Austurland - 01.01.1920, Blaðsíða 3

AUSTURLAND
3
AUSTURLAND
kemur út vikulega.
Aukablöð þegar ástæða þykir.
Verð 5 kr. árgangurinn.
Ið'tstjóri, ábyrgöar- og afgreiðslu-
rnaður Guðm. G. Hagalín. Sími 6 c.
Innlieimtumaður
Tryggvi Guömundsson, kaupm.
Sími 16.
Orðsending.
Allir þeir, sem fyrstu blöð biaðs
jjessa eru send, eru beðnir að
gera sem fyrst aövart afgreiðslum.
um það, livort þeir ættli að ger-
ast kaupendur blaðsins.
Fréttir.
Tuítugu og finim
ára kaupstaöaraímæli Seyöis-
fjarðar er nú um nýjár. Mun
þess niinnst hér síðar í blaöinu.
Jún Laxdal
kaupmaöur í Reykjavík gaf
barnauppeldissjóðnum 10,000 kr.
jólagjöf.
Símað er
að íslandsbanki hafi neitað aö
innleysa seðla nleð gulli. Hefur
vakið inikið umtal. Komið út flúg-
rit um málið
Nýtt botnvörpiingshlutafclag
hefur veriö stofnað í Reykjavík,
„Atlanta" að nafni. Félagið hefur
keypt botnvörpung í Englandi.
Sterling
bjargaði á austurleið um daginn
bát með -1 mönnum, undan
Keflavík.
Villenioes
koin til Reykjavíkur 21. þ. m.
frá Vestmannaeyjum. Hrepti ofsa-
veður, stjórnpallurinn brotnaði,
stýriskeðjur slitnuðu og skipið
var nærri strandaö á Reykjarnesi.
Botriía
heíur fengiö loítskeytatæki.
Eggcrt Júnsson
heíur selt Gufunes við Reykja-
vík á 375 þúsund krónur og
keypt aftur Reykhóla vestra.
Dönsk skónnorta
strandaði nýlega á Skerjafirði.
Enginn mannskaði. Var að koma
með salt frá Spáni.
I
Vart hefur oröiö
við einkennilegan sjúkdóm í
Reykjavík. Er jafnvel búist við að
það sé ástralska sýkin.
Jarðbönn
eru nú mikil hér í ýmsum
sveitum sýslunnar, einkum hinum
eystri. llt útlit með fénað.
Hvar er bezt að verzla?
Uar sem mest er úr að velja. Þar sem flest er til í sömu sölubúð-
inni. Þar sem vörurnar eru fjölbreyttastar, og þar sem vörurnar eru
údýrastar.
Engin verzlun uppfyllir betur j^essi skilyrði en verzlun:
St. Th. Jónssonar á Seyðisfirði.
Bæjarbúar, útgerðarmenn og bændur! Gjörið yður ávalt að reglu
að kaupa engan hlut, fyr en þiö hafið fengið að vita hvað hann
kostar þar. Hringið upp í talsíma nr. 1 og 51, þið fáið strax svar.
Auk allrar venjulegrar matvöru, nýlenduvöru, vefnaöarvöru og jdrn-
vöru, hefur verzlunin ýmsar sérvörur, sem seldar eru með verksmiðju-
verði að viðbættum kostnaði, svo sem: prjónavélar, saumavélar,
skilvindur og strokka, hjólhesta, utanborðs bensínmótora í smáa báta
og einnig stærri rnótora. Byssur og allskonar skotáhöld. Ofna, elda-
vélar, vasaúr, klukkur, baromet og fleira og fleira.
Biðjið um sérstök tilboð og verðlista.
St. Th. Jónnsson.
Hjónaefni
Gestur Jóhannsson, verszlunar-
maöur og Hólmfríður Jónsdóttir,
sírnamær. Ketill Bjarnason, smiöur
og ungfrú Sigríður Sigurðardóttir.
Ennfremur Ólafur Bessason, bóndi
að Birnufelli í Fellum og Björg-
heiöur Pétursdóttir, Ijósmóðir
Egilsseli sömu sveit.
————
Hann á að vera
lnisbóndi þinn.
Saga eftir Paul Heyse,
þýzka skáldiö heimsfræga.
Efst á turninum á göinlu kaup-
staðarkirkjunni stóð Michael erki-
engill. Gömul og guöhrædd pipar-
mey haföi látið gyila hann fyrir
nokkrum árum, og hafði hún
sjálf kostað gyllinguna. En nú
var tekið að nátta, svo að hann
leit út eins og hver annar garnall
og ryðgaður vindhani úr járni.
Venjulega voru ekki margir á
ferli um þetta leyti dags í litla
bæ-verska setuliösbænum. Karlarnir
sátu þá venjulega við ölkolluna
sína og konurnar í barnaherberg-
inu eða baðstofunni og íhuguðu
með sjálfum sér, hvort ekki væri
annars réttast af þeim að
tara svo sem klukkutíma fyr en
vant væri að hátta, til þess aö
spara Ijósmeti, og skytist einhver
um dauflýstar götumar, eða
hvíslað væri í poi tuin eöa skugga-
legum múrskotum, þá nutu þeir
sem þar voru í fullum friði nætur-
æfinlýra sinna, sem ávaxtanna
Ijúfengu ,og — forboðnu.
