Frækorn - 31.07.1910, Qupperneq 4

92
F R Æ K O R N
triíarjátning'ar lúthersku kirkjunnar
halda og einmitt þessufram: Kristur
»situr við h:egri hönd guðs föðurs
almáttugs og mun þaðan koma að
dæma lifendur og dauða.«
Samt sem áður hefir kenning þessi
náð meiri þroska á vorum tímum
en á dögum siðabótarinnar. Og
ástæðan fyrir þessu er augijós. Siða-
bótarmennirnir unnti eins og osser
kunnugt - mest að því að leiða í
Ijós það, sem þá sérstaldega var
hulið myrkri villunnar, nefnilega
kenninguna unt réttlæting mannsins
fyrir trúna og einungis fyrir trúna
á jesúm Krist. Þess vegna var þá
ekki tækifæri að athuga nákvæmar
aliar aðrar kenningar ritningarinnar.
Að öðru leyti sýnir ritningin oss,
að sannindi viðvíkjandi þessum at-
riðum áltu glögglega að komaíljós
seinna og einmitt á tímanum rétt
á undan tílkotnu drottíns.
Þetta er oss beinlínis sagt t. d. í
Dari. 12, 4. Drotíinn segir þarvið
Daníel: Og þú Daníel, geym spá-
dóminn og innsigla bókina a!t til
hins síðasta tíma. Þá munu
margir rannsaka hann og verða
vísari hins sanna. < [Þýðing Ouð-
brandar biskups.]
Þessi orð hafa sérstakiega ræzt á
vorum tímurn. Margir hafa fengið
upplýsing heilags anda um þessi
sannindi, og boðskapurinn um end-
urkomu drottins vors og frelsara
Jesú Krists í skýjum himins með
veldi og dýrð nrikilli hljómarávor-
um dögum um allati heim.
Að vísu er hinn ákveðni tími,
þegar drottinn keniur, hulinn fyrir
oss, því að drottinn segir sjálfur:
»Þann dag og tírna veit enginn fyrir,
og ekki englar á himnum, nema
faðirinn einn.« Matt. 24, 36. En
jafngreinilega segirhann, að vér með
því að gefa gaum að þeim táknum,
sern hann í orði sínu hefirgefið oss,
getum vitað, að koma hans nálgast.
Hann segir: »Takið yður dæmi af
fíkjutré þessu: nær greinar þess eru
orðnar vökvafuliar og blöðin taka
út að springa, þá vitið þér, að sum-
arið er í nánd, svo fer og, nær þér
sjáið alt þetta, þá vitið, að hann er
í nánd og fyrir dyrum.« Matt. 24,
32., 33.
Vér vitum, að sumarið er í nánd,
þegar knapparnir og blöðin springa
út á vorin. Eins vissir erum vér
um, að Kristur er nálægur, þegar
vér sjáum, að þaumerki koma fram,
sem hann hefir gefið oss sem tákn
um nálægð tikomu sinnar.
Vér höldum því fram, að þessi
tákn séu nú að mestu ieyti komin
fram, og því trúum vér, að koma
drottins vors og frelsara sé nálæg,
þótt vér vitum hvorki dag né tíma,
þegar hann mun birtast,
Af því að sjöundadags-adventist-
arnir eru oft ásakaðir fyrir að hafa
viljað ákveða nákvæml. endurkomu-
tíma frelsarans, þá skal eg taka það
skýrt fram, að þótt aðrir fiokkar hafi
reynt að ákveða víssan tíma fyrir
þenna viðburð, þá hafa þó sjöunda-
dags-adventistar aldrei gert það.
Það að tíminn, þegar hann kemur,
er hulinn og að táknin þó sýna, að
hann er nálægur, gefur oss einmitt
ástæðu til að vaka og vera viðbúnir
á hverri stundu. Það gefur oss á-
stæðu til að boða, að »innau harðla
skams tíma mun sákoma, sem væntan-
legtir er, og ekki tefja.« Heb. 10, 37.
