Baldur


Baldur - 12.07.1905, Blaðsíða 3

Baldur - 12.07.1905, Blaðsíða 3
BALDUR 12. jt?Lí, 1905. 3 C^t^C^3C^3C^3t^3C^3^C^3C^3C^3C^3C^3t^3C^3 C^C^C^3C^3C^3C^3f^3^C^3C^3C^3C^3[^3C^3Cg3 FRÍÐA. SAGA EFTIR NORSKAN. RITHÖFUND, &'IGURD SIVEETSON. # VJ> í W «8 ■8 *8 *8 * ( Framhald. ) —slíkur sokkur, hann er hlýr! Jeg þakka þjer innilega fyrir sfðustu sokkana sem þú gafst mjer, mamma mín, þeir voru svo fyrirtaks injúkir !>Já) íeg get trúað því, en þú hefir fleirum en mjer að þakka fyrir þá gjöf. “ ,,Er það?" .,Einn daginn sem jeg var uppfrá, og cins og vant var kom inn til frúarinnar til að heilsa henni, barst erindi mitt f tal, það nefnilega, að jeg ætlaði að kaupa ull í sokka. Þcgar hún fjekk að vita að það var handa þjer, scndi hún Frfðu inn f búðina eftir ullinni. Það leið nokkur tími þangað til hún kom aftur með ullina, en þá var það líka sannarlega g(5ð ull, þvf aldrei hefi jeg spunnið jafn mjúka °g góða ull. Af þessu sjerðu að frúin, Frfða og jeg, eig- um allar þátt í gjöfinni. “ „Slík þrenning------svo þið vinnið allar svo vel og sameiginlega að mfnu gagni.“ ,,Já, það gjörum við. Þær ciga ekki sinn jafningja; —meðan þú varst í bœnum, kom Fríða oft til mín —hún sagðist vilja læra að spinna, . ,því“ sagði hún, ,,heima er engin sem gjörir það eins vel og þú,“ og það er satt—jeg kann það vel. Þú veist að jeg fjekk verðlaun á sýningunni, og að það var frúin sem sendi það fyrir mig og sá um það allt. Hún var svo innilega ánœgð þegar hún færði mjer verðlaunapeninginn. Jeg hefi spunnið mikið fyrir frúna, bæði áður og eftir þetta, en nú borgar hún mjcr helmingi meira vcrð fyrir vinnuna, skal jeg segja þjer; maður á að launa fyrir listina, scgir hún. Já, það er sjalclgæft kvcnnfólk sem cr cins fullkomið og frúin og dóttir hennar lfka; cn Rönning cr, já, hann hefir nú allt af verið klókur,— en jeg hefi enga ástæðu til að kvarta, nei, það hefi jeg ekki, hann hefir alltaf verið mjer góður— og þjcr lfka~-er það ekki?“ „Jú, það væri rangt að segja annað — en nú hcfi jeg sagt upp vistinni." ,,En Þorvaldur—hvað segirðu—sagt upp vistínni —fara frá þeim?—Þorvaldur, jeg held að þetta sje ekki rjett afþjer. Hefir ykkur mislfkað?" , .Dálftið, en það er þó ekki þess vert að tala um það; en jeg verð að fara nú — sökum framtfðar minnar. Sjáðu, mamma, jeg verð að fara að hugsa um ókomna tfmanri, en má ekkigjöra mig ánægðan með að hafa það svona og svona gott. Ef jeg ætti aðeins að taka tillit til þess að mjer lfði vel — þá væri hyggilegast fyrir mig að vcra kyr, þvf betur en þar getur mjcr ekki liðið, eins gott og það er við mig, einkum frúin.“ „Og Frfða?.“ ,,Já, Frfða Ifka. “ ,,Hún talar ávalt svo vingjarnlega um þig--------- maður má næstum halda—“ ,,Nei, mamma, hún gctur verið vingjarnleg án þess —-að" , Já, auðvitað. .. .og, já. .. . og auðurinn; nci, jeg meinti ekkert.....En, Þorvaldur, það verður svo einmana- legt. . . . já. . . . og þú vcrður að hugsa um ókomna tímann . ...efþú byrjaðir dálitla verzlun hjerna, myndu allir fiskimennirnir koma til þfn .... þú mátt vera viss um að það gengi vel. ‘ ‘ ,,Hvað heldurðu að Rönning segði við þvf? Nei, mamma; jeg er ckki fær um að gjfira hann að óvini mfnum . .. . hann myndi ckki þola slfka mótspyrnu gegn sfnum ímynduðu rjettindum. .. .nci .... og það yrði auk þess svo Iftilfjörlegt. .. . hjá mjer, sem ckki orka að eiga við stór innkaup á fiski. Að öðruleyti er gott og hentugt pláss á eyrinni... .