Baldur - 16.10.1907, Blaðsíða 3

B ALDUR, V. ár, nr. 33
LÆHSOSTI
VESTUR-ISLENDINGA
I BLAINE, WASH., 2. ágilst 1907.
Hve gott að vera góður íslendingur
og geyma helgan fcðra sinna arf!
Og auk þess reynast vaskur Vínlendingur
1 vfking nýja tfmans, hvar sem þarf.
Að reynast kóngsmenn, kappar tiðrum meiri,
og knerri þjóðfjelagsins stýra um dröfn, —
að sfðar af oss synir vorir heyri
og sagan geymi vor sem þeirra nöfn.
Þó feður vorir ynnu lýð og landi
er lögum studd og sannfrjáls þjóðin bjó,
sú ást til landsins batt ei tjóðurbandi
við bakelda nje skálans iiskustó.
Þcir fóru utan, fiestir milli landa,
og fengu af þvf virðing,' menning, seim,
og náðu enda’ f naust til Furðustranda*
og námu fyrstir allra Vcsturheim,
Vjcr komum ei sem útlendir nje gestir,
en erum hjer sem letidir heimamenn.
Og viljum reynast þeirra þegna beztir
scm þessa álfu nurnið hafa cnn.
Þó vfsað sje til sætis utarlega,
að sigra við þá hirð, sem frægust er,
að afla fjár og frama, aðallega,
að fcðra dæmi, hingað sóttum vjer.
Já, haldið fast við fornan hetjuanda,
við feðratungu’ og sagnir ættarlands ;
og gleymið sfzt á gullöld Furðustranda,
að gifta Leifs er vættur niðja hans. —-
Og ncmið lönd í andans auðga heimi
og andleg gerið strandhögg hjer við land,
svo “Uncle Sam“ ei íslendingum gleymi
og yðar sjáist spor um tfmans sand.
Þvf gangið fram sem góðir Islendingar
og greiðið íslands heiðri veg um lönd,
og reynist einnig vaskir Vfnlendingar
um Vesturheim — á Kyrrahafsins strönd.
— Þess strengið heit við grafir göfgra feðra,
að geyma helgar menjar ffíðurlands. —
Upp merkið, hátt! Þó fjöldinn flýi’ hið neðra
oss fylgir gæfa Leifs og sigur hans!
Sbr, Þoifinns Sögu Karlsefnis — um Vfnland.
JóNAS A. SfGURDSSON.
Hræddur þarf hann aldrei að
vera, þvf hann getur haft skamm-
byssu f vösum sfnum þegar hann
vill, og bunka af löghcitnildar-
skjölum.
Þýlyndur? Ræður hann svo
sem ekki ætfð afstöðu málcfna ?
Hefir hann ekki þvf sem næst alla
aðra menn í vösum sfnum ?
Skreytinn ? Iívf skyldi hann
skrökva, sem ávalt gctur uppfyllt
allar skýddur sfnar? Hann.hefir
hvort eð er völdin í vösum sfnum.
Að daðra þarf hann heldurekki,
hann hcfir jafnan betri vopn í
híindum sjer. Hann gttur tekið
myndina hcnnar upp 6r vasa sín-
um nær sem er, eða rjett henni
skáldsögu sem hefir reynst honum
gott agn við aðra. Hann getur
haft sætabrauð, Candy eða annað
viðeigandi sælgæti handa henni.
Hjálpað henni upp í vagninn með
böglana sfna, handskjólið, regn-
hlffina, sfða kjólinn og aðra við-
höfn.
Hann þarf ckkcrt handskjól,
hann smokkar bara höndunum f
vasana ásamt með buddunni og
böglunum. Hann hefir ávalt laus-
ar hendur og þarf þvf hvorki að
vcra klaufalegur nje hnugginn.
Þröngsýnn þarf hann heldur ekki
að vera ; hann þekkir heiminn eins
vel og vasa sfna, hann getur hafið
sig yfir stnámunina og veitt stór-
fyrirtækjum svo mikið athygii, að
sjóndeildarhringur hans rýrnar
ekki. Heimurinn tilheyrir hon-
u m.
Og það á hann eingöngu vösum
sínum að þakka.
* *
*
1. eftirmáli : Jcg fæ mannin-
um m n'tm handrit þetta, til þess
að hann fari með það á pósthúsið,
þar eð jeg er hrædd um að jeg
kunni að týna þvf.
* *
*
2. eftirmáli. Handritið er búið
að liggja marga daga f vösum
mannsins mfns og orðið óhreint og
bögglað, svo jeg veit ekki hvort
jeg sendi það, þar eð jafnframt
hefir kviknað efi f huga mfnum
um hin einu öfundverðu frumrjett-
indi matinsins.
<u
* *■—»
X
kO
O
1
C
x
«s
5
X
t£
O
g
O
tn
3
.V
rt
A
t/»
C
.S
£
6
rt
X
rt
X
<
*Ð
fc/D
rt
4; u
© w
rt O
* <ð
•
JX
, «
c >
11
Jg
>
£
tejO
o
>>
6
72
3
6
M
tf
tC
w
V
c
S2
-e
* o
w «
- <£
'S ■*=
>
5 £
.t: .<*
o
V S? Jk! § A V 'A g V- 0 © rt E 0 V O •»n»
'T' rt ks » .c A V) V) *«S
dí © 4—»
0 rt Jií
L> «rw» O A 5
X
E
4
I
%
CC
f*
5S
tuO
w
X
1
©
cC
c
c
i ,3
©
c
©
rt
C
c
rt
t?l
na bjo
rt
o
•s
x
ní
s
o
c
c
V

