Baldur - 26.09.1906, Blaðsíða 1

+m+m*9*-m *»•♦•««« «•♦•♦•♦• •♦*♦•»«♦
10 prc. afslátlur |
af ðllum fsskápunum gegn peti- •
ingum íit f hönd. Þcir eru ftr •
bezla harðvið, fóðraðir með sínki •
°g galv. járni, Verð $7 00 og S
þar yfir.
ANDERSON & THOMAS,
a Hardvvare & Sporting Goody
538 Main St., VVPG. Piione 339.
♦•♦•»••• íí-S«SS ♦»♦•♦
WfWti'M)»♦•♦•♦•♦ ♦•♦•♦•♦•

STEFNA: Að cfla hrcihskilni og AÐFERÐ:
eyða hræsni f hvaða máli, sem fyr-ir vöflulaust,
kcmur, án tillits til sjerstakra flokka. sem er af
cs
Að tala opinskátt og
eins og hæfir því fólki
norrœnu bergi brotið.
Brúðargjafir.
Vjer höfum mikið af silfruðum ■
varningi, svo scm ávaxtadiska og ©
könnur, sykurkcr og glashylki, borð- f
hnífapðr brauðhnífa. Þarfir munir ®
og fallegir. ^
ANDERSON & THOMAS Í
538 Main St. , WPG. Piione 339. |
«*♦••»♦«♦ •♦•♦•♦•♦ ♦•♦«♦•♦• ••♦«»♦»♦•
IV. ÁR.
GIMLI, MANITOBA, 26. SEPT. iqoó.
Nr. 33.
FRJETTIR.
&
Mr. Sbarretti, umboðsmaður
páfans, sem í nokkur ár hefir setið
í Ottawa, í því skyni, að þvf er
sumir með góðum ástæðum halda,
að hafa áhrif á stjórnina, kaþólsku
kyrkjunni til hagsmuna, hefir nú
verið kallaður til Róm, og cr sagt
að hann muni ekki koma aftur,
Hvort páíanum þykir hann vcr?
búinn að kctma nógu miklu til
leiðar fyrir kyrkjuna, f sambandi
við skólamálið f Alberta og Sa-
skatehewan, og annað af því tagi,
eða honuin þykir hann hafa kom-
ið of litlu til leiðar, cr alveg óvíst,
en það eitt er vfst, að margur er
sannfærður um það, að það sje
engipn hagur f þvf fyrir Canada,
að umboðsmaður páfans sje í næsta
sæti við ráðaneytisforseta landsins.
og jarðað þar þann 18. þessa mán-
aðar.
Dr. Oronhyatekha segir, að
’lnd. Order of Foresters* græði
um 156,000 á ári, að meðaltali, á
þeim sem ganga úr fjelaginu og
hætta við lffsábyrgð sfna. Það er
um þetta lcytj verið að rannsaka
efnahag og ástand I. O, F., og
hefir það komið f ljós, að formenn
fjelagsins höfðu myndhð fjelag til
að kaupa land f Manftoba, og lán*
að einum meðlim þess fjeiags, sem j
stóð fyrir landakaupum, Dr, Mon-
tague, býsna rffan skerf af pening-
um I. O. F.
Ekki munu þó áf þvf stafa nein
vandræði, og yfirleitt virðast fjár-
mál 1.0. F. í dágóðu lagi.
Hinn 15. þ. mán. andaðist Tre-
poff, herstjóri, ’slátrarinn1
rússneski — f Pjetursborg, Hann
hefir um langan tfma orðið að halda
sig inni við, vegna þess að hatín
hefir verið umsetinn af byltinga-
jnönnum þar f landi, en það hefir
veiklað hann svo, að líkamsþróttur
hans var alvcg bilaður undir það
síðasta.
Einum af þremur stigamönnum,
scm hafa haldið sig f skógi suð-
austur af Winnipeg, tókst einum
af Wpg-lögreglunni að ná, fyrra
laugardag. Lögregluþjónninu kom
að þessum fjelögum þar sem þeir
sátu við eld í skógarrjóðri, ogskip-
aði þeim óðara að koma með sjer,
en þeir lögðu þegar f skóginn og
lögregiuþjónninn á eftir. Skaut
hann á einn af þeim fjelögum, og
særði hann svo, að hann gafst upp-
Hinir komust undan f það skiftið.
