Alþýðublaðið - 17.07.1962, Page 2

BlStjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Aðstoðarritstjóri:
■Jörgvin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasíml
14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. —■ Prentemiðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu
8—10. — Áskriftargjald lcr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgeí-
andi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson.
í ,
Lqug Adenauer, laug Gylfi
't eða laug Þjóðviljinn?
I
3 ÞAÐ ER MERKILEGT, hvernig kommúnist-
ar búa sér til áróðursmál, þegar þeir þurfa á að
halda. Nú hafa þeir í Þjóðviljanum birt þá fregn, að
sjálfur Adenauer kanzlári Vestur-Þjóðverja hafi
lýst yfir í ræðu, að ísland hefði sótt um aukaaðild
að Efnahagsbandalagi Evrópu. Út frá þessu álykta
kommúnistar, að íslenzka ríkisstjórnin sé búin að
ákveða aukaaðild, og ætli að ganga fram hjá Al-
þingi í þeim efnum. Gylfi Þ'. Gíslason hefur full-
yrt, að ekki hafi verið sótt um neins kyns aðild, og
þá spyr Þjóðviljinn: Hvor þeirra lýgur, Adenauer
eðía Gylfi ?
; Nú hefur stærsta fréttastofa heims, Associated
3
Press, samkvæmt sérstakri ósk rannsakað, hvort ,
Adenauer hafi minnzt á ísland í umræddri ræðu.
Hefur fréttastofan lýst yfir, að svo sé ekki. ísland
hdfi hvergi verið nefnt á nafn í ræðunni.
Þá er það mál upplýst. Adenauer hefur engu
logið og Gylfi hefur engu logið. Það er Þjóðviljinn
sem hefur fyrst logið ummælum upp á hinn þýzka
kanzlara, og síðan á grundvelli þeirrar lýgi haft
alla ríkisstjórn Islands fyrir rangri sök.
Þetta er skjallega sannað mál. Svona eru marg-
ar þær „staðreyndir”, sem Þjóðviljinn byggir mál-
flutning sinn á. Svona er virðing þess blaðs fyrir
sannleikanum.
Sögufölsun Tímans
TÍMINN ræðir mikið um viðburði, sem gerð-
ust í desember 1958, þegar vinstri stjórnin féll.
Reynir blaðið nú að falsa þá sögu til að bæta hlut
Framsóknarforingjanna, sem þá spi-luðu sig frá
völdum og gerðu hverja skyssuna á fætur annarri.
í sambandi við þessi skrif væri fróðlegt að fá
Tímann til að svara nokkrum spurningum: Af
hverju vildi Herrhann Jónasson ekki leggja fyrir
AÍþingi þær tillögur, sem flokkur hans þá hafði í
efnahagsmálum? Er það ekki rétt, að þær hafi gert
róð fyrir stórfelldu yfirfærzlugjaldi, sem er sama
Og gengislækkun? Er það ekki rétt, að þær tillögur
hafi gert ráð fyrir hækkun á tollum og öðrum að-
flutningsgjöldum? Af bverju talaði Hermann um,
að þjóðin væri að fara fram af hengiflugi, úr því
ástandið var eins gott og Tíminn nú segir? Af
hyerju þurfti Framsóknarflokkurinn að leggja
frpn ýtarlegar tillögur um dulbúna gengislækkun,
hækkun tolla og fleira, ef ástand þjóðarbúsins var :
mfeð þeim blóma, sem nú er sagt?
Aðalfundur Félags síldarsalt-
enda á Suðvesturlandi var hald-
inn í Reykjavík 12. þ. m.
Formaður félagsins, Jón Árna
son, alþm. flutti skjTslu um
starfsemi félagsins á liðnu starfs
ári og gaf yfirlit yfir síldarsölt-
un á félagssvæðinu á sl. hausti og
vetri. Söltunin nam alls 109.835
tunnum og er það eitt mesta sölt-
unarár á félagssvæðinu. Jafn-
framt gaf formaður upplýsingar
um söltunina og var hún sem hér
segir:
Akranes 30.837 tunnur
(25.881 tn. árið 1960)
Keflavík og nágr. 28.448 tn.
