Alþýðublaðið - 25.05.1961, Qupperneq 15

Alþýðublaðið - 25.05.1961, Qupperneq 15
byssna, d.ró öskjiu upp úr vasa sínum cig fileygði í kj'öltu hennar. — Þú skalt hlaða hana alftur, saigði Ihann. — Skothríð hættir af isjáifu sér, ef skotfæri vant- ar. Flýttu þér! Guja opnaði öskjuna með skjiáiifandi fingrum og dró upp skotlhylki. Hún horifði lengi á það, og svo færðist foros yfir andlit hennar. Eftir ffáar sekúndur var hún búin að hlaða. — Hér er skammfoyssan, foleyðan þín, sagði hún. — Ég mátti svo sem láta mér detta í hug að þú værir ekki maður til að skjióta kúlum. Púður hentar þér foetur. Rusih og Róbert skiptust en á notkkrum skotum, og Rush hló. — Við gætum kallað þetta sikoðanafeönnun, sagði hann tiíl sikýringar. — Við sannfærum borgarana um að bóíastríðið sé þegar foyrj að. Þó svo að ég þurfi að nota dynamit, skal ég vekja þennan syfjaða kjiósenda- ffénað. Röska hálffa klukkustund héldu félagarnir tveir áfrarn sama æðisgengna eltinga- leiknum gegnum lystiihúsa- hverffin, og ffyrst þegar Rush heyrði Mjíóðmerki lögregl- unnar í fjarska, gaf hann R.óbert tvisviar aðviörunar- merki með bfilflautunni og veifaði til hans. Þeir skild ust að á augabragði og fimm mlínútum síðar óku þeir á Venjulegri ferð hvor sína leið. Rush stöðvaði foílinn ffyr- ir utan hjá Gujú og léiddi hana að dyrunum. — Er hægt að fá að leggja sig svo lítið inni hjá þér, Guja?. slpurði hann. Haun var nið- urlútur og þóttist eiga erifitt með að stynja spurninguni upp. — Mamma varaði mig alltaff við því, að svona gæti komið fyrir einn góðan vfeð urdag, svaraði Guja, — en hún gleymdi því miður að segja mér hvernig ég ætti að haga mér í slífcum kring umstæðum. — Mamma þín myndi á- reiðanlfega haffa svarað: Gerðu svo vel og komdu foai'a inn sagði Rush, •— því að tilgangur minn er svo heiðarlfeigur, að það liggur við að ég skammist mín fyrir það. Eg þarff tveggja stunda seffn, og ég vil ekki láta næturvörðinn á hótel- inu sjá, að ég komi svo seint heim. Þá fara allt of margir að grennslast eftir hvar ég hafi verið og hvað ég ihaffi tekið mér fyrir hendur. Guja stappaði í gólffið. — Þú viit kannske heldur að þeir haldi að þú haffir sofið hjá mér? — Alveg tilvalið, og það munu þeir áreiðanlega halda. Og svo geturðu gefið Carney skýrslu um það. Þá fær hann þó sönnun þess, að þú vinnir fyrir kaupinu þínu. — Athugaðu hvað þú segir, sagði hún ógnandi. — Komdu þér inn, svo að þú getir soínáð. Hann fór úr jakka, skyrtu og sfcóm og slengdi sér á legúbekkinn og var í þann vegin að sotfna, þegar Guja kom inn í glæsilegum, hvít um náttfötum. Rauðgullna hárið féll í bylgjum um herð ar henni og glóði fagurlega við iskíuandi silkið. Hreyff- ingar hennar voru mjúkar cg þokikaffullar og hún nam staðar fyrir framan hann. — Ég vona að þér geðjist að og sjóðheitu kaffi áður en hann sagði neitt. — Hvar er morgunfolaðið? spurði hann. — Vertu ekki svona ó- þolandi eiginnjannislegur, svaraði Guja. — Þú varst nógu slæmur í gærkvöldi, þó að þú farir ekki að hegða þeir feins og gamall eigin- maður núna. — Hafurðu lesið morgun- iblaðið, vina? spurði hann. — Þetta var svolítið skárra, sagði hún brosandi, — en