Höfuðstaðurinn - 21.11.1916, Blaðsíða 4

HÖFUÐSTAÐURINN
heldur Framfarafélag Seliirninga
um ti»siu tal$v.
PK* y,elm\xv^ut á$6’3att$, xetvuut
v £audspUatas\o%vuu.
TUXHAM-mótora
selur
CLEMENTZ & CO. H|F
Þingholtsstræti 5. Reykjavík.
Skrifstofulími 10—2 og 5—7 Sími 575.
Bifreiðakensla.
Að fengnu leyfi Stjórnarráðs íslands tek eg undirrltaður að
mér að kenna að fara með blfreiðar. Þeir sem vilja sinna þessu
gefi sig fram fyrir 1. des. n. k.
£$vW *»vltv\átxu5sou,
bifreiðarstjóri.
Mjósundí 3. Hafnarfirði.
Hafnarfjarðarbillinn
nr. 3
fer til Keflavfkur á miðvikudaginn kl. 10 árdegis, ef nógu marg-
ir farþegar gefa sig fram.
Upplýsingar hjá
Sttuvuudv *>Dvttv\átttvss^uv
bifreiðarstjóra
Skíðagöngur.
Skíðagöngur og skíðahlaup er
ekki ný íþrótt. Menn hafa sagnir af
skíðagöngum síðan í fornöld. Marg-
ir munu kannast við Arnljót gell-
ena og Pálna-Tóka. Um hinn síð-
arnefnda er það sagt að hann hafi
rent sér á skíðum niður Kollen í
Noregi, og farnast vel, Snorri Sturlu-
son getur þess einnig, aðj veturinn
1206 hafi Hákoni konungssyni ver-
ið bjargað úr greipum óvina sinna
þannig, að tveir duglegir skíðamenn
voru fengnir til að bera barnið um
fjöll og fyrnindi til Þrándheims,
Nú eru liðin meir en 700 ár
síðan sú ferö var farin, en enn eru
skíðin uppáhald margra og í heiðri
höfð, einkum í Noregi. Á síðari
árum eru og aðrar þjóðir farnar að
æfa íþrótt þessa, þar á meðal í
Sviss og Norður-Ameríku. Hér á
landi hafa fáar sagnir gerst um
skíðagöngur eða skíðahlaup, hafa
þau þó tíðkast hér um langan ald-
ur, en miklu miður en skyldi, því
veröur ekki á móti boriö.
Til eru í Noregi margar sagnir
um skiðamenn, enda eru Norðmenn
mestir skíðamenn í heimi. Hér
kemur ein smásaga um einn af
hinum eldri skíðamöunum Noregs:
Áður en járnbrautirnar tengdu
saman hinar víðu lendur Noregs,
voru skíðin notuð meira til ferða-
laga en nú. Góðir skíðamenn gátu
fariö ótrúlega langa leið á stuttum
tíma. Skíðamaöur einn, Mattis
Aribergað nafni, og uppi var fyrir
50 árum síðan, fór eitt sinn um
vetur frá Elverum til Kristjaníu að
sækja sér kornmat, eru nálægt 140
rastir vegar frá Elverum til Krist-
janíu. Á leiðinni hitti hann einn
nábúa sinn, sem lika var að fara í
kaupstaðinn, en ók í sleða og hafði
röskan klár fyrir.
— Á ekki að skila kveðju frá
þér, þegar eg keni heim aftur?
spurði nágranninn háðslega.
— O-nei, svaraði Mattes þ irlega,
eg verð sennilega á undan þér og
get borið kveðju ef þú vilt.
— Þú ætlar þér þó víst ekki að
verða á undan mér til Kristjaníu,
þú á skíðum, en eg á sleöa meö fjör-
ugum fola fyrir?
— Eg ælla ekkert um þaö, eg
verð kominn þangað löngu á und-
an þér, svaraði Mattes og hló,
Svo fór að þeir veðjuðu um hver
fyrri yrði og svo skildu þeir, fór
hver sína leið, annar eftir þjóðveg-
inum, en hinn yfir holt og hæðir.
Þegar ökumaöur átti eftir ófarnar
um 10 rastir til Kristjaníu, varð
hann þess var, að hann haföi tapað
veðmálinu því þar mætti hann Mattis,
sem nú var á heimleið og hafði
poka á baki með 6 skeffum af
byggi f. Samt náði hann heim meö
byiöi sína, löngu á undan hinum,
þótt frískan heföi hann folann fyrir
slcða sínura. Mattis var líka ötul-
asti og þoinasti skíöamaðurinn í
öllum Austurdal.
K.
í Bókabúðinn á Laugav. 4
fást gamlar og nýjar bækur með
20—50 prct. afslætti.
Stígvélagerð
á vígstöðvunum.
Stígvélagerð er orðin að stór-
iðnaði á Frakklandi. Herinn þarf
mikils raeð, og þó hafa risið upp
stígvélaverksmiðjur á víð og dreif
á öllum vígstöðvum Frakka, vinna
þar bæði hermenn og skósmiðir,
sem ekki eru í hernum, og hafa
meira að gera, en þeir geta komið
f verk, eftirspurnin er svo mikil
eftir sterkum og sólaþykkum stíg-
vélum.
J&sfeudatutvtttt ttivtttv
Á œskustöðvum eg uni best
einn hjá rótum fjalla.
Þegar æfisólin sest,
sofnar önd við trygðir fest;
hrifin af hreimnum snjalla.
Þar heiðarsvanir gjalla.
Eg elska þær stundir allra mest
æsku minnar daga. —
Þar á andinn óðui fiest,
alt sem mér er kærst og best,
þar öfl mig að sér draga. —
Þar er mín bernsku saga. —
Því bernskumætri minni sveit
mér er skylt að hrósa.
Als til þess eg áður leit,
ástin sama lifir heit,
fram hjá fjöllum rósa. —
Fœddur í dalnum Ijósa.
Jens Sœmundsson.
Skipasmiðir í Þýzkal.
Þjóðverjar mistu, eins og kunn-
ugt er, öll þau skip er þeir áttu í
höfnum óvinalandanna þegar ófrið-
urinn hófst.
Hinn floti verzlunarflotans ligg-
ur nú aðgerðalaus í höfnum hlut-
lausra landa eða heimafyrir. Til
að bæta upp tjón þetta hafa Þjóð-
verjar gefið sig við skipabygging-
um og smíða nú ný skip í óða
önn, svo þeir geti verið íiibúnir
þegar ófriðnum léttir. ' Nær allar
skipasmíðastöðvar eru nú að byggja
ný skip, og þau ekki smávaxin,
sum hver. Eru reykháfarnir á þeim
sumum 3—4 mannhæðir að þver-
máli. Má af því marka hver heljar
bákn eru hér í smíðum.
Lyklaklppa með mörgum
lyklum, þar á meðal 2 koparlyklum,
hefir tapast. Skilist á afgr. gegn
fundarlaunum.
Skeiðahnífur hefir tapast á göt-
unum. Finnandi beðinn að skila á
afgr. þessa blaðs, Þingholtsstr. 5.
Draumur Jóns Jóhanns-
sonar fæst í Bókabúðinni á Lauga-
veg 4.
Hjólhestur í ágætu standi til
sölu. A. v. á.
Útgefandi Þ. Þ. Clementz
Prentsmiðja Þ. Þ, Clementz. 1916.