Gjallarhorn - 25.10.1911, Blaðsíða 2

140
OJALLARHORN.
V.
Steinolíuföt
hreiti og góð, kaupir ritstjóri pessa blaðs
-- hæsta verði gegn peningum. =
Ávarp
til kjósenda í Eyjafjarðarsýslu.
Eyjafjarðarsýsla hefir lengi verið
pyrnir í augum „Sjálfstæðismanna".
Hún hefir alt af verið einn „svart-
asti bletturinn" á meðal kjördæma
landsins. Kjósendur í Eyjafirði hafa
aldrei „kosið rétt", segja „Sjálfstæð-
ismenn".
Og þó hafa þeir kostað miklu fé
upp á Eyfirðinga. Peir hafa hald-
ið ltér út blaði í mörg ár og leigt
Hjörleifssynina sem ritstjóra við það,
fyrir of fjár, hvern á fætur öðrum.
Og þeir hafa dreift þessu blaði út
um alla sýsluna, nær og fjær, blað-
inu, sem alt af flytur, eftir innblæstri
frá |Reykjavík, kenningar höfðing-
janna þar. En ekkert dugar. Ey-
firskir kjósendur trúa ekki „Norð-
urlandi" og fara sínu fram, án þess
að taka nokkurt tillit til þess.
Og nú á að gera fullnaðartilraun
til þess að vita hvert ómögulegt er
að snúa Eyfirðingum í „Sjálfstæðis"-
áttina. í áttina að B. J. og öllum
bitlingadilkum hans.
Til þess er Kristján Benjamíns-
son sendur út af örkinni. Og til
þess er Jóhannes Þorkelsson, mað-
ur, sem ekkert þekkir til hér, feng-
inn til þess að leggja út á djúpið.
Þeir um það. Ef þeir hafa gam-
af „að sjá nafnið sitt á prenti", eins
og haft er eftir einum frambjóð-
anda „Sjálfstæðismanna", og vilja
vinna til þess, það, að láta hafa sig
til að hlaupa gönuskeið og „dumpa"
við litla sæmd, þá er þeim það ekki
ofgott.
En — kjósendurí Eyjafjarðarsýslu!
Pið eigiö að sýna þeim — og öll-
um ginningarfíflum »Sjálfstœðismanna—
að þeir
eigi ekkert erindi
íil ykkar hvorki nú né síðar.
Þið eigið að venja alla búrsnata
þess flokks af því að vera að ónáða
ykkur.
Þið eigið að sýna þeim, að það
sé og verði árangurslaust og þýð-
ingarlaust. Þið vitið það, að foring-
jar þess flokks leita ekki hófanna
hjá ykkur, því þeir vilja ekki „dumpa"
hjá ykkur, að þeir senda ekkí aðra
til ykkar en þá, sem þeim er sama
um, hvort falla eða standa. Og
þið eigið að koma „Sjálfstæðinu" í
skilning um, að þið viljið vera laus-
ir við „litlu spáinennina" lika.
En hvernig verður þetta bezt gert?
Með því, að rnæta sem einn mað-
ur á öllum kjörfundum kjördæmis-
ins á laugardaginn kemur og kjósa
þá Hannes Hafstein og Stefán í
Fagraskógi. Vera samhuga og ein-
huga um það og eggja hver ann
an til þess.
Þeir eru Heimastjórnarmenn báð-
ir, og sá jflokkur hefir ekki boðið
aðra en þá. Það verða allir kjósend-
ur að muna og hafa hugfast. Þar
má enginn persónukritur koma til
greina, né neitt annað en það, að
þeir tveir eru þingmannaefni Heima-
stjói narmanna.
Hver sá kjósandi, sem kýs t. d.
H. Hafstein og Kristján, eða Stefán
og Jóhanaes eða Stefán og Kristján,
sá hefir kastað atkvæði sínu til eink-
is, fleygt því burt til ónýtis, af þroska-
leysi í [jví að skilja flokkaskipunina,
Nei. Hver þroskaður og athugull
kjósandi, hver sem villf fylla flokk
hins góða málefnis, sá kýs H. Haf-
stein og Stefán í Fagraskógi.
