Baldur - 17.08.1903, Blaðsíða 1

BALDUR.
I. ÁR.
GIMLI, MANITOBA, 17. ÁGÚST 1903.
Nr. 31.
Búskapurinn
hans Beechers.
—:o:—
Bújörðin hans Beechcrs cr 36
ekrur að stœrð, og er ósköp vísinda-
lega meðhöndluð. Hann lætur ekki
gjöra nokkurn hiut &n þess að lesa
fyrst um það f bók. Iíann plœgir,
herfar, sáir, og uppsker algjörlega
samkvæmt fyrirmælum lærifeðr-
anna, og lærifeðurnir kosta meira
en (öll önnur jarðyrkjuverkfæri.
Þegar bókasafnið er komið í óað-
finnanlegt ástand, þá er ætlast til
að búið fari að bcra sig sjálft.
Það er nú svona mcð pappírs-
búskap, að hann hefir sína galla.
Eiriu sinni vildi það til, að þegar
það virtist aíyeg áreiðanlegt fyrir
mariria sjórium1, að siáttutfmi væri
kominn, þá fannst heyskaparbókin
hvergí nokkursstaðar. Þegar svo
að kverskömmin kom loksins í leit-
irnar, þá var slœgjan gróft farin að
láta sig, vegna þess hvað snjórinn
var orðinn mikill á engjunum.
Mr. Bcecher rœktar allrafræg-
asta hveiti, en það hefir altjend
orðið hjá honum dœmalaust ógcð-
felldur munur á framleiðslukostn-
aðinum og útsöluverðinu. Ilonum
hefir cinhvernveginn misheppnast
það, að gjöra sjcr hveitimarkaðinn
arðberandi. Samt held jeg nú að
svínarœktin megi sjer í lagi skoð-
ast hans ’veika hlið‘. Það hcfir
komist inn hjá honum, að engin
búskapargrein borgaði sig eins vel.
Hann kaupir fyrst flátið á unga
aldri fyrir $1.50. Svo lætur hann
í það hjer um bil $iovirði afkorni,
og að því búnu selur hann það fyr-
ir $9. Þetta er nú líka sá eini
jarðargröði, sem hann segist ekki
hafa neitt upp úr. Hann tapar að
sönnu dálítið á korninu, en svo
grœðir hann $7.50 á svíninu. Mr.
Beecher fárast ekki neitt um þetta
af þvf að það þarf enginn maður
að búast við þvf, að grœða á öllum
h 'itum hvort sem er. Hann hefir j
ánægju af því, að koma svínum á j
legg, og svo gjörir þá ckki mikið i
til um afraksturinn.
Stráberjarœkt er jcg viss um að j
færi prýðilega úr hendi á bújörð-
inni hans Beechcrs,efþrösturinnæti
rófur og kartöflur, en svo er það
nú ekki orðið enn þá, og þar af
flýtur ------------
Einn af hinum stœrstu ervið-
leikum Mr. Beechers f búskapar- j
athöfnunum kemur til af því hvað j
frœkornunum af ýmsum mismun- j
andi jurtum svipar mikið saman að
ytra útliti. Fyrir tveimur árum sá
hann það af fyrirhyggju sinni, að
mesti skortur mundi verða á mcl-
önum, svo hann sáði til þeirra f 27
ekrur. Þegar það var komið upp, j
þá leiddist það svo út, að afrakst-
urinn varð að tómum agúrkum. j
Stundum lætur hann gjöra talsvert j
að þvf, að rœkta sykur-kartöflur,!
en uppskeran er venjulega örgustu i
hrossaróur.
Þegar Mr. Bcecher kcypti jörð-
ina, þá fann hann þar eitt egg í
hverju einasta hreiðri í hænsna-
kofanum. Þarna sagði hann ao j
gátan væri ráðin, hversvegna svo j
margir bœndur fara á höfuðið, —j
þeir dreifðu kröftunum of mikið, j
en aðalatriðið væri að vcra nógu
einhuga við eitthvað visst. Hann j
smalaði þess vegna>öllum þessum j
eggjum. saman og ljet þau undir
eina roskna og ráðsetta hænu. Svo j
lá hænuskepnan á þessari eggja- j
kássu nótt og dag stöðugt f 1 1 vik-
ur, og Mr. Beecher batt sig eín-
huga við þetta vissa atriði sjáífur
allan tfmann, en samt kom ekki
nokkur ungi í ljós. 011 eggin voru
nefnilega þessar alræmdu glerkúl-
ur, scm hrekkjóttir og hyggnir
bœndur láta vera í hreiðrunum í
því skyni að hænurnar verpi við
þau.
