Austurland - 19.06.1920, Síða 4

4
AUSTURLAND
Atvinna
Nokkrir verkamenn óskast
0
til vinnu í Hróarstunguvegi í
sumar.
Upplýsingar hjá ritstj.
Agra
smjörlíkið er ljúffengasta og lioli-
asta smjörlíkið sem flyzt til landsins
Biðjið ætíð um það.
Aðálumboð á íslandi hafa
S. Arngrímsson Thorsteinsson & Co
Seyðisfirði.
RAFMAG NSTÖÐVAR
A A
F Indr. Helgason Seyðisí. F
H L
I Therma raísuðuáhöld Ý
T S
u eru best, seljast með 1
N þriggja ára ábirgð. N
G
RAFMAG NSTÖÐVAR
AUSTURLAND
kemur út vikulega.
Verð 5 kr. árgangurinn.
Gjalddagi 1. júlí
Ritstjóri, ábyrgðar- og afgreiðslu-
maður Guðm. G. Hagalín. Sími 6 c.
Innheimtumaður
Tryggvi Guðmundsson, kaupm.
Sími 16.
Prentsmiðja Austurlands.
í verzluu T. L. Imslands erfingja fæst nú:
Fatatau: Blátt Kamgarn og fl. tegundir. Kjólatau. Flauel, brúnt. blátt
og svart. Flónel. Tvisttau. Fóðurtau. Léreft. Gardinur og gardinutau.
Silki. Dömuslifsi. Tilbúinn fatnaður. Regnkápur, karla og kvenna.
Karlmanna nærfatnaður, Milliskyrtur. Flibbar, stifir og linir. Kvenpils.
Náttkjólar. Kvenskyrtur. Lífstykki. Svuntur hvítar og mislitar. Húur.
Hattar, linir ©g harðir. Myndarammar. Vasaspeglar. Greiður. Hár-
kamþar. Hárspennur og ótal margt fleira. — — — — — —
Emaileraðir pottar, katlar og könnur. Smíðatól. Lásar. Skrúfur og
flest alt af hinni smærri járnvöru. — UUarkambar, sama tegund og
áður. — Segldúkur. Manillató: U/a” 2” 2V2” og 3”. Mótortvistur.
Mótorpakningar allskonar. Lanterner (leiðarljós) samsettar. Böjulugtir.
Spiritus-Kompásar. Línur. Krókar. Taumar. Línubelgir. Koltjara. Hrá-
tjara. Stálbik. Sí (drif). Mótorolía. Öxulfeiti og margt fleira.
Vor
Carl Sæmundsen & Co, Holbergs-
gade 15 Kaupmannahöfn, selja
vorull í umboðssölu. Hafa beztu
: sambönd á ullarmarkaðinum. :
Mótorbátur til sölu.
Mjög fallegur mótorbátur, bygður úr eik, þéttbentur, 4x/a tonn með
4 hesta Danvél, segl, línuspil ásamt ágætis legufærum, til sölu með
tækifærisverði, ef samið er strax.
Davíð Júltannesson
Norðfirði.
Ke n n ara
vantar í Fellafræðsluhérði. Umsóknir sendist sem íyrst undirrituðum
formanni fræðslunefndar.
F. h. fræðslunefndar
Ólafur Bessason,
Birnufelli.
Skip til sölu.
Fimtíu smálesta mótorskúta, með 60 hesta Neptun-vél, herpinót og
bátum, raflýst og öll í bezta lagi, er til sölu.
Sömuleiðis ,önnur 40 smálestir, með 44 hesta Avance-vél. Fylgja
bátar og herpinót. Skútan raflýst og í bezta lagi.
Notið tækifærið, slík skip sem þessi hefur Austfirðinga lengi vantað.
Allar upplýsingar gefur
Páll Jönsson,
kaupmaður, Eskifirði.
Nær sveltarmenn
sem koma til bæjarins eru vinsamlega beðnir að vitja blaðsins á
afgreiðsluna.
búið að Þrastarstöðum. Þóttu all-
ar hennar athafnir skörulegar og
skjótar. Þótti henni eigi fara bú-
skapurinn ver úr hendi en þeim,
sem djarfastir þóttu búforkar þar
um sveitir. En fámál var hún
jafnan og eigi langförul. Gott
varð henni til hjúa, því að hún
var hverjum manni vel. Og aldrei
sást hún óvinnandi öll þessi tíu
ár.
En er fregnin barst um náðun
Þorgnýs, þá var henni brugðið.
Löngum og löngum sat hún auð-
um höndum og starði framundan
sér. Og augun brugðu svo kyn-
lega leiftrum, að menn urðu
hræddir, er á litu.
Er kvölda tók og húmið færð-
ist yfir, hélt hún til sjávar og
kom eigi heim fyr en liðið var á
nótt. — Þessum hætti hélt hún
nokkrar vikur. En svo breyttist
hún alt í einu og tók upp fyrri
háttu sína. Og er Þorgnýr var
kominn til kauptúnsins í næsta
firði, hélt hún af staö og sótti
hann,
Honum hafði mikið farið aftur.
Hann var orðinn harðlegur og
aivörumikill, hárið var orðið grátt,
og varla sá í andlitið fyrir síðu
og þéttu skeggi. Fáorður var
hann og svarafár, þá á hann var
yrt. En hátt bar hann höfuðið
og djarfmannleg var framganga
hans.
Fátt ræddust þau við, hann og
Hrafnhildur, er annað fólk var
nærri, en oftlega sátu jjau á ein-
tali og tíðförult var þeim til sæv-
ar, er kvölda tók.
Eigi höfðu þau lengi búið sam-
an, áður þau eignuðust dóttur.
Unni Þorgnýr mjög dóttur sinni
og óx hún upp og varð væn
mær og efnileg og hvers manns
hugljúfi. Hét hún Hrefna.
En er hún var tvítug, tók hún
sótt er leiddi hana til bana. Var
þá móðir hennar lögst í kör.
Veturinn hafði verið harður
mjög og sær úfinn. Var nú smíð-
að utan um líkið, en eigi gaf að
flytja það sakir brims og fárviðra.
Bóndi tók sér mjög nærri dóttur-
missinn. Hann varð enn þá fá-
málli en áður og liyngri á brún.
Fór hann einförum og var ýmist
allan daginn undir fjallskarðinu
fyrir dalbotninum, eða |rá að
hann dvaldi í hlíðinni, þar sem
farið var meö sjó fram til næstu
sveitar,
Eitt sinn rakst þar á hann mað-
ur. Stóð hann þá á klettunum
með krefta hnefa og horfði út á
sæinn. Var sem eldur brynni úr
augum hans, og var hver dráttur
í andlitinu harð-stæltur. Var hann
svo ógurlegur ásýndum, aö mað-
urinn þorði eigi að gera vart við
sig, en hafði sig á brott sem
fljótast.
En er þessu hafði v.m hríð
fram farið, lagði bóndi af stað
einn morgun, með kistuna á bak-
inu. Vissi enginn um ferðir lians,
en eigi kom hann fyr heirn, en
tekið var að lýsa af nýjum degi.
Var þá mjög af honum dregið,
og vildi hann ekki segja af ferð-
um sínum, enda urða fáir til þess
að yrða á hann. En það fréttist
að eigi hefði hann komiö meö
kistuna til kirkju. Þóttust menn
þá vita, að hann liefði mist hana
fyrir hamrana.
Upp frá þeim degi var hann
kynlegur í háttum og látbragði,
hló oft ferlega og mælti við sjálf-
an sig. Stóð hann oft upp um
nlætur og gekk þá út og burt frá
bænum. Nl.