Baldur


Baldur - 06.09.1905, Blaðsíða 1

Baldur - 06.09.1905, Blaðsíða 1
: Lawn rólur, fyrir tvo. Vanaverð $10,00, en við seljum þær á $7,00 vel byggðar og málaðar. Þær geta gefið yður $20,00 f skemmtun það sem eftir er sumars. ANDERSON & THOMAS 538 Main St.,cor.James St.,WPG. S BALDUR STEFNA: Að cfla hreinskilni og cyða hræsni í hvaða máli, sem fyrir kemur, án tillits til sjerstakra flokka. AÐFERÐ: Að tala opinskátt og vöflulaust, eins og hæfir þvf fölki brotið. sem er af norrœnu bergi •♦•♦•♦€>♦ ♦>♦»♦■♦» !♦>♦■♦•♦ ♦•♦>♦•♦? Gas-stór Við erum nú að seija þessar stór,sem svo mikill vinnusparnaður er að, og setjum þær upp frítt. Þéf borgið píp- j j urnar, verkið kostar ekkert. Finnið oss. | ANDERSON & THOMAS i • m • 5 38 Main St. ,cor. James St.,WPG. S • » III. ÁR. GIMLI, MANIT0BA.6. SEPTEMBER, iqos. Nr. 31. I I;'íitíxl rí rÍTT rtr'rTT r Ht rri ttttVÍ r i 1,'T.X < 1,11 Jafnmörg þúsund manna hafa sjaldan saman safnast hér á landi. FRJETTiR. i Manngrúinn þjappaði sér saman á ing. Lúðraflokkur var á vellinum 1 og lék ýms lög við aéttjarðarkvæði og manngrúinn söng. Fjörugast og «1« <^> FRIÐUR. torginu og upp eftir Bankastræti ofcast var sungið erindið úr Islcnd- | og söng ættjarðarsöngva hvern á ingabrag Jöns Ólafssonar: ,,En i fæturöðrum. þeir fólar, sem frelsi vort svfkja* ; Af mannúð og viturlcik gefa Eftjr góða stund kom nefndin út Svona orti hannÞA, konungkjörni Japanar eftir: herkostnað allann - - - - LnnamaSnrínn" var h4 4 numn og hálfa Saghalien-eyju, lofa Rúss- um að taka herskip Jjsín sem flúið fr& þvf stuttlega, að ráðherrann hefði lýst yfir því, að h a n n höfðu á aðrar hafnir og leyfa þeim að koma með herskip á austurhöf— in. Hinsvegar fá Japanar mikil lönd og hafa unnið alt sem þeir börðust fyrir. Allar líkur að sam- an sje gcngið, enda mál komið. aftur. Þegar hún kom . ofan á' kaupamaðurinn'*. var þá á margra brúna, skýrði sfra Jens Pálsson | v(irum hvert sem menh ^neru sér.; Að öðru lcyti gerðist það merk- ast á Austurvelli, að magister hj T I L S 0 L U já bœndafjelaginu á Gimli: Tvö stutthyrnings-naut af besta kyni (Full Blood) mjög ódýr. Einnig: 1 Ayrshire-naut. Þægi- legir borgunarskilmálar. —Kaup- endur snúi sjer til forseta fjelags- ins. B. B. Ólson. F R A I S L A N D 1, Bœndafundurinn i. ÁGÚST 1905. vildi hvorugri áskorun- inn i s in n a. MANNFJÖLDINN SVARAR. Þegar fregnin kom um svar ráð- herrans, hófst Þ o r s t e i n n Thorarensen bóndi á Móeið- arhvoli máls, stórvaxinn maður, fyrirtaks vasklegur og raddmikill, og þessi orð þrumdu út yfir mann- söfnuðinn: ,, Niðurmcð þástjórn, scm ekki vill hlýða þjóðarviljanum! Niður með ráðherrann11 Mannfjöldinn tók undir þetta með margföldum húrrahrópum. I'ráleitt hafa nokkru sinni jafn margir menn hrópað í einu hér á landi. Á AUSTURVELLI Þegar (F'ramhald) Þegar búið var að samþykkja tillögurnar, var kosin nefnd—einn kjósandi úr hverju kjördæmi — til þess að fara á fund ráðhcrrans, flytja honum sainþyktir fundarins og fá að heyra undirtektir hans. í nefndinni voru þessir: Þórður .Guð- mundssoa Hala, Vigfús Guð- inundí'son, Haga, sfra Jens Páls- son, Björn Þorsteinsson Bæ og Jón Guðmundssjn Valbjarnar- völlum. Að lyktum voru kosnar ncfnd- ír til þess að finna að máli þing- menn Rangárvallasýslu i. þ,ngm. Árnessýslu, og þingmenn Borgar- fjarðarsýslu og Mýrasýslu, og fá að heyra undirtektir þeirra. Þingmenn Kjósar og Gullbringu- sýslu þótti ekki þörf á að fitina, með þvf að alkunnugt var, að þeir voru íundinum fyllilega samdóma. RÁÐIIERRANN SVARAR Ráðherrann hafði lofað að veita nefndinni viðtal kl. 3 sfðdegis. Hálfum tfma áður tóku mcnn að safnast saman við Báruhús:ð,ti! að verða nefndinni