Baldur - 10.11.1906, Síða 4

4
BAI.DUR, IO. NÖVEMI5FR 1906.
FUNDINN.
sfðastliðinn komtil mfn uxi: 3. eða
4. íira, möbrúnn að lit, hvftur á
fótum og með hvfta ræmu cftir
hægri bógnum upp á bak ; hnffl-
óttur; markaður stýft hægra og
sneitt framan vinstra. Eigandi
beðinn að vitja hans það allra
fyrsta. Alla fyrirhiífn sct jegsann-
gjiirnu verði.
Geysir P. O., 5. nóv. 1906.
Tijomas Sigurð.sson.
'■JU ..........
TAPAST
hefir fyrir nærri mánuði sfðan (um
7. ókt.) 5 vetra gamall, rauðflekk-
óttur uxi, fr& heimili hins undirrit-
aða, scction 7, Township 21, R. 3
East. Finnandi er beðinn að gjöra
svo vel og senda mjer brjeflega
tiikynningu gegnum pósthúsið á
Gimii, og gæta gripsins þangað til
hans verður vitjað. Sanngjörn
fundariaun og ómakslaun verða
borguð.
Frp;d. Ohobotuk.
(Frá bls. 3, 3. d.)
Hvað föður minn snerti, þá gaf
hann þessum nýja gesti lftinn
gaum, fram yfir það sem hann
lagði nó meira á síg en áður við
vinnuna, þvf hann sá auðvitað, að
nft var þörfiin fyrir að halda vinn-
unni ennþá brýnni en áður. En
það var illt að fá vinnu og margir
lífðu við harðan kost, Hann hrörn-
aði óðum: v.arð boginn f bak-
inu og þreyttur af áreynzlu
við að leggja svo mik'ð á sig
að hann gæti haldið atvinnunni,
sem svo margír vínnulausir menn
vildu ná f.
Og jeg, jeg sem vann fyrsta ár
íð við að höggva sundur nagla, var
nú kominn að borunarvjelinni. í
rauninni hafði jeg ekkert lært
verklega fyrsta árið, þvf jeg gat
höggvið f sundur naglana eins vel
fyrsta daginn einsog þann síðasta.
En jeg hafði lært það, hvernig jeg
fitti að hegða mjer, Skilningarvit-
ín höfðu skerpzt svo, að jeg hafði
meðvitund um hvenær verkstjór-
inn var í rtánd, þó jeg sæi hann
ekki, Jeg hafði lært að hafa allt
af augun á verkinu mfnu, þcgar
hann var að vakta mig, Jeg var
orðinn svo Iærður, að jeg var
hræddur við að horfa framan f
verkstjórann minn. Jeg var far-
inn að skilja stöðu mína — farinn
að fá hugmynd um það göfgi og þá
tign sem verkstæðavinnunni er
samfara.
Það var á þriðja árinu eftir að
jeg fór að vinna á verkstæðum, að
fyrsti þýðingarmikli viðburðurinn
í Iffi mfnu vildi til, Jeg varð ást-
ianginn, Ekki 'svo að skilja, að
þvf væri samfara þetta óstjórnlega
fistafar, sem sk&ldsögurnar segja
frá; en í meðvitund minni var
föst, róleg, en ákveðin löngun til
að eignast heimili, og eina sjer-
staka stúlku fyrir konu. Kaupið
mitt hafði verið fært upp í $1.50
á dag, svo jeg gat nú klætt mig
ögn betur en áður, og verið ögn
innan um annað fólk án þess að
fyrirverða mig fyrir útlitið á mjer.
Af stúlkunni er það að segja, að
hún kom í þetta nágrenni til að
heimsækja skyldmenni sín. Eftir
nokkurn tfma herti jeg upp hug-
ann og heimsótti hana. Hún var
eldri en jeg, og hafði reynt hvað
það er að þurfa að vinna. Hún
kom frá Chicago, og hafði unnið
við bókband. Hún gat hreint ekki
kallast frfð, og ógeðið sem hún
vírtist hafa á allri vinnu, kom yfir
mig eins og kaldabað ; hún vildi
helzt ekki tala um vinnu, og sagð-
ist vera búin að heyra nóg um
þessháttar efni. Skömmu sfðar
heimsótti jeg hana svo aftur, og
eftir því sem við hittumst oftar,
eftir þvl urðum við betri vinir.
