Baldur - 19.01.1907, Blaðsíða 2

2
BALDUR, 19. JANÓAIJ Í907.
inmip
jALiilJÍi
ER GEFINN ÖT Á
GIMLI,
samræmislausar, að þao er ekki j
hægt að taka þær til greina, hvorki j
við þetta blað eða önnur bl.'ið, sem '
ékki ætla sjer að vera ylleppur f j
hv,ers manns skð.
Baldur hcfði m&ske
.
M ANITOB A I átt vinsældum- að'fagna þar sem
Inft eru engar, ef hann hefði átt
ÞýzkalancL
'8/
Ekkert landf heiminum stendur

<8
rU.
V’/
LÁN ÚT Á FASTEIGNIR.
j framar f bókrnen'ntum og ýmsum | 75
getað iistum en Þýzkaland. En þó sjer- 1 O
legt sje, er langt frá þvf að Þjóð- j

Jeg er nö reiðubúinn að íána bæði peninga og lífsnauð-
vcrjar standi hinum frernri þjóðurn j C§ synjar öllum þeim sem vilja gefa nægilega tryggingu, svo
OÍIAÐ VIKUBLAÐ.
KOÍiTAR $1 UM ÁRIfl.
IÍ0RGI8T FYRIRFRAM
ÍÍTGEFENDUR :
THE GIMLI PRINTING &
PUBLISI-IING COMPANY
LIMITED.
UTANÁSKRIFT TIL BLAðSINS :
33ÁV.XJx3TT.'El,
GT2ÆLI,
en allar þesskonar vinsæidir hefðu | rjettindi alþýðu snertir.
mýkri tungu og'fl&fáðara hugarfa",! Evrópu jafnfætis hvað pólitisk sem verðmæt lönd. Þetta fæst & móti átta per cent rentu,
Vald ^7 sem er sú lægsta renta er hægt er að fá peninga fyrir í öllu
verið of dýru verði keyptar, og j keisarans er yfirgnæfandi f stjórn- 0 landinu
þær hcfðu hlotið að kósta Baldur | málum, en þingið, Rfkisdagurinn, £ T- r u 1 • *. * * . „ .w
1 1 ‘S? Undirþessum kringumstæðum geta engir sagt að peim
V8? ð á •rr»á,im nug'ýíiti^um rr 25 oent
fyrir þumlang JáJkalcngíiar. Afsláttur er
gefinn á «tœr; i Hii^lýsin^um, h* m hirtapt j
blnöiua yfir lengri tfrna. V'ðvfC*janrli
slí kam afslætti <«g öð'um fjá’niálum blaðs-
ioa, em menu beðnir aö aLÚa uj<;r að ráöp
anainum.
magnlftið vegna þess hve rjettindi
•^•{?\i5r--zy <>■ -
LAUGARDAGINN 19 JAN. 1907.
Að skilnaði.

Samkvæmt þeirri reglu, sem
fylgt hefir vcrið við Balciur, er
þetta (50.) núrner sfðasta biað
þessa (IV) árg. Og af því með
þessu núrneri þrýtur tækifæri til
að f& áheyrn hjá nokkrum mönn-
um sem hafa verið lcaupendur
blaðsins, en ganga nú úr við ár-
gangamótin, þá nota jeg þettp
tækifæri tii að ^enda þeim kveoju
mfna, um leið og jeg minnist hinna
scm eftir eru og þeirra scm von-
andi fyila skarðið. I’yrir fjelags-
! rR
Þýzka'iandi er þannig ekki þing- j O
ræði í hinurn almenna skilningi; 0/
þær vinsældir, sem hann nú iiefir,
og sem eru mikils virði;fyrir það,
að þær eru vinsældir manna sem
s«úa andlitinu fram en ekki hæl-
unum. Baldur er ekki gefinn út
til þess að taia í kjassmálum lík- tillögur um brcytingar á þeim.
ingum. Hann er ekki gefinn út í
þeirn tilgangi að reita saman cent
handá útgéfendunum að Jifa af.
Hann er ekki gefírm út að eins ti!
að hjara. Heldur er harjn gefinn
út til að vinna. Og fyrsta og
helzta verkið sem honum. er ætlað
að ieggja sinn skerf í, er að gjöra
menn sjálfum sjer ráðandi f skoð-
análegu tilliti — gjörá menn ís-
ienzka í orðsins beztu merkmgu—
gjöra menn að mönnum, sem ekki
eiga aðra yfirboðara en sjáifa sig.
