Frækorn - 09.09.1910, Blaðsíða 4

116
F R Æ K O R N
Sigurður Erlendsson.
Umferðabóksali í 30 ár.
30 ára afmæli sem umferðabók-
sali getur hann haldið um þessar
mundir, öldungurinn, sem vér í dag
flytjum mynd af.
Hann er víða kunnur og alstað-
ar að góðu einu. Sæmdarmaður
í hvívetna.
Utn leið og »Frækorn« óska hon-
um heilla og friðsællrar elli, skul-
um vér leitast við að segja frá hinu
helsta, sem á daga hans hefir drifið.
Sigurður Erlendsson er fæddur 6.
apríl á Dysjum í Oarðahverfinu.
Foreldrar hans voru Erlendur Hall-
dórsson bóndi og kona hans lunn
Jónsdóttir. Þar lifði Sigurður sín
barnaár þangað til hann var 11 ára,
en eftir það komst hann á sveitina
og fékk að finna til fulls, hvaða
kjör slíkum börnum eru boðin. Þeg-
ar vér töluðum um þennan kafla
æfi hans sagðist hann »óska þess
af heilum hug, að góður guð gefi
það, að meiri nærgætni verði sýnd
þeirn börnum, sem fátækrastjórnir
eiga að ráðstafa, heldur en gert var
þegar eg var í æsku, því að við
vorum sjö systkinin og urðum öll
að hrekjast á barnsaldri úr einum
stað í annan og höfðum oft grát-
andi vistaskifti. Og að því er mig
snertir, vil eg sérstaklega geta þess,
að eg bað þess innilega, að eg mætti
vera kyr á einu heimili, þar sem
mér leið svo mætavel, en því var
enginn gaumur gefinn, og frá því
eg var 11 —14 ára, átti eg vist á
15 heirnilum, og má af þessu nokk-
uð marka, hvernig líf þetta hefir
verið.«
Kristindómsfræðslu fékk hann hjá
séra Helga Hálfdánarsyni. Sigurður
minnist altaf séra H. H. með mikl-
um innileika og þakklætishuga. Frá
honum segist hann liafa fengið hvatn-
ingu til andlegs lífs og hinni föstu
trú lians á guðs orði, segist Sigurð-
ur hafa haft ómetanlegt gagn afalla
æfi, enda hefir Sigurður aldrei hall-
ast að neinni véfenginguá heilagri
ritningu; og allir, sem hann þekkja,
vita, að hann er trúaður maður, er
treystir á frelsarann og vil lifa hon-
um.
Eftir ferminguvarSigurðurvinnu-
maður á ýmsum stöðum í Garða-
hverfi, Hafnarfirði og í Flóanum, en
árið 1878 fór hann í vinnumensku
til bróður síns Kristjáns á Álftanesi,
var þar í 2 ár, og byrjaði bókasölu-
starf sitt, er hann fór frá honum
(1880). Hafði hann frá þeim tíma
heimilisfang á ýmsum stöðum, á
Álftanesi, í Reykjavík, og í Árnes-
sýslu, en árið 1889 fluttist hann til
Reykjavíkur og hefir dvalið þarsíðan.
Bækur seldi hann fyrst fyrir Quð-
mund Hjartarson prentara, þá fyrir
Einar Þórðarson og síðan fyrir
Brynj. Oddsson bókb., Kristján Þor-
grímsson, Sigurð Kristjánsson, og
flesta aðra bóksala.
Sigurður Erlendsson.
Aðallega liefir Sigurður selt and-
legar bækur, og gætt hefir hann
þess, að sneiða hjá öllum bókum,
sem hann áleit að væru til ógagns.
Um skólana hefir hannstöðugthugs-
að á bókasöluferðum sínum. Og
bindindismálið er honuni hjartans
mál.
Ferðirnar hafa verið niargar og
sumar langar; farið hefir hann um
Árnessýslu, Kjósar- og Oullbringu,
Snæfellsness, Dala, ísafjarðar, Stranda,
Skagafjarðar, Húnavatns og Eyjafjarð-
arsýslu.
Fyrst í stað voru viðtökurnar
ekki sem beztar; menn álitu hann
nokkurskonar flökkumann, en er
það fór að skiljast, að Sigurður
færði gaman og gagn með sér í
bókunum, var litið öðruvísi á hann.
Og um mörg undanfarin ár hefir
hann getað farið kynnisferðir og
verið vel tekið alstaðar, enda bað
hann oss að flytja öllum góðkunn-
ingjum sínum nær og fjær alúðar-
þakkir sínar fyrir alla sér auðsýnda
velvild um hina löngu bóksölutíð
sína.
— »Oft hefir það nú verið erf-
itt að ferðast,« sögðum vér við Sig-
urð.
— »Ojá, þungt hefir það verið
að ferðast langar dagleiðir með 6.
og upp í 10 fjórðunga þyngd á
baki, og oft hef eg verið í háska í
óveðrum og á fjöllum og við ár,
sem eg hef þurft að ferðast yfir.
Einu sinni fór eg yfir Blöndu á ís,
og þegar eg kom suðuryfir, þá var
bakki, meir en seilingarhæð, og hefði
eg þá ekki náð í stein, se.m þar
var, hefði eg dottið og veriðrotað-
ur. Oft hef eg verið í miklum
frostum og í frosnum fötum, eftir
að eg hef farið yfir ár. Þakka eg
innilega guði fyrir varðveizlu á mér
um alla æfi mína.«
Kcrð til Bandaríkja.
S'q)Q)
Niðurlag.
Hjátrúin lifir og ríkir í Banda-
ríkjunum. Og hún er marghöfðað
illkvikindi, hjátrúin. Efni í langa
ritgjörð. Þó skal hér aðeins bent
á það helzta.
Heiðin trúarbrögð eru talsvert
mikil. Búdda-trú og indversk fjöl-
kyngi eiga marga fylgismenn; jafn-
vel sóldýrkun að sið liinna gömlu
Babýloníu- og Assyríumanna á fylgj-
endur í Bandaríkjunum. í fyrrahaust
varð uppvíst, að í einni helztu borg-
inni var söfnuður sóldýrkenda beint
að heiðnum síð. Einhver helzta
»kreddan« hjá þeim var sú, að allir
meðlimir, karlar og konur, ættu að
vera allsnaktir á samkomunum og
þær voru haldnar í stárum sal, þar
sem alt loftið var úr gleri, og sólin
ætti svo að skína á þessi »ljóssins
börn« svívirðingarinnar.