Baldur - 13.04.1903, Blaðsíða 2

2
BALDUR, 13. APRfL 1903.
BALDUR
ergefinn útiGIMLI, Manitoba.
Kemur út einu sinni í viku.
Kostar $1 um irið.
Borgist fyrirfram.
Útgefendur:
Nokkrir Ný-ÍSLF.NDINGAR
Ráðsmaður: G. THORSTEINSSON.
I'rentari: JóHANNES VlGEÖSSON.
Utan&skiflft til blaðsins:
BALDUR,
Gimli, Man.
Veið ú iniam *ng'ý«lngnin er 23 ccnt*
fyiir þumlnDg dá'ktleogder. Afeláttnr er
gefinn i etœrri enRlýeinRum, eem birtnet í
bleðinu yfir lengri Iíme. Viðvíkjendi
e'.ikam afelætti, og oðram fjúrmúlum bleðe-
ine, eru menn bt ðuir »ð »eú» ejer eö lúði
menninam.
mAnudaginn 13. apríl. 1903.*
BœBdurnir að vakna.
>ess hefir 4ður vcrið getið 1
’Baldri', að bœndurnir væru farnir
að hafa h&tt um sig viðvfkjandi
júrnbrautamálum f sambandi við
kornflutningana. Nú kemur ein
hrotan enn frá bœndafjelagsfundi í
Blythe, sem haldinn var 4. marz
til þess að ræða um flutninga-
málin.
Fundarmenn voru einhuga á
því að breyting á núverandi ástandi
f þessum efnum væri bráðnauð-
sjnleg.
Œskilegast var það talið, að
þjdðin hefðiásínu valdi braut, sem
lægi frá hafi til hafs, með þvf að
allur sá brautafjöldi, sem einstök
fjelög hefðu til umráða, bœttu ekki
forsvaranlega úr flutningaþörfinni,
en ykju árlcga gjaldabyrði almenn-
ings með því að bœta við rentu-
berandi höfuðstól bæði að þörfu og
óþörfu.
Að endingu var samþykkt fund-
arályktun, sem taldi upp hinar
ýmsu orsakir, sem áður hafa verið
nefndar f ályktunum annara
bœndafunda, og endaði með þvf
að biðja Canadastjórnina að veita
ekki Grand Trunk járnbrautarfje-
laginu eða neinu öðru prfvatfjelagi í
nokkurn styrk til brautabygginga,
heldur að auka við stjórnarbraut-
irnar með þvf, að framlengja Intcr-
colonial brautina, — sem nú er
stjórnareign, — frá Montreal vest-
ur á bóginn, og með tímanum alla
leið til Kyrrahafsins, eins og Hon.
A. G. Blair, járnbrautamálaráð-
herra, hefir haft & orði.
Enn frcmur hefir þcss verið get-
ið, að bœndafjelög f Ontario sje
farin að finna upp á þvf tiltœki, að
Iáta þá, ssm scekja þar um þing-
mennsku f aukakosningum, skrifa
undir ýms stefnuskráratriði, sem
bœndurnir álfta sjcr til hagsmuna.
Fari slfk afskiftasemi bœndanna
til muna f vöxt, kann enginn að
segja hve miklu þessi langundir-
okaða stjett kemur til leiðar í land-
inu. Það virtist ekki úr vegi fyrir
bœndalýðinn að fhuga þetta atriði,
þvf að ólfkt manneskjulegra er það,
að afskamta fulltrúum sfnum sjálfur
hverju þeir skuli leitast við að
koma til vegar, heldur en að segja
sffelldlcga já og amen til alls þess,
sem f&cinir pólitiskir spilamenn
(gamblcrs) koma sjer saman um f
cinhvcrju skúmaskoti stórborg-
anna, án nokkurs tillits til þess
hvað hinum ýmsu sveitahjeröðum
er sjálfum hagfellt eða óhagfellt.
Afleiðingin af slíku afskiftaleysi
sveitamannanna er sú, að megin-
parturinn af öllum ’trompunum'
lendir í höndur ýmsra svo kallaðra
leiðandi manna f borgunum.
