Frækorn - 15.04.1910, Page 2

42
F R Æ K O R N
skrítið af séra H. N. að nota það
sem gamalt og gott. Frá hans sjón-
armiði sannar það ekkert þar.
Séra H.N. heldur, að Jahve-nafnið
séhið eina, sem menn eru óánægðir
með í biblíunni nýju. — Það ermargt
fleira.
í viðbót við það, sem vér þegar
höfum bent á, skulum vér nefna enn
nokkra staði:
Sálm. 45. 6—8: »Hásæti þitt
er guðshásæti.« Samkvæmt eldri
þýðingunni stendur: »í>itt hásæti,
ó guð! »Eins er það tilfært í Heb.
1, 8 og er þar notað sem sönnun
fyrir guðdómi Krists (»Um soninn
þar á móti: ‘Þitt hásæti, ó guð,
varir um aldur og æfi’«). í þýð-
ingu séra H. N. hverfur þessi sönn-
un fyrir guðdómi rfrists algjörlega.
Þar stendur ekki sagt til Krists:
»Þitt hásætí, ó guð«, heldur aðeins,
að hásæti það, sem hann sitji á, sé
»guðshásæti i. Orðin segja ekkert
um guðdóm Krists, skv. þýð. séra
H. N.
Skyldi vera brýn nauðsyn fyrir
svona meðferð á Gamla testament-
inu?
Ekki hafa margar beztu þýðingar
þetta svona.
Sáim.' 51, 14—15: »Frelsa mig
frá blóðsúthellingu«. Hér hafa marg-
ar ágætar þyðingar: »Frelsa mig
frá blóðskuld.« Blóðsúthellingin
var um garð gengin, og því er
eðlilegt, að það sé um lausn frá
sektinni, að Davíð bað.
Es. 7, 14: »Kona verður þung-
uð.« Þetta stríðir gegn Matt. 1,
23: »Meyjan verður þunguð«.
Góðar þýðingar á öðrum málum
hafa nteyja í Es. 7, 14, og það er
í samræmi við trú allrar kristninnar.
Es. 9, 6: »Nafn hans skal kall-
að: Undraráðgjafi, guðhetja.« í
stað »guðhetja« stendur í eldri þyð-
ingunni: »Hinn máttugi sterki guð.«
»Guðhetja« er heiðin hugmynd.
Fornþjóðirnartöluðu um sínar »guð-
hetjur« eða hálfguði. Alexander
mikli var t. d. einn af þeim;
en Es. 9, 6 er alment skilin sem
sönnun fyrir guðdómi Krists. í
þýðingu séra H. N. verður þetta
nokkuð á annan veg.
Es. 26, 19: »Jörðin skal fæða
vofurnar«. Eitthvað samboðnara
guðstrú og kristindómi munu orðin
í eldri þýðingunni vera: »Jörðin
skal endurfæða hina framliðnu«.
Það er fyrirheiti um »upprisu
holdsins«, hitt er andatrúarkent.
Hós. 11, 1: »Þegar ísrael var
ungur, fekk eg ást á honum, og
frá Egyptalandi kallaði eg sonu
hans.« — Samkvæmt Matt. 2, 15
eiga þessi orð við Krist. Hann
var kallaður »frá Egyptalandi.« —
Samkvæmt þýðingu séra H. N.
verður lokleysa úr þessu, og mun
vera nýsmíði. Mun nokkur við-
urkend þýðing hafa þennan texta
þannig á öðrum málum?
Það er meira til af þessu efni.
Ef séra H. N. vildi gera grein
fyrir þessum aðfinslum vorum, væri
það þakkarvert.
Ekkiernema nauðsynlegt, að grein
sé gerð fyrir jafn verulegum breyt-
ingum og þessum.
Einkunnarorðin
Uti á landinu í Kína, tvær eða
þrjár mílur frá sveitaþorpinu San-ti-
tien, komum vér að húsi, þar sem
stóð yfir innganginum með stórum
kínverskum stöfum þessi áritun:
»Megi hinn mikli sannirikur koma
inn um þessar dyr«. Það er mjög
algengt meðal fólksins hér i Kína,
að láta í Ijósi nýjársósk sína í
málshætti yfir dyrum hússins.
Alt bar vott um hreinlæti og
reglusemi, en það er óvanalegt á
slíkum heimilum. En vel mátti
ráða af þögulu einkunnarorðumtm
fyrir ofan dyrnar, að ekki sérstaklega
það tímanlega var borið fyrir brjósti
hér, að minsta kosti ekki hvað hús-
móðirina snerti, er sagði trúboðan-
um sögu sína við fyrstu heimsókn
hans.
Einhverntíma síðastliðið sumar
hafði maðurinn hennar náð ínokk-
urn hluta biblíunnar, og af því að
lesa hana fékk hún skiining á nýju
og fullkomnara lífi. Svo alvarleg
var ósk hennar um að fá öðlast
meiri upplýsingu um þessi himnesku
fræði, sem hún nefndi þau, aðhún
hafði sett orðin yfir dyrnar.
Hún hlustaði kappsamlega á orð
hins nýja fræðara, þegar hann Ias
orð Jesú fyrir hana, og andlithenn-
ar ljómaði af hjartans fögnuði, þeg-
ar hún þrýsti nýjatestamentinu, er
henni var gefið, upp að brjósti sér.
Enginn, sem sá þetta, gateittaugna-
blik efast um hreinskilni hennar.
Fyrir löngu hafði hún og mað-
ur hennar algerlega hætt að tilbiðja
skurðgoðin: en þar eð þau hjónin
ekki þektu annað betra, hafði hún
beðið jörðina, hafið og himininn
um upplýsingu um hinn ókunna
guð. Hún hafði þreifað eftir guð
og fundið hann, og nú beygði hún
sig með lotningu og þakkíæti fyrir
honum, er skapað hefir jörð, hafog
himinn.
Mrs. I. N. Anderson.
(Kvenntrúboði s. d. a. í Kína.)
— Guð er »eilíftir konungur«.
Hann verðurþví að vera hið æðsta
í sálu þinni, eða —- þú verður að
vera »án guðs í heimiuum«.
Ert þ ú konungur eða einhver
annar maður, eða er hannþað?
Sért þ ú konungur, þá er ríkið
guðlaust. Sé guð konungur sál-
ar þinnar, þáer »guðsríki hið mnra«
hjá þér. Og »guðs ríki er réttlæti,
friður og fögnuður í heilögum anda«.
— Drottinn, sýndu oss kærleika
þinn! Gef, að vér, ásamt ölium
heilögum, fáum að þekkja þann
kærleika, sem »yfirgengurallanskiln-
ing«. Drottinn, sýndu oss, með
þínu eigin alsæla lífi, hvað það er
að vera í þínum kærleika. Og
láttu þá sjón þannig gagntaka oss,
að oss verði ómögulegt, jafnvel
eina stund, að leita nokkurs ann-
ars, en að lifa grundvallaðir í þín-
um kærleika.
A. Murray.
Þegar kirkjan býður heimin-
um inn, þá er timi til kominn fyr-
ir guðs börn að ganga út; því
Kristur og Bileam eiga enga hlut-
deild saman.