Og ef hann þarf að deyja fyrir að
leggja sinn skerf til þesskonar
verks — nú, svo deyi hann þá ;
hann gæti ckki kosið sjer að deyja
af virðulcgra meini. Ef það þarf
að kveða upp yfir honum dauða-
dóm fyrir þesskonar saklr, sannar
það, að annaðhvort er fsienzka
þjóðlfflð orðið of þroskað til þess
að ha{a not af honöm, eða þá, að
það eru svo margir Lokár meöal
ísle.ndinga að þeim og honum
stafar hætta af. Verði hið fyrra
sannað, skal óðar tekið fyrir munn-
inn á Batdri. En sje hið sfðara
sannieikurinn, verður að skjóta
beittari mi.stilteinum að honum
<8
, . I SJ sie neitað um lán, nema þeir er enga trjcggingu viiia gefa, en
þess eru takmörkuð. Þingið getur Cg J & b J 45
að eins samþykkt eða ne.tað að 1 j| sctTÍ *ó klaSa kauPmenn fy™ að vilja ekki góðfúslega lána
samþykkja þau lagafrurnvörp sem ,Y? hverjum það scrn hafa vili, án þess að bafa nokkurn staf eða ö
stjórnin leggur fyrir það, og gj'irt r-j nokkra tryggingu fyrir.
.. cs?
A. «
8»
i>
8>
Í>
i>
8>
8>
8>
i>
i>
i>
%
i>
s
Ailir þeir, sem hafa borgað rtijer að fullu einu sinni á
hinu liðna ári, álít jcg að sje góð'ir viðskiftávinir mínir, og
viljrakka þeim fyrir öll okkar viðskifti.
HNAUSA, Man., 14. jan. 1906.
i>
8>
i>
i>
Rtefán Sigurðsson.
i>
8>
þess orðs. Það er sarnt sfður en !
svo að Þýzka þjóðin sje áhugalaus
fyrir pólitiskum rjettindum sínum. ! <rp
Hvergi f hciminum hafa mannfje- , 7; _
lagsm&l verið ra-dd i j <§^><S>^>(«W»>^3,W>^>,Wí»>^5'iSS1^>
iegri hátt á síðari tímum helaur en
þar, og varla mun hægt að segja,
að martnrjétí inda-hugmyndirnar
hafi annarstaðar breiðst út með
jafnari og þyngri skrefum en á
Þýzkalandi, þð stjórnarskrá rfkisins
beri þess lítinn vott.
Um stjórnarskrána rná segja
með sanni, að hún sje langt á eft'ir
áþa inh&tt, að neita að ganga að Þýfkalandi. íhaldssemi og ofbeldi
þeim lagafrumvörpum sem lögð stjórnarlhnár hefir orðið til þess að
eru fyrir það. Það væri samt þessir flokkar, sem í rauninni eru
rangt að ætla að um tóma keisára- hinir skæðustn Övinir,
iega harðstjórn væri að ræða á
Þýzkalandi. Eins og gefur að
skilja, hafa skqðanir jafn upplýstr-
ar þjóðar, sem þýzka þjóðin er, ó-
beinlínis rnjög sterk áhrif á fram-
tfmanum og ósamþýðanleg þeim ferði rikisráðsins, og neitunarrjett-
hugsunarhætti sem nú ríkir hjá ai- í ur þjngsins er auðvitað afarkröft-
menningi á Þýzkahndi. Til þessa | Ucrt rneðal til að halda stjórninni f
i rj ■
finnur fóik allt af betur og betur,
og eins og eðliiégt er, harðnar
sókninallt af meirog melr afhendi
alþýðunnar gegn sjerrjeUindum
þeim, se.m stjórnarskráin áskilur
keisaranum og embættismönnum
keisaradífcmlsins. Löggjafarvaldiö
[á Þýzka'andi er í hönqum þingsins,
að því léyti sem að framan ersagt;
f höndum ríkisráðsins og stjórnar-
kanziaráns, sem er forseti þess ;
hjer eftír en hingað til, ef liann á,0g f höndum kcisatans, sem verð-
að brcyta um máiróm.
| ur að staðfesta öll lög frá þinginu
Þeim, sem hata sýnt blaðinu [ mcg undirskrift sinni, áður en þau
ins hönd þaklca jeg ö’lum fyrir yið- hefir að ýmsu iey.ti grætt þetta
liðna ár, og nú við þessi árganga-
mót er kaupandaU'stinn stærri cn
skiftin, og fyrir sjálfaii mig þakka
jeg þcim hinum mörgu, sem hafa
talað tii mfn upp'irfunarorð, eð.-'
haldið uppi málsvörn fy.rir mig.