Manitobaþingið er gott sýnishorn
af þessu ástandi. Þingmenn fylkis-
ins eru 40 að tölu, og af þeim eru
11 cða 12 heimilisfastir f Winni-
peg. Samt láta sum blöð á sjcr
heyra óánægju yfir þvf hve lág
fulltrúatala Winnipegborgar sje,
vitandi að meir en fjórði hluti
þingsins — og kannske mikið
meira — er bænum persónulega
vandabundinn, þótt nokkrir þess-
ara þingmanna sje að nafninu til
annara hjeraða fulltrúar.
Það er œði ræfilslegt, að nokkurt
kjördœmi skuli vera til, sem ekki á
innan sinna eigin vjebanda einn
einasta mann, sem hœfur sje til
þess, að reka erindi sfns hjeraðs á
löggjafarþingi þjóðarinnar. Meðal
þúsund kvenna sagðist Salómon
ekki finna eina konu. Meðal þús-
und kjósenda f sumum kjördœmum
f Manitoba Iftur út fyrir að ekki
sje mögulegt að finna einn mann.
Það er ekki útlit fyrir að merkilegt
mannval sjc f slfkum hjerö^um.
Hin deyjandi konavið
manninn sinn.
Tilcinkað Tryggva B. Arason.
—:o:—
• Legðu bamið
að brjósti mfnu,
lát mig andardrátt
inndælan finna;
um mig næðir
nístings-hrollur,
dylst mjer ei,
að það dauðinn er.
Eitt sinn enn
jeg óska að lfta,
gimstein gefinn,
er geng jeg brott;
finna rósskrýdda
fingur snerta
kinnar, er snjór
klæðir dauðans.
Jcg er að leggja &
óminnis-hafið;
en björt mjer brosir
hin blcssaða strönd.
Krjúp við beð minn
kæri maki,
l&t mig kyssa
af kinn þjer tárin.
Glfm við sorg þfna,
sem gjörði Jakob •
frá miðri nótt
til morgun-stundar;
þ& mun þjer finnast
sem friðar-engill,
heim þig sæki,
en sorgin flýr.
Legðu barn mitt
að brjósti mfnu, —
br&tt jcg veit ei,
þótt biundi hún þar,
sjá, hún hreiðrar sig
að hjarta mjer, —
þá pcrlu væna
vildi jeg bcra.
Minntu’ hana stundum
á móður hennar;
gef henni nafn mitt,
og gættu hennar
fyrir svalvindi
sorga og þrauta,
og verði’ hún brotleg
vægðu henni þá.
Leið hana stundum
að leiði mfnu ;
þcgar hún kállar,
þ& skal jeg svara;
*ndi minn skal lcika
um lokka hennar.
Þá mun henni f brjósti
móður-nafn hljóma.
Ef sfðar f sess minn
þú sctur aðra,
er þjer fcgurri
finnst að öllu ;
og fæðist þjer glókollur,
er Þig „föður” nefnir,
ó! mundu þ& barnið þitt
móðurlausa.
(Að nokkru leyti þýtt).
S. G. Thorarensen.
Empire.
Þetta cr mynd af Empire-
skilvindunni, sem
GUNNAR SVEINSSON
hcfir nú til sölu, Um hana þarf
ekkert að fjölyrða. Hún mælir
bezt með sjcr sj&lf.
Þetta ár (1903) byrjaði febrúaf
& sunnudag og endaði á laugardag.
í 132 árin sfðast liðnu hefir þetta
átt sjer stað 15 sinnum. Nftj&nda
öldin átti 11 slfka febrúarmánuði,
og tuttugasta öldin endurtckur
þetta. Febrúar byrjar á sunnu-
dag árin 1914, 1925, 1931, 1942,
!953. 1959, 1970, 1981. 1987, og
1998. Ef ekki væri skotið inn
hlaupársdögum f febrúar, myndi
hann byrja á sunnudag og enda &
laugardag sjöunda hvert ár.