Einhver skaðlegasti atburðurinn
í búskap Mr. Beechers hcld jeg að
það hafi verið, hversu hraparlega
honum mislukkaðist tilraunin, sem
hann gjörði til þess, að rœktaþurk-
uðu eplin. Hann sáði $1500 virði,
en það kom ekki upp eitt einasta
af þvf öllu saman. Honum hefir
alltaf verið hreint ómögulegt að
sjá hvað þar baggaði.
Búskaparferill Beechers hefir
aldrei verið nein rósabraut. Það
væri langtum betra fyrir hann að
vera í fjelagi við annan upp á helm-
ing, en svo kæra ekki allir menn
sig um fjelagsskapinn, og væru
líka fæstir færir um að standast
hann. Samt er nú margur til, sem
ávallt hefir það hugfast, að þolin-
mæðin þrautir vinnur allar. Beecher
var — einsog margur ann-
a r, — heldur fákunnandi þegar
hann byrjaði að búa, en óbilandi
þolinmæði við alla búskaparervið- ;
leika er nú vel á veg korpm með
það, að færa hann úr bjargálnum á
húsgang.
MdrJc Twain.
Þessi græskulausa háðsaga eftir
hinn alkunna ,,grfnista“ hefir meiri
alvfiru í sjer fólgna heldur en 1
fljótu bragði kann að virðast. I
Mörgum sjergóðum, þekkingar- !
snauðum viðvaningi fcrst mjöglfktj
þessu, þótt minna kveði að þvf!
heldur en kemur fram f öfgum
Mark Tvvains. l'jöldi slfkra manna
fær með giftingunni aðra persónu
til þess, að ganga f fjelag við sig
upp á helming, og afraksturinn af
sjergæðum og fyrirhyggjuleysi er
allt of víða sýnilegur í mannfje-
laginu.
3 8
B. B. OLSON,
a
*
»
4
»
4
»
«
4
SAMNINGARITARI
OG
INNKÖLLUNARMAðOR.
GIMLI, MANITOBA.
ét«« • 9«ð« 0(404««««
MlLLJÓNAEIGANDI nokkur
f Nevv York, Payne Whitney að
nafni, ásamt nokkrum vinum sín-
um, ætlar að takast ferð á hendur
og leyta að Ofir, þar sem Salómon
konungur fjekk mest gullið. í 2.
Kronikubókinni, 8, 18, er þess
getið, að Fönikfukonungurinn Ku-
rum Ijeði Salómon æfða sjómenn,
sem ásamt með þjónum Salómons
komu til Ofir, fengu þar 450 Tal-
enta af gulli og færðu Salómon.
En — hvar er þetta Ofir ? Það
veit enginn. En það er líklegt að
það hafi verið f Afrfku, og lærðir
Gyðingar segja að Ofir muni þýða
sama og Afríka, sem ekki er ósenni-
lcgt. Payne Whitney álftur að Ofir
muni vera f Abyssiníu, ogþangað
ætlar hann að fara. Vinur hans,
W. H. Elfis, brakún, sjer um allan
útbúnaðinn, og verður með í ferð-
inni, og þar sem hann er viðkynri-
ingarvinur Meneliks konungs f A-
byssiníu, býst ’nann við að konung-
ur rnuni leyfa þeim að rannsaka
hjeröð þau, þar sem hvítir menn
hafa aldrei áður fœti stigið. Ellis
hefir keypt skrautbúinn hnakk í
Mexikó, sem hann ætlar að gefa
konungi, en hann er reiðmaður
góður og herskár í meira lagi, svo
kvað og eiga að gefa honum eitt-
hvað fleira til að mýkja skap hans.
Þrír aðrir milljónaeigendur en
Whitney, taka þátt f förinni.
Jafnframt og þcir leita að Ofir,
ætla þeir að skemmta sjer við ffla-
veiðar. Vísindarannsókna áhiild
hafa þcir með í förinni til afnota
ef tækifæri býðst. Ætlað er að
ferðin vari nokkra mánuði, og cf
peningar megna nokkuð, má búast
við góðum árangri. 011 nýjustu
flutningsfæri og ferðaþægindi verða
notuð, og 1 svo stórum stfl sem
unnt er og kringumstæður leyfa.
Það er ekki gnœgð rjettanna
heldur glaðværð gestanna,sem gjör-
ir veizluna góða.