Það mátti heita að hún talaði fyrir
okkur bæði. Hvað okkur snerti,
var ekki hægt að segja að tilfinn-
ingarnar væru í sjerlega æstu á-
standi, enda hafði æfi okkar ekki
verið neitt draumalíf. Mjer þótti
samt allt af vænna og vænna nm
stúlkuna eftir því sem jeg kynnt-
ist henni betur, og fyrir tilmæli
mfn hætti hún við að fara aftur til
Chicago, en fjekk sjer vinnu við
millu eina skammt frá, í nánd við
verkstæðið sem jeg vann á.
Þessum vaxandi kunningsskap
okkar tók móðir mfn með þyrk-
ingi. Fram að þessu hafði jeg af
hent henni allt kaupið mitt, og
keypti hún handa mjer þau föt,
sem henni fannst jeg þurfa, og
fjekk mjer, oft með eftirtölum, fá-
eln cent f vasapeniifga. Nú
breyttist þetta. Jeg dró út á á-
vísunina mfna sjálfur, og borgaði
henni fjóra dollara um vikuna fyrir
fæðið mitt; því sem afgangs var
hjelt jeg sjálfur. Þetta fjell henni
illa. Faðir minn möglaði lfka yfir
þessari nýbreytni. Afleiðingin af
þessu varð svo sú, að mjer voru
settir $5 fyrir fæði um vikuna.
Jeg neitaði að borga svo mikið.
Út úr því urðu róstur og ósam-
lyndi, og loks tfndi jeg saman
dót;ð mitt og flutti mig á matsölu
hús á öðrum stað. Jeg kom aldrei
f foreldrahús eftir það, og upp frá
þvf talaði jeg aldrei við foreldra
mína, fram yfir það,að kasta á þau
kveÖjum þegar jeg hitti þau á göt-
um úti.
Meira.
Nokkur orð um Mú-
hanjed og fcrð lians
í sjöunda himin.
—:o:—
Múhamed var á lffi sex hundr-
uð árum eftir Krist. Þangað til
hann var 40 ára, trúði hann á Je-
hóva Gyðinganna, ogaðjesú hefði
verið spámaður, en ekki sonur Je-
hóva nema eins Og aðrir menn.
Hann trúði ekki sögunni um getn-
aðinn af heilögum anda. Um þær
mundir áttu kristnir menn f ófriði
mikium,urr. stöðu, aldur og mátt
hinna ýmsu persóna þrenningar-
innar, og stóð Múhamed stuggur
af þvf öllu saman. Þótti honum
einn guð vera nægur, og fannst
trúarbrögð þeirra beggja, Jehóva
og Jesú, vera óhæfileg til að stýra
og leiðbeina mannkyninu, hefðu
hvorutveggju reynzt ónóg.og þurfti
þvf að bæta um þau. Rjeði hann þvf
af að gjörast sp&maður sjálfur. Þá
gekk hann að eiga ekkju nokkra,
og var það þá nótt eina að engill-
inn Gabrfel kom til hans og tók
hann með sjer ogsetti hann ávængj-
aðan hest, E1 Borak að nafni, og
flutti hann frá Mecca f Arabíu til
Morfafjallsins í Jerúsalem, bundu
þeir þar hestinn og gengn svo inn
f musterið, þar hittu þeir Abra-
ham, Móses, Jesú, og aðra fleiri
spámenn. Var þá ljósstiga hleypt
af himni ofan, og fóru þeir Múha-
med og Gabríel upp stigann skjót-
ara en elding flýgur, og komu upp
í marga dásamlega himna.