samferða, fundar- menn og þjóðræðisfélagsmenn úr Reykjavík. Svo var lagt af stað til stjórnar hrópin höfðu staðið nokkra stnud streymdi manngrú- inn inn á Austurvöll. Sfra Jens Pálsson gerði þar ná- kvæmari grein en áður fyrir svari ráðherrans. Um undirskriftarmálið hafði ráð- herrann haldið þvf fram við ncfnd- ina, að landsréttindum ’vorum væri engin hætta búin af þvf, að forsætisáðherra Dana skifaði undir skipunarbréf ráðherra vors. P'yrir þá sök vildi hann ekkert því máli sinna. Um ritsímamálið kvað ráðherrann þaðsfna sannfæring, að ritsfmi á sjó og landi væri bæði ódýrari og áreiðanlegri en loftskeyti. Til dæmis um áreiðanleik loftskeyta, benti hann á það, að þau' kæmi hingað á kvöldin að eins og gætu ekki komist f dagsbirtunni. Ekki kvað hanti sér kunnugt um það, að vitneskja hcfði fengist fyrir þvf, að þjóðarviljinn væri hortum andstæð- ur f þessu máli. En að svo miklu Guðm. Finnbogason hélt afbragðs snjalla ræðu um Esaú, sem selt hefði frumburðarrétt slnn, og um íslenska þjóð, sem reyndist með öllu ófáanleg til þess að aðhafast sams konar afmán. Ræðunni var tekið með hinum mesta fögnuði. ^ The Olafsson Real Estate Co., J þ Room 21 Christie Block, ^ A 536)/' MAN STREET, ---------- (COR., JAMES &MÁIN ST ^ x KP* Selja og kaupa fasteignir. \ Útvega peningalán gegn fasteignaveði. 'K Setja hús og eignir f eldsábyrgð. " Kaupa fasteignir f Winnipeg fyrir þá, sem vilja leggja ^ * peninga í það. Munið cftir staðnum: 536J4 Main Street Wpgl ^ Telefón: 3985. É 7) *>s NOKKUR ORÐ um iiáska við dAleiðslu. Margir gáfaðir og Siðferðisgóðir menn hafa talað ósköpin öll um dáleiðsluna. Menn æJtu að geta með daleiðslu læknast af hinum og þessum sjúkdómum. Metin ættu að láta af hinum og þessum vond- um tilhneigingum. En nú kemur fram einn dálciðslufræðíngurinn, Dr. Mary E. Sellen frá Ne\v York, er fengist hefir við dáleiðslu um fleiri ár og segir að þótt hún lækni oft, þá geti hún lfka skaðað. Kveður hún dáleiðsluna veikja sjálfstæði og þrek þ-firra sem dá- leiddir eru og geVa þá um of mót- tækilega fyrir útvortis áhrifum. Segist hún haa þekt tvo unga menn, sem sýni þetta Ijóslega. Voru það tveir gáfaðir drengir sem komu vestan frá Missouri- fljóti til að stunda nám Gengu þeir f fjelag með sextán öðrum, til þess að rannsaka dáleiðslu og ljetu Roosevelt forseta,;var hann harður Annað dæmið er af ungri stúlku 15 vetra, gáfaðri bóndadóttur í Ohio. Hafði fað'r hennar farið að kynna sjcr og leggja stund á dáleiðslu, og hjelt hann að hann gæti leitað frjetta af framliðum með þvf að dáleiða dóttur sfna og láta hana tala við þá. Dáleiddi hann hana tvisvar á viku eða þris- var. Þegar hann var búinn að gjöra þetta einar tvær v.kur fór hann að spyrja hana hvort hún sæji nokkuð, og lýsti hún þá mönn- um sem hann þóttist þekkja sem dána kunningja sína. Alt til þcssa hafði stúlkan verið efst í bekknum f skólanum. En faðir hennar hjclt áfram að dáleiða hana við og við f heilt ár. Varð hún þá smátt og smátt önuglynd og sinnulaus. Stundum fjekst hún ekki til að borða. Hún tap- aði öllum áhuga á námi sínu og vildi engin afskifti hafa af hinum fyrri leiksystrum sínum. Vöruðu margir karl við þessu, en ekki held jeg það hafi haft nein áhrif. En þá íhugunarverðara er dæmi Washburn hveitkaupmanus í Buff- aló, sem myrti konu sfna og dótt- ur og fyrirfór sjálfum sjcr á eftir. Washburn þessi var nauðalíkur The LouiseBridge Improvement & Invest- ment Co., Ltd., fasteiíjna rverzl una nnenn, ifi^ verzla með hús og. bœjar lóðir f Winnipeg. 