Alþýðublaðið - 14.06.1962, Síða 12
SÁMÁ DE 8EDE HAM
kommb nexuo! m
FORlAteR IKHE Sk'iBST,
T0R„,
AFBIÆS EFTERS06NIN6 TN,
tajn - MIHE 08ecarseff
PIUDSEU6 KoMMET:?/_ tfv
iéEN !
je6 FopiANeee ikke at de skad
TRO PÁ M16, MEN JE6 0NSKER
IKKE SA6EN FORFUÍ.&T ^
JE6 NÆ6TERATIADEMI6
VISITERE! DE SKAL WRE
FRA MIN SA6F0RER! *
iy í v'„
J.Át' ■ ÁSfv£í
Ég krefst þess ekki, að þér trúið mér.
En ég vil ekki láta fylgja niálinu eftir . .
Ég neiía að láta leita á mér. Þér skuluð
hafa samband við lögfræðing minn. Þá verð
ið þér að fá liann hinga, Þér yfirgefið ekki
skipið fyrr . . .
Hættið rannsókninni, skipstjóri. Eyrnalokk
arnir mínir eru komnir í leitirnar.
MOCO
Danni og asninn
dásamlegi
„Það er líka svo líklegt“, hnussaði í Albert. Hann
var líka einn a£ þeim, sem Danni gat bara alls ekki
þolað. „Farðu með það í flotann“, sagði Albert.
Hann hafði heyrt frænda sinn segja þetta fyrir
skömmu og hann var jafn hrifinn af því, sem
frændi hans sagði og Danni var af öllu, sem pabbi
hans sagði. „Gull á fötunum hans“, hnussaði í A1
bert. „Farðu með það í flotann“.
„Þetta er alveg satí“, sagði Danni ákveðinn.
„Það eru gullskúfar á öxlum hans og gullhnappar
niður allan frakkann“.
„Segðu okkur hvar hann pabbi þinn fæddist,
Danni“, sagði Maja og leit hlæjandi til hinna.
„Pabhi minn er fæddur í Connemara“, hrópaði
Danni reiðilega. Eörnin spurðu hann oft þessarar
spurningar og hlógu ósköpin öll, þegar Danni svar
aði, því að þeim fannst orðið vera svo skrítið.
Skólaskáldið hafði meira að segja búið til smá-
brag um þetta:
Oj, bara. Oj, bara
hann er fæddur í Connemara.
Hvar er Ðísa.
„Hvað er skrítið við að vera fæddur í Conne-
mara“, sagði aumingja Danni.
„Uss“, sagði Maja. „Það er ekki til neinn staður
með svona skrítnu nafni“.
„O, víst,“ sgði Danni.
„Þú ert bara að skrökva“.
„Ég er ekkert að skrökva og það er víst gull á föt
unum hans pabba“.
„Farðu með það í flotann“, sagði Albert rudda-
leea.
Að lokinni plöntun á
ungviðið að standa lóðrétt
og fast í jörð, svo að plönt-
urnar þoli nokkurt átak án
þess að losna. Plönturnar
mega ekki standa grynnra
en þær liafa áður verið, og
þær mega heldur ckki
standa svo djúpt að moll-
in taki upp á neðstu grein
ar.
Þegar trjáplönturnar
hafa staðið eitt eða tvö
sumur og eru að hyrja
vöxtinn verður að gæta
þess, að þær fái nóg Ijós.
Þá kemur grisjunin, og
henni verður að halda á-
fram meðan þörf er.
Verkfæri þurfa alltaf að
vera í góðu lagi. Verður
að hirða þau vel og af
stakri nákvæmni. Þau á
öll að rnerkja með skær-
um lit á skafti (t. d. nppel-
sínugul eða með .rauðri
fosfórmálningu) til þess að
þau verði auðfundnari, ef
þau eru lögð á glámbekk.
Haka og skóflublöð skuiu
hreinsuð á hverju kvökli .
og þurrkuð og brýnd. Óll
bitjárn skulu ævinlega
vera hvöss, einnig skóflur.
Til þess þarf hver og einn
að bera á sér brýni eða
þjöl, og læra að beita rétt
án þess að skemma verk-
færi eða skeinast. Hentug
verkfæri í góðu lagi auka
afköst manna meira en
flesta grunar og létta störf
in.
Sá, sem vill ljúka góðu
dagsverki og fá gott kaup
í aðra liönd, verður að hvíl
ast vel. Sá, sem vaknar
þreyttur að morgni, vinn-
ur aldrei fulla vinnu. í
ákvæðisvinnu ættu menn
að gæta þess, að það er
nauðsynlegt að taka sér
reglulegar hvíldir inni á
milli. T. d. að leggjast
endilangur 5 mínútur á
hverjum klukkutíma. Slík
hvíld margborgar sig. En
regla skal höfð á þessu
sem öðru.
Allir, sem annast gróður
setningu, ættu að gera sér
að reglu að kynnast gróðr-
inum, þar sem sett er nið-
ur í hvert sinn, og læra að
þekkja helztu plönturnar
í hverju gróðurlendi. Með
því að skoða plönturnar
og taka eftir vexti þeirva
og þroska, öðlast rnenn
smátt og smátt innsýn í
ríki nátlúrunnar, sevn fljót
!ega gefur mönnuin meiri
sleði en flest annað hér á
jörðinni.
Gróðursettu tré, og það
vex á meðan þú sefur.
Hannes á tainu.
Framhald af 2. síðu.
Drykkjuskapur unglinga er orðinn
geigvænlegt vandamál eins og raun
ar drykkjuskapur þjóðarinnar yfir
leitt. í hvert sinn, sem slakað hef
ur verið til á reglum um áfengis-
kaup hefur drykkiuskapur aukizt
Er það í raun og veru svo, að Á-
fengisverzlun ríkisins taki upp á
því að þverhrjóta þær reglur, sem
henni hafa verið settar í iögum?“
12 14. júní 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