í fyrsta himni mættu þeir A-
dam ; í öðrum himni mættu þeir
Nóa; f þriðja hirnni mættu þeir
Azrael, og voru 70 þús. dagleiðar
milli augna hans ; í hinum fjórða
himni hittu þeir engil táranna, og
var hann 500 dagleiðir á hæð ; í
hinum sjötta himni var varðengill
himnanna, ogvarhann hálfursnjór
og hálfur eldur, en þó bráðnaði
aldrei snjórinn,nje slokknaði eldur-
inn; þar hitti hann Móses aftur og
spjallaði við hann. í sjöunda
himni hitti hann Abraham aftur,
og tók hann vel á móti honum ;
var hver einn íbúi himins þessa
stærri að vexti en jörðin, og hafði
hver þeirra 70 þúsund höfúð, en
hvert höfuð hafði 70 þús. munna
og hver munnur 70 þús. tungur,
sem töluðu 70 þús. tungumfil hver,
og á þeim tungumálum voru þeir
sí og æ að lofa hinn hæsta. Var
hann þegar leiddur fyrir hann, og
kom hann niður rjett tveimur ör-
skotslengdum frammi fyrir hásæt-
inu. Tuttugu þúsund blæjur
skýldu ásjónu guðs, þvf að öðrum
kosti hefði hver að dufti orðið sem
á hann leit, en hjer var það sem
Múhamed fjekk frá fyrstu hendi
nýja opinberun umaðstjórna mann-
kyninu og leiðbeina því. Ersú op-
inberun kölluð ’Koran1. Voru sann-
trúuðum mönnum fyrirskipaðar 50
bænir, er þeir daglega skyldu fram
flytja, en fyrir tilstilli Móses fjekk
hann bænunum fækkað ofan f 5 á
dag. Að þvf búnu fór Múhamed á
svipstundu ofan stigann niður á
fjallið Mórfa, leysti þar Borak og
reið f einum spretti heim til sín.
JóNAS HaLI.DóRSSON.
Gleraugun hennar önnnu.
m
Hún amma skozka drengsins
var vön að láta f inatarkönnuna
hans, sem hann tók með sjer á
skólann. Einn morgun, er gamla
konan var að láta f könnuna, stóð
drengsi hjá henni og horfði á stein-
þegjandi. Eftir ao hafa staðið
þarna um hríð og horft á ömmu
sína, lítur hann framan í hana og
segir :
"Amma, stækka gleraugun
þfn ?“
”Já, barnið mitt, þau stækka
dáiítið“.
’’Ja — þá vildi jeg að þú vildir
taka þau af þjer á meðan þú lætur
f könnuna nilna”.
Til
NÝ-ÍSLENDINGA.
Kæru landar!
Nú er jeg búinn að fá í verzl-
un mfna að Gimli miklar byrgðir
af allskonar harðvöru, og á leiðinni
er mikið af matvöru. Jeg get
fullvissað yður um, að þessar vör-
ur verða allar seldar með lágu
verði, eins lágu og mögulegt er að
fá þær fyrir annarstaðar á Gimli.
Þeir, sem kann að vanhaga um
sleða fyrir veturinn, ættu að sjá
mig viðvíkjandi kaupum, áður en
þeir gjöra út um kaup annarstaðar.
Jeg óska eftir viðskiftum yðar,
og lofa að skifta sanngjarniega við
yður. Þeir, sem lifa f bæjarstæð-
inu Gimli, fá vörur keyrðar heim
til sfn samstundis og þær eru
keyptar; hvort það er lítið eða
mikið sem keypt er, gjörir engan
mun.
Öll verzlunarvara tekin með
hæsta verði.
Yðar þjenustu reiðubúinn, er jeg
yðar einlægur
G. P. MAGNUSSON.
mmm
Keyrsla:
Frá Gimli til Winnipcg Beach
kl. 8 á hverjum morgni.
Frá Winnipeg Beach til Giml
á hverjum morgni, eftir að
Winnipeg-lest er komin.
G. E. Sólmundsson.
Gimli Feed and Livery Stable,
2nd Ave Gimli.