_____________Frh.
Prestastefnan á Hólum.
Biskup setti fundinn með guðs-
þjónustu í Hólakirkju föstudagsmorg-
uninn 8. júlí. Texti Markús 4, 26
— 28. Eftir morgunverð hófustfund-
arhöldin íeini skólastofunni á Hólum.
Biskup hélt fyrst all-langt erindi
um ýmsa viðburði liðna ársins. Fyrst
mintisthann iátinna starfsmanna þjóð-
kirkjunnar, Hallgríms biskups og
þriggja presta, |íá gat hann um út-
gáfu helgisiðabókarinnar, sem þá var
alveg ókunn öllum fundarmönnum,
— hann skýrði frá siðustu útgáfu
sálmabókarinnar og gat lauslega um
vanda þann, sem biblíumálið væri
komið í, þar sem óvíst væri, hvort
brezka biblíufélagið væri fáanlegt til
að endurprenta bibiíuna breytinga-
laust. Þá mintist han kirkjufélags
og kirkjuþings íslendinga vestan
hafs einkar hlýlega. Þá skýrði hann
frá hag ýmsra sjóða, sem biskup
hefir umsjón með. Prestsekknasjóð-
ur hafði aukist að mun og var sam-
þykt að auka ofurlítið fjárveitingu
úr honum næsta ár. Annars hafði
úthlutun úr sjóðnum verið hin sama
í vor og í fyrra, að því fráteknu, að
240 kr. höfðu losnað, og verið að-
allega skift milli tveggja uppgjafa-
presta og einnrar prestsekkju.
Það vakti mikla gleði er biskup
skýrði frá, að nú væri í ráði að verja
vöxtunum af kollektusjóðijóns Eiríks-
sonar nokkuð á á annan veg en
áður. Þeim hefir um hríð verið
varið til styrktar 4 fátækum brauðum
í Hólastifti, en þar sem þau væru
að komast undir nýju lögin, mundi
fáanlegt, að sömu upphæð (um 600
kr.) yrði varið til styrktar einhverjum
presti í Hólastifti hinu forna er
þyrfti að leita sér heilsubótar, eða
enda andlegrar hressingar utan heim-
ilis, og var samþykt tillaga þar að
lútandi í einu hljóði. — Komist
það í kring, er meiri von en áður,
að prestar fari að geta kynst krist-
indómsstarfi nágrannaþjóðantia. —
Loks flutti biskup kveðju í ljóðum
til fundarins frá sr. Valdimar Briem,
og var gerður að henni góðurrómur.
Hálfdán prófastur Guðjónsson hóf
því næst umræðu umfélagskap presta
í Hólastifti, og að þeim loknum var
samþykt að halda þeim félasskap á-
frain. — hann hafði legið niðri síðan
Zóphónías prófasturféll frá. — Geir
prófastur frá Akureyri var kosinn
formaður, en prófastur Skagfirðinga
varaformaður. Ákveðið varað halda
næsta fund á Akureyri.
Eftir miðdegisverð flutti Jósef
Björnsson alþingismaður fróðlegter-
indi út á túni um ýmsa sögustaði
stólsins.
Var síðan gengið til fun arsalsins
og flutti sr. Sigurður Sivertsen þá
erindi um kirkjuþing, og hrakti ýmsar
mótbárur, er fram höfðu komið gegn
því. í ræðulok lagði hann fyrir
fundinn áskorun þá um kirkjuþing,
er prestastefnan á Þingvöllum sam-
þykti í fyrra. Loks var tillagan sam-
þykt með 20 atkv. gegn 2.
Þá skýrði biskup frá nokrum smærri
málum: hugvekjusafn presta væri
byrjað, komnar um 20 hugvekjur
frá 6—7 prestum, að betur þyrfti
að tryggja lögin utn lántöku safn-
aða til kirkna o. s. frv.