Baldur - 31.08.1903, Qupperneq 1

BALDUK.
I. ár. GIMLI, MANITOBA, 31. ÁGÚST 1903. Nr. 33.
Eim um hjarðlög.
Hjer í Víðinessbygð virðist óá-
nægja manna stöðugt fara vaxandi
fit af þvf, að ckki eru neinar skorð-
ur reistar við þeim ágangi, sem
kvikfjenaður gjcirir á engjum og
(Skrum. Hjarðlög eru fyrir löngu
orðin lffsspursmál hjer f suðurný-
lendunni, hvað sem sannast kann
að vera í því efni f norðurhlutan-
um. Það er fjarskálega óheppilegt,
að sveitarstjórnin skuli viðra það
mál fram af sjer fund eftir fund.
Það æ'tti hver maður að minnast
þess, að ,,vandi fylgir vegsemd
hverri/‘ og þeir, sem almenningur
sýnir þá tiltrú, að veija þá til þeSs
að vaka yfir velferðarmálum sfnurn,
ættu sannariega ckki að skjóta
skolleyrum við hinni brýnustu
nauðsyn gjaldendanna. Gjöld
sveitarinnar eru byggð á þvf, að
menn hafi lífsframfærslu af löndum
sfnum, en það getur ekki orðið,
nema hínum rfkari mönnum' sjc
gjört það að skyldu, að veita ckki
hinum fátækari ósanngjarna yfir-
troðslu, Það sjcr hver maður, að
viðhald á núverandi fyrirkomulagi
er gagnstætt allri sanngirni. Það
er ekkert hætt við því að ábýlis-
jiirð nokkurs manns hlaupi af stað
til þess, að skcmma neitt fyrir ná-
bftunum. Öll hættan liggur í því,
að skepnur nábúanna komi til þess,
að skemma ábýlisjörðina. Það er
auðvirðilegt lagásmíði, sem ekki
nær lengra en það, að leyfa ein-
staklingnum að verja sig fyrir á-
rásum annara. Ef að hann er svo
ekki nógu sterkur til þess að verja
sig, þá nær rjettvfsin elfki svo
langt, að hann hafi nokkurrar
verndunar að vænta,
A 111 rjetfarfar m a n n f j e-
íagsins, sern greínir, mennt-
aðar þjóðir frá villiþjóðum,
e r fólgiðíþv.í, að tryggja
t i 1 v e.r u e i n s t a k 1 i n g s i 0 s
g e g n ö 11 u m ó j ö f n u ð i.
Uppspretta alls stjðrnarfars í
heiminum, — og þar af leiðandi
allrar þingmennsku og allrar sveit-
arráðsmennsku, -— er afskiftasemi
cn ckki afskiftaleysi. Þaðcrstjórn-
arfarsleysið, — afskiftaleysið, —
sem veldur þvf mcðal villimanna,
að hverjum einum helzt það uppi
að fara sfnu fram, og auðvitað ber
þá hver einn hönd fyrir höfuð sjer
án löggjafar í þá átt. Slík sjálfs-
varnarnauðsyn ber jafnan vott um
stjórnarfarsleysi, hvort heldur hftn
cr unnin mcð örvum og grjóti ell-
egar með trjám og vírstrengjum.
ÓLÖG eru fólgin f þvf, að líða
nokkrum manni eða fjclagi að gjöra
öðrum mönnum rangt þegar svo
bcr undir. Þau valda ævinnlcga ó-
jöfnuði, sem kemur fram f fátækt
og óánægju þeirra, scm verða fyr-
ir skakkafallinu,
LÖG eru fólgin f því, að skylda
hvern mann til þess, að gjöra eng-
um öðrum rangt, hvernig sem á-
statt er. Þau miða til jafnaðar,
sem kemur fram f velmegun og
farsæld þeirra, sem undirþeim bfta.
Ný-íslendingar bfta nft scm
stendur undir reglulegum óLöGUM
í því, scm kvikfjcnaði þeirra við
kemur. í þeir.ra stað ætti sveitar-
stjórnin við fyrsta tækifæri að setja
þeim LöG.
,,Með lögum skal land byggja,
en ekki mcð ólögum eyða“.
J. P. S.
Vingjarnlcgt viðmót og ástúð
kostar svo lftið, en cr þó svo dýr-
mætt, og það undarlegasta er þó,
að því mciru sem maður cyðir af
þvf, þess meira er til, Eins og
sólin fram leiðir hreina og fagra
liti á blómunum, eins framleiðir
glaðlega viðmótið gleði og lífsá-
nægju hjá fiðrum.