113^'InnkalTa landa og: húsa leigu. Taka að sjer að sjá um ogannast es'gnir mánna í fjær- veru þeirra. SjERSTÖK KJ'ÍR'KAUP !; á eignum f norðurparti Wpg., sjrrstaklega f ná'md við „Louise Bridge. “ A. MeLennan, W. K.iMcPhail, Pres. Mgr. J. K. llardy,- Seo. - Treaa. Telcfón: Loniss Bridge, Higgin Avc., Main Street 3869. 3193. 3843. Ofifice 433 Main Street, Winnipeg. maður og óþýður og hjelt að hann gæti orðið að liði sálum dauðra Fanst honum sjer vera manna. dálciða sig og var það jafnan sami maðurinn, setn dálciddi þá. Tvis- var eða þrisvar voru þeir dálciddir á sama kveldi og gekk það lengi það hlutverk ætlað og loks náði nokkuð. . hann f milligöngu konu (medium), Þcgar þrfr mánuðir voru liðnir sem lofaði honum að hún sktddi tala við hina dauðufyiir hann. En það gerði hún að skilyrði að hann tók jeg eftir þvf, að þeir höfðu æfinlega sömu skoðanir og sá er leyti, sem menn hefðu orðið stefnu | dáleiddi þá. Virtust þcir sjálfir skylði æfinlega koma einn. sinni f málinu andvfgir stafaði það reyndar hafa sjáifstædar skoðanir, jCg þcktj Washburn þcntia og en vanalcga leituðu þeir skoðana! fjekk\ann loksins til þess að lofa dáleiðarans, þegar um slfkt var að mjer að fara með honum> þcgar ræða, og var jeg sannfærð um það, i, , • ...■ ’ ö •’ b 1 ’ hann hcimsótti hana. Po að jeg að þeir voru búnir að tapa sjálf- af misskilningi, sem kæmi af þvf, að málinu hcfir vcrið bctur haldið fram af blöðum, stjórnarandstæð- inga en í þcim blöðum, scm stjórn- hana til þessj að yfirgefa. sig af- frjálsum vilja mcð þvf að dáleiða hana. Taldi hann hcnni trú um að hcntii mundi hatna heilsan ef hann dáleiddi hana, og ljct hún tilleiðast og dáleiddi hann hana nokkra daga. En f hvert skiftí sagði hann henni að nú skyldi henni verða illa við sig og reyna að fara af eigin hviitum frá honum. Þegar þetta var búið að ganga nokkrar vikur, þá for hcnni að finnast hún ekki þurfa bö.ida sfns mcð og vildi hclst frá honum; og það varð að hún fór burtu, og vissi enginn neitt um hana í nokkr- ar vikur. inastyddu. Enga ástæðu sá hanntil i stæði sfnu og persónuleik, og voru þess að frcsta málinu né heldur andlcga orðnir partar af dálciðara til þess að rjúfa þing og láta nýjar kosningar fara fram. þessum, sex mánuðum seinna fór jeg úr borginni, en þegar jeg kom þangað aftur eftfr þriggja ára burtveru þá frjetti jeg að annar inn Þegar sfra Jens Pálsson hafði lokið frásögn sinni, hófust að nýju ráðhshússins í prósessíu. Nefndin ! ópin: ',Nlður mcð stj°rn» sem þessara ungu manna væri kom var í fararbroddi Prósessian stað- ehhi ' blýða þjóðarviljanum! á vitlausra spftala. Hann gat næmdist á Lækjartorgi og bcið j Niður með ráðherrann1 °g fteira v»ar rcyndar gegnt störfum sfnum, cn þar, mcðan nefndin var á ráðherra- hrópað af sama tægi. Auðsætt var var þp undarlegur mjög f öllu franv fundi, ♦ að fjöldi manna var f mikilli geðæs- ferði. sje ekki trúuð á andatrú (spiritual- ism), þá varð jeg hrædd við það, sem fram fór þvf að vissulega heyði jcg þar cinar 30 raddir í kringum mig. Þcssu hjelt hann áfram í tvö eða þrjú ár. En ioks- ins skaut hann dóttur sína, konu og sjálfan sig. En cr citt dæmi afmanni nokkr- um sem vildi losna við konu sfna. Iljelt hann að hann gæti fcngið Þá kom hún alt f einu til syst- ur sinnar og cr hún ómögulcga vildi heim til bónda síns fara, þá þá bauð systir hennar henni að vera. Sýndist hún þá vera hell heilsu. E11 eftir nokkurn tí.na fór það að sjist, að hún var ekki mcð öllum mjalla. Var henni svo komið á spftala og var þar um tfma, loks fór hcnni batnandi, bóndi hennar varð hræddur við gjörðir sfnar og tók hana heim til sín, cn aldrei áður. varð hún söm og

x

Baldur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Baldur
https://timarit.is/publication/165

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.