Þessir þjófar hafa gjört ýmsan ó-
skunda að undanförnu ; sjerstak-
]ega hafa þqir setið um að ræna
bændur, sem hafa komið úr verzl-
unarferðum. í tjaldi þeirra fannst
fnikið af skotfærum, en ekki voru
þeir við búnir cr lögregluþjónnjnn
hitti þá, og var það honuin til
láns.
Hið mesta verkfall, sem komið
hefir fyrir í Winnipcg, byrjaði í
sfðustu viku. Um 3,500 menn,
sem vinna að byggingum, hættu
vinnu, og ef sættir komast ekki
bráðlega á, bætist ócfað við þessa
tölu. Orsökin til verkfallsins cr á-
greiningur milli blýsmiðafjclagsins
og verkgefenda þeirra. Verkgef-
endur vildu ekki viðurkenna fjc-
lagsskap biýsmiðanna, og neituðu
að scmja við fjelagið um kaupgjald
og skilmála, en vildu semja við
f skipskaðamálinu er nú kominn út,
og er hann svona:
”Þessi rannsóknarnefnd álftur,
að Jóhannes Jóhannsson hafi
drukknað, eða orðið fyrir meiðsl
um, sem leiddu hann til bana,
þegar gufuskipið ’Princess1 sökk á
Winnipegvatni hinn 26. ágúst sfð-
astliðinn, vegna leka sem kom á
skipið, annaðhvort af þvf það hefir
rekist á kletta við Poplar Point,
eða af þvf það hefir gliðnað í stór-
sjó á leiðinni. Dómnefndin hefir
þá skoðun, að skipið hafi einmg
rekist á sker þegar það sökk, og
of liðfátt hafi verið á þvf, þar eð að
eins var einn vjelátjóri á þvf.
Sömuleiðis ályktar dómnefndin,
að Alexander Joice, stýrimaður á
skipinu, vcrðskuldi harða áminn-
ingu, fyrir að vanrækja að hafa
viðbúnað til að bjarga fólkinu, og
fyrir að leggja fyrstur manna frá
skipinu. \
Dómnefndin leggur það til, að
fullkomin skipshöfn sje höfð á
hverju gufuskipi; að Dominion-
stjórnin setji umboðsmann til að
athuga skipin sjálf, aukþessmanns
sem athugar vjelar skipanna;
að strangara eftirlit sje upp frá
þessu haft með þvf, að þeim ein-
um sje veitt leyfi til að vera skip-
stjórar og stýrimenn, sem eru hæf-
ir til þess; og enn fremur mælir
hún með því.að leitað sje að skips-
flakinu, og sett sje merki við það,
eða það sje fært í burtu, ef ástæða
er til að halda, að það sje háska-
legt fyrir siglingar á vatninu.
” Vjer erum einnig þeirrar skoð-
unar, að eigendur skipsins ’Prin-
cess‘ hefðu átt að gjöra fljótari
Stórkortlegui' fcllibylur gekk yfir gangskör að þvf, að senda leitar
Hong Kong í Kina hinn 18. þ. m.
TIL NÝ ÍSLENDINGAI
HEIÐRUÐU VIÐSKIFTAVINIR:—-
Um lcið og jeg þakka ykkur fyrir góð viðskifti á síðastliðnu ári, þá
leyfi jeg mjer aðtilkynna ykkur, að j.eg er nú sjerstaklega undir
það búinn að mæta éSllum þörfum ykkar hvað við víkur uxa- og
hesta-aktýgjum og öllu sem þeim viðvíkur, svo sem: hesta-ábreið-
um, svitapúðum, bjöllum, aktýgja- Qg vagnhjóla-áburði og
fleiru. Ennfrcmur hefi jeg mikið upplag af sjerlega vönduðum
hunda-aktýgjum með mjög sanngjörnu verði. Romið og talið
við mig áður en þið leggið inn pantanir annarsstaðar—þið græðið
á þvf.