Hver sem gerir það, styður að
því, að stjórnmálaskjöldur Eyfirð-
inga haldist hreinn og fagur eins
og að undanförnu, ver því, að á
hann falli jblettir og skuggar hringl-
anda og stefnuleysis.
Kjósendur í Eyjafjarðarsýslu! Hefj-
ið stjórnmálafána ykkar hátt á laug-
ardaginn! Sjáið um að hann verði
hreinn og einlitur eins og vant er!
Kjósið allir
Hannes Hafstein og
Stefán í Fagraskógi.
Bitar og »bein«.
Efnilegur frambjóðenda-flokkur!
[Niðurlag.]
Þvf var ekki lokið í síðasta blaði
aðtelja upp »brauðbíta«-halarófu »Sjálf-
stæðis«-flokksins sem óvæg vill kom-
ast á þing, til þess að geta haldið
bitlingunum. Það er þeirra lögmál og
samábyrgðarsáttmáli að missa ekki af
þeim. Gcf þú mér af landsfé lagsmað-
ur, þá gef eg þér aftur!
Björn Jónsson gerði tvo bændur að
umboðsmönnum þjóðjarða, meðan hann
var ráðherra, þá Björn Sigfésson og
Svein Ólafsson í Firði. Báðir eru þeir
nú í framboði af »Sjálfstæðis«-hálfu
og munu trú húskarlaefni ef á þing
komast. Bj Sigf. hefir sýnt það ótví-
rætt, þessi árin sem hann hefir setið
á þinginu að hann fer hátt og lágt
eftir vilja Björns Jónssonar og er það
undarleg ónáttúra í manni sem hefir
þó mörg skilyrði til að geta verið
sjálfstæður á þingi og fara sínu fram.
Jón Þorkelsson er raunar hálf laus
í flokknum og þolir víst illa flokks-
agann, enda er það óverulegt sem
hann hefir borið frá borði af bitling-
unum.
Magnús Blöndahl annað þingmanns-
efni Sjálfstæðisins í Rvfk hefir aftur
haft meira upp úr krafstrinum. Fyrst
varð hann fulltrúi í bankaráði íslands-
banka og svo komst hann í silfurbergs-
gullkistuna sem nú er að verða fræg
— fyrir austurinn úr henni og ýmis-
lega meðferð þess máls.
Sigurður Hjörleifsson var einhver
allra trúasti dindill B. J., fylgdi hon-
um að öllu, og varði hann af öllum
kröítum Kvað svo ramt að þægð hans,
að þó hann væri búinn að fylgja ein-
hverju máli fast fram og virtist hafa
þar dálitla sannfæring, að hann þagn-
aði og lét ekki á sér bæra, þegar
Björn hastaði á hann. En þægðin var
og launuð trúlega. Fyrir utan ýmislegt
smærra, var hann gerður að fulltrúa-
ráðsmanni íslanksbanka í þrjú ár og
fær fyrir um 17—1800 kr. á ári. Er
eðlilegt að hann langi til að halda í
þann bita framvegis, því ekkert þarf
fyrir honum að hafa — annað en kom-
ast á þing og vera þægur við Björn
gamla.
Til málamynda er »Sjálfstæðið« að
fá örfáa bændur til þess að bjóða sig
fram, en helzt í þeim kjördæmum þar
sem full vissa er fyrir að þeir nái
ekki kosningu, eins Og t. d. í Suður-
Þingeyjarsýslu og hér í Eyjafjarðar-
sýsln. En þar sem þeir eru vissir um
kosninguna eða hafa miklar l'kur til
að vinna, þar vaða uppi brauðbítirnir
og bitlingasugurnar.
En nú skera kjósendur úr hvert þeir
vilja ala þenna bitlingalýð lengur.
Akureyri.
Látinn er 15. þ. m. Óskar Bjarnason
úrsmiður, að eins 19 ára gamall, sonur
Bjarna Einarssonar timburmeistara. Bana-
mein hans var berklaveiki í lungum. Ósk-
ar sál. var mjög bráðþroska og mikið
mannsefni. Var hann svo vel hagur, að
segja má að hann legði á alt gjörfa hönd,
en sérstaklaga hneigðist hugur hans að
allskonar vélfræði. Hann var í öllu vand-
aður og góður drengur og þvf vel látinn
af þeim sem þektu hann.
Jarðarför hans fer fram á morgun og
hefst frá heimili föður hans kl. 12 á há-
degi.
Einar Finnbogason yfirfiskimatsmaður
hefir fengið lausn frá starfi sínu, og er
það auglýst til umsóknar í Lögbirtinga-
blaðinu. Árslaun eru 1600 kr., umdæmið
nær frá Reykjarfirði að Langanesi og
umsóknarfrestur er til 31. desbr. þ. á. —
Einar hefir fengið góða stöðu í Viðey
hjá H/f. P. J. Thorsteinsson & Co. og
flytur þangað með vorinu. Er skaði að
missa hann héðan, því hann er vinsæll
og hefir rækt starf sitt mjög vel og sam-
vizkusamlega.
Sölubúðin í hinu nýja, vandaða húsi
Carl Höepfners, norðan við Búðarlækinn,
er nú fullgerð, og var tekin til notkunar
á laugardaginn, sbr. auglýsingu hér í
blaðinu. Búðin er mjög vönduð óg skraut-
leg.
Brúðkaup sitt héldu 14. þ. m. Lárus J.
Rist leikfimiskennari og ungfrú Margrét
Sigurjónsdóttir.
Steingr. Matthíasson héraðslæknir Iagði
upp í ferð sína til útlanda á sunnudag-
inn. Fór hann landveg norður í Þing-
eyjarsýslu og ætlar að gera þar mikla
»operation« á konu í iífshættu. Þaðan
fer hann svo landveg áfram og ætlar að
ná »Vestu« á Vopnafirði.
Kr. Sigurðsson verzlunarstjóri er að
láta byggja fbúðar- og verzlunarhús á
lóð sinni í Hafnarstræti, norðan við
Höepfners brauðgerðarhús.
P. Houeland, hinn gamli sjógarpur,
sem flestum íslendingum á strandleng-
junni norðan lands og austan er góð-
kunnur, hefir verið hér í sumar fulltrúi
fyrir gufuskipafélagið »Den norske Is-
landsrute*, en fer heimleiðis nú í vik-
unni með »Courier«.
Þórður Thoroddsen læknir úr Reykja-
vík gegnir héraðslæknisstöifum fyrir
Steingr. Matthíasson meðan hann er
fjarverandi.
Gestir í bœnum: Benedikt Björnsson
kennari og Sigurður Sigfússon sölustjóri,
báðir frá Húsavík, Páll Stefánsson og F.
C. Möller verzlunarumboðsmenn
Iðnskólinn var settur 20. [i. m. og eru
á honum um 50 nemendur. Húsrúm hefir
skólinn í barnaskólanum, byrjar á kvöld-
in eftir að tímum er lokið í barnaskólan-
um. Adam Þorgrímsson er skólastjóri eins
og í iyrra.
Kristján á Tjörnum
var á ferðinni í „Nl.“ um daginn lítils-
háttar, en ekki fanst „Gjh." svo til urn
það, að það nenni við að fást. — Krist-
jáni hefði verið nær að reyna að skrifa eitt-
hvað um mál þau, sem nú eru á dagskrá,
úr því hann er að bjóða sig fram til þing-
mensku, heldur en að bjástra við að bera
á völl „Notðurlands" persónulegan skæt-
ing til ritstjóra Gjallarhorns. Og það veit
hann sjálfur, að annað mun vera honum
vænlegra til kosningafylgis hér í sýslunni
en það. En skætinginn virðir „Gjh," að
engu og leggur sig ekki niður við að gjalda
honum í sömu mynt, þótt létt sé.