$1.00
N ýir kaupendur
að BALDRI fá blaðið frá byrjun
nóv. þ. á. (meðan upplagið endist)
til ársloka 1907 fyrir $1.00, með
þvf móti að
borgað sje fyrirtram.
m Ifi %
$600.00
S e x hundrud dollara er útistand-
andi fyrir Baldur. — Sendið á-
skriftargjöldin sem fyrst.
55^” Þeir, sem fá reikninga með
þessu blaði, eru bcðnir að
borga sem fyrst og senda at-
hugascmdir ef villur eru f
þeim.
ÁGRIP AF HEIMILISRJETT-
ARREGLUGJÖRÐ FYRIR
CANADA-NORÐVESTUR-
LANDIÐ.
Jyær ’sectionir1 f Manitoba, Sas-
katchewan og Alberta, sem
númeraðar eru með jöfnum tölum,
og tilheyra Dominion stjóminni
(að undanskildum 8 og 26 og öðru
landi.sem er sett til síðu),eru á boð-
stólum sem heimillsrjettarlönd
handa hverjum (karli eða konu),
sem hefir fjölskyldu fyrir að sjá,
og handa hverjum karlmanni, sem
hefir fjölskyldu fyrir að sjá, og
handah verjum karlmanni sem eryfir
18 ára að aldri; 160 ekrur eða Yx
úr ’section’ er á boðstólum fyrir
hvern um sig.
Menri verða sjálfir að skrifa sig
fyrir þvf landi, sem þeir vilja fá, f
landst !kustofu stjórnarinnar, f þvf
hjeraði sem landið er f.
Sá sem sækir um heimilisrjett-
arland getur uppfvlgt ábýlis-
skylduna á þrennan hátt:
1. Með þvf að búa f 6 mánuði
á landinu á hverju ári í þrjú ár, og
gjöra umbœtur á þvf.
2. Mcð þvf að halda til hjá
föður (eða móður, ef faðirinn er
dauður), sem býr á landi skammt
frá heimilisrjettarlandi umsækjand-
ans.
3. Með þvf að búa fi landi,
sem umsækjandinn á sjálfur f nánd
við heimilisrjettarlandið sem hann
er að sækja um.
Sex mánaða skriflegan fyrirvara
þurfa menn að gefa Commissioner
of D;minion lands f Ottavva um
að þeir vilji fá eignarbrjef fyrir
heimilisrjettarlandi.
W. W. CORY,
Deputy of the Minlster of the I nterior
Eftirfylgjandi menn eru um-
boðsmenn Baldurs, og geta
þcir, sem eiga hægra með
að ná til þeirra manna heldur
en til skrilstofu blaðsins, af-
hent þeim borgun fyrir blaðið og
áskriftir fyrir þvf. Það er ekkert
bundið við það, að snúa sjcr að
þeim, sem er til nefndur fyrir það
pósthjerað, sein maður á heima í.
Aðstoðarmenn Baldurs fara ekki f
neinn matning hver við annan f
þeim sökum:
Jóhannes Grfmólfsson - Hecla.
Sveinn Þorvaldsson - - Icel. River
Stefán Guðmundsson - Ardal.
Sigfús Sveinsson - - - Framnes.
Sigurður G Nordal - - Geysir.
Finnbogi Finnbogas,- Arnes.
Guðlaugur Magnúss. - Nes.
Ól. Jóh. Ólafsson.....Selkirk.
Sigmundur M. Long - Winnipeg.
Sveinn G. Northfield - Edinburg.
Magnús Bjarnason - - -Marshland
Magnús Tait...........Sinclair.
Björn Jónsson ----- Westfold.
Pjetur Bjarnason - - - - Otto.
ITelgÍ F. Oddson - - - Cold Springa
Jón Sigurðsson........Mary ITill.
Ingin.undur Erlendss. - Narrows.
F'reeman F'reemans.- - Brandon.
Guðmundur Ólafsson - Tantallon.
Stephan G.Stephanss. - Markerviiie
Hans Hansson. - - Blaine, Wa.sh.
Chr. Benson. - - - Pcint Roberts
\