Jeg hen ekki tfma ti! að skrifa
þcim ölluin, hverjum um sig, sem
mjer hafa skrifað, og óefað hefi j'eg
engin pcrsónuleg kynni af mörg-
um, scm hafa iagt rnjer og Baldri
iiðsyrði, svo jeg gæti ekki skrifað
þeim þó jcg vildi, og læt jcg því
Baldur flytja þeiin sameiginlega
þökk fyrir það sem af er, og beztu
óskir um góða framtfð.
Hvað blaðátnennsku minni við-
velviid og hjálpsemi, má segja það
f frjettum, að verk þeirra hafa
ckki verið árangurslaus. Blaðið
skefjum, þó það sje mep öllu ófull-
nægjandi mcðai til að koina viija
þjóðarinnar á framfæri f öliu.m
greinum. Þingið getur sett stjórn-
inni stóllnn fyrir dyrnar á stund-
urn, og gjörir það lfka þegar þvf
ræður svo við að horfá. T. d.
neitaði þingið rjett nýlega að
ganga að fjárlagafrumvarpi ríkis-
ráðsins, sem bað um fje til hernað-
gegn svertir.gjurn í Suður-Af-
ar
rfkunýlcndum Þjóðverja, og fyrir
það gat stjórnin ekki fu-llnægt tii-
gangi sfnam í því efni. En keis-
geta öðlast gildi. Rtkisráðið, j arinn hefir vald til að uppleysa
hafa tekið
höndum sam.an til þess að hnekkja
keisaravaldinu, sem báðurn er ilia
við hvorum á sinn máta.
Af öllum flokkum f Iandinu hefir
Sósfalistaflokkurinn haft rr.est al-
kvæðainagn á bak vlð sig, þó hann
hafi ekki haft fiesta þingmenn, scm
kemitr til af þvf að þeirra styrkur
cr aðailega frá borgunum, sem ekki
hafathlutfallslega eins marga þing-
menn eftir fólksfjölda eins og lands-
byggð.in, í sfðustu kosningum
(1903) fekk Sósfalistaflokkurinn
3,010,771 atkvæði, og náði 81
sæti f þinginu. Aftur náðu Ce i-
tristarnir, sem eru næstir að afli,
að eins 1,317,401 atkvæði og ico
þirtgsætum,
allir hinir fimtn
Bundesrath, =. sambandsráðið,
þingið þegar honum sýnist og láta
hann hefir nokkru sínni áður verið;
og máske mikið stærri en ifkur
vofu fýrir hjá btaðí, sctn hingað tii
hefir þurft að sæta jafn óþægileg--
um póstgöngum eins og hjcr haia
átt sjer stað. Nú eru póstgöng-
urnar komnar. í betra lag, og ef
vintr Baldurs sýna tiitölftlcga einsj festingu mcð undirskrift keisarans.
iiukinn fthuga & þessu ári eins og l þag eru þessi cinkarjettindi ríkis-
hinu liðna, . er óhætt að gjöra rftð
fyrir að útbreíðsiap aukist enn
stórum. Hver áhugasaiTutr kaup-
andi ætti að faynahað. fá minnst
kjósa öil sambandsrfkin þýzku í ganga til nýrra kosninga, og það
sam'einingu til eins árs, en þing- j réð hefir hann nft tckið. Kosning-
msnn til rfkisþingsins (Reishstag) j ar til ríkisþingsins eiga að fara
eru kosnir ti! þriggja ára með al-.j fram 25. þ. m., og af því þessar
mennri atkvæðagre'.ðslu. f rá rík- kosningar eru afleiðing af einni
isráðinu verða öll lágafrumvörp ao
koma sem leggjast fyrir þingið, og
tíl r/kferáðsi'ns verða þau aftur aö
fara til staðfestirígar, þegar þingið
er búið að afgreiða þau, áður en
þau að iokurn fá fuilkomna stað-
ráðsins \il að búa út öll lagafrum-
, -s
viörp. sem fyrir þingið eru lögð, sem
veldur mestri óftnægju meðal ai-
| mennmgs.
