1960 — Alþýíjúblaðið
Kærður...
Framhald aí 1. síðu.
Blaðið átti skömmu síðar tal
við Gústaf A. Jónasson, ráðu-
neytisstjóra_ Hann sagöi, að
það væri rétt, að ráðuneytimi
hefði borizt kæra á bæjarfó-
getann frá Hilmari Jónssyni í
Keflavík. Gústaf sagði, að kær
an fjallaði aðallega um j>aö,
að bæjarfógetinn hefði dregið
að taka máj fyrir. Aðspurður
sagði hann að hún væri aðal-
lega út af því, að fógeti tæki
ekki fyrir kærur vegna ölv-
unar við akstur og önnur
„brennivínsmál“.
Ráðuneytisstjórinn sagði
ennfremur, að ráðuneytið
hefði sent fulltrúa til að rann-
saka málið og sú rannsókn
tæki að mrnsta kosti nokkra
daga. Hann tók einnig fram,
að ekki væri hægt að segja
um kæruatriðin fyrr en niður-
stöður rannsóknarinnar lægju
fyrir.
Blaðinu er kunnugt um, að
kæran á hendur bæjarfóget-
aum cr gerð á breiðum grund-
velli, en hún mun ekki bein-
ast að lögregluþjónunum í
bænum. Kæran mun einnig
fjalla um að fógetinn taki
ekki fyrir mál „ákveðinna”
manna og jafnvel ,sleppi‘
þeim.
Oánægja mun lengi hafa
verið í Keflavík með rekstur I
. Siglufirði, 13. des. 1960.
; Ungur listamaður, Ragn-
i ar Páll Einarsson hafði
hér málverkasýningu á
Hótel Höfn dagana 9.—11.
des. sl.
Málverkasýning þessi
vaktí mikla og verðskuld-
aða athygli bæjarbúa og
sáu sýninguna hátt á sjö-
unda hundrað manns. —
Á sýningunni voru 35
vatnslitamyndir og tvö
olíumálverk og seldust 24
bæjarfógetaembætiisins og
má í því sambandi minna á
„Iyfsalamálið“ svonefnda.
Þessi óánægja hefur nú vaxið
svo, að Hilmar Jónsson, ungur
æskulýðsleiðtogi í kaupstaðn-
um, hefur látið til skarar
myndir. Bæjarstjórn Siglu
fjarðar keypti annað olíu
málverkið.
Þetta er fyrsta mál-
verkasýning Ragnars, en
sl. vor sýnti hann nokkr-
ar myndir í Morgunblaðs
glugganum í Reykjavík.
Þessi málverkasýning
listamannsins spáir hon-
um glæsilegum frama, ef
svo lieldur fram sem
horfir, en Ragnar er að-
eins 22 ára að aldri.
skríða.
Alfreð Gíslason, bæjarfógeti
er fæddur 7. júlí 1905 og laulc
hann lögfræðiprófi 1932.
Iíann er 8, landskjörinn þing-
maður og á sæti á alþim.i fyr-
ir Sjálfstæðisflokkinn.

H a n n e s
á h o r n i n u
ýV Ekki allir bifreiða-
stjórar, en of
margir þó.
'jíf Ævintýri á plötum.
■fo Nylonsokkar seldir
við dyr.
-jSr Börn látin selja.
BIFREIÐASTJÓRI SKRIF-
AR: „Mér þykir „Kunnur borg-
ari“ taka mikið upp í sig í bréfi
til þín á fimmtudaginn. Hann
ræðir þar um ófremdarástand,
þará meðal stundum unglingum,
er bifreiðastjórar selji áfengi og
Hann leggur alla stéttina að
jöfnu og tekur engan undan,
Þetta kann ég illa við. Hann frí-
ar og tvær stöðvar án þess að
nefna þær við áfengissölu og
virðist hann því vita eitthvað
meira (eða minna) en allir aðr-
ir. Það eru tiltölulega fáir bíl-
stjórar, sem selja áfengi, þó að
viðurkenna verði, að þeir séu of
margir, en samt sem áður má
ekki stimpla alla stéttina.
ÉG VIÐURKENNI það fús-
lega, að þeir menn, sem sekir
hafa reynst um sölu áfengis og
efna síðan til, samsæris gegn lög-
reglumönnum, eru í raun og
veru óalandi og óverjandi. Hins
vegar vil ég ekki að bílstjórar
séu allir skornir niður við trog í
opinberum umræðum um þetta
már‘.
ÞETTA SEGIR bílstjórinn. Til
viðbótar vil ég segja þetta. Mér
er kunnugt um, að tilrauinir
hafa verið gerðar meðal bíl-
sjóra að beita þá refsiaðgerðum
á stöðvunum, sem halda áfram
að selja brennivín þrátt fyrir að-
varanir, en ég held að þessar til-
raunir stjórna stöðvanna liafi
ekki borið tilætlaðan árangur
enn sem komið er. Meðan svo er,
og lögreglan vill ekki birta nöfn
sökudólganna, er ekki hægt að
komast hjá því, að blettur falli
á alla stéttina. Fyrst verðúr hver
aðili að gera hreint fyrir sínum
dyrum. Annars er hætta á að
saklaus verði að' gjalda fyrir
hinn seka, en það er allaf órétt-
látt.
KOMNAR ERU á markaðinm
grammófónplötur með frægustu
barnaæfintýrunum. Lárus Fáls-
son hefur lesið æfintýrin inn á
plöturnar af' mestu prýði og
njóta æfintýrin sín vel, enda er
hamn að lesa fyrir börn og það
er næstum eins og maður sjái
hann halla sér yfir barnsrúm og
segja sögurnar. Plöturnar eru
fjórar, eitt æfintýri á hverri:
Þyrnirós, Rauðhetta, Hans og
Gréta. og Mjallhvít. Hér er urn
mjög hentugar jólagjafi" cg ó-
dýrar að ræða fyrir börn. en þó
aðeins þau, sem hafa aBgang að
grammófón.
J. B. SKRIFAR: Þettc bar við
núna eitt kvöldið í jóla'rauptíð-
inni: Hringt var dyrafciöllunni
hjá mér, en ég á heima í Aust-
urbænum. Ég fór fram og fyrir
dyrum stóð drengur á að gizka
tíu ára að aldri og var henn með
tösku undir hendinni eins og
börn nota í barnaskóla. Dreng-
urinn leit djarflega upp á mig
og spurði: ,,Ég ætlaði að vita,
hvort þið vilduð ekki kaupa ny-
lonsokka? Þeir eru ódýrari en
í búðunum“.
ÉG VARÐ dálítið undrandi á
þessari söluaðferð og spurði:
,,Hvar fékkstu þessa nylon-
sokka?“ „Það er maður, sem bað
mig að selja þá“, svaraði dreng-
urinn. „Hvaða maður?“ spurði
ég. „Það er flugmaður“, svaraði
hann. — Ég keypti ekki nylon-
sokkana og bað drenginn að
fara heim til sín og segja for-
eldrum sínum, að þau ættu ekki
að leyfa honum að stunda sölu-
mennsku.
ÞÁ ER NÚ SVO KOMIÐ,
hugsaði ég. Það er orðið sva
hættulegt að láta smyglvarning-
inn í búðirnar, að farið er að
nota börn til þess að reyna að
koma honum út með dyrasölu.
Ekki þykir mér aðferðin falleg,
Ég hefði átt að hringja til lög«
,reglunnar og láta yfirheyra
drenginn. Ég gerði það ekki —«
og sé eftir því“.