Baldur - 12.01.1903, Side 4

4
BALDCK, 12, JANÍAR 19O5.
TIL WINNIPEG.
Eins og undanfama vetur hefi
jcg á hendi fólksflutning'a á milli
íslendingafljóts og Winnipeg.
Fcrðum verður fyrst uro sinn hag-
að £ þcssa leið :
SUÐUlt.
Fríi ísl. fljóti á fimmtud. kl. 8 f. h.
Hnausa - -—- - 9 f. h.
Gimli - fóstudag - 8 f. h.
Selkirk - laugardag - 8 f. h.
Kemur til Wpeg — - 12 á h.
KOUðUR.
Prá Wpeg á sunnud. kk 1 e. h.
- Scikirk á mánudag kl. 8 f. h.
- Gimli á þriðjudag kl. 8 f. h.
Kcmur til ísl. flj. áþr. d. kl. 6 e. h.
Upphitaður sleði og allur útbðn-
aður hinn bezti. Mr. Kristján Sig-
v aldason, scm hefiratmennings orð
á sjer fyrir dugnað og aðgætni,
keyrir sleðann og mun eins og að
undanfirnu láta sjer annt um að
gjöra farþcgjum ferðina scm þægi-
tegasta. Nákvæmari upplýsingar
fást hjá Mr. Á. Valdason, 605
Ross Ave. Winnipeg, og á gisti-
húsum og pósthúsum í N-ýja-ís-
fandi. Frá Winnipeg leggur sleð-
inn af stað kl. 1 á hverjum sunnu-
degi. Komi sleðinn cinhvcrra or-
saka vegna ckki til Winnipeg, þá
verða menn að fara með austur-
brautinni til Selkirk síðari hluta
sunnudags, og verður þá sleðinn
til staðar á jámbrautarstöðvunum
í Austur-Selkirk.
Jeg hefi einnig á hcndi póstflutn-
íng á milli Selkirk og Winnipegog
gct flutt bæði fólk og flutning með
þeim sleða. Pósturinn fer frá búð
Mr. G. Ólafssonar kl. 2 e. hád. á
hverjum rúmhelgum degi.
Geo. S. Dickenson.
Sdkirk, Man.
N Y K 0 M I D
í verzlun
G. Thorsteinsson
mikið af
GLERYÖRU,
se«i vcrður seld fyrir lágt vcrð.
Komið og kaupið sem fyrst.
Opið brjef
til hr. G. THORSTEINSSONAR
á GíMLI.
Ieelandio Rirer, 1 j.n, 100.3,
Gleðilqjt nýár, vinur Thor-
steinsson, og þokk fyrir góða við-
kynningu á liðna árinu. Mjcr
þótti vænt um þá frjett að von
! væri á nýju blaði frá Gimli upp úr
| nýárinu, og úr þvf þft ert við það
[riðinn, þá veit jeg að það verður
I að meira eða minna leytí gott og
gagnlegt. Ef kringumstæður mfn-
ar lcyfðu mjer að verja nokkrum
[ tfma til ritstarfa, myndi jeg hafa
| vilja til að minnast blaðs ykkar við
og við með smágreinum Og ritgjörð-
um; en það mun naumlega þvf að
heilsa, þvf barátta daglega lífsins
gefur engar frfstundir, hvorki til
I ritstarfa eða annars.
j Það mætti margur halda að hjer
; við Islendingafljót væri annaðhvort
mjög viðburðalftið, eða cngir menn
færir til að rita um það, sem við
ber, því Winnipeg blöðin íslenzku
minnast varla á þetta pláss, nema
hvað Lögberg flytur við og við
greinar hjeðan um giftingar og
dauðsföll og annað smávcgis. Og
þó er hjer eins viðburðaríkt og f
mörgum öðrum stöðum sem oftar
er minnst á opinberlega; og gáfaðir
erum við hjcr norður frá, ekki cr
hægt að neita þvf. Að sönnu
borðum við mikið minna af fiski
en þið þar á Gimli — enda sýnir
blaðstofnun ykkar bctur en nokk-
uð annað hvað þið eruð Iangt á
undan -—, en menn geta verið gáf-
aðir og jafnvel skáld án þess að
borða fisk, og fleiri voru góð skáld
f fornöld en Sighvatur, þó hann
scm skáld stæði frcmstur þeirra
fremstu, og það átti hann fiskáti
sfnu að þakka. Ekki talaði drott-
inn heldur neitt um það við Adam
að hann skyldi jeta físk og ekki
heldur kjöt, en hann leyfði honum
að ncyta ávaxta af ölium trjám f
aldingarðinum nema einu. Og
cftir þvf að dæma hefði maðurinn
átt að lifa á jarðyrkju. Til að
framleiða aldini og annan jarðar-
gróða þurfa menn að stunda akur-
yrkju; til að framleiða fi.sk þurfa
menn að vera fiskimenn; til að
framleiða kjöt þurfa menn að
stunda griparækt. Jeg hefi heyrt
suma halda þvf fram að siðfágun
og menning og dugnaður standi
hæst hjá þeim þjóðum scm mest
stunda jarðyrkju, cn aftur á mót
að ómersska og dáðleysi sje hvergi
meira en meðal þeirfa sem fiski-
veiðar stunda. Ef þetta er satt,
sem jeg skal ekkert segja um, —
væri fróðlegt að vita orsökina.