þó ekki neitt til að hrópa húrra fyrir. Hún rétti honum blaðið, og hann fór að leSa fyrir- isagnirnar, meðan hún skenkti aftur í bollann hans. BÓFALÝÐTJRINN VEÐUR UPPI í FOREST CITY Þessi fyrirsög var þvert yfir alla fyrstu síðu, og und ir henni æsileg lýsing á skammbysisu-einvígi milli tveggja bíla úti í lystahúsa- hverfunum. RuSh las þetta irauninni er ég feginn, þvíf að það er merki þess aðj dregur að endalokum. Þegar '■ þorpararnir byrja að nota vítisvélar, eru þeir þegar á leið út úr borginni. Guja kveikti í vindtingi og saug ofsalega nokkra reyki. — Þú ert allt of ör- ugigur um sjálfan þig, saigði hún. — Þú heildur víst að þú sért ósærandi, en þú verður að muna að það þarf ekki nema eina einustu smá-skammbyssukúlu til þess að geria út af við þig. Þú hefur ekki bara Akillas- ar-hæl, sérðu. það má særa þig hvar sem er. Riush hristi brosandi höf- uðið. — Ég ætla bara að benda þér á eiria veilu í þessu, sem þú segir. Ég hef rieynt það svo offt og óþægi- lega, að ég veit hvað lítið þarf út af að bera ef ég er efkki viarkár. Afleiðingin er sú, að ég athuga alltaf vel minn gang. iskammfoyssu-ieinvígið? spurði Prime. — Það, svaraði Rush hlæjandi, — yar bara eins konar æfing. Ég reiknla með því að hafa unnið alllt að 10 000 atbvæði handa Cov- ington með þessu, og það kostaði mig foara fjórlar ösíkj ur af púðurskotum, ofurliít- ið benzín og hálfrar stund- ar hraða'kstur. Prime beygði sig fram yffir skrifborðið og hvessti á ihann augun. — Voruð þér þarna lað veriki? Og með púðurskot? Rush kinkaði kolli. Prime varð öskuivondur. — Ekfcert nema gafofo. Hel- vítiis gaibb! Joe Barrv rgarinnar þeim. Eg keypti þau fyrir 'tækiffæri eins og þetta en ég hafði ekki búizt við að það yrði svona hversdag'sliegt. Flún isiettst hjá honum, foeygði sig fram og kyissti hann. Það var eins og hár hennar innilofcaði þau í isérstökum heimi, þar sfem aðeins skein dáuft Ijós með róslitum blæ. Skyndilega reis hún upp, stóð um stund og horfði nið ur til hans. — Slcollinn halfi jþig, Rush, sagði hún. — Ef ég fer að verða ástfangin af þér skal þig iðra þess. alla ævi. Án þess að bíða svars ffór hún inn í sveffnherbergi si'tt og læsti að sér. Rush vaknaði \úð ilm af kafffi og steifetu flfeski. Hann teygði úr sér og nuddaði istírurriar úr augunum. Svo stóð hann upp og gekk fram í eldhúsdyrnar. Guja leit upp og tók steikarpönnuna af pDötunni. — Inn um dyrnar til 'hægri foinum megin við svefnherbergið, sagði hún. Þú finnur rakvél uppi á með alaskápnum. iStundlarfjiórðiungi síðar settist hann á móti Guju í matarkrókinn í eldhúsinu, nýrakaður og uppstrokinn. Hann drakk bolla af svörtu vandlega og brcsti að lofea- setningunni, að lögreglan 'hefði ekfcert við að styðjast. En á næstu síðu rakist hann á ffrétt, sem hann hefði ekki átt von á. Þegar hann hafði lesið hana, rétti hann Guju blaðið aftur. — Sjáðu, sagði hann og benti. — Þú hefur bjargað lífi mínu. — Hvernig fór ég að því? spurði hún — Með þvi að hýsa mig í nótt. Lestu sj!