Sá, sem ekki gctur yfir stigið ó-
sjöfnuð liggur undir sjáifum sjer.
! /\fvegaleiðandi ritvilla hefir slæðst
inn í 33. nftmer ’Lögbergs*. Þar
er getið um að steingjörð beina-
grind hafi legið í jörðu um þrjár
MILLJÓXIR ára. Líklega hefir rit-
stjórinn skrifað þessa fásinnu(?) f
gáleysi í staðinn fyrir þrjár þóS-
UNDIR ára, því að nft eru að eins
5870 ár liðin frá sköpun veraldar.
(Sbr. Almanök Ólafs Þorgeirssonar
og Þjóðvinafjelagsins).
,,Gaman er að börnunum þegar
j þau fara að sjá,“ sagði karlinn, sem
hjelt að börnin fæddust blind eins
og hvolparnir.
„Þvf hrópar nú fólkið ekki á re-
ferendum,“ segir ’Hkr. ‘ f um-
ræðum sínum um Laurierstjórnina,
j og svarar sjer svo sjálf: ,,Af þvf
það sefur enn“. Þetta er hverju
orði sannara. Fólkið steinsvaf á
kodda andvaraleysisins þcgar Rob-
linstjórnin var mcð sitt brautabrall.
Þá var það að eins með skömm, að
fólkið rumskaði, og síðan hcfir all-
ur fjöldinn sofnað sætt og vært
aftur. Flestir ’leiðandi mennirnir1
vilja fara sem varlegast í sakirnar,
því að „máske kemur einhver ftt,
sem ekki sofið gctur, bindur þjer
að hálsi hnftt, hengir þig, og jetur,“
eins og hávaðasaman hana, sem
eklci hcldur sjer nógu vcl saman
meðan fólkið er f værð.
’L(5gberg‘ galaði svolftið hjer um
árið, en það er nógu viti borið til
þess, að láta nft ekkert á sjcr bæra.
’Heimskringlu1 mun v’era ráðleg-
ast að stinga líka nefinu undir
vænginn, Ilinir fslenzku merkis-
berar beggja flokkanna eru á þvf,
a ð þ e s s i járnbrautamála-
s t e f n a s j e g ó ð, og svo ættu
þá blöðin að reyna að venja sig af
þessari ósamkvæmni. Það er ljótt
að sjá einn hrafnínn kroppa augun
úr hinum.
Agli gamla Skallagrfmssyni
heppnaðist aldrei að komast til al-
þingis forðum daga með peninga-
kistur sínar, til þess að sjá hvernig
þingheimur bæri sig til í þjónustu
ágirndarinnar. Hann haíði löngun
til þess að sjá hve auðvirðilegir
menn yrðu ef peningunum væri
kastað á vfð og dreif um mann-
þröngina. Nft hefireinn af Rocke-
fellers ættinni komið þessari tilraun
f framkvæmd. Hann hefir nýlega
ferðast ríðandi um Mexico, og hef-
ir haft peningatöskur bundnar við
hnakk sinn. Úr þessum töskum
hefir hann svo sáfdrað yfir hópana,
sem saman hafa þyrpst til þess að
sjá hann. Þctta er sögð fyrirtaks
aðferð til þess að vekja eftirtekt á
dýrð gjafarans, en ekki er leikslok-
anna getið á hinum ýmsu stöðum
út af þessari bráð. Þeir pcningar,
sem hinn ríkiláti Rockcfeller brúk-
ar svona viturlega(I), er arður sá,
scm soginn er ftt af öllum, — rík-
um og fátækum, — Norður-Ame-
rfkumönnum með ósanngjörnu
verði á steinolíu. Mammon er kon-
ungur Ameríkumanna, og kon-
ungssonurinn hegðar sjer eins og
ættinni er samboðið. Skyldi skap-
arinn hafa fólgið auðæfi í skauti
; jarðarinnar og heila í höfði mann
j anna í þessum tilgangi ? Eða
! skyldi mannlcg misbrúkun vera
komin á auðæfi jarðarinnar ?
Fáfróður aiþýðumaður á Islandi
kom í veg fj’rir ósvífni Egils, en
hinir „ménntuðu11 Amerfkumenn
klappa lofi í lófa yfir samskonar ó-
svinnu hjá hinum ríka Rockefeller.
Deerings ágætu
stálhrífur
eru nú til sölu hjá
G. Thorsteinson
á GlMLI.