þeirri öflugustu og ákveðnustu
mótst;iðu, sem þýzka þing ð hefir
nckkru sinni sýnt keisaravaldinu
sfðan 1871, að nýja sanlbandið var
fuhgjört, er þessu kosningastrfði,
sem nú stendur yfir, hvervetna
veítt hin mesta eftirtekt.
Stjórnin hugsar sjcr að brjóta
andstæðinga sfna á bak aftur f þess-
urn kosningurn, og gjalda þeim
þannig fyrir mótþróann ; en tiitæki
Rfk'skattzlarinn, sem
víkur, þá efast jeg ekki um að hún ; emn r.ýjan kaupanda að biaðmu 1 er forseti rfkísráös:ns, ber að eins j cr örþrifaráð, og eins tvísýnt um
geti verið aðfinnsluverð. Blaða-1 sí:,u nágrenni, eins og nokkr.t haia ábyrgð fyrir keisaranum, og af því J sigurínn eins og frarr.ast má verða.
mennska, sem á að vera ve
hendi leyst, útheirritir máske yfir-
gripsmeira hugsanalíf og þekkingu
en flest önnur mannieg störf, og
það væri þvf fordild af mjer að
þykjast geta fuiinægt ölium þeirn
kröfum, sem með rjcíta mætti
gjöra tii mín sem blaðamanns. En
hitt ,'L‘tla jeg að scgja, að kröfur
sumra eru svo ósanngjarnar og
1 af I þegar gjört. Það er fyrírhafnar-
samt cg kostnaðarsamt að gefa út
biöð, og þeir sern hafa þá skoðun
að Baidur sje að vinna þarft verk,
ættu ætíð að hafa það í min.ni a.ð
Baidur er blaðið þeirra ekki síður
ckki síður en blaðútgefandanna.
Með beztu þökkum til kaupand-
anna og styrktarmannanna.
Einar Ólafsson.
; hennar rheð að fara f kosningar,
er örþrifaráð, og eihs tvísýnt un-
| sigurinn eins og framast má verða
leiðir að keisarinn gctur venjulega j Tveir pólitisku flokkarnir f þing-
ráð.ð mestu um iagafrumvörp þau j jnUj sem mest atkvæðarnagn hafa
sem fyrir þingið cru lögð, ef hon- ; ilaft á þak við sig, hafa nú, þrátt
um sýnist svo. Það cr þanniri r u a e * • r , c
3 fa fyrir adt það hatur sem jif.ian hef-
sýnilegt að rjettindí þingsins eru i.
, :r venð á miili þc.rra, sameinao
! mjög takmiEkuð. Þau liggja að
I . . , _ j sig ámóti stjörninni. ÞessiMlokk-
1 ems í rjettindum ti! að gcia rád-
leggingar um breytingar á frum-! ar eru SóHalistaflokkurinn og Cen-
vörpum scm fyrir það eru lögð, á- j tristaflokkurinn, scrn cr kaþólska
samí rjotii lil að vcitá uiótsi'yrnu, hiiðin & pólitisku flokkunum á
fiokkarnir til sarnans, Iíægrimanna-
konservativflokkurinn, Óháðra-
manna-konservativflokkurinn, og
þrír aðrir flokkar fengu að eins
2,iS4,5°5 atkvæði, eða nærri
1 .oco.ooo alkv.' færra en Sósfa-
iístaflokkurinn ; en þrátt fyrir það
náðu þeir iri sætum. Afþessu
raá ráða aö horfurnar eru ekkert
glæsilegar fyrir stjórnma, meðan
Só-faiistar og Centristar.geta orðið
samtaka. Líklega hefir stjórn n
von um að sarnband þeirra vari
ekki lengi, enda viðbúið að svo
fari, þvf það ern að eins sameigin-
legir örðugleikar sem hafa samein-
að þessa, að flestu leyti ólíku
flokka.
E. Ó.
KAFLI ÚR BRJEFI.
Ilerra E. Ólafsson.
Jeg þakka þjcr fyrir ‘Baldur'.. .
Fari jeg til Argyle, skal jeg reyria
að taia máli Baldurs, hvað sem af
þvf hlýzt. En Argylebúar cru
yfirjeitt iftt frjálsiyndir menn. Það
staíar af þvf, að þeim hefir frá þvf
fyrsta vcrið skamtað andlegt óæti
af hálfu kr. fjcl. fslenzka, og þola
svo ekki ncina aðra fæðu.
P
Til dærnis : Um þessar mundir
er vcrið að gjfira Heimskringlu ut-