(23.036 tn. árið 1960)
Reykjavík 22.287 tn.
(10.812 tn. árið 1960)
Hafnarfjörður 14.397 tn.
(9.619 tn. árið 1960)
Sandgerði 6,342 tn.
(5.499 tn. árið 1960)
Grindavík 5.730 tn.
(4.957 tn. árið 1960)
Fimm hæstu söltunarstöðvarn-
ar voru:
Haraldur Böðvarsson & CO.,
Akranesi 14.553 tn.
Bæjarútgerð Reykjavíkur,
Reykjavík 8.604 tn.
Sigurður Hallbjarnarson hf.
Akranesi 6.311 tn.
ísbjörninn hf., Reykjavík 5.728
Röst hf., Keflavík, 5.589 tn.
Útflutningur til einstakra
landa varð sem hér segir:
Sovétrikin 61.069 tn. (þar af end-
urútflutt til Póllands 20 þús.
tn. og til Tékkóslóvakíu 20
þús tn.
Vestur-Þýzkaland 10.977 tn.
Pólland 20.000 tn.
Rúmenía 5.000 tn.
Austur-Þýzkaland 4.000 tn.
Bandaríkin 789 tn.
Þá vék Jón að framleiðslu á
síldarflökum fyrir markað í V-
Þýzkalandi og Bandaríkjunum.
Á sl. ári voru gerðir samningar
um sölu á rúmlega 23 þús. tunn-
um af slíkri síld til þessara landa,
en ekki var framlei t nema um
helmingur af því magni. Er hér
um nýungar í síldarframleiðslu
að ræða og ekki komin fuil
reynsla á þær. Óvíst er, hvað
hægt muni vera að selja af hin-
um nýju tegundum, framleidd-
um á næsta hausti og vetri.
í yíirlitsræðu sinni ræddi for-
maður um söluliorfur nú. Kvað
hann þær vera slæmar og ilutti í.
þvi sambandi tillögu félagsstjóm
ar svohljóðandi:
Tillaga.
Aðalfundur FSS haldinn í
Reykjavík 12. júlí 1962, sam-
þykkir að skora á ríkisstjórnina
að gera allt, sem í hennar valdi
stendur til þess að greiða fyrir
sölu á suðvesturlandssild nú og
framvegis.
í greinargerð fyrir tillögunni
segir, að á undanförnum árum
hafi lítið verið hægt að selja áf
saltsíld framleiddri á Suðvest-
urlandi til landa, sem greiða í
hörðum gjaldeyri, og séu ekki
horfur á, að í náinni framtið
verði breyting á því. Meginhluti
þeirrar síldar, sem framleidd hafi
verið á þessu svæði, hafi verið
seld til hinna svonefndu jafn-
keypislanda.
Breyttir og frjálsari verzlunar
hættir íslendinga nú síðari árin
hafi leitt til samdráttar í við-
skiptum við jafnkeypislöndin og
leiði það nú til erfiðleika á salt-
síldarsölu til þeirra. Viðskipta-
jöfnuðurinn við þau er nú þann-
ig, að þau skulda öil íslandi,
nema Rússland, en reikna má
með, að útflutningskvótinn þang
að á saltsíld verði fullnýttur, þeg
ar samið hefur verið um sölu á
þeirri saltsíld frá Norðurlandi,
sein Rússar hafa léð máls á að
kaupa í ár.
Varðandi sölumöguleika í Aust
ur-Þýzkalandi, Póllandi, Tékkó
slóvakíu og Rúmeníu segir í
greinargerð fyrir tillögunni, að
nauðsynlegt sé að athuga ræki-
lega alla möguleika á hagstæðum
vörukaupum frá þeim í því skynl
að skapa möguleika á sölu salt-
Framhald á 13. síðu.
HANNES
Á HORNINU
★ Hætt við sumarleyfi.