3
ITj
»
M
rð
X
<
.Jt
fí
tí
Á
£
»0
s
4-i
«1
U
B
©
A
fg *
> *
— <>>
> X
A
■*-*
H z
x
bje
fO
‘u
c
V)
u
>
■s
&
o
A
as
A
Á
o
c
v*
O
>
*55
c
cn
S
*
•b ^
ts r
fO
’>
fcO
TD
C
rt
bC
c
S
<u
o
>
ui
««
S
tuo tú
o o
—»,
3 1
>©
c
oð
C ‘
C-
c
3
•cð *
.1 B
<14
>
C
5*
1©
cO
<s
*©
E
o
x
»©
rC
C
c
’*©
v_
o
<3
fcJ5
©
o
<©
K
ní
C
*©
u.
O
v-
C
v.
(2
C
©
s
3
X
O
c
s
rt
v, 4
o
Vi
.3
£
E
E
o
CC
bfi
c
fcÆ
.S
©
«
fcÆ
<T3
X
NJ
13
fcO
o
cö •
4-1 >©
fá A
Æ JO
© ’>
03
, *©
«3
E x
«D £
.25 E
4-> rt
H %
& .s.
rt
A
>
A
P. X
3
©
'O
rt
C
— v- C
©
e
•g -í
fcfi
c
rt
a
— s.
L.
•C ^
<c c
<L> O
X
bú uT
o o
. c
£ ©
V- •1—*
í? "í
'« £

>
U
CJ
5
c
'*g
o
u.
O
C
rc
©'
e
i/i
L.
t>
>
N—(
>
m
tn
o
2
>
o
'S
c
rt
©
^rt
©
rt
©
>
r ^ 2 rt
©3
£
u
C
vi
3 .3
fcJO -o
C .C
<D
fcfi
©
rt
E
.3
5
6
rt
<ð
©
rt
c
c
V-.
rt
Æ £
©
rt
iS
3
©
* $
Jbí
O
u
A
'C-
rt
c
o
V)
©
L-
rt
S
©
rt
C
o
c =
=
V)
O
X*
U
rt
*rt
fc/D -
O
~ 2
3
fcfc
O
E
V)
3
©
<8
ln
rt
o
XJ,
3
©
©
©
fcJD
X
X
O
©
rt
A
rt
V-
rt
ö
vT
o
• »
A
X
tr1
©
c
3
©
u
o
X
c
W
-c
c
>>
E :
3
4—*
©
04
>>
o
fciD
O
tr
fcJD
o
rt
X
V)
9 « -9
o -
rt
O,
>A ©
-O. c<:
i_
zr a 2!
u
ja.
tc . -
O 3
1 2
.5 fcJD
.— 4-»
X 3
:c rt
c ,/5
c *-
X V
r5 rt
fc£
C
©
O
E
c
c
’c
c
rt
E
o
A
•o
c
£
rt
tn
rt
a
</)
•B- I
E
O
V)
I- fcJD
>> C
L-
S «2
'>-* 4—>
Ou w
bJD ^
£ C
o
j*
o
3
©
>
A
©
rt
e
rt
©
rA
3
jt
rt
rt
E
s E
3
fcJD
T O
* >
fcO O
O 0«
C C C
o W w
tr
o
s
o
©
A
V» E
o
V)
©
rt
©
rt
rt
c
c
o
u
3
©
©
rt
rt

o E
bo
o
>A
©
o
c
U
3
Dh
V)
fcJD
O
04
V)
vb
5
6
rt
Z2 V)
C ©
rt
rt
tc ja.
u -
E
•« =
4-»
: c
w
©
fcJD
rt
to
u 3 © v_ "rt E Mm © rt > © X *u X
O 4-» C X u rt fcJD JS
> <8 A rt t/> V) O A O © rt u 3 4-» Ní 0 • *~-» X © O C/) © A
c W © > rt > t/) O > * •—» tr» X © rt u rt fcJD O
C c O 0 X rt > DÉ «*-*
©’ 0 rt z fcJD c
rt Vr< - O © •
A © • *—» mC E
4-4 © rt E O c 3 r*
A V) rt .3
©
rt
X
rt
©
c
rt
S r
©
A _
? E
2
rt
«
o
tí
3
X
©
rt
©
4) X
c
c
rt
JC
©
fcJD
• rt
rt
3 &
E rt
K» CO
o
O.
v) ;g
fcO fcA
o e
> V)
o
A
fc/D
A
fc/D
o
c
©
fco
o
rt
4-»
V)
L-
3
bJD
o
rt

fcj: *r
o -
c
©
rt
fco
©
rt
A
©
rt
A
’E
c
’c
3
rt
B
©
-C
rt
x
e
3
»/) ©
© -
2
E
*rt
©
’>
+-»
H
JD

E
3
G
.S
"<A
3
3
L.
X
X
o
c
rt
c
rt
$ if) ‘r£
fcJD V)
y ^ rt