Frækorn - 22.07.1909, Síða 1

HEIBÍLÍSBLAÐ
MEÐ MYNÐUM
RITSTJ0RI; DAVID OSTtUND
io. ðrgðitður.
RcyKjuvík 22. júlí 1000.
16. íölublað.
Li^u Jesú.
(Úr sænsku )
Lifðu Jesú — ekkert annað
er og verður lífsins hrós,
fórna honuni, engum öðrum,
allra fyrstu hjartans rós!
Lifðu Jesú - heimsins hylli,
heiður, snilli, frægðarglans
anda þfiium aldrei gefa
einnar stundar frið sem hans.
Lilðti Jesú - sálum safna
sólargrams und merkisstöng,
vinn, því óðiim værðin kemur,
verkastundin ei er löng.
Ólal þúsund þreyttar sálir
þyrstir eftir drottins náð,
fær þeim, gef þeim fregn tim Jesú,
fyr en nóttin byrgir láð.
Sfg þeim, hvað þú sjálfur reynir,
sjálfur veizt og þreifar á,
uin hans kærleik, uin lians dæini,
um hans lffgun dauðum frá.
Lilðu Jesú helga honum
hug og vilja tregðulaust,
vinn með fylgi vor og stimar,
vinn þú eins, þó kólni haust.
Qef þig allan - að hans vilja,
allan allan gaf hann sig,
þegar smáðtir, hrakinn, hrjáður
heimsins þræddi raunastig.
Qef þig allan — gæt þess, engaii
gjafar þeirrar iðra vann;
lifðu Jesú, unz þinn andi
uþþi’ hjá guði finnur hann.
Matth. foch.
(Eftir handriti séra Jóns [»»Bj.“] Þorvaldssonar
á Stað)
„í dag.efþerheyrið hans raust.“
Hinn vitri segir »Ótti drottins er
upphaf vizkunnar; heimskingjar fyrir-
líta vísdóm og mentun.« Orðskv.
1,7. Ennfremursegir hann að heimsk-
an sitji föst í hjarta hins unga.«
Orðskvið. 1, 7. Hversu sönn eru
ekki þessi orð; Varla finst nokkur,
sem er svo hneigður fyrir skemtan-
ir heimsins, sem eru heimska fyrir
guð', eitis og æskulýðurinn. Það eru
einmitt þessar skemtanir, sem hindra
marga hina ungu frá því, að gefa
gaum að raust guðs orðs, sem segir:
>1 dag, ef þér heyrið hans raust, þá
forherðið ekki hjörtuyðar.« Hebr.
3, 7. 8.
Ungur maður einn sagði á bana-
sæng sinni: Eg hef oft heyrt raust
segja: I dag, ef þú heyrir mína
raust, þá forherð ekki hjarta þitt.
En hjarta mitt var fast við verald-
legar skemtanir, og eg réð það af,
að þegar eg gæti ekki lengur skemt
mér í heiminum, þá vildi eg hlýða
þessarri kyrlátu blíðu raust, en nú
er eg alveg hættur að heyra hana,
ó, eg hef mist alt.
Pví miður eru margir, sem hafa
það á þennan hátt; þeir ætla að hlýða
raustu drottins, þó ekki í dag. Þeir
segja eins ogFelix: »Far burt að
sinni; en þegar eg fæ tóm mun eg
láta kalla þig aftur.« P. g. 24, 25.
Hjartað forherðist smámsaman við
að standa á móti þessarri raust. Peg-
ar menn þannig fyrirlíta hana, hljóm-
ar hún loks svo dauft, að hún hefir
enginn áhrif meir á hið forherta
hjarta.
Kæru vinir mínir, gefum gaum að
raustu drottins og bíðum ekki ettir
að fá betra tóm. Minnumst heilræða
spekingsins til hinna ungu: Hugs-
aðu til skaparans á þínum æsku-
dögum.«
Umhyggja guðs fyrir oss.
Með hjartnæmum og innileg-
um órðum segir drottinn, hvílíka
umhyggju hann ber fyrir börn-
um sínum. Hann elskar oss
með eilífum kærleika, og vill
varðveita oss frá allri hættu, ef