★ Glaðst yfir gróðrinum
í borginni.
★ Grænt teppi og ný tré
við Suðurlandsbraut.
ÉG STEINHÆTTI þessu sumar-
leyfi. Það er alveg tilgangsiaust
að vera að hanga í leyfi án þess að
njóta þess á nokkurn hátt. Dag eft-
ir dag hef ég hlustað á veðurfréttir,
skimað eftir heiðrikjuglufu á himn
um, en alveg vita tilgangslaust, ekk
MAÐUR verður að láta sér
nægja að fylgjast með .í Reykja-
vík, sjá hvernig alls grænkar og
grær, trjávöxtur meiri en nokkru
sinni svo að ég sé litlu trén í mín-
um garði næstum því vaxa meðan
ég horfi á þau, en framar öllu öðru
að horfa á grasgarða borgarinnar.
sem engir voru áður fyrr, hvernig
þeir verða æ hlýlegri og vinalegri,
einna helzt eins og þeir breiði út
faðminn og segi: „Komdu vinur,
setztu hér, vertu velkominn, héi
er sumar“.
ÞAÐ ER GAMAN að aka eftir
Suðurlandsbrautinni um þessai
mundir. Fyrir mánuði fóru þeir að
ryðja moldarbörðum og melum
með stórum vélum, ýta saman risa-
vaxna byngi uppgreftinum, aka aft
ur mold á svæðið, slétta það, gera
göngu- og hestamannabraut, sá í
svæðið og planta þar trjám. Og
nú- sér inaður grænt teppi breið-
ast um svarta rholdina, eftir háíf-
an mánuð verður þarna komið
hvanngrænt tún.
ÉG VAR HRÆDDUR UM, að
kallfæri við neinn. Nú hafa trén
staðið þarna í þrjár vikur og ekki
sjáanlegt að skemmdarfýsn hafi
skaðað þau. Það er gott og von-
andi verður það þannig. En er
ekki hætta á að þau svigni til falls
og brotni með hauststormum og
'svéljanda þarna á bersvæöinu?
ÞAÐ BRÁ SVO VIÐ þegar bær-
inn fór að snyrta til þarna, þá
komst hreyfing á íbúana í blokk-
unum við Gnoðarvog, annars höfðu
þeir hafist handa áður, en nú fór
það að ganga hjá þeim. Þeir ruddu
svæðið, þöktu þau og plöntuðu
trjám — og nú er þarria einnig hjá
þeim að verða mjög snyrtilegt og
myndarskapur á öllu. Ég vil leggja
til, að þeir setji ekki girðingar um
bletti sína, að minnsta kosti ekkt
á hækkuðu garðana meðfram Suð-
urlandsbraut. Ég óttast að girðing-
arnar muni reynast til lýta.
SVONA verður maður að reyna
að lifa sitt sumar innar fyrir and-
ann þegar í öll önnur skjól fýkur.
Það er líka sumar og ekki vill mað-
ur vera haustsál allan ársins hring,
maður reynir að halda í hlýjuna í
lengstu lög — og svartsýni skal út-
rýma úr huga sínum. Eða hvað
finnst þér, kæri vinur?
ÉG FÓR ekki neitt af því að ég
var alltaf að bíða eftir sumrinu, en
vinir mínir og kunningjar hafa
þotið út og suður, í sumarhótel og
tjaldlegur, laxveiðar og langtúra
__og komið heim að vörmu spori
kaldir og slæptir, veiðilausir og
fullir af vonbrigðum. Betra Var þá
að dvelja heima — og reýna að
gleðjast við gróðurinn í görðun-
um í kring. ,
ert að hafa annað en drunga og
dimmviðri, regn og aftur regn, aur
á vegum, sléttur og slúð. — Það Ifólk mundi eyðileggja trén og hefði
er basta með mitt leyfi að þessu -lagt til að girt væri umhverfis þau
sinni. til að byrja með, en komst ekki í
2 17- júlí 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Hannes á horninu.