Frækorn - 29.11.1907, Qupperneq 3

FRÆKORN
367
verki Leo XIII. Til þess er munur-
inn of gííurlegur.
Pví að það, sem Leo vildi, það var
að tileinka sér framþróunina. Pað, sem
Pius vill, það er að stöðva hana.
Sá munur er svo gífurlegur, að
meðan hönd Leo stjórnaði, gæti svo
farið, að hönd Píusar yrði — marin
sundur.
En svo mikið andlegt stríð er byrj-
að, að ekki verður séð fyrir endann ;
á því. Og augu millióna horfa á Róm.« I
Pannig hefir þá Píus X. sýnt heim-
inum, að hinn gamii kaþólski »andi j
lifir æ hinn sami.« Miðaldaguðfræði j
og skólaspeki eiga að setjast í hásæt- I
ið aftur.
Petta vekur auðvitað stríð innan ;
kaþólsku kirkjunnar, og efasamt er !
það, að fjöldinn af yngri kaþólskum
prestum beygi síg undir þetta ok.
Sérlega mun það vera efasamt, hvað
sjálfa Ítalíu snertir.
Gæti nú þetta orðið til þess, að
nýr Lúther vektist upp, þá væri mik-
ið unnið.
Hvernig verður Kristur vegsamaður?
Pað er mikilsverð spurning. — Og
nauðsynleg. — Pví öllum kemur eski
saman um það.
Blað eitt hér í bæ kemur nýlega
með ýmsar hugleiðingar þessu við-
víkjandi. Vér skulum snöggvast líta
á þær.
Blaðið heldur því frarn, að Kristur
vegsamist ekki með því að neita gildi
ungbarnaskírnarinnar.
Hvers vegna neitar nokkur maður
giídi ungbarnaskírnarinnar?
Af þvi, að Kristur hefir ekki sagt
eitt háift orð um það, að skíra eigi
ungbörn.
Af því að öll fyrirmæli og öll dæmi
um skírn í heilagri ritningu gilda
tvímælalaust skírn manna, sem hafa
heyrt og tekið á móti fangaðarerind-
inu. (»Sá, sem trúir ogverður skirður,
mun hólpinn verða«, Mark, 16, 16.)
Af þvi að Kristur segir: »Peirra
dýrkan er til einskis með því að þeir
kenna þá lærdóma, sem eru manna
boðorð.« Matt. 15, 9.
Af því að barnaskírn er óþörf, þar
sem frelsarinn segir um óskirðu, sak-
lausu börnin: Slíkum heyrir guðs
ríki til.« »Slíkra er himnaríki.«
Vegsamast nú ekki Kristux helst með
því að trúa þeim orðum Krists eins og
tíllum öðrum orðum hans?
Annað atriði, sem blað þetta talar
um, er sunnudagshelgihaldið. Peir
sem ekki halda helgan sólardaginn,
hafa ekki upprisu hans í heiðri, veg-
sama ekki Krist, að ætlan blaðsins.
Nú langar oss til að spyrja:
Vegsamast ekki Kristur og hans
upprisa bezt með því að fylgja því
orði guðs, sem segir fyrir um ininn-
ingu upprisunnar? Vér skulum benda
mönnum og blaðinu á það heilaga
orð:
«Vér erum greftraðir með honum
[Kristi fyrir skírnina ti! dauðans,
svo að éins og Kristur uppreis fyrir
dýrð föðursins, svo eigum vér að
ganga í endurnýungu lífsins. Pví sé-
um vér orðnir samgrónir likingu dauða
hans, þá munum vér einnig verða
(samgrónir líkingú) upprisu hans.«
Róm. 6, 4. 5.
Skírnin er samsvæmt þessum orð-
um ímynd upprisu Krists. Petta verð-
ur skiljanlegra með því að minnast
nokkurra orða úr Hinni postullegu
trúarjátningu eftir Lisco, sem er góð-
ur viðurkendur lútherskur höfundur.
Lisco segir á bls. 296: