Austurland - 15.05.1920, Blaðsíða 3

AUSTURLAND
3
Aö vísu eru nú sem stendur erf-
iðir tímar, og líklega ekki heppi-
legir til þess að hefja framkvæmd-
ir, en samt er alls ekki víst að
eftir betra sé að bíða. Að minsta
kosti mætti fara að undirbúa
málið með fjársöfnun og fleiru.
Vér getum ekki beðið eftir tóvél-
um í mörg ár enn.
G. H.
♦
Bæjarstjórnarfundur
Fund hélt bæjarstjórnin hér á
Seyðisfirði, 8. maí.
Fyrsta mál á dagskrá var: Ak-
vegur yfir Fjarðarheiði. Urðu litl-
ar umræður um málið, því að
allir virtust sammála um þörf
slíks vegar. Voru í einu liljóði
samþyktar svohljóðandi tillögur
a: Bæjarstjórnin skorar á lands-
stjórnina, að hlutast til um
að rannsakað verði af verk-
fræðing á þessu sumri ak-
vegarstæði yfir Fjarðarheiði
og gerð áætlun yfir lagning-
arkostnaðinn fyrir næst-
komandi áramót
b: Bæjarstjórnin felur oddvita
sínum að leita fjárframlaga,
til akbrautar yfir Fjarðar-
heiði, hjá verzlunum félögum
og einstökum mönnum hér
í bænum.
Þá var næst á dagskrá veiting
forstöðuembættis sjúkrahússins.
Höfðu borist tilboð frá Karli Jón-
assyni fyrrum spítalahaldara og
bæjargjaldkera og frá Kristínu
Bárðardóttur hjúkrunarkonu. En
þar eð Kristín fylgdi eigi í kröf-
um sínum því, er ákveðið var í
augiýsingu bæjarstjórnar, þá töldu
bæjarstjórnarmenn, að hún $eti
ekki komið til greina. Var því að-
eins um eitt að velja. En ágrein-
ingur varð allmikill um það,
hvort veita skyldi embættið þenna
dag eða degi seinna. Töldu sumir
það lögleysu eina að veita stöð-
una fyr en degi seinna, en iiún
var auglýst til umsóknar í sumum
blöðum til 8. maí, en í sumum,
t. d. „ Austurlandi“, var svo ákveðiö,
að umsóknir skyldu komnar fyrir
þann dag. Var samþykt að veita
Karli Jónassyni stöðuna með þeim
fyrirvara, að ekki krefjist hann
dýrtíðaruppbótar á launum. En
Einar Methúsalemsson greiddi
því aðeins atkvæði með þeirri til-
lögu, að eigi kæmu fleiri umsókn-
ir á þeim degi. En slíkar umsókn-
ir muiiu eigi hafa komiö, svo að
Karl Jónasson er ráðinn forstöðu-
maður sjúkrahússins.
Þá kom erindi frá Páli Páls-
syni, um það, að gerðar yrðu
sæmilegar rásir í veginn hjá húsi
hans, svo að fært yrði þar, sakir
vatns, menskum mönnum. Var
augljóst að beiðni hans var rétt-
mæt, því að ekki gat talist
menskum mönnum fært frá hús-
inu og út á veginn, sakir vatns,
í vetur. Kvaðst bæjarstjórnin og
taka það til greina, svo sem hún
sæi sér fært, kostnaðar vegna.
Út af vatnsleiðslu bæjarins sam-
þykti bæjarstjórn svohljóðandi til-
lögu veganefndar:
Nefndin leggur til, að Nikulás
Albertsson á Vopnafirði sé ráðinn
til að rannsaka vatns-safnbrunn-
ana og lindirnar með leiðslum
á milli linda og brunna, svo og
hvort stífla kynni að vera í leiðsl-
unni eða stopphanar í ólagi, svo
fljótt, sem því verður viðkomið,
fyrir 15 krónur á dag, frá því að
hann fer að heiman og þangað
til hann kemur heim aftur. Að
rannsókn þeirri lokinni mun
nefndin leggja fyrir bæjarstjórn
nauðsynlegar endurbætur á vatns-
leiðslunni. Jafnframt felur bæjar-
stjórnin veganefnd að láta rann-
saka verðlag á tveggja þumlunga
rörum og hvað kosta muni að
skifta um á þeim kafla, sem eru
1 þumlungs rör. Ymislegt ann-
að var tekið fyrir á fundinum,
svo sem styrkur til sjúkrasamlags
bæjarins; voru til þess veittar 200
krónur.
Gísli Jónsson
dannebrogsmaður.
Þá hnígur sólin hafs við brún
og hinnstu geislar brenna
á bjartan morgun minnir hún,
og muni’ upp aftur renna.
Æfisól góðs og göfugs manns
eins glöðum morgni lofar
þá svífur frjálsa sálin hans
sorta og nóttu ofar.
Þess lengur sem hann drýgði dáð
og dagar urðu íleiri
þess hærra marki hafði náð
og hylli betri og meiri;
því aldrei þreyttist höndin hög
að hlúa, bæta, prýða,
því honum setti listin lög,
þeim lögum varð að hlýða.
Og þegar vinna þurfti störf
er þrek og hyggni kröfðu
þá var hans haga höndin þörf
og hömlur engar töföu.
Við hlið lians gengu glaðvær lund
og göfugmenskan bjarta
svo heimil var þar vinar-mund
og viðkvæmt hróður-hjarta.
í vinaskjóli hlýju hann
á hinstri æfistundu
þá tryggu hvíld og friðinn fann
er flestir kjósa mundu.
Það voru’ hans beztu verkagjöld
— og vinuni Ijúf að inna —
að eiga heiðskýrt æfikvöld
og engan skugga finna.
Fréttir.
Jarðarför
frú Þorgerðar Baldvinsdóttur
Skaftfell fer fram þriðjudaginn 18.
þ. m. og hefst með húskveðju um
hádegi á heimili Páls Á. Pálsson-
ar.
Skip.
Fjöldi skipa hefur komið hér
þessa viku, útlendir togarar, norsk-
ur hvalaveiðari og björgunarskip-
ið „Þór“, er kom með verkafólk
frá Vestmannaeyjum. Voru far-
þegar yfir 90. Höfðum vér tal af
stýrimanni og kvað hann „Þór“
hafa átt fremur rólega daga í vet-
ur, nokkrum sinnum hjálpað bát-
um og kært einn togara. En
„Þór“ hefur samt verið sífelt á
ferðinni um miðin, umhverfis eyj-
arnar og togararnir haft af hon-
um all-mikinn ótta.
Slys.
Bát hvolfdi í lendingu í Suöur-
sveit fyrir skömmu. Voru tíu
menn á bátnum og tveir þeirra
druknuðu og sumir þeirra meidd-
ust, Er talið víst, að allir menn-
irnir hefðu druknað, af eigi hefðu
menn verið í fjöru til bjargar.
Bátnum hvolfdi utarlega í brim-
garðinum og brotnaði þar og
bárust mennirnir að landi á flak-
inu.
Úr Vopnafirði.
Slys það vildi þar til föstudag-
inn 7. þ. m. að dreng, að nafni
Svein Runólfsson, tók út af klöpp
í brimi. Átti drengurinn heima í
Fagradal, fóstursonur Sveins
bónda þar, en sonur Runólfs
bónda í Böðvarsdal. Var drengur-
inn 14—15 ára að aldri.----------
í Vopnafirði hefur verið hin
versta tíð undanfarið. Nýlega
snjóaði þar svo, að hnésnjór varð
í bygð. En tekið er nú lítið eitt
aö leysa snjóinn.
Jarðarför
Gísla dannebrogsmanns Jóns-
sonar fór fram á hádegi s. 1.
mánudag og hófst með húskveðju
á heimili hins látna. Ýmsir elztu
og helztu borgarar bæjarinns báru
kistuna út á líkvagninn. Var fjöldi
manna viöstaddur. Við jarðarför-
iná var sungið kvæði það, eftir
Pétur Sigurðsson á Vestdalseyri,
sem birt er á öðrum stað hér í
blaðinu.
Frétt
höfurn vér að fjórir búendur í
Fellahreppi séu aö hugsa um að
raflýsa bæi sína í sumar. Eru
Gellur
saltaöar, bezti matur, að
eins á 50 aura kílóið hjá
St. Th. Jónssyni
Mtírari
óskast til Norðfjarðar um
mánaðartíma. Upplýsingar hjá
Pétri Sigurðssyni Vestdalseyri.
Vátryggingar
Brunatryggingar
Sjóvátryggingar
St rísvátryggingar
Sigurður Jónsson
Sími 2 og 52.
Notuö frímerki, gamla íslenzka
muni, tóuskinn o. fl. kaupir
háu veröi
' H. Schlesch,
cand. pharm.
Seyöisfirði.
það þau Jarðþrúður Einarsdóttir,
húsfreyja á Skeggjastöðum, Sig-
urður Jónsson, hreppstjóri Hrafns-
gerði, Þórarin’n bóndi Sölvason á
Ormarsstöðum og Runólfur bóndi
Bjarnason á Hatrafelli. Kostnaður
er áætlaður frá 9—11 þúsundir.
Eru slíkar framkvæmdir gagnlegar
og lofsverðar og skyldu fleiri á
eftir fara.
Mokafli
einn hinn rrtesti, er nú hér
suður á fjörðunum.
Franskt skip
kom hingaö í fyrri viku fermt
kolum handa frönskum togurum.
Maður
sá í Viðvík, er af lifði snjóflóð-
ið, er nú kominn á fætur og er
talið að hann muni fá fullan
bata.
Af Héraði.
All-margir héraðsmenn eru á
ferð hér þessa dagana, og segja
þeir, að nú muni fullorðnum
fénaði eigi verða að rneini, ef
eigi versni tíð frá því sem er.
En haldist þessir kuldar, hyggja
þeir að lambadauði muni verða
all-mikill.
»