állf. Hún las hina hrollvekjandi fyrirsögn: SPRENGJA SPRINGUR í IIÓT E LIIáRBERGI Guja tók efftir að númer- ið á herberginu var 715 og leit spyrjandi á Rush. — Eg kallaði það heimili mitt hér i borginni, sagði hann til skýringar. — Þ'að var h'eldur fábreytt, en ég hafði eklkert betra. Hún var orðin grafalvar- leg. — Þetta er enginn gam anlfeikur 'lengur, sagði hún. — Nú verður þú að hætta. — Þú foeldur þó eki að ég sé að þessu að gamni mínu? spurði hann. — Ég hef átt von á árás fyrir löngu, og í 26 Hann stóð upp og fór í jafckann. — Þafeka þér fyrir gestrisnina og morgunverð- inn, Guja. Ég kem og sæki þig" um sexileytið í kvöld og (svo förum við út og borð- um einhvers staðar. — Og göngum svo það sem efftir er kvöMsins eftir diimmum hliðargötum, tþar sem enginn getur séð okk- ur, sagði hún spotzk. — Þig vantar rsynsluna, vina mín svaraði hann og (kýss’ti hana. — Það er langtum öruiggar að halda sig á stöðum, þar sem bjart er cg margt um manninn. M!aður verður sjalldan fyrir n'einu í slíku umlhverfi. Þá veiztu það. Og nú verð ég að fara. 'Hann ók beint til Chro- nicle, þar sem hann hitti Matt og Prime í skrifstoffu iritstjórans. Matt (horífði undrandi á hann. — Af öllum mönnum, stem ég hef kynnzt, sagði Wann — ert þú isvei mér sá Ihejppnasti, og óg meina ebki bara í ástum. Ertu bú- inn að þakka rauðhærðu vinkonunni þinni ffyrir l'f- gj!öffina, — Vitanlega. Undir eins og ég hafði lesið bllaðið. — En hvað vitið þér um Landsýn Framliald af 5. síðu. löndum. Þaðan verður svo ferð- ast suður Þýzkaland til Prag, og í Tékkóslóvakíu er dvalizt og ferðast 9 daga. Þaðan fer hópur- inn til Póllands og skoðar m. a. Krakow og Auschwitz, þar sem hinar illræmdu fangabúðir naz- ista voru á stríðsárunum. Flogið verður heim frá Berlín 27. júlí. Þeir sem þess óska, geta fylgzt með hópnum til Eystrasaltsvik- unnar, dvalizt þar 10 daga og ferðast því næst til Kaupmanna- hafnar og flogið þaðan heim. Þá skipuleggur ferðaskrifstof an hópferð ur.gs fólks til Júgó- slavíu, og taka þátttakendur þátt í alþjóðlegum vinnuflokki sjálfboðaliða við vegagerð í Ser- bíu og Makedóníu. Sú ferð verð- ur því tiltölulega mjög ódýr, en f jöldi þátttakenda mjög takmark aður. Flýgur sá hópur einnig héðan til Berlínar og fer þaðan með járnbrautarlest til Belgrad. Auk þátttöku í vegavinnunnl ferðast hópurinn nokkuð um landið, Með lest er haldið aftur til Berlínar og flogið þaðan heim 27. júlí. í ágúst-september skipulegg- ur Landsýn ferð til Kína, og verður það fyrsta almenna hóp- ferðin héðan austur þangað. — Verður flogið til Helsinki um 20. ágúst, þaðan farið með lest til Moskvu, síðan flogið til Peking og ferðast um Kína með járn- brautarlestum og fljótaskipum i 17 daga. Farið verður m. a. til Shanghai og Hangshow. Flogið verður til Moskvu 10. september og þaðan haldið rakleiðis heim með viðkomu í Helsinki, Síðar á haustinu gefur skrif- stofan fólki kost á ferð með skemmtiferðaskipi um Svarta- haf og Miðjarðarhaf austanvert með viðkomu t. d. í Aþenu. — Munu þátttakendur fljúga héðan, til Rúmeníu með viðltomu í Ber- lín og ferðast á sama hátt heim aftur. Þá mun Ferðaskrifstofan Land sýn skipuleggja í sumar nokkrar innanlandsferðir, lengri og skemmri Alþýðublaðið — 25. maí 1961 |5

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.