það sje jeg; cn það krefur höfuðstól. Nei, jeg verð að fara til bœjarins, læra mcira og útvega mjer "við- skiftavini," þá öðlast jcg stöðu sfðar meir.“ ,, Já—já, góði drengurinn minn, það er cflaust hyggi- «8 « v n 4 « «8 « « « $ % & E JUl T\ T\ JJU II o u o M œ QD Ö •>H & M O U o o pH cð H o H Jpólkið hefir vit á hlutunum og uppgötvar brátt hvort þeir eru eins og þeim er lýst. Annrfki okkar vex óðum eftir því sem af- sláttar-verzlunin stendur lengur yfir, og það er ekki nndarlegt þeg- ar þjer getið keypt af nýjasta varningi bezta klæðnað sem fæst í landinu. Þjer þekkið kringumstæður okkar---verðum að fara úr búðinni innan 60 daga og engin búð fáanleg. VÖRURNAR VERÐA AÐ GANGA ÚT FYRIR HVAÐ SExV ER. Vitið þjer hvað það meinar ? Til dæmis seljum við fallegan karlmctnn- afatnað með nýjasta stiiði S 14.00 virði, fyrir $9.75, Fatnað S12.50 rirði seljum við fyrir S7.75, SJcyrtur 91 og 92 virði seljast á 9 BÍÐIÐ EKKI LENGUIl! Nú er tækiíærið • o u o M Wl ÖC G •tH Æ M © u ö o Gt o & H THE PALACE GLOTHiNG STORE G. G. Long.—-wijsrjsriFEd"-~4B8 Main Str. ávalt dvelja hjá þjer, föður mfnum .... og hinum. “ ,, Jeg vona það . . . . en þrátt fyrir það er þar svo margt sem hrífur hugann, svo margt slæmt sem freistar, svo margt sem veldur of miklum æsingi. “ , ,Það er sjálfsagt satt, mamma, en þá cr gott að eiga eitthvað heima til að hugsa um, eitthvað sem maður þráir, og ákveðið takmark að stefna að.“ ,,Já, sonur minn, en það bezta er að hlýðnast drottni og treysta honum, munandi það, að hann sjer og veit allt. ‘ ‘ ,,Já, mamma, en það er erfiðast.... jeg á hægra með að finna stuðning f ástinni til þeirra, sem hann af gæzku sinni hefir gjört mjer nákomna. “ „Ó, já, það er mjög lfklegt.... jeg skal ekki ásaka þig um þetta, Þorvaldur, mig skortir þrek til þess .... og jeg finn oft huggun í orðum föður míns um þetta efni' "Hver sem elskar sannleikann, hann heyrir mfna rödd." Hann sagði þetta oft og meinti með því það, að þegar sannleiksandinn fær að ráða, þá gangi allt annað vel. Faðir minn var góður og trúr maður; skólabörnunum þótti mjög vænt um hann, og jeg held að hann hafi afrekað margt gott á meðan hann lifði. Mönnum fannst hann nokkuð sjerlegur; hann varð til dæmis aldrei reiður þó eitthvert barnið kynni illa það sem það átti að læra; en yrði hann var við að eitthvert okkar skrökvaði, þá varfiann strangur. "Lygin er anddyrið að öllu illu, hún rekur sannleiksandann á burt og er hinn fyrsti undirbúningur til manndrápa," sagði hann; og svo bœtti hann við með undarlegri áherzlu f rómnum: "Hver sem elskar sannleikann, hann heyrir mfnarödd." Já, Þorvaldur, afi þinn var góður maður. Við vorum fátæk, en hann æðraðist aldrei, og móðir mfn aðhylltist lífsreglur hans með óbifanlegu Jrúnaðartrausti. Hann fyrirleit ekki jarðnesk atiðæfi; þegar þau eru rjett brúkuð, þá eru þau góð; en þau eru mörgum hættuleg. Miklum fjármunum fylgir mikil ábyrgð .... sagði hann .... en líka mikil blessun fyrir þá, sem eru trúir ráðsmenn. Ýmsan sannleika á borð við þetta skýrði hann fyrir okkur svo vel, að við áttum auðvelt með að skilja hann, og jcg er viss um að sumir hafa geymt hann í minni sfnu til sfð- ari tfma. Þorvaldur, jeg vona að þessi sannleikselska verði ættgeng framvegis, eins og hún hefir verið hingað til Faðir minn leit á ætt sfna f þessu friðarins Ijósi. Slík sannleikselskandi ætt hlaut að framleiða blóm, fögur blóm, og að síðustu góða ávexti. “ Þorvaldur hlustaði með mestu eftirtekt á móður sína; honum fannst að hann hefði ekki þekkt hana fyr en nú; og þetta kvöld vakti hjá honutn ýmsar áður ókomnar hugs- anir, þar á meðal ábyrgðartilfinningu. Skildi það eiga cftir fyrir honum að liggja, að brjóta nýjar brautir fyrir ættina BRAUÐ VERZLUN1 Jeg er nú byrjaður aftur að verzla með BRAUÐ og óska eftir viðskiftum manna. Yðar einlægur T3- Z&ÆYYG-ZrsTTXSSOlSr, GIMLI. UYL^dSr- ... hefja hana til álits og valda? Eða, áttu cnn þá fleirj legra; en það er svo erfitt að missa þig, .þarna uppfrá ættliðir að lifa við fátækt? Ovfst. . . ,en í háðum tilfellum varstu eins og heima .... jcg er svo hrædd um að jcg missi! var ábyrgðin hin sama. þig alveg inni f bœnum.“ . “ ,,Ekki þarftu að óttast það, mamma; hugurinn mun Með þcssa fullvissu í huga sf.ium kvaddi hann móður sfna og fór. (Eramhald.; SUMAR- ÆVINTÝRI. ----:0:----- (Framh.) ,,Nú, hann er þá ekki giftur enn.“ „Brúðkaupið á að verða f næsta mánuði, en það má heita, að þau sje -gift' Hann á mikinn auð og er f meira Iagi ástfanginn.“ ,,Og unnustan?“ - ,,Já, hún hefir veitt hann f netið sitt. “ ,,Sko til! Og þjer get- ið ekki frelsað vesalings föðurbróður yðar?“ „Það er honum sjálfum að kenna; hann þekkir skoðanir mfnar." ,,Og samt ætlar hann að fara eftir sfnum vilja, án þess að kæra sig um skoðanir yðar?“ , Jeg held að þjer sjeuð að gera gis að mjer.“ ,,Nei, mjer er full al- vara. Á tvftugsaldrinum hafa útásetningar manns mikið alvarlegri þýðingu, heldur enn 30 árum seinna. Æskumaðurinn nú á dög- um álftur að hann hafi tæmt vizkubikarinn, og þykist hafinn yfir hinn þroskaða mann. Hvað segir annars föðurbróðir yðar.“ „Fyrst reiddist hann á- kaflega, en hvað hald- ið þjer svo að hann hafi sagt?“ „Hvernig á jeg að geta gizkað á það?“ ,,LIann sagði að tilvon- andi ,,tanta“ mfn skyldi löngu fyrir brúðkaupið fá mig til að skifta skoðun- um hvað giftingu hans sncrti. Jcg skal vissulega hlœgja að honum, þegar hann kemur, því brúð- kaupsdagurinn er ákvarð- aður í næsta mánuði, og jeg hefi enn þá ekki sjcð konuefnið hans.“ ,,Það er þó leiðinlegt— fyrir hana.“ „Einilfa, mjcr fellur illa að þjer hæðist alltaf að mjer“. „Hvenær hefi jeg gefið yður leyfi til að kalla mig skfrnarnafni mfnu. Það ’ cr mesta ósvífni“. ,,Ætlið þjer að fyrir- gefa mjer það?‘ ‘ k',Jeg skal reyna það. En hvað hcnni nýju ,töntu‘ yðar viðvíkur—“ ,,Við skulum ekki spilla þessu yndislega, fagra ' kvöldi með því að tala um hana. Þjer getið skilið tilfinningar manns, sem—‘ (Framhald.)

x

Baldur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Baldur
https://timarit.is/publication/165

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.