Alþýðublaðið - 30.08.1962, Qupperneq 12
s? eb vi nen
- NÆsreti -
b.vk - de HAHJoeeiv
vúirr.vK sxy&b, ikks ?
Ht*K nute M
5/í;.fau, at u'i-
BZBHE i',‘B Of»í!
sm JE6 OVEBBÆKKE
JBB SMmeBNE, euen
EB EVAEJEBSA
M0DI6, AT HAN TðR
Kome HEN , •
EFTEB t>EM ? /yr~
Munið hvað ég sagði. ifendurnar uppi.
— Verið rólegir, þér hafió skammbyssuna
mína.
— Svo erum við hér, næstum! einhver ykkar svo hugrakkur, að liann þori
— Á ég að koma með skartgripina, eða er að koma hingað og sækja þá?
B 1 br
stað með hinum mesta glæsi-
brag, en svo fór mesti kraft-
urinn af karli bg hann lagði
upp laupana um 1930. Samt
gaf hann út skýrslur um end-
urheimtur fugla sem honum
voru merktir, en þær skýrsl-
ur eru alls ekki vandaðar að
frágangi, víða prentvillur og
trassaskapur einkennir útgáf-
una í heild. En hann átti mik-
ið af endurheimtum, sem
hann hafði aldrei gefið út.
Þessar endurheimtur er ég nú
að fara í gegn um og raun
gefa út hér, þegar því verki
er lokið.
Þær eru ansi skemmtilegar
sumar þessara endurheimta.
T. d. er þar 21 árs gömul kría
merkt við Mývatn árið 1931,
sem finnst í Vestur-Nigeríu
órið 1952 !
Og svo er rauðhöfðaönd
sem fannst í Vestur-Indíum
merkt hér. Og þeir fara víða
þessir íslenzku fuglar, spó-
arnir eru algengir í Afríku,
endur í Bússlandi og svo
mætti lengi telja.
Er svo eitthvað, sem þii
yildir segja að lokum?
v — Ja, það væri þá helzt
það, að íslenzkir vísindamenn
mættu fá það góða aðstöðu til
vinnu sinnar, að þeir þyrftu
ekki að flýja land, því ísland
er nefnilega paradjs fyrir
menn eins og mig, hér er
náttúran «g dýralífið svo til
órannsakað. í>að veröur nóg
að gera á komandi árum.
FYRÍR UTtA FÖLKIÐ
GRANNARNIR
Indverskt ævintýri
Fjórir góðir vinir
og rottan fór strax að naga sundur möskva netsins
með hvössu tönnunum sínum. En hver haldið þið,
að hafi komið þarna að hlaðskellandi rétt í þann
mund, þegar rottan var að Ijúka við síðasta þráð-
inn og geitin var að losna úr viðjum netsins, —
nema skjaldbakan? Vinirnir þrír urðu hræddir, þeg
ar þeir sáu til ferða hennar.
„Æi“, hrópaði geitin. „Veiðimaðurinn kemur
Kvikmyndir
0
Framhald af 4. síðu.
ur hennar tilgerðarlegur og
hörmulegasta uppgerð frá upp-
hafi til enda. Miklu beztur þeix-ra
þriggja, er hér verða nefnd er
leikur Peter Carstens í lilutverki
Rússans afbrýðisama.
Myndin er sæmilega gerð og
gæti verið mjög viðunandi
dægrastytting, kæmi ekki til
slæleg túlkun aðalleikendanna.
H. E.
í fyrri grein Jónasar Jónssonar
um Laugarvatn var slæm prent-
villa. í greininni stóð, að allt að
20 konur hefðu tekið þátt í orlofs-
dvöl kvenna að Laugarvatni en það
átti að vera 200 KONUR.
hráðum, og hvernig ættir þú að geta flúið hann?
Hrafninn getur flogið upp í trjátoppana, rottan
getur skriðið í holu í jörðinni, ég get stokkið burtu.
En þú getur ekkert nema skriðið áfram. Þú kemst
Mér datt ekki í hug, að þú færir að vera í þessari flík. Hún
er löngu komin úr tízku, mamma.
★ Fasieignasala
* Rátasala
aldrei undan honum.
I sama hili heyrði rottan fótatak veiðimannsins
í gegnum holt og hæðir, en rottur liafa svo ákaf-
lega góða heyrn.
Og þau flýttu sér öll af stað eins hratt og þau
gátu.
Hrafninn flaug upp í topp á háu tré, rottan skreið
inn í holu, og geitin stökk svo hratt, að fyrr en varði
var hún úr augsýn. En vesalings skjaldbakan gat
ekkert annað gert en skríða að dálitlum grasskúf.
Þegar veiðimaðurinn kom varð hann mjög reið-
ur, þegar hann sá, að geitin hafði komizt undan.
Hann svipaðist um og kom fljótt auga á skjaldbök
una, sem skreið löturhægt í áttina að grastoppnum.
„Ah. Feit skjaldbaka er skárra en ekkert“, hróp-
aði hann. Hann greip skjaldbökuna, lét hana ofan
í poka og hélt leiðar sinnar.
Rottan kíkti út úr holu sinni og sá, hvernig fór
★ SkjpasaKa
★ Veribréfa-
viðskipfi.
Jón Ó. Hjörleífsson,
viðskiptafræðingur.
Fasteignasala. — Umboðssala.
Trygvagötu 8, 3. hæð.
Viðtalstími kl. 11 — 12 f. h.
og 5 — 6 e. h. Sími 20610.
Heimasími 32869.
J2 • 30. ágúst 1962 - ALÞÝÐUBLA0IÐ