En þótt komið væri fram yfir
háftatíma þetta kvöld, var svo
mikið fjör á ferðum, úti og inni,
að erkiengillinn, sein fyr er um
getiö, verndari þessa góða bæjar,
mundi ekki dæmi til þess aö liann
hefði heyrt neitt, sern gat viö það
jafnast, jafnve! ekki áöur en pipar-
inærin lét gylla hann.
Allar þær liðssveitir, sem þarna
höfðu herbúðir, tvær fótgönguliðs-
sveitir og ein riddaral iðssveit,
virtust vera komnar á kreik.
Sverðin glömruðu viö steirilagða
götúna, er hermennirnir gengu
fram og aftur. í hverri knæpu
sátu þeir í þéttum hópum og
meðal þeirra nokkuö annara
manna, og varla var til það port
í bænum, að ekki hefðu þar skot-
ist inn einhverjar tvær lifandi
verur. Var þar spjallað saman og
stundum grátið hástöfum, kyst
eða hlegið, og gaf þaö til kynna
tóntegundirnar í tvísöngnum þar.
Eigi var íengist hiö minnsta uin
það, þótt krökt væri af fólki til
hægri og vinstri, enda átti það
fult í fangi með sjálft sig. Ljós
voru í öllum gluggum. Ungbörn
sátu á dyraþrepunum á nærldæð-
unum og liorfðu ýrnist undrandi
á himininn stjörnum stráðan, eða
þá á fólksfjöldann, sem altaí var
á ferðinni fram og aftur, einkum
á kirkjutorginu, og á rnilli hlust-
uðu þau á bumburnar og pípurn-
ar, sem hljómuðu í ráðhúsinu.
Þar léku herleikararnir fööurlands-
söngva.
í ráðhúsinu höfðu helztu menn
bæjarins boð inni handa fyrirlið-
unurn. Ófriðurinn við Frakka var
hat'inn, og menn höfðu verið boð-
aðir í herinn, og snemma næsta
dag skyldu allir hermenn og varn-
arskyldir borgarar fara með járn-
brautarlestinni til höfuðstaðarins,
og þaðan tif Rínar. Þar eð ntargir
þeirra, sem í dag sátu glaöir og
fráir með félögunt sínum, áttu
ekki fyrir höndum að koma aftur
í þenna virðulega sal, eða bragða
hinar göfgu guðaveigar, þá voru
jafnvel verstu daufingjarnir orðnir
góðglaðari en venja var til, og
gleðin varð að þeirri ofsakæti,
sem einmitt hugsunin um dauðan
vekur — og veldur því að menn
veita enga mótspyrnu lystisemdum
tilverunnar, og þegar svo hver
einstakur tekur að hugsa um
skyldu og heiður, föðurland og
frelsi, þá lítur hann á líf sitt aö
eins sem örlitla og sjálfsagða fórn.
Hálftími var liðinn frá því hátíð-
in hóíst. Boðsgestirnir voru eigi
mjög margir, en ella vantaði
enn á meðal þeirra tvo, seni ann-
ars voru vanir að láta sig aldrei
vanta, þar sem um var að ræða
heiður herflokksins. Var annar
jæirra kafteinn í fótgönguliðinu,
en hinn undirforingi í riddaralið-
inu. Báða tafði hið sama.
Framh.
Aukaútsvðr í
Seyðisfjarðarkaupstað
áríð 1920.
Jafnað var niður 32,000 á 359
manns. Eru því tæpar 90 krónur
aö meðaltali á mann. 2 gjaldend-
ur greiða 9500, eða tæpan ljt
Rammalistar
og tilbúnir rammar til sölu á
Ljósmyndastofu Seyðisfjarðar.
Skófatnaður
Allan skófatnað kaupið þér
bestan og ódyrastan hjá
Olfari Karlssyni.
Saitaðar gellur
fást í
verzlun St. Th. Jónssonar.
Bezta skósvertan er „Cito“
fæst hjá
Úlfari Karlssyni.
upphæðar þeirrar, sem jafnað var
niður, 5 nálægt helmingi og 52 7/«.
Útsvör 25 krónur og hærri:
5500: H. f. Framtíðin.
4000: StefánTh. Jónsson, konsúll.
1500: Nathan & Olsen, heildsala.
Hinar íslenzku sameinuðu verzl-
anir.
1350: T. L. Imslands Arvinger.
850: Friðrik Wathne, kaupm.
Þórarinn Guðmundsson, kaupm.
700: Sigurður Jónsson, fram-
kvæmdastjóri.
575: P. L. Mógensen, lyfsali.
550: KnudChristiani, ritsímastjóri.
500: Tanke Hjemgaard, kaupm.
475: Jóhann Hansson (Véla-
smiðjan), N. C. Nielsen, kaupm..
Sigurjón Jóhannson, kaupm.
(Nýjabúðin).
400: Mb. Aldan, Eyjólfur Jóns-
son, bankastjóri.
Framh.
m