Máske einhver af þessum gáfuðu
ífiskætum ylckar á Gimli vilji út-
; skýra það. En svo jcg gjöri þetta
umtal svo lftið þraigra, og minn-
ist á þessa þrjá atvinnuvegi f sam-
bandi við sveit vora hjer, þá virð-
ist mjer jeg hafa tekið eftir mjög
iíkum áhrifum og jeg dró fram áð-
í an. Hjer cru margir mcnn sem
stunda að mestu eingöngu físki-
veiðar, aðrir stunda eingöngu
griparækt, og enn eru aðrir sem
stunda bæði griparækt og jarð-
rækt. Af þessum þremur flokk-
um virðist mjer sá sfðasti vera
langlfklegastur til að leggja gmnd-
völlinn undir þjóðarvelmegun og
þjóðarmenning. Jeg þekki menn
sem stundað hafa fiskiveiðar um
tuttugu ár, og eru — að þvf sem
jeg get bczt sjeð — á lfkum stað
og þegar þeir byrjuðu. Er það
vegna þess að drottirtn Ifti með
meiri velþóknun á akuryrkjumann-
inn en fiskimanninn, eða hvað ?
Hvað margir af fbúum sveitar
vorrar skyldu annars hafa hug-
mynd um þann aragrúa af ávöxt-
um og aldinum scm vaxið geta
hjer, þar sem vit og dugnaður er
annars vegar ? Að líkindum sár-'
fáir, en menn gcta fengið hug-
mynd um það, ef menn vilja heim-
sækja einn kunningja minn hjer í
nágrenninu, Gest Guðmundsson á
Sandy Bar, þegar garðurinn hans
stendur í sem mestum blóma á
sumrin. l'yrir utan ðll þau kynst-
ur af ávöxtum sem hann getur
framleitt, þá er blómagarðurinn
hans þess verður að maður skoðí
hann, Jeg læt alveg liggja milli
hluta hvort Salómon f öllu sfnu
skrautí hafi verið eins vel búinn ;
en eitt er víst, að enga jómfrú hefi
jcg sjcð f cins hvftum og hárffnum
muslinkjól eins og eitt blóm í garð-
in.tim hans var skreytt með þegar
jcg kom þar sfðast. Og engin
mannshönd getur búið til jafn fög-;
I ur blóm og jcg sá þar. Og þetta
sprcttur upp úr svörtum og hörð-
um Ieimum,
Og hver veit þó hvað margar
ávaxta og aldina og blóma teg-
undir geta sprottið hjer, sem ekkí
<*ru þó í garðinum hjá Mr, Guð-
mundsson ? Hvað miírg ár cru
: Islendingar búinir að byggja sveit
I þessa ? Guð sje oss næstur, Thor-
steinsson, það er fjórðungur úr
öld, eða meira. Og þó hefir allur
ifjöldinn sýnilega enga hugmyncf
-um hvað land þetta getur fram-
leitt. Menn eru enn þá ekki
komnir í gegnum sitt experiman-
tal xtarje, sem allir útlendingar
verða þó að ganga f gegnum hjer.
Fyrir tveim árum sfðan — eftir að
menn höfðu búið hjer f tuttugu og
þrjú ár — hafði bændafjelagið hjer
það stórmál mcðferðis, að gcra til-
raun með garðyrkju á einni eJcru,
log fá áður nefndan Mr. Guð-
Imundsson til að stjóma vcrkinu.
; Málið fjell vitanlcga niður. Fje-
lagið gat ekki stigið svo stórt
framfaraspor.
* *
*
En hvemig er andlcga ástandið
hjá okkur ? Að ytra áliti sjálfsagt
bezt hjá ykkur þar á Gimli. Eitt
sinn þcgar sjcra Hafstcinn Pjct-
ursson var hjer á ferð, þá hjelt
hann tíilu f samsæti sem honum
var haldið f húsi Jónasar Jónas-
sonar hjer við fljótið. Og í þeirri
tölu sagði hann, að þcssi partur af
Nýja Islandi hefðl ávalt staðið fyr-
ir sfnum hugskotsaugum scm
bjartur og hrcinn staður, þar scm
ekkert ský skygði fyrir sólina. Nö
mun enginn staður f sveit vorri f
meira andlegu myrkri en byggð
þessi. Það yrði of langt mál að
segja þjer frá þvf nú hvernig slfk
umbreyting hefir orðið. Jcg gjöri
það máske sfðar.
,,Uxinn þckkir eiganda sinn og
asninn þekkir jötu sfna, en ísraels-
lýður þckkir ekkcrt,“ sagði drott-
inn um Gyðinga. Skyldi hann
gefa okkur Ný-íslendingum bctrí
dóm, cf hann kæmi cinhvern góð-
an veðurdag að heimsœkja okkur ?
I guðs friði þangað til jeg rita
næst.
Gunnst. Eyjólfsson.
B. B. OLSON,
Provineial Conveyanccr.
Ginrli, Man.