Bréf úr Saurbæjarþingi.
207l0. 1911.
»Kristján á Tjörnum kom að finna
okkur hreppaskiladaginn og hélt ræðu
fyrir þingheimi um framboð sitt og
þingmenskuhæfileika. Ekki vildi hann
telja sig »Sjálfstæðismann« og sagði
»Norðurland« hafa hnuplað sér í þann
dilk. Hann fór eins og köttur í kring
um heitt soð hvað öll stærri málin snerti,
hvað þau vera ofan við sig og sitt
vit. Ymsar fyrirspurnir voru gerðar
til hans, en hann gekk fram hjá öll-
um er honum þótti óþægilegar sér
og »Sjálfstæðisliðinu«. —í stuttu máli
var frammistaða hans harla bágborin,
enda fékk hann ymsar hnútur, þegar
líða fór á fundinn og fór hann ekki
neina framaför hingað, svo fylgi hans
er nú enn minna en áður. Enda þraut
það alveg, svo lítið sem það var, þegar
»Norðurland« var búið að draga hann
í sinn dilk og þegar það kom ómótmælan-
lega úr kafinu að honum er teflt fram
af »Sjálfstæðis«-liðinu. Sama er að segja
um Jóhannes Þorkelsson. Raunar þektu
hann sárfáir, en mönnum var nóg þegar
»NI.« fór að hæla honum. Hvorugur
þeirra hefir neitt-fylgi og mun það sýna
sig bezt við kosningarnar.«
Lausavisur.
Peir viljct fáir krossinn kríta
í Knstjáns hring — ei þess er von,
hans einteymingi átti’ að hnýta
aftan í Sigurð Hjörleifsson.
Pá heiðri sínum færi að fórna
og frelsi glata landsins börn,
ef létu Sigga lýðnum stjórna,
því leppinn teymdi Glcéfrabjörn.
Stökur þessar hefir sveitamaður
fundið á Akureyrargötum nú fyrir
stuttu. Skilur hann ekki við hvaða
persónur er átt, og sendir Gjallar-
horni því vísurnar, ef ske kynni, að
það gæti gefið einhverjar upplýsingar.
Gjh. sendir vísurnar áfram til les-
enda.
Embœtti osr sýslanir.
Háskólaembættin eru nú öll veitt þeim,
er settir voru í þau, uema docent eubættið
í íslenzkum fræðum, það hlaut Jón Jónsson
sagnfr. og docentsembættið í guðfræði, er
séra Sig. Sivertsen hlaut. Böðvar Kristjáns-
son cand. mag. er orðinn latínuskólakenn-
ari í stað Ág. Bjarnason. Dr. Guðm. Finn-
bogason verður landsbókavörður í stað Jóns
sagnfræðings. Jón Rósinkranz læknir, varð
ritari háskólans. Ásgeir Torfason efnafræð-
ingur tók við forstöðu iðnskólans í Rvík L
október. Rikharð Torfason, áður aðstoðar-
ritari í landsbankanum, er settur bókari þar
í stað Alberts sál. Torfasonar. Páll Zoph-
oníasson er skipaður fyrsti kennari við bún-
aðarskólann á Hvanneyri í stað Hjartar
Snorrasonar er bað um lausn vegna van-
heilsu.
Nýtízku gufuskip
stórt, hraðskreytt og með öllum ný-
tízku þægindum, byrjar ferðir til íslands
næsta ár, að öllu forfalla lausu. Það er
»sameinaða félagið« sem ætlar að gera þá
bragarbót á sarngöngufærunum og ættu:
allir að vera því þakklátir fyrir að geræ
það af eigin hvötum. Skipaverksmiðjai
þeirra Burmeister & Wain smíðar skipið-
Það á að kosta 1 miljón kr. Félágið hefir
skrifað fulltrúa sínum hér í bænum hr.
kaupm. Eggert Laxdal um fyrirtækið.
Peningar fundnir.
Ritstjóri vísar á,