Frækorn - 05.07.1906, Blaðsíða 2

210
FRÆKORN
og jafnvel moldin, sem hún lá á, var ná-
kvæmlega tekin upp og kastað í ána
Rín. Framh.
Eg og minir œttmonn munum þjóna
drotni.
Getur þú gert þessa yfirskrift að
þínum orðum? Jósúa samankailaði
fsraeismenn og minti þá á, hversu
guð hafði leitt þá, alið önn fyrir þeim,
varðveitt þá í hættum, barist fyrir þá,
og gefið þeim til eignar land og borg-
ir heiðingjanna, sem hann rak burtu
fyrir þeim ; bað þá síðan kjósa, hvort
þeir vildu heldur þjóna drotni eða
hjáguðum. Sjálfur sagði hann : »En
eg og mínir ættmenn munum þjóna
drotni.« (Jós. 24, 15). Lýðurinn svar-
aði: ;Drotni guði vorum viljum vér
þjóna og hlýða hans röddu!« (Jós 24,
24.)
Taktu þér nú stund tii að hugleiða,
hvernig guð hefir leitt þig og borið
umhyggju fyrir þér og þínum, og
kjóstu svo, hvort þú vilt heldur þjóna
honum og hlýða hans orðum, eða
fylgja heiminum. Pað er sorglegt að
vita hve margir af þeim, sem segjast
vilja þjóna drotni, fötum troða og fyr-
irlíta hans heilögu boð. Rú vilt taka
á móti ástgjöfum lians með hjartans
þakklæti, og biðja hann um blessun
sína. Rú biður hann að ieiða og
vernda þá, sem þér eru kærir, og
treystir því að hann annist þá. En
hvers hefir hann að vænta afþéraftur
á móti? Pú vilt gjalda honum þakk-
ir, og máske gefa fátækum, því þú
minnist þess, að Jesús vill segja : »það
sem þér gjörðuð einum af þessum mín-
um minstu bræðrum, það gjörðuð þér
mér.< En minstu þess að þú getur
! ekki með ölmusugjöfum eða á nokk-
urn hátt leyst þig undan hlýðnisskyld-
unni við guð. >>Hlýðni er betri en
fórn.« (1. Sam. 15, 22.) Rað er eitt
af boðum guðs til þín: »Minstu að
halda heilagan hvíldardaginn drottins
guðs þíns.< Meðan þú viljandi brýtur
þetta boðorð, getur þú ekki sagt að
þú elskir guð, eða viljir þjóna hon-
um. Jesús sagði: Sá, sem elskar
mig, hann mun varðveita mitt orð.«
(Jóh. 14, 23.) >Rað orð, sem þér heyr-
ið, er ekki mitt, heldur föðursins sem
sendi mig, 24. v. Rú, sem vísvitandi
fótum treður guðs boðorð, hefir enga
afsökun, því sá þjón, sem veit vilja
herra síns, en hirðir ekki um að hlýða
honum mun sæta mikilli refsingu.
(Lúk. 12, 47.) Rú afsakar þig með
því, að þú haldir heilagan upjDrisu-
dag frelsarans, en guð hefir hvergi
boðið það. Helgihald sunnudagsins
er heiðið valdboð, gefið út snemma
á 4. öld, og síðar staðfest af páfa-
I valdinu.
Jesús ber hinum skriftlærðu og
fariseunum á brýn, að þeir með sín-
! um eigin setningum hefðu. ónytt guðs
lögmál. (Matt. 15, 6.) Vilt þú hljóta
þenna sama vitnisburð ? Hljóðar einn-
ig upp á þig spádómur Esajasar, sem
Jesús héimfærði upp á hina skriftlærðu:
I »Lýður þessi heiðrar mig með vör-
| unum, en þeirra hjarta er langt burtu
| frá mér; en þeirra dýrkan er til eink-
is, með því þeir kenna þá lærdóma,
j sem eru manna boðofð.« Hér heyrir
þú, hvað guðs orð segir um þá guðs-
dýrkun, sem er bygð á manna boð-
| um. Allir, sem bera kristið nafn, kalla
Jesúm herra, en Jesús sagði: »Ekki
! munu ailir þeir, sem til mín segja
j herra, herra, koma í himnaríki, heldur
þeir einir sem gjöra vilja míns, himn-
\ eska föður « (Matt. 7, 21.) Viltu enn