Aðgjörð á skóm og aktýgjum fijótt o,g vel af hendi leyst. Verðið
sanngjarnt.
Með vinsemd
J. H. H ANSON,
HARNESSMAKER.
G-IAÆXuI, - • - MANITOBA.
Búðin er á 2nd Ave. skammt fyrir norðan Baldursprentsmiðjuna.
hvcrn mann út af fyrir sig
Til
þess að neyða verkgefendur til að
viðurkenna fjelagsskap blýsmið-
anna, hafa svo flest önnur verka
mannafjelög f baenum gjört vcrk-
fall. Búizt er við að þetta má!
verði til lykta leitt bráðlega, og
hefir bæjarstjórnin sett nefnd til
að leita um sættir.
þesra rannsókn er óefað það, að
það vcrður líklega ckki eins auð-
velt hjer eftir, eins og að undan-
förnu, að verða formaður á skipum
á Winnipegvatni, án þess að hafa
skilyrði til þess.
Mikill hluti bæjarins fauk og fjöldi
skipa á höfninni rákust á land eða
sukku. Sjógangur varð svo
ill, að nokkur stórskip og fjöldi
stgærri skipa fa^rðust á land og
og liggja nú á götum bæjarins inn-
an um hrundar byggingar. 6 stór
gufuskip strönduöu og nokkur
Nú á að fara að setja upp pen«
jngasláttuvjel f Ottawa, svq hægt
fsje að mynta Yukomgullið. Hing-
að til hafa cngir kanadiskir gulb
peningar vcrið til, heldur að eins
gilfur og brjef.
menn með góðan útbúnað norður
eftir, til að leita að skipbrots-
m'jnnum11.
mik-_ Svona er þá þessi úrskurður
dómnefndarinnar, og er hann ó-
neitaniega einkennilegur að ýmsu
leyti.
Hvernig hún hefir sannfærst um
það, að skipið hafi verið sjófært,
sukku. Engin stór herskip fórust, er nokkuð torskilið, þar sem marg-
en nqkkur skemmdust.
fjöldi kínverskra smáskipa sópuðust
af höfninni, og hafa mörg þeirra
gjörsamlega glatast. Mannskaði
cr f minnsta lagi 1,000, mqst Kfn-
vcrjar.
Alþ ýðusk 61 ar n i r.
”Varðar mest til allra
orða,
að undirstaðan rjctt
sje fundin“.
Þeir, sem hafa mest ritað og
rætt urn alþýðuskólamenntun hjer
f Manitoba, — um aðra staði skift-
ir mig minna, — hafa mikið gjört
úr þvf, hve illa skólarnir eru sóttir,
og komast að þeirri niðurstöðu, að
það sje aðailega barnaeigendum
og aðstandendum að kenna.
Kveður svo ramt að þessari sann-
færing þeirra, að komið hefir til
orða að innleiða þvingaða skóla-
göngu, meðal annara umbóta(I);
fækka skólahúsum, en stækka þau
og skólahjevuðin, ásamt fieiru þessu
líkt, til að bæta úr þessu ástandi.
Jeg er ekki með þvf, að þeLa
hafi við góð rök að styðjast. og er
hissa á þvf, hve ósanngjarnlega
einhliða hefir verið um það ritað,
eins og þó aðrar, allt eins staðgóð-
ar ástæður, eru fyrir hendi. Jeg
vil að eins taka tvennt fram.
Lfk Floru McDonald, annarar
stólkunnar sem fórst á ’Princess',
fannst nýlega rekið á Pigedn Point, j
sem er 12 mflur fyrir sunnan Bcr- '
ens River. Lfkið hefir rckið um ■
40 mílur. ÞaO var flutt tii Selkirk i
Nú er búið að semja um verkið
á skipaskurðinufp gegnum St.
Andrcwsstrengitia, og á að byrja
tafarlaust f þessari viku. Fjelag
austanmanna hefir vorkið.
N e f nd a r ú rs k n rð u r.
Dómur rannsóknarnefndarinnar
Það munu fíestir skynjandi menn
Mesti^irbáruþað, aðþað hefði veriðsvo|hafat?kið éftjr þvf> hve mikiH
skekkt sfðan það stóð uppi á ár-
bakkanum við Selkirk, að það
hefðimátt sjá það á þiljunum, að ] ^ sem þeim er -sett fyrir a
skipið var sigið niður f báða enda, j b(Jkina> cn eru vanalcga lftia g-cfin
cnþað ber auðvicað Ijósan vott um fyrir annan starfa; aftur eru önn-
það, að sRipið var laskað um miðj-
yna, þrátt fyrir ailar aðgjurðir á |
því.
viðvíkur, þá er það sjáifsagt rjett- , • , • . ■ ,
(átt að gefa ho,num áminningu ; að
hanq hafi hagað sjer eins og gauð
qg ráðleysingi, er enginn vafi. — |
þesskonar rhenn ættu ckki qð hafa
formennsku á hendi.
mismunur er á námshæfileikum
| barna ; sum geta svo að segja lært
• C
ur, sem eiga þvf nær ómögulegt
með að læra ’iexfuna1 sfna, hversu
Hvað stýrimanninum, foice, I,- , , , •
} ’ J ’ I ljett sem hún er, en eru þeim mun
Þaö holzt.a sem
grætt cr við I göngu
Þessum börn-
um cr ætlað að læra j a f n m i k i ð,
og sjá allir að slíkt er óhugsandi,
cnda eru afieiðingarnar Ijós vottur
þess: Tornæma barnið vcrður
j leitt á þcssari árangurslausu skóla- ' næst.
að verða hvað cftir annað
að koma með sömu ’lexfuna', og
með engu móti ge.ta fylgt hinum;
það koma í það ieiðindi, og það
hættir við skóiagöngu ; foreldrarn-
ir sj,á ekki til. neins að herða hana
að þeim, sjá, að undir þcssum
kringymst:eðum er það ekki rjett,
en þeim er konnt um áhugaleysí
fyrir skólagöngunni (mcnntuninni),
og sjá allir heilvita menn ósann-
girnina í þvf.
Að burn, 5 og6 ára gömub
gjöri sjer gagn með skólagöngu,
hefi jeg aldrei getað, sjeð, Þau
geta ekki sótt skófa, sje nokkuð
verulegt að vco-ri eða vegum,
þroskaleysis. vegna, eigi þau ekki
heima skammt frá skóla, og þó
þau komist á hann, eiga þau Iftið
erindi, þvf skilningurinn er svo ó-
þroskaður, að þau geta mjög lítið
fært sjer kennsluna f nyt. Þau
eru vanalcga að eins hálfan daginn
á skóla, og er þvf þeirra skóla-
ganga lítið annað en ferð og gang-,
ur, Og hann erfiður fyrir þau, sen\
eiga heima um 3 mílur frá skóla.
Sjá ekki allir, með meðal-skyn-.
semi, hvernig þessi skólaganga
hlýtuV að fara með barnsins and-
lcga og Ifkamlcga, þroska? Vitan-
lega. — Þessir vesalinga.r evu tald-.
ir á skólaaldri f skýrslunum, en
hver verður ’útkoman* f þeim, og,
úttalið ? Skólinn illa sóttur af á-
hugaleysi þeirra, sem að börnum
um standa, munu misvitrir menn
segja; eu hin rjetta ástæða e.r, í
langflestum tilfellum: umhyggja
foreldranna fyrir velferð ba,rn
anna. 1—
Fávizka, ónærgætni, cða hvoru-
tveggja, af hálfu menntamála-
stjórnarinnar, álft jeg aðalástæðu
fyrir óhagkvæmri, misþokkaðri og
mislukkaðii aiþýðuskólamenntun,
og að hafa við orð, að bæta þving-
aðri skólaqöngu ofan á núvcvandi
fyrirkomulag; álft jeg gaqgiósvífni
O. G. A.