Baldur - 22.06.1903, Blaðsíða 3

BALDUR, 22. Jt5NÍ I9O3
3
PUBLIC NOTICE. *
—:ot—
Public Noticc is hcrcby given, that á Local Option
By-Iaw under the provisions, of „The Liquor License
Act“ (for thc purposc of forbidding thc rcceiving by
thc Rural Municipality of Gimli of any money for a
license for the sale of liquors within the lirrtits of the
said municipality), has bccn submittcd to thc Council
of thc said municipajity, and has reccivccl its first
and second rcadings : and that a votc thcrcon of the
elcctors cntitlcd to votc will bc taken on thc 26th day
of June A. D. 1903, commencing at thc hour of 9
o’clock in the forenoon and continuing until the hour
of five o'clock in the afternoon, at thc following
places within the said municipality, that is to say :—
Polling Place, Numbcr One, is to bc at thc house
of J. Sigurgeirsson.
Polling Place, Number Two, is to be at the house
of A. Jonsson.
Polling Placc, NumbcrThrce, isto bc at thc house
of S. Nordal.
Polling Place, Numbcr Foure, is to be at thc housc
of L. Th. Björnsson.
Polling Placc, Number Five, is to be at thc house
of H. Tomasson.
The said proposed Local Option By-law can be seen
on filc until thc aforesaid day of taking the vote at
the office of the Secretáry-Treasurer of the said
municipality.
The furthcr considcration of thc aforesaid proposed
Local Option By-law, after taking the said vote, is
fixed for thc following time and place, that is to say,
on the 29th day of July A. D. 1903 at thc hour of
10 o’clock in the'forenoon, at Gimli.
Dated at Hnausa, Man., this 22nd day
of May A. D. 1903.
JOHANNES MAGNTJSSON.
Secrctary-Treasurer of the above-mentioned
municipality.
Auglýsing sú, scm hjer birtist frá sveitarskrifar-
anum, er á ensku samkvæmt þvf sem þörf og lög
útheimta. Nú er orðið um svo marga þj<5ð-
flokka að ræða innan takmarka sveitarinnar, að
óhugsandi cr að auglýsa hverjum á sfnu máli, og
svo er þá hendi næst að gjöra öllum jafnt undir
höfði með þvf, að beita fyrir sig hinu fyrirskip-
aða löggjafarmáli landsins.
Auglýsingin er um það, að atkvæðagreiðslan
um það hvort vín skuli vcrða selt f svcitinni,
fari fram 26. júpf, kl. 9 f. hád.—5 c. hád. á
sömu stöðum, sem sveitarkosningar voru sfðast
haldnar, nefnilcga á heimilum þcirra Jakobs
Sigurgeirssonar, Alberts Jónssonar, Sigurðar
Nordals, Lárusar Th. Björnssonar, og Helga
Tómassonar.
Eftir að atkvæði hafa verið greidd mcð og
móti lögum þcssum, tekur sveitarráðið þau að
lyktum til meðferðar á næsta fundi sfnum,
29. júlf.
Löglegur
eignarrjettnr.
(Framhald).
Hann var sundmaður góður og átti þó
langa baráttu um líf og dauða við hinar
hvftfölduðu brimbárur hafsins, og þcgar
honum loksins hcppnaðist að ná fótfestu í
flœðarmálinu var hann aðfram kominn af
þreytu.
Jón boli — svo hjct Englendingurinn,
j sem á cyjunni bjó — sá hverju fram fór,
j og tók nú byssu sfna og fór á móti Ame-
■ ríkumanninum, þar scm hann kom vaðandi
að lándi, kallaði til hans og sagði: ,,Stattu
kyr þarna!’ Þú færð ckki að koma í land
hjcr, það cr mfn cign“.
Vcrjulaus og næstum uppgcfinn af að
berjast um f brimrótinu, mcð hið ógurlega
hafað baki sjer og byssuna framundan sjcr,
staðnæmdist amerfkski hermaðurinn og
spurði: ,,Með hvaða rjctti heldur þú þcssu
landi ?“
,,0,“ svarar Jón Boli, „jeg var fyrsti
maðurinn scm kom til eyju þessarar, og
það er hinn fyllsti eignarrjcttur til lands
sem nokkur getur haft, samkvæmt lögum
og venjum alls hins menntaða heims“.
,,Já, það er rjett, “ ansar Samúel. Svo
hjet hcrmaðurinn amerfkski.
,,Þú.viðurkennir þá að eyjan sjc mfn ó-
neitanlcg cign ?“
,,Já, það gjöri jcg. Eyjan cr þfn“.
,,Það cr gott,“ segir Jón Boli. ,,Þúmátt
þá koma til lands mcð þeim skilyrðum að
gjörast þcgn mlnn“.
„Nei, aldrci, aldrci,“ svarar Samúel,
,,skulu hinir frjálsbornu' synir Arneríku
gjörast þrælar Jóns bola,“ sem þrumu lost-
inn af þeirri óvirðing er honum og hans
landi var sýnd.
Englendingurinn, sem sá nú og skildi
allar kringumstæðurnar, vissi, að þar scm
Samúcl viðurkenndi sinn óskeikula eignar-
rjett á eyjunni, var f innsta eðli -sfnu hið
sama og viðurkenna sig sjálfan sem hús-
bónda, og Samúel scm þjón, segir því við
hermanninn f mildari róm : ,,Jæ-ja, jeg tók
það ekki til grcina að þú ert frjáls borgari
Bandaríkjanna. Það gjörir allan mismun.
Þú mátt koma til lands og vera hjá mjer
með þcim skilyrðum, að vinna hjá mjcr
fyrir fœði þínu og landskuld“.
Amerfkski hermaðurinn, sem þjáðist af
þreytu og kulda, gekkst undir þcssa skil-
mála Jóns Bola, og fóru þeir síðan báðir
heim að kofanum.
Næsta morgun kallar Jón Boli á Samúel
og segir:
„Þcssa fugla, scm jeg hefi skotið, getur
þú tekið og reitt, hreinsað og matbúið fyrir
mig, ’en innýflin úr þcim getur þú haft
handa sjálfum þjer“.
Samúel gramdist stórlega þessi óvirðing
er honum var sýnd, og mótmælti Jóni þvf
harðlega.
Jón Boli var að hinu leytinu hinn vold-
ugasti og segir:
,,Þú verður að gjöra það citt, sem jcg
segi þjcr, eða ertu húinn að gleyma þvf,
að JF.G Á landið og allt sem á þvf er ? Þú
verður annaðhvort að fara, eða taka þcim
kostum scm jcg set þjcr“.
Samúcl sá nú að hjer var ckkcrt undan-
færi. Hann varð nauðugur viljugur að und-
irgangast allt, sem Jón Boli heimtaði, og
þcssi frjálsborni Bandarfkjaþcgn fann nú,
að hann var orðinn ósjálfstæður þræll þess
manns cr hann hataði mest allra manna.
Hann var orðinn þræll Jóns Bola, og að
eins tveir vegir til fyrir höndum •— þræla-
staðan eða dauðinn. Jón átti eyjuna ogallt
á henni, scm hann varð að hafa sjer til
lffsviðurhalds. Um það var ekkert spurs-
mál, samkvæmt öllum lögum og venjum cr
hann þckkti til, og að brjóta þau grund-
vallarlög, scm allur hinn menntaði heimur
viðurkenndi rjett að vera, var að gjöra sig
dauðasekan. Hann varð annaðhvort að
gjöra, að hlýða öllu því sem Jónsagði hon-
um, cða að lifa scm glrepamaður á stolnum
eigum — brauði Jóns Bola. Að fremja
sjálfsmorð var einnig cnn þá stærri glœpur
f augum guðs og manna. Já, sá hroðaleg-
asti scm hann gat hugsað sjcr. Það eina,
sem LöGLEGT var og f samrœmi við boð
guðs og manna var það, að hlýða Jóni, og
það ásctti hann sjcr að gjöra.
Nú byrjuðu þrautirnar til fulls. Alla daga
varð hann að vinna frá morgni til kvölds,
ýmist við að ryðja landið, temja villt dýr,
fiska, cða matreiða handa Jóni Bola, og
þegar hann var búinn að láta á borðið allt
það, cr Jón heimtaði að á þvf væri, mátti
hann þar ekki nærri koma sjálfur, heldur
varð að gjöra sjer að góðu það eitt, sem
Jóni Bola þóknaðist af náð sinni að gefa
honum.
Þannig liðu langir tfmar. Þcssi frjálsborni
hermaður Bandaríkjanna gat ckki neitað,
að allt þetta var f góðu samrremi við LöG
og VENJUR, en honum fannst þetta allt ó-
bærilcgt ranglæti, óþolandi harðstjórn.
Blóðið brann f œðum haift, að þurfa að
lúta þessu valdi og hlfða þessum lögum.
Hann hafði beðið um jöfnUð, samvinnu,
hærra kaup, styttri vinnutíma og margt
fleira, cn öllu var neitað og alltaf varð hon-
um erfiðara að hlíða, lfða